وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

این مهارت ها را در خواب بیاموزید

تک دختر




اگر به شما توصیه شود که شب ها هنگام خواب موسیقی پخش کنید یا یک شمع معطر در اتاق روشن کنید تا چیزهایی را که در طول روز یاد گرفته اید راحت تر به خاطر بسپارید، حتما تعجب می کنید. متخصصان معتقدند با کمک برخی شیوه های ساده نظیر پخش کردن یک موسیقی ملایم یا روشن کردن یک شمع معطر می توان یادگیری برخی مهارت ها را در هنگام خواب به طرز شگفت آوری تقویت کرد. اگرچه متخصصان همچنان بر سر یک مهارت خاص ابهام دارند اما آنها نمونه های محکم و قابل قبولی را دارند که می تواند این مساله را در دنیای واقعی تقویت کند.
به عنوان مثال آنها دریافته اند افراد در صورتی که در هنگام خواب در حال گوش دادن به یک موسیقی یا صوت، یک شیء را در جایی قرار دهند بعدا خیلی راحت تر می توانند جای آن شیء را به خاطر بیاورند. علاوه بر این وقتی فردی در حال یادگیری یک زبان خارجی است می تواند در هنگام خواب با پخش صوتی از کلماتی که به تازگی آموخته، مهارت یادگیری خود را تقویت کند.
بیزینس اینسایدر نوشت: در ادامه به برخی از مهارت هایی که به گفته محققان در هنگام خواب قابل یادگیری و تقویت هستند، اشاره می کنیم:
یادگیری کلمات خارجی
در یک آزمایش جدید محققان با چند عبارت ساده شروع به آموزش زبان هلندی به چند آلمانی زبان کردند. آنها سپس وقتی این افراد در خواب بودند صوتی را از برخی کلمات جدیدی که به آنها یاد داده بودند پخش کردند. این کار بدون اطلاع این افراد انجام شد. مشخص شد این افراد کلماتی را که صوت آنها در هنگام خواب پخش شد در مقایسه با کلماتی که صوت آنها پخش نشده بود، بهتر به خاطر آورده و بعدها بهتر ترجمه کردند.
کارشناسان پس از این برای اینکه مطمئن شوند تقویت این مهارت به خواب ارتباط دارد و تنها به مهارت شنیداری افراد بستگی ندارد، گروه دیگری را انتخاب کردند که این گروه در هنگام قدم زدن به کلمات هلندی گوش فرا دادند. پس از این مشخص شد این افراد نتوانستند به خوبی گروهی که در خواب کلمات را شنیده بودند واژه ها را به خاطر بیاورند.
اما دلیل این مساله چیست؟ محتمل ترین پاسخ به این سوال به خواب مغزی ارتباط دارد که در این هنگام فعالیت های آن برای مدت مشخصی در هنگام شب کند می شود. در طول این بازه زمانی و کند شدن فعالیت، مغز شدیدا مشغول انتقال حافظه کوتاه مدت از بخش حافظه موقت به بخش جلوی مغز است که اطلاعات در این بخش به عنوان حافظه بلندمدت ثبت می شوند. محققان با مطالعه امواج مغزی زبان آموزان آلمانی دریافتند آنهایی که در هنگام خواب به کلمات خارجی گوش می دهند، در طول شب فعالیت امواج مغزی شان کند می شود و در نهایت هرچه امواج مغزی کند شوند یادآوری کلمات جدید بهتر خواهد بود.
افزایش مهارت یادگیری موسیقی
یافته های محققان تنها به صوت کلمات محدود نمی شود بلکه موسیقی هم می تواند از این شیوه بهره مند شود. متخصصان به تازگی با کمک یک شیوه که از یک بازی معروف آن را قرض گرفته اند به گروهی از افراد نواختن گیتار را یاد دادند. سپس آنها به خواب رفتند و بدون اینکه در جریان باشند برای گروهی از آنها همان ملودی ها را که در بیداری یاد گرفته بودند در خواب پخش کردند. افرادی که این ملودی ها را در هنگام خواب شنیده بودند، پس از بیداری بهتر از افرادی که در خواب ملودی ها را نشنیده بودند، آنها را نواختند.
جلوگیری از فراموشی بخش خاص از خاطرات
همه ما میزان قابل توجهی از اطلاعات به ویژه تاریخ ها و توضیحاتی که برایمان بی اهمیت جلوه می کنند را فراموش می کنیم. در واقع مغز ما از یک سیستم مخصوص برچسب گذاری برای تمیز قرار دادن میان اطلاعات مهم و اطلاعات غیرضروری تشکیل شده است. اطلاعاتی که از سوی مغز روی آنها برچسب مهم می خورد مستقیما وارد حافظه بلندمدت می شوند. در نقطه مقابل، اطلاعات غیرضروری و کم اهمیت وارد حافظه کوتاه مدت می شوند که این اطلاعات با ورود اطلاعات جدید فراموش می شوند.
کارشناسان به تازگی دریافتند افرادی که به صوت های مرتبط با یک رویداد گوش می دهند حتی اگر این رویداد بی اهمیت باشد بهتر می توانند آن را در مغز خود به خاطر بسپارند. آنها در این مطالعه، گروهی از داوطلبان را انتخاب کرده و برای آنها آیکون های خاصی را روی صفحه نمایش کامپیوتر قرار دادند.
این آیکون ها به گونه ای برنامه ریزی شده بودند که در صورت قرار دادن فایل داخل آنها، صدای مخصوصی از آن پخش می شد. به عنوان مثال با کلیک روی آیکن گربه صدای گربه و با کلیک روی آیکون زنگ، صدای زنگ پخش می شد. سپس داوطلبان به خواب رفتند و بدون اینکه باخبر باشند کارشناسان مجددا روی آیکون ها کلیک کرده و صدای آیکون ها دوباره پخش شد. در کمال تعجب مشخص شد افرادی که در هنگام خواب این صداها را شنیده بودند پس از بیدار شدن بهتر توانستند محل تمام فایل ها را به خاطر آورند.

