مقدمه

همه ناکامی ها در ترببت دینی به صورت عام و تربیت مهدوی به صورت خاص ناشی از طبیعت تدریجی تربیت نیست ، بلکه بسیاری از آنها ناشی از سوء فهم و عمل نسبت به تربیت دینی و مهدویت بوده است. ترببت دینی تربیتی بر اساس مفاهیم و معیارهای دینی است . هرگاه این مفاهیم و معیارها ، مورد بد فهمی قرار گیرد ، حیطه آنها ، به غلط ، بیشتر یا کمتر از آنچه هست ، ارزیابی شود ، ویا در مواجهه با مسائل نو ظهور عصر و دوران به صورت نا بجا مورد استفاده قرار گیرد ، آسیب هایی در تربیت دینی آشکار خواهد شد. منظور از سلامت در تربیت دینی ، بازشناسی مفاهیم و معیارهای دینی ،  به دور از اختلالهای مفهومی و مصداقی و مشخص نمودن نتایج مثبت به کارگیری آنها در تربیت است.  آسیب شناسی تربیت مهدوی ، بازشناسی موارد سوء برداشت و یا سوء عملکرد در جریان تربیتی مهدویت است .

محورهای آسیب شناسی تربیتی مهدویت (2. آسیب ها: کمال گرایی ( غیر واقع گرا ) و سهل انگاری ؛ سلامت : سهل

در کمال گرایی افراد بدون توجه به وسع فهمی و عملی افراد ، آنان را از همان ابتدا به فتح قله های عظیم ( پیروان خاص حضرت مهدی عجل الله ) فرا می خوانند. کمال گرایی فرد را در اصل حرکت منصرف می کند.

در سهل انگاری ، هیچ نقشی برای مهدویت در جریان تربیت دینی در نظر گرفته نمی شود.

و در نتیجه تاثیر عظیم تحول بخش مهدویت در شخصیت افراد از دست می رود.

سلامت در تربیت دینی سهل گیری است. در سهل گیری در عین حال که به کمال نظر هست ، وسع فرد نادیده گرفته نمی شود و در عین حال که در آن ، سهولت در کار است ، غفلت در میان نیست.

محورهای آسیب شناسی تربیتی مهدویت ( 3. آسیب ها :گسست و دنباله روی ؛ سلامت : هدایت )

اگر  مباحث و مطالب مهدویت به زبان مهجور بیان شود و یا به مسائل و مباحث نسل جوان ارتباط نیابد گسست رخ می دهد.

دنباله روی در عرصه مهدویت به دو شکل ،  سخن نگفتن از آن و یا سخن گفتن طبق الگوهای رایج حکومتی و سیاسی آشکار می شود. دنباله روی از آن رو آسیب زاست که نسل جدید را از آرمانها ، محروم و آن ها را در حد امیال یا آرای رایجشان محدود می نماید.

نقطه سلامت در مهدویت هدایت است . مساله مهدویت را هم متناسب و هماهنگ با ذهن و زبان نسل جدید باید بازسازی کرد و هم آن را به امیال و آرزوهای رایج نسل جدید فرو نکاست.

آسیب‌شناسی انتظار در ابعاد فردی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی

یا اباصالح المهدی

در زمینه‌هایی که آدمی می‌کوشد تا فضای لازم برای تحقّق یافته‌ها و برداشت‌هایش را تحقّق بخشد، خود به خود، محدودیت اندیشه‌ی آدمی منجر به بدفهمی و بدعملی و بدکرداری‌های پیوسته‌ای می‌شود که باید تحت موضوع آسیب‌شناسی مهدویت و انتظار به دقت و تأمّل در آن پرداخت تا در نهایت مانع از لغزش‌های فکری و عملی ناشی از تأثیرات باور موعود و انتظار کشیدن انسان شود. نسل معاصر نیامند عرضه‌ی علمی، اعتقادی، خردورزانه و ایمانی گفتمان انتظار و مهدویت است.

وبگاه "یا اباصالح المهدی" نوشت:

نویسنده: دکتر معصومه شبستری

بیشتر بخوانید

پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (عج)

بسم الله الرحمن الرحیم

1

منظور از "مهدویت" چیست و از چه زمانی آغاز شده است؟

پاسخ:اعتقاد به مهدی موعود مسئله ای است که در تمام ادیان ومذاهب مختلف جهان اعم از کلیمیت،مسیحیت،مجوسیت،اسلام و غیره مطرح بوده و هست؛ بدین معنی که در آخر الزمان،مصلحی ظهور خواهد کرد و به جنایتها و خیانتها و تبعیضهای بشر خاتمه خواهد داد.

آری، «اعتقاد به مهدی»، نه تنها یک باور اسلامی،که عنوانی میباشد برای خواسته ها و آرزوهای همه انسانهای دردمند و ستمدیده، با کیش و مذاهب گوناگون؛ و همچنین بازده الهام فطری مردم است، و با همه اختلافاتی که در عقیده ومذاهب دارند، دریافت هاند که برای انسانیت در روی زمین، روز موعودی و انسان موعودی خواهد بود؛ که با ظهورش هدف نهایی ادیان الهی تحقق یافته  و مسیر آن به دنبال رنجی بسیار؛ همواری و استواری لازم را می یابد. بنابراین، مسئله مهدویت با سابقه ای دیرینه، ریشه در مذهب دارد.

اگرچه غیر از قرآن مجید، تمام کتابهای آسمانی دیگر دستخوش تحری شده اند، لیکن با این وجود جملاتی از دستبرد دیگران مصون مانده است، که در آنها از آمدن مهدی موعود و مصلح جهانی گفتگو شده است، و چون این مطلب به صورت پیشگویی و مربوط به آینده است، مضامین آن در قرآن و روایات متواتر وارد شده است.

از این رهگذر مسلم میشود که این عبارت ها از منطق وحی سرچشمه گرفته است و از دستبرد انسانها در طول تاریخ در امان مانده است.

از جمله روایات متواتری که به ظهور«مهدی موعود» وعده داده است، حدیث معروف نبوی است که فرمود:«اگر از عمر دنیا یک روز بیش باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانی کند تا مردی از امت و خاندان من که نامش نام من است ظاهر شود، و زمین را از عدل و داد پرکند چنانکه از ظلم و ستم پر شده باشد.»الفصول المهمه،ابن صباغ مالکی،ص 294.