با خودم تمرین میکنم هر روز هر ساعت هر دقیقه...

همه ی آدمها که بد نیستند...خدا همه جور بنده ای داره!

گاهی روزگار همه سعی شو میکنه ناامیدت کنه

بنده ی شیطونت کنه...

نکنه دل به دلشـ بدی...!

اشرف مخلوقات که نباید کم بیاره.نباید به غیر رو بیاره...

باید مرد باشه

باید تاب بیاره جلوی سیاهی باطن بعضی ها

باید پخته بیرون بیاد از این ولوله بازارِ دنیا...

 .

 .

 .

الهی

هیچ کس رو از درگاهت ناامید باز نگردان..................آمین

آرایش متناسب با سن و فرم صورت

 

 

عکس های قبل و بعد از آرایش را حتما تا به حال دیده اید. با دیدن این عکس ها دو چیز به ذهن متبادر می شود؛ یکی اینکه جادوی آرایش می تواند چهره ای متفاوت از فرد را نشان دهد و از سوی دیگر، همین چهره متفاوت دیگر قابل شناسایی نیست. بدون شک هدف از آرایش زیباسازی چهره است اما همین آرایش باید متناسب با چهره و البته سن و موقعیت اجتماعی فرد باشد.

کارشناسان می گویند عروس ۲۰ساله باید متفاوت از عروس ۳۵ ساله آرایش کند. آرایش غلیظ که خیلی ها آن را خلیجی یا عربی می نامند مناسب هر چشم و چهره ای نیست و برخی از این آرایش ها می تواند فرد را بدشکل نشان دهد. واقعیت این است که آرایش غلیظ لزوما شما را زیبا نمی کند، بلکه باید آرایشی را انتخاب کنید که ویژگی های مثبت موجود در صورت تان را برجسته کند و عیوب صورت تان را بپوشاند. هر بخش از صورت می تواند به شما بگوید که آرایش غلیظ برای آن مناسب است یا نه. با هم برخی موارد را مرور می کنیم.

اگر چانه کوچک و پیشانی پهن دارید

در صورتی که شکل صورت تان قلبی شکل است، باید بدانید که رژگونه غلیظ به هیچ عنوان به کارتان نمی آید. شما باید از رژگونه مات استفاده کنید که بدون درخشندگی باشد. حواس تان باشد که بالای استخوان گونه را براق نکنید، چون به این ترتیب گونه های تان بزرگ تر دیده می شود. نکته دیگری که باید به آن توجه کنید این است که از خط چشم های ژل مانند یا مدادی به جای خط چشم های تند و البته مایع استفاده کنید. با وجود شکل قلبی صورت تان می توانید از رژ ملایم یا حتی قرمز هم استفاده کنید. اگر حدود ۳۰ سال دارید و می خواهید به یک مهمانی شب بروید، باید بدانید که آرایش غلیظ سیاه شما را بیمار نشان خواهد داد.

حواس تان به پوست تان باشد

استفاده بیش از حد از لوازم آرایشی به خصوص انواع روغنی آن می تواند منافذ پوست را مسدود کند و باعث شیوع بیماری شود. علاوه بر این استفاده بیش از حد از محصولاتی که حاوی مواد شیمیایی تحریک کننده است می تواند موجب از بین رفتن روغن های طبیعی پوست شود و چین و چروک زیادی در پوست به وجود آورد. بنابراین علاوه بر توجه به تناسب آرایش غلیظ با فرم صورت و سن، به طور کلی سلامت پوست ایجاب می کند که کمتر از آرایش غلیظ استفاده کنید.

اگر مربع شکل است

اگر صورت تان در ناحیه آرواره ها زاویه دار است، شما صورتی مربع دارید و به هیچ عنوان نباید از آرایش های غلیظ استفاده کنید. آرایش شما باید ملایم، زنانه، لطیف و البته براق باشد. نکته مهم آن است که رنگ رژلب تان تند نباشد. بهتر است از رژلب یا برق لب های صورتی استفاده کنید، ضمن آنکه استفاده از خط چشم های تیره، خط قرمز شماست.

اگر شکلی گرد دارد

اگر پایین صورت تان با پیشانی پهنایی یکسان داشته باشد و گونه های تان برجسته باشد، شما صورت گردی دارید و می توانید با خیال راحت چشم های تان را تیره کنید.

برای تیره کردن چشم ها بهتر است از خط چشم های مایع استفاده کنید. ضمن آنکه بهتر است از برنزه کننده هایی استفاده کنید که زیر استخوان گونه را برجسته نشان می دهند.

نکته مهم در صورت داشتن صورتی گرد آن است که این گردی کمتر نشان داده شود، بنابراین باید ابروها به شکل هشت باشند.