مصرف این دارو موجب اعتیاد خاموش می شود

تک دختر




تصور اینکه این دارو شادی آور است، کاملا عامیانه و غلط است. اگر این روزها به بیلبوردهای هشداری که در محدوده مراکز ترک اعتیاد نصب شده اند دقت کرده باشید، عبارت «ترامادول، اعتیاد خاموش» را بارها و بارها دیده اید اما برای پاسخ به این سوال که ترامادول چیست و چگونه وابستگی به آن می تواند اعتیادآور باشد، گفتگو با دکتر سعید کفراشی، درمانگر اعتیاد را بخوانید.
آقای دکتر، ترامادول چیست و چرا از آن به عنوان اعتیاد خاموش یاد می شود؟
ترامادول یک داروی ضد درد است که برای کاهش دردهای متوسط تا شدید به وسیله پزشک تجویز می شود. این دارو به طور معمول برای تخفیف درد پس از عمل به ویژه پس از جراحی های ارتوپدی، دردهای مزمن مفصلی، درد ناشی از سرطان، سنگ کلیه و ... به کار می رود و به صورت قرص، کپسول و تزریقی تولید می شود و البته مدتی است که بدون نسخه هم به فروش نمی رسد. با توجه به اینکه مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است، به همین دلیل مصرف مداوم آن به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر، منجر می شود اما به این دلیل از ترامادول با نام اعتیاد خاموش یاد می شود که شاید در روزهای اول به ظاهر علایم اعتیاد را نشان ندهد اما با گذشت زمان و مصرف طولانی مدت، اعتیاد ایجاد می کند و درمانی کاملا مشابه با درمان سوءمصرف مواد مخدری مانند تریاک، کراک و هروئین دارد. در عین حال، علایم ترک آن نیز به صورت عصبانیت، تعریق، بی خوابی، تهوع، اسهال، لرزش اندام ها و توهم بروز می کند.
چرا عده ای به مصرف ترامادول روی می آورند؟
گاهی تحمل دردهای شدید ناشی از بیماری ها برای فرد دشوار است و بدون مشورت پزشک و رعایت دوز مناسب، اقدام به مصرف بیش از حد این دارو می کند و متاسفانه ادامه این روند، اعتیادآور است اما در موارد بسیاری نیز معتادان به مواد مخدر در مواردی که امکان تهیه یا استفاده از مواد مخدر را ندارند از این دارو برای جایگزین کردن مواد مخدر استفاده می کنند. حتی عده ای نیز به غلط آن را برای ترک اعتیاد مورد استفاده قرار می دهند اما از آنجا که قریب به اتفاق بیماران وابسته به مواد مخدر در کنار مصرف مواد از داروهای اعصاب، آرامش بخش و خواب آور نیز استفاده می کنند، با مصرف همزمان ترامادول و این داروها به علت تداخلات دارویی، فرد در معرض خطر تشنج و ایست تنفسی قرار می گیرد. البته نباید این نکته را فراموش کرد که تعداد کسانی که به واسطه مصرف ترامادول وارد دنیای مخرب اعتیاد شده اند، کمتر از افرادی است که این داروها را برای جایگزینی مواد مخدر، مورد استفاده قرار می دهند. اینها به طور معمول کسانی هستند که برای درد، ترامادول را به صورت طولانی مدت مصرف کرده اند و از عواقب اعتیاد به آن غافل مانده اند.
شایع ترین عوارض مصرف ترامادول شامل چه مواردی است؟
شایع ترین عوارض گزارش شده ناشی از مصرف ترامادول، تهوع، استفراغ شدید و کاهش فشارخون است. سایر عوارض نیز شامل عوارض سیستم عصبی مانند سردرد، سرگیجه، افسردگی، تشنج به خصوص در انواع تزریق وریدی و اختلال تنفسی در فرد معتاد به ترامادول بروز می کند.
عده ای از افراد به دلیل خاصیت شادی آور بودن ترامادول اقدام به مصرف آن می کنند. این تصور چقدر صحت دارد؟
تصور اینکه این دارو شادی آور است، کاملا عامیانه و غلط است و تمام موارد استفاده از این دارو سوءمصرف تلقی می شود و فقط و فقط ترامادول به عنوان مسکن قوی و زیرنظر پزشک باید مصرف شود زیرا مصرف این دارو بیشتر از دو هفته مجاز نیست و وابستگی دارویی و اعتیاد را به دنبال دارد. بسیاری از افراد که به بهانه شادی آور بودن ترامادول به سمت آن گرایش پیدا می کنند، افراد بی اطلاع و در بیشتر موارد معتادانی هستند که به علت مصرف یکنواخت مواد مخدر و گاهی به اشتباه به دلیل کاهش عوارض قطع مواد به ترامادول روی می آورند و گاهی جان خود را به علت مصرف بیش از حد و یا تداخلات دارویی از دست می دهند.
چرا مصرف ترامادول شیوع پیدا کرده است؟
گاهی افراد برای رفع مشکلات جنسی، دردهای شدید و ... به توصیه افراد ناآگاه ترامادول مصرف می کنند اما علت شیوع اصلی آن در دسترس بودن ترامادول، قیمت پایین آن، گاهی ارایه بدون نسخه در داروخانه ها و اطلاعات ناکافی درباره عوارض سوء مصرف آن است. حتی افرادی که به توصیه پزشک معالج خود و برای مدت طولانی از ترامادول استفاده می کنند باید تا زمان قطع کامل زیر نظر باشند زیرا ترک مصرف این دارو به صورت کاهش تدریجی استفاده از آن میسر است در غیر این صورت فرد قادر نیست مصرف ترامادول را به یک باره کنار بگذارد چرا که با علایم ترک مخدر، حتی علایمی مانند ترک مورفین روبه رو خواهد شد.
نقش رسانه ها را در زمینه آگاه سازی جامعه چه قدر مفید می دانید؟
ببینید، اگر رسانه ها آموزش صحیح و اطلاعات درستی را در زمینه مصرف مواد اعتیادآور مانند ترامادول به مردم ارایه دهند، افراد به دلیل آشنایی با عوارض این مواد به طور مسلم به سمت این مواد گرایش پیدا نمی کنند و به این نتیجه می رسند که ترامادول فقط و فقط یک مسکن برای دردهای متوسط تا شدید بوده و مصرف طولانی مدت آن اعتیادآور است.

زالو و حجامت


بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
 و صلّی الله علی محمّد و آله الطّاهرین و لعنه الله علی اعدایهم اجمعین

«زالــــو»؛ جرّاح کوچک!
 


درآمد: مقاله پیش رو، متنی است که من در مطب در اختیار بیماران علاقمند و کسانی که زالو می اندازند قرار می دهم و نقش زیادی در ارتقای اطّلاعات علمی ایشان و تصحیح باورهای عامّه نسبت به زالو داشته است. امیدوارم برای شما هم قابل استفاده باشد.


زالو کرمی است لزج، چسبنده و خون آشام و به دلیل این صفاتش، چندش آور و نفرت انگیز! در ادبیات ما «زالوصفت» به آدم هایی می گویند که از دیگران بهره کشی می کنند و در واقع به آنها می چسبند و خون آنها را می مکند. بیشتر ما از این جانور تصوّر نامانوسی داریم.  امّا آیا واقعاً زالو مستحق این همه لعن و نفرین است؟ لااقل، تاریخ طب گواهی می دهد خدمتی که زالو به نوع بشر کرده است بیشتر از تمام زیان هایی است که برای وی برمی شمارند.

معرّفی: زالوها نرم تنانی تک‌جنسی و عمدتا آبزی هستند که همگی زندگی انگلی دارند. از بین650 گونه شناسایی شده، تنها 50 نوع از آنها از خون پستانداران تغذیه می‌کند که زالوی پزشکی (medical leech) معروفترین آنهاست. این نوع زالوها که رنگ سبز زیتونی تا سبز لجنی و نوارهایی تیره در سطح پشتی خود دارند؛ پس از صید، مدتی در آب های صاف و تمیز نگهداری می شوند تا هر گونه آلودگی احتمالی آنها رفع شود و سپس برای مقاصد طبّی مورد استفاده قرار می گیرند.

تاریخچه زالودرمانی: سابقه زالودرمانی به حدود 3500 سال قبل در مصر می رسد و از 2500 سال پیش، در هند، یونان، روم، ایران و سپس در اروپا مورد استفاده قـرار گـرفته است. در کشور ما، اطبّای بزرگی چون رازی، ابـن سینا، و جرجانی، این روش را تایید و تشریح کرده اند. در حال حاضر، در کلینیکهای معتبر کشورهایی مانند چین، هند، روسیه، آمریکا، انگلیس و بسیاری دیگر از کشورها از زالو به طور گسترده و رسمی در مقاصد طبّی استفاده می شود؛ بـرای مثال:

1- جامعه جراحان انگلستان، کاربرد زالو پس از جراحی های پلاستیک و پیوند اعضاء( و حتی حین عمل جرّاحی) را پذیرفته است.