اگر بیضی شکل است

داشتن صورت بیضی، پایین چهره و پهنای پیشانی یکسان است اما برخلاف صورت مربع، در کناره ها صورت درازای بیشتری دارد. در این صورت شما به جای آرایش غلیظ بهتر است فقط از ترکیبی از سایه های متوسط یا تیره تر برای پوشاندن چین و چروک های صورت تان استفاده کنید. توجه کنید که رنگ رژ گونه تان هم حتما باید برنزه باشد.

قوانین آرایش براساس سن

در سنین بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی باید از هرگونه محصولات غلیظ خودداری کنید. محصولات آرایشی حاوی رنگدانه های غلیظ و پودرهای نرم مناسب سن شما نیستند. یکی دیگر از کارهایی که در این سن باید از آن اجتناب کنید این است که از سایه هایی متضاد با رنگ چشمان تان استفاده کنید.

اگر بالای ۴۰ سال دارید به جای آرایش غلیظ باید به فکر مراقبت از پوست تان باشید. بنابراین به جای استفاده از محصولات آرایشی بیش از حد بهتر است به طور مرتب از کرم مرطوب کننده و کرم دور چشم استفاده کنید. به این ترتیب چهره ای طبیعی و زیبا خواهید داشت که با یک آرایش ملایم هم می توانید ویژگی های مثبت آن را چند برابر کنید.

بالای ۵۰ سال معمولا کمتر از آرایش استفاده می کنند. بهتر است مواد آرایشی به کار برده شود که فرمول های ترمیم کنندگی یا سفت کنندگی پوست صورت را دارند. این گروه سنی به راحتی می توانند از رژلب های نارنجی یا صورتی استفاده کنند، اما نباید رژلب قهوه ای به کار ببرند.

آرایش براساس فرم چشم

اگر چشم های گرد دارید، باید خط چشم را از گوشه داخلی پلک بالا شروع کنید و در انتهای پلک به سمت بیرون یک خط مستقیم بکشید. اگر خواستید سایه استفاده کنید، حواس تان باشد از سایه های تیره استفاده نکنید. سایه را فقط به قسمت بیرونی به سمت میانه چشم بزنید تا به پلک فرم دهد.

افرادی که چشم بادامی دارند هم می توانند مانند افرادی که چشم گرد دارند آرایش کنند با این تفاوت که هنگام سایه زدن فرم چشمان شان را باید در نظر داشته باشند.

خانم ها با چشم هایی که گوشه هایی به سمت پایین دارند مجازند از خط چشم تیره استفاده کنند.

افراد با چشم های گود باید از سایه های تیره کمتر استفاده کنند تا چشم های شان برجسته تر نشان داده شود. اگر از سایه تیره استفاده شود، به هدف نمی رسند.

چشم هایی که به هم نزدیک هستند، باید طوری آرایش شوند که فاصله آنها بیشتر شود بنابراین هنگام سایه زدن باید بیشتر از عرض چشم سایه زده شود.

اگر فردی چشم هایی با پلک افتاده داشته باشد، نباید با سایه روشن سازی کند و فقط باید گوشه های پلک را سایه بزند. مقداری سایه تیره را روی قسمتی از پلک که زیر قرار گرفته بزنید و بعد دور تا دور این خطوط را سایه تیره بزنید.

چشم های برجسته به این معناست که نباید بالای چشم از خط چشم یا سایه تیره استفاده کنید و درنهایت می توانید در پلک پایین سایه به کار ببرید.

آرایش براساس فرم لب

اگر لب های پر و بزرگی داشته باشید، نباید از رژلب خیلی روشن و جلب توجه کننده استفاده شود. رژلب مات برای این لب ها بهتر از رژلب براق است.

درصورتی که لب های برجسته و پری ندارید از روشن ترین رنگ ممکن استفاده کنید تا لب های تان پر و برجسته به نظر برسد.

اگر بالای ۴۰ سال دارید بهتر است از رژلب های مات استفاده کنید، اما از برق لب استفاده کنید تا رژ دوام بیشتری داشته باشد.

اگر لب های نازکی دارید، باید بدانید که رنگ های مات یا تیره لب های تان را نازک تر نشان می دهد و بنابراین رژ لب قرمز که جزء آرایش غلیظ محسوب می شود، به کارتان نمی آید. در انتخاب رژ قرمز مهم ترین نکته انتخاب تونالیته مناسب با پوست است. اگر پوست تان زمینه زرد داشته باشد بهتر است از قرمزی با ته زمینه نارنجی استفاده کنید. اگر پوست تان زمینه زیتونی دارد از قرمز خالص استفاده کنید، اما به طور کلی قرمزی که ته زمینه قهوه ای داشته باشد به هر پوستی می آید.