2- در روسیه و اوکراین، جهت رفع چروک صورت، کرم‌های آرایشی ساخته می شود که ماده موثره آن از زالو به دست می آید.

3-  در ژوین 2004 میلادی، سازمان غذا و داروی آمریکا(F.D.A)، واردات زالو برای مصارف پزشکی را مورد تایید قرار داد و امتیاز فروش زالو را در این کشور، به یک شرکت فرانسوی، اعطا کرد.

4- کشور ترکیه، مثل بانک خون، بانک زالو هم دارد.

5- قیمت صادراتی هر زالو 6-2 دلار است و کشورهایی مانند روسیه و انگلیس، از این راه، سالیانه میلیون ها دلار درآمد دارند و این در حالی است که مرغوب ترین زالوی طبّی، یعنی زالوی شرقی یا پارسی(hirudo medicinalis orientalis) به راحتی در ایران قابل تکثیر است.

روش اثر زالو: زالو با خونخواری خود، خون آلوده و فاقد اکسیژن را از عمق بدن خارج و همزمان، بزاق خود را که حاوی ماده ضدّانعقادی هیرودین و احتمالاً بیش از 100 نوع ماده فعّال دیگر  است به بدن تزریق می‌کند؛ یعنی دو عمل تصفیه و رقیق سازی خون را همزمان انجام می‌دهد. این سالم سازی خون، به کنترل عفونتها، عملکرد بهتر سیستم ایمنی بدن و افزایش اکسیژن رسانی به  بافت‌ها منجر می شود.

«هیرودین» که مادّه اصلی ضدّ انعقادی بزاق زالو است؛ نـسبت به داروی «هـپـاریـن» کـه از مـهمـترین موادّ ضدّ انعقادی مورد استفاده در پزشکی است؛ اثرات قویتر و اختصاصی تری دارد و در باز کردن عروق ـ و از جمله عروق کرونری قلب ـ بسیار موثّر است. از دیگر خواصّ اثبات شده بزاق زالو می توان به این موارد اشاره نمود:

خاصیت بی‌حس‌کنندگی و ضدّ دردی؛ خاصیت گشادکنندگی عروق؛ خاصیت ضدالتهابی و ضدلخته‌ای؛ خاصیت آنتی بیوتیکی(چرک خشک کنی).

کاربردهای درمانی زالو: در طبّ نوین، زالو، دارای کاربردهای درمانی گسترده ای است که برخی از مهمترین آنها عبارتند از: جرّاحی های پیوند اعضاء(برای برقراری خون عضو پیوندی) ؛ جرّاحی زیبایی و پلاستیک(جهت رفع چین و چروک پوست) ؛ ورم دست و پا (به خصوص ورم ناشی از مشکلات سیاهرگی) ؛ درمان بیماری هایی مانند واریس، بواسیر و واریکوسل؛ گرفتگی های عروقی(مثل بسته بودن رگهای قلب) ؛ خون مردگی های زیرپوستی و عضلانی؛ سیاه شدن اندام(قانقاریا) ؛ درد ساق و پاشنه پا؛ دردهای سیاتیکی؛ سردی، گزگز و مور مور شدن اندام؛ انـواع آرتروز؛ اسپاسم (گرفتگی) های عضلانی؛ جلوگیری از تشکیل لخته های سیاهرگی و لخته های عـروق قـلبی(به ویژه پس از سکته های قلبی یا مغزی و یا پس از باز کردن عروق قلبی با عـمل جـرّاحی، بالون زدن و ...) ؛ درمان کانون های عفونی در پوست، استخوان و حتّی قلب؛ برخی سرطان ها(به ویژه سرطان های پوستی) ؛ اصـلاح بـدرنـگی، چین و چروک و جوش ها و دمل های پوستی؛ اگزما های پوستی؛ سیاهی لب ها؛ سینوزیت؛ زخم های بستر و زخـم هـای عـروقـی(مثل زخـم هـای نـاشـی از قطع نخاع یا زخم های افراد دیابتی) ؛ التهاب و زخم معده؛ کولیت؛ برونشیت؛  التهاب و برخی سرطان های پروستات؛ التهابات کبد و کیسه صفرا؛ ترک اعتیاد به موادّ مخدر ؛ نازایی؛ ناباروری مردان؛ کاهش توانایی جنسی(Impotence)؛ الکلیسم؛ و ....

آیا زالو باعث انتقال هپاتیت و ایدز می شود؟ خیر؛ چرا که هر زالو تنها برای یک بیمار استفاده می شود و پس از جـدا شـدن از بـدن وی، مـعـدوم می شود؛ بنابراین امکان انتقال این بیماری ها وجود ندارد.

آمادگی ها و نکات مهمّ قبل از زالواندازی

1- برای اثربخشی بیشتر زالودرمانی، از چند روز قبل از زالواندازی، با مشورت پزشک معالج خود از داروهای ملیّن و مسهل استفاده نمایید. یک راه ساده این است که روزی یک قاشق غذاخوری خاکشی را در یک لیوان آب داغ ریخته کمی شیرین و میل کنید.

5- به دلیل طولانی بودن فرآیند زالواندازی و برای افزایش کیفیت کار؛ سعی کنید در ابتدای ساعت کاری درمانگاه مراجعه کنید.

4- قبل از مراجعه به درمانگاه، موضع مربوط را ابتدا با آب و صابون و سـپس بـا آب فـراوان بشویید چـرا کـه زالـوهـا بـه انواع «بـوها»- حتّی بوی عرق- حسّـاسند و هر گونه بویی(بـوی صـابـون، عـطـر، روغن های مالشی، اودکـلـن، مــوادّ آرایـشـی، ضدّ عفونی کننده ها مثل بتادین، الکل، ساولن و ...) باعث کاهش تمایل آنها در چسبیدن به پوست می شود. توصیه می شود از دو روز قبل از زالواندازی، از مواد فوق استفاده نشود.

5- از 12 ساعت قبل از زالواندازی از رابطه زناشویی بپرهیزید.

6- اگر محل زالواندازی موهای بلندی دارد، آنها را کاملا کوتاه کنید یا درصورت امکان بتراشید.

7- در هنگام مراجعه برای زالواندازی، روی موضع زالواندازی لباس های گشاد و راحت بپوشید. این کار، زالواندازی و پانسمان بعد از آن را تسهیل می کند.

8- در حالت ضعف، گرسنگی، تشنگی و بی حالی شدید، (و خانم ها، در ایّام عادت ماهیانه و بارداری) زالو نیندازید. زالواندازی بانوان در زمان شیردهی باید با توجّه به وضعیت جسمانی و تنها با توصیه پزشک انجام شود.

9- اضطراب باعث تنگ شدن عروق و کاهش تمایل زالوها به خونخواری می شود. پس در هنگام زالواندازیّ آرام و راحت باشید.

10- در صورت مصرف داروهـای رقیق کننده خون، (آسپرین، وارفارین، دی پریدامول و ....) پزشک را در جریان بگذارید.

11- افراد ذیل نباید زالو بیندازند:

- بیماران دچار هموفیلی یا سایر بیماری هایی که مشکل انعقادی و استعداد خونریزی طولانی مدّت دارند.

- افراد دچارکم خونی های شدید یا لاغری و ضعف مفرط یا کسانی که دوره طولانی بیماری های سخت را می گذرانند.

- مصرف کنندگان داروهای ضدّانعقادی: به تجربه برای ما ثابت شده که تنها مصرف وارفارین با زالواندازی تداخل دارد که برای رفع مشکل می توان 4-3 روز قبل از زالواندازی، مصرف آن را قطع و در صورت ضرورت، 3-2 روز بعد از آن، مصرف دارو را از سر گرفت.

- کسانی که سابقه تشکیل اسکارهای شدید و کلویید(گوشت اضافه) در محلّ زخم های خود دارند.

-کسانی که سابقه آلرژی های شدید دارند.

- افرادی که در زالواندازی های قبلی حسّاسیت شدید به بزاق زالو نشان داده اند.

-کسانی که خونریزی فعّال گوارشی یا سابقه خونریزی های شدیدی از این دست را دارند.

- افراد دچار ضعف سیستم ایمنی(مثل ایدز و ...) یا کسانی که مدّت زیادی است از داروهای کورتونی استفاده می کنند.

12- مرض قند، نه تنها مانعی برای زالواندازی  نیست بلکه افراد دیابتیک، از زالواندازی فواید بسیاری می برند.(مثل درمان زخم های دیابتی، ناتوانی های جنسی، مشکلات چشمی، سردی یا سوزش پاها و ...)

نکات مهمّ در زمان زالواندازی

1- بـسیار پسندیده است که زالواندازی نیز با تـوجّـه بـه « خـداوند متعال» به عـنوان شـفادهنده بـیماری ها؛ وضو داشتن، صدقه دادن و قرایت آیه الکرسی انـجام شود.( درمانگاه طبّ اسلامی، به نیابت از مراجعه کنندگان محترم، اقدام به پرداخت صدقه می کند.)

2- در مورد زمان های مناسب برای زالواندازی، شاید بهتر باشد که مطابق با زمان های توصیه شده برای حجامت که در احادیث شریف حضرات معصومین(علیهم السّلام) وارد شده است، عمل شود.

3- درشتی و ریزی و تعداد زالوی مورد استفاده در هر بیمار، باید از سوی پزشک و با توجّه به عواملی ازجمله نوع بیماری، مزاج، بنیه بدنی، سن، جنس و نوع تغذیه شخص، برآورد شود. هرگز پزشک را برای افزایش تعداد زالوها یا استفاده از زالوهای درشت تر یا ریزتر، تحت فشار نگذارید.