 

قوانین و مقررات فوتبال

قانون اول:

زمین مسابقه؛ طول نباید بیشتر از 120 متر و کمتر از 90 متر و عرض آن بیش از 90 متر و کمتر از 45 متر باشد. در مسابقات بین المللی طول زمین مسابقه نباید بیش از 110 متر و کمتر از 100 متر و عرض آن بیش از 75 متر و کمتر از 64 متر باشد.

 نکات مهم:

1- ارتفاع میله پرچم نقطه کرنر حداقل 150 سانتیمتر

2- در گوشه زمین قوس کرنر ربع دایره به شعاع 1 متر رسم گردد.

3- رنگ تیر دروازه باید سفید باشد.

4- رسم دایره نیمه زمین به شعاع 9/15 متر

5- استفاده از طناب به جای تیر دروازه ممنوع است

مشکلات جنسی را حل کنید!

وقتی در مسایل زناشویی به مشکلی بر می خوریم، اولین قدم این است که مشکل را به رسمیت بشناسیم. خیلی ها هستند که اصلا نمی خواهند به موضوع فکر کنند چه برسد به این که به دنبال راه حلی برایش باشند! زمانی که در کلینیک سلامت خانواده بیمارستان مصطفی خمینی کار می کردم، زوج مراجعه کننده ای داشتیم که ۱۰ سال از ازدواجشان می گذشت و هنوز نتوانسته بودند با هم رابطه داشته باشند. برخلاف خیلی از زوج ها که این مساله ظرف چند ماه باعث جدایی شان می شود، آنها آن چنان به هم علاقه مند بودند که تصمیم گرفته بودند زندگی شان را به همین منوال با هم ادامه بدهند. حتی برای بچه دار شدن IVF کرده بودند و موفق نشده بودند.
چه کسی مسئول این اتفاق است؟ چه کسی باید به زوجی که می خواهند زندگی شان را زیر یک سقف آغاز کنند یاد بدهد چطور باید با هم رفتار کنند؟ اگر مشکلی پیش بیاید به چه کسی باید مراجعه کنند؟ به پزشکان عمومی که در طول۷ سال تحصیل و درس های جورواجور، از انگل شناسی گرفته تا پزشکی قانونی، حتی یک کلمه هم از سلامت جنسی به گوششان نمی خورد؟
به متخصصان زنان و زایمان یا متخصصان ارولوژی؟ آنها می دانند با این بیماران چه باید بکنند؟ مگر مرکز ناباروری ای که آن زوج در آنجا IVF کرده بودند پر از همین متخصصان نبوده؟ اصلا چند پزشک عمومی، متخصص زنان، متخصص ارولوژی، روان پزشک یا روان شناس در کل ایران هستند که در این زمینه ها واقعا می توانند به مراجعانشان کمک کنند؟
اصولا در این روزگار، آیا کسی خودش را مسئول آموزش به دخترها و پسرهای جوانی می داند که می خواهند وارد دنیایی جدید شوند، که دست کمی از سرزمین عجایب برایشان ندارد ؟ زندگی مشترک، چی کم دارد از آن سرزمین عجایب؟ و این که گمان کنیم نباید با بچه هایمان در این باره حرف بزنیم، که نکند پرده های حیا دریده شود، یا نکند بچه ها سر و گوششان بجنبد؛ و همه چیز را می سپاریم به دست تقدیر، که کدام دوست یا کدام وب سایت یا کدام کتاب، چه اطلاعات درست یا غلطی به بچه هایمان بدهد؛ آیا مشکلی را حل کرده؟ یا هزار مشکل به وجود آورده؟
بزرگترین کمک خانواده ها به پسر یا دختر جوانی که می خواهد ازدواج کند، این است که چانه بزنند و مهریه را بالا و پایین کنند، یا پولی بگذارند وسط برای خرج و مخارج مراسم های نامزدی و عروسی؛ و همیشه هم دلشان خوش باشد که برای دلبندم چنان جشنی گرفتم که فلانی انگشت به دهان ماند و بهمانی چشمش درآمد.
گناهی هم شاید کسی ندارد. به پدرها و مادرها، چه کسی چیزی آموخته که آنها به فرزندانشان بیاموزند؟ حلقه به حلقه به زنجیره نادانی اضافه می شود. اما فراموش نکنیم که این نادانی ها، چیزی از مسئولیت ما به عنوان پدر و مادر، یا معلم یا مقام حکومتی کم نمی کند.
«تغییر کنیم»
قدم اول:
از خودمان خجالت نکشیم
وقتی در مسایل زناشویی به مشکلی بر می خوریم، اولین قدم این است که مشکل را به رسمیت بشناسیم. خیلی ها هستند که اصلا نمی خواهند به موضوع فکر کنند چه برسد به این که به دنبال راه حلی برایش باشند! مسایل زناشویی مهم اند. نباید نادیده شان گرفت. گاهی مثل یک گلوله برفی، یک مساله کوچک با گذشت زمان بزرگ و بزرگ تر می شود و حتی یک ازدواج را به بن بست می رساند.
قدم دوم:
از همسرمان خجالت نکشیم
همسر هر فرد، نزدیک ترین فرد به او باید باشد. اینکه تصور کنیم بعضی مسایل را نباید گفت چون حریم ها شکسته می شود، حرف درستی است؛ اما مصداق آن مسایل جنسی نیست. البته روش بیان مساله مهم است. حتی بهترین حرف ها را اگر جور بدی بگوییم، ممکن است فاجعه به بار بیاورد. در مسایل زناشویی هم باید با بیانی کاملا محترمانه و با لحنی مثبت، نه سرزنش آمیز یا با نیش و کنایه، مساله را با همسر در میان گذاشت.
قدم سوم:
از مشاور خجالت نکشیم
تعداد پزشکان یا روان شناسانی که در درمان مشکلات جنسی تبحر داشته باشند زیاد نیست. اما دلیل نمی شود که دنبالشان نگردید. مهم این است که شما و همسرتان اراده داشته باشید برای حل مساله. اگر بخواهید که حل شود، اگر برایش وقت و انرژی بگذارید، بالاخره حل می شود. ممکن است اولین مشاور نتواند کمک کند؛ اما نباید ناامید شوید. در کشور ما و حتی در همه دنیا، سکس تراپی رشته ای جدید است. در حوزه مشاوره سلامت جنسی، آدم های باتجربه کم اند؛ اما نایاب نیستند. اگر یکی شان را پیدا کردید، به او اعتماد کنید و بدانید درمان اغلب این مشکلات ساده است، اما زمان می برد.
سردبیر مجله سیب سبز - محمدرضا رجبی شکیب