4- فواصل زالواندازی نیز باید از سوی پزشک و با توجّه به عوامل فوق الذّکر مشخّص شود. همچنین بین زالواندازی و اقداماتی مانند فصد یا حجامت هم باید فاصله مناسبی لحاظ شود در غیر این صورت ممکن است بیمار دچار عوارض شدیدی شود.

5- محل چسبیدن زالو روی پوست، به شکل Y است. ماده بی‌حسی تزریق شده توسط زالو، سبب کاهش درد، حین نیش زدن و مکیدن خون می‌شود. هر زالو در زمانی بین 60 - 15 دقیقه، به طور متوسّط، 15- 5 میلی‌ لیتر (یعنی حدود ده برابر حجم بدن خودش)خون می مکد. 

بایسته ها و نکات مهمّ پس از زالواندازی

1- کمی تورّم، گرمی، سرخی و احساس ضربان در محلّ زالواندازی، طبیعی است و نیاز به اقدام خاصّی ندارد.

2-  افت  فشار خون خفیف بیمار در دوره پس از زالواندازی، عادّی است و نیاز به درمان ندارد. در طول زمان خونریزی، استراحت کرده از فعّالیت و ایستادن خودداری کنید. افرادی که احتمال افت فشارخون در آنها می رود یا دچار عوارضی مثل ضعف، سرگیجه و مانند آن شده اند؛ می توانند با مصرف مایعاتی مانند شربت زعفران، شربت گلاب و بیدمشک، شیر گرم و یا آب میوه های طبیعی شیرین شده با عسل، خود را درمان کنند.

3- اطراف محلّ گزش، ممکن است تا چند روز کبود شود که امری طبیعی است امّا برای رفع سریع تر این عارضه می توانید روزی 4 بار و در هر بار چند مرتبه؛ روی محل، حوله گرم قرار دهید.

4- گاهی تا چند روز، از محل گزیدگی خونابه می آید؛ روی آن گاز استریل یا دستمال کاغذی تمیز گذاشته چسب بزنید.

5- اگر محل گزیدگی دچار خارش شدید شد؛ در یک لیوان آب ولرم، یک قاشق غذاخوری عسل و یک قاشق چای خوری نمک حل کنید و با پنبه آغشته به این  محلول، روزی 4 مرتبه، محل را به آرامی شستشو دهید. کمپرس محلّ گزش با کشک یا بخور دادن با محلول آب و سرکه هم کمک کننده است. استفاده از پماد کالامین- دی یا کالاندولا هم بلامانع است. در صورت شدّت زیاد خارش، با مشورت پزشک، از داروهای ضدّ خارش خوراکی(آنتی هیستامین ها) استفاده کنید امّا هرگز محلّ گزش را نخارانید.

6- برخی افراد به بزاق زالو حسّاسند و ممکن است علاوه بر خارش، دچار قرمزی و تورّم محلّ گزش شوند. در این موارد، علاوه بر شستشو با محلول فوق، پانسمان محلّ با عسل یا خمیر زردچوبه و مـصرف قـرص های آنتی هیستامین هم مفید است. این عارضه چندان مهم نیست و در صورت عدم درمان نیز، خود به خود برطرف می شود امّا در دفعات بعدی، آن را به پزشک خود اطلاع دهید.

7- اگر محلّ زالواندازی دچار عفونت شد؛ فورا با پزشک معالج تماس بگیرید. گفته می شود که علّت اصلی این مساله، عجله در بند آوردن خون است. لذا توصیه می شود که تا چند ساعت پس از افتادن زالوها، اجازه ادامه خونریزی داده شود. علاوه بر این، جداکردن زودرس زالوها از بدن، خاراندن محلّ گزش، پوشیدن لباس تنگ بر روی این محلّ، تعویض زودرس پانسمان و کندن دَلَمه روی زخم هم می تواند منجر به افزایش خطر عفونت شود. برای کاهش احتمال عفونت؛ تا 48 ساعت از شستن محل گزش پرهیز کنید. بعد از 48 ساعت می توانید محلّ را با کف صابون یا شامپو، به آرامی بشویید. برای ضدّعفونی کردن محلّ زخم استفاده از بتادین یا الکل سفید مانعی ندارد اگرچه معمولا نیازی به این کار نیست.

یک پیشنهاد برای جلوگیری از عفونت محلّ گزش زالو: پس از بند آمدن خونریزی،آویشن، گل خطمی و تخم گشنیز(از هر کدام حدود 20 گرم) را با هم مخلوط و خوب آسیاب کرده با آب جوش خمیر کرده، داغ داغ، به صورت یک لایه ضخیم روی محلّ نیش زالوها بمالید و روی آن را گاز استریل یا باند گذاشته این پوشش را نیز کاملا با پلاستیک و چسب بپوشانید، به نحوی که تا 24 ساعت، ضماد شما خشک نشود. اگر این پانسمان را دقیق انجام دهید احتمال عفونت کردن محلّ زالواندازی به حدّاقل می رسد. مصرف روزانه سه لیوان جوشانده آویشن یا سه استکان عرق زنیان نیز بسیار کمک کننده است.