سندرم میکروفون

مهدی محمدی: دقت در سیر برخورد دولت با منتقدانی که رئیس‌جمهور می‌گوید به آنها احترام هم می‌گذارد، روش بسیار مناسبی برای کشف فلسفه اخلاق دولت اعتدال است. پرسش از فلسفه اخلاق اعتدال، در واقع پرسش از این است که دولت اعتدال چه کارهایی را خوب می‌داند و چه کارهایی را بد و هر کدام را به چه دلیل؟
به لحاظ روانشناختی، در این یک سال و نیم، موتور محرکه قضاوت‌های ارزشی دولت درباره منتقدان، نشأت گرفته از 2 عامل روانشناختی بوده است؛ ترس و تکبر.
در موارد متعدد واکنش‌های دولت به منتقدان بیش از آنکه مبتنی بر آن اعتماد به نفسی باشد که سعی می‌کنند بگویند داریم، در ترسی ریشه دارد که تلاش می‌کنند پنهانش کنند. وقتی مقام بلندپایه دولتی که می‌گوید متخصص امنیت ملی است، بی‌آنکه لازم بداند کوچک‌ترین سند و مدرکی ارائه کند، آبروی سلمان و ابوذرهای کشور را به حراج می‌گذارد و برای نیشخند چند جوانک که بسا به او رای نداده‌اند و نخواهند هم داد، نسبت به فاسد شدن آنها هشدار می‌دهد، منطقی این است که فکر کنیم حقیقتی هست که بناست پنهان نگه داشته شود. چیزی مثلا از این قبیل که برنامه‌ای در پیش است که نگرانند سلمان و ابوذرها مقابل آن بایستند، نقشه‌ای که می‌ترسند بر آب شود یا بده بستانی که نگران افشای آن هستند.
در مواردی نیز، هدف، دیده نشدن برخی چیزهای مهم و نشاندن مسائلی دیگر به جای آنهاست. فی‌المثل مردم نباید ببینند و نباید مطلع شوند در حالی که نان سفره‌شان 40 درصد گران شده، بودجه نهاد ریاست جمهوری را 2 برابر کرده‌اند، یا نباید بدانند در فلان سفر خارجی یا حتی استانی چه میزان هزینه تشریفات و قوم و خویش و اهل و عیال می‌شود، یا نباید بدانند فلان دیپلمات موقع انجام وظیفه‌اش در کاخی مقیم می‌شود که آمریکایی‌ها هم حاضر به اقامت در آن نیستند، یا نباید خبردار شوند حقوق ماهانه فلان مقامات محترم از درآمد ۲ سال آنها بیشتر است؛ بنابراین چاره متهم کردن کسانی به تجمیع فسادآور قدرت و ثروت است که همین حالا به نیروهایشان قبل از هر چیز احکام ارث و وصیت را آموزش می‌دهند، چون معلوم نیست این سفری که می‌روند، سفر آخر نباشد.