8- دلمه روی زخم را جدا نکنید و اجازه دهید به صورت طبیعی و خود به خود کنده شود که البته این مساله ممکن است یک هفته طول بکشد.

9- معمولا جای گزش زالو روی پوست باقی نمی ماند و بسته به اندازه زالو، پس از مدّتی(بین 3-1 هفته) محو می شود امّا در این زمینه، نمی توان تضمینی ارایه کرد. رنگ محلّ گزش، مانند رنگ جایی است که ضربدیده است. در ابتدا قرمز کمرنگ تا بنفش  است و به تدریج به سمت زرد، تغییر رنگ می دهد تا کم کم محو شود. خاراندن محلّ گزش، پوشیدن لباس تنگ روی محلّ، عفونت محلّ گزش و قرار گرفتن محلّ زالواندازی روی مفاصل پرحرکت ازجمله عواملی است که می تواند منجر به این شود که جای گزش زالو روی پوست بماند. در افرادی که پوست روشنی دارند ممکن است حتّی تا چند ماه، جای زالو روی پوست بماند.

10- روش قطع خونریزی: به دلیل وجود ضدّ انعقادهای قوی در بزاق زالو، خونریزی محلّ گزش، معمولا12-3 ساعت(و در زالوهای درشت، حتّی تا 24 ساعت) طول می‌کشد. چنان که گفتیم، نباید در کنترل خونریزی عجله کرد و در صورت امکان باید اجازه داد تا خونریزی، خود به خود بند بیاید. به همین دلیل بهتر است تا چند ساعت، از پانسمان با فشار کم استفاده کنید تا خونریزی خفیف محلّ زالواندازی ادامه پیدا کند. پس از آن، اگر به دلایلی مانند ادامه خونریزی و ضعف بیمار نیاز به کنترل خونریزی بود، به این روش عمل کنید:

الف- از خونریزی وحشت نکنید. در صورت شدّت خونریزی، روی پانسمان را 30 دقیقه با نوک انگشتان خود محکم فشار دهید؛ معمولا خونریزی قطع خواهد شد.

ب- حالا مقداری زردچوبه خالص(بدون فلفل) یا زاج سفید آسیاب شده، خاکستر باقلا یا مازو یا پوست انار، پشم یا پنبه سوخته یا خاکستر چوب یا خاکستر پوست کدوی خورشی را روی محلّ گزش زالوها گذاشته، پس از گذاشتن یک عدد گاز استریل، پانسمان فشاری انجام دهید. بـرای کنترل بهتر خونریزی می توانید روی پانسمان را با «باندِ کشی» ببندید امّا نباید آن را آن قدر محکم کنید که جریان خون عضو،مختل شود. در هرحال؛ باندِ کشی را دو ساعت بعد باز کنید. پس از 24 ساعت، می توانید با خیالی آسوده پانسمان را هم باز کنید.

ج- موقع بازکردن پانسمان، پودر تقریبا زردی در اطراف زخم هست که خود به خود می ریزد؛ ولی لخته خونی که روی محل گزش، چسبیده  را جدا نکنید؛ چون منجر به خونریزی می شود.

د- بـه دلیل استفاده از زالـوهای ظریف بـرای صورت، معمولا خونریزی به خودی خود قطع می شود امّا در صورت ضـرورت، پـانسمان زالـواندازی صـورت را تنها باعسل انجام دهید تا جای گزش زالوها روی پوست نماند.

11- حدّاقل تا 12 ساعت پس از زالواندازی، از رابطه زناشویی، فعّالیت و کار سنگین و استحمام طولانی خودداری کنید.

12- تغذیه پس از زالواندازی: بعضی اهل فنّ اعتقاد دارند که  تا 48 ساعت پس از زالواندازی، باید از مصرف غذاهای گرمی،آب  سرد، آب قند، عسل، انواع مربّا، خرما و ادویه پرهیز کرد.(البته افرادی که دچار ضعف یا افت فشار خون شده اند از این توصیه ها مستثناء هستند.)

مصرف غذاهایی مانند دل و جگر و قلوه در دوره پس از زالواندازی، نه تنها مفید نیست بلکه با تولید خون غلیظ، اثرات مفید زالواندازی را کاهش می دهد.

13- زالو درمانی پشت گوش: در این مورد ممکن است فرد دچار تورم  دردناک غدد لنفاوی پشت گوش شود که درمان این عارضه، کمپرس حوله گرم تا چند روز است.

14- زالو درمانی پا: افرادی که روی پایشان زالواندازی می کنند؛ باید تا 3 روز، هر روز حداقل 4 ساعت (2 ساعت صبح، 2 ساعت بعدازظهر ) پاها را بالاتر از سطح بدن نگه دارند(دراز بکشند و زیر پای خود بالش قرار دهند). به هنگام خواب نیز باید یک بالش زیر پا قرار گیرد؛ وگرنه احتمال دارد پاها ورم کند. در صورت ورم کردن پا، روزی 4 بار و هر بار چند مرتبه، روی محل حوله گرم قرار دهید.  

روش انداختن زالو  

اگر به توصیه پزشک یا دلایل شخصی، تمایل دارید خودتان زالو اندازی کنید به این نکات توجّه کنید:

1- سـعی کنید زالو را در محیطی تاریک و نسبتاً خنک (البته نه در یخچال) نگهداری کنید و روزی یک بار آب آن را عوض کنید.

2- بـرای چـسباندن زالـو، آن را روی یک عدد گاز گذاشته روی موضع می گذاریم و منتظر می مانیم تا زالو به محل چسبیده، خونخواری را شروع کند. احساس سوزش در محل، نشانه گزش زالوست. حالا زالو را به حال خود رها کنید تا پس از سیر شدن، خودش از محل جدا شود؛ حالا کمی نمک روی آن پاشیده آن را دور بیندازید.


3- زالودرمانی، سید محمّد موسوی، نشر کانون پژوهش، 1386
4- زالودرمانی پزشکی، آندره آس میکالسن، ترجمه دکتر محسن کیهانی و دکتر فاطمه علیجانیها، نشر

سود و زیان نزدیکی کردن و روش درست آن:

 

نزدیکی، تن انباشته (امتلاء) را سبک و روان را خرسند و خوشنود می کند، به سرزندگی آدمی می افزاید، سر و حواس را سبک می کند و آتش عشق دلدادگان را فرومی نشاند. و اگر بسیار انجام گیرد تن را از بسیاری انباشتگی، به تندی تهی می سازد.

شایسته است کسانی که به تندی نیرو و شهوت ایشان فرومی افتد و چشمان ایشان گود می شود و گروهی که تن خشک دارند از آن به مانند یک دشمن بترسند چه در صورت زیاده روی در آن به بیماریهای مختلف دچار می شوند. باید کسانی که تازه ازبیماری بهبود یافته اند، بیماران، ناتوانان، نزارها، هرکس که پیرامون شکم و تهیگاهش کم گوشت و لاغر است و بیماران با اعصاب ضعیف، از آن دوری کنند.

پیوسته و بسیار نزدیکی کردن زیانی سخت به اعصاب و چشم می رساند و نیرو را فرومی اندازد و تن را می فرساید و به تندی وی را به فرسودگی می کشاند. این زیان ها در افراد چاق و گوشتالو و پرخون با رگ های گشاد و پوست سرخ و پرمو کمتر دیده می شود و در افراد با ویژگیهای عکس این زیان بسیار می رساند.

نزدیکی در حالات زیر شایسته نیست: گرسنگی، آکندگی معده از خوراک و شراب، داخل گرمابه، در پی بالا آوردن یا اسهال یا رگ زدن(فصد). چنانچه کسی در نزدیکی زیاده روی کرد باید از خسته شدن، بیرون راندن خون و عرق کردن در گرمابه بکاهد و به خوراکی های افزایندۀ منی و نوشیدنی بسیار شیرین روی بیاورد و بر خواب و خوش گذرانی بیفزاید.

منابع
المنصوری فی الطب (ترجمه)،محمد بن زکریا رازی

 

سود و زیان نزدیکی کردن و روش درست آن:

 

نزدیکی، تن انباشته (امتلاء) را سبک و روان را خرسند و خوشنود می کند، به سرزندگی آدمی می افزاید، سر و حواس را سبک می کند و آتش عشق دلدادگان را فرومی نشاند. و اگر بسیار انجام گیرد تن را از بسیاری انباشتگی، به تندی تهی می سازد.

شایسته است کسانی که به تندی نیرو و شهوت ایشان فرومی افتد و چشمان ایشان گود می شود و گروهی که تن خشک دارند از آن به مانند یک دشمن بترسند چه در صورت زیاده روی در آن به بیماریهای مختلف دچار می شوند. باید کسانی که تازه ازبیماری بهبود یافته اند، بیماران، ناتوانان، نزارها، هرکس که پیرامون شکم و تهیگاهش کم گوشت و لاغر است و بیماران با اعصاب ضعیف، از آن دوری کنند.

پیوسته و بسیار نزدیکی کردن زیانی سخت به اعصاب و چشم می رساند و نیرو را فرومی اندازد و تن را می فرساید و به تندی وی را به فرسودگی می کشاند. این زیان ها در افراد چاق و گوشتالو و پرخون با رگ های گشاد و پوست سرخ و پرمو کمتر دیده می شود و در افراد با ویژگیهای عکس این زیان بسیار می رساند.

نزدیکی در حالات زیر شایسته نیست: گرسنگی، آکندگی معده از خوراک و شراب، داخل گرمابه، در پی بالا آوردن یا اسهال یا رگ زدن(فصد). چنانچه کسی در نزدیکی زیاده روی کرد باید از خسته شدن، بیرون راندن خون و عرق کردن در گرمابه بکاهد و به خوراکی های افزایندۀ منی و نوشیدنی بسیار شیرین روی بیاورد و بر خواب و خوش گذرانی بیفزاید.

منابع
المنصوری فی الطب (ترجمه)،محمد بن زکریا رازی