عسل

 

عسل ماده غذایی با ارزش است که به سبب داشتن خواص درمانی ،از دیرباز مورد توجه بشر بوده است.
عسل حاوی انواع ویتامین ها همچون ویتامین AوC, K, B2, B4 ,B6،پروتئین،املاح و آنزیم هاست .
این ماده غذایی در درمان بسیاری از امراض مانند ناراحتی های پوستی از قبیل زخمها و سوختگی ها و بیماری های دستگاه تنفسی و عفونت های ناحیه حلق مفید است.
عسل را در ظروف شیشه ای و پلاستیکی نگهدارید،نگهداری عسل در ظروف فلزی سبب عوض شدن طعم و مزه عسل در مدت زمان کوتاهی می شود.
در قدیم به نوزادان و بیماران دارای درد شکم و دستگاه گوارش عسل میخوراندند.
نوشیدنی مخلوط خرما ،شیر،عسل و گرده مغز گردو از خوراکیهای اعیان در طالقان قدیم بود.
یکی از بهترین با شکوه ترین کار بردهای عسل زمان ورود عروس به خانه شوهر بود که عروس در آستانه در ورودی منزل داماد با انگشتانی آغشته به عسل به استقبال مادر شوهر می رفت.

غذاهای ضد سرطان

آیا با یک برنامه صحیح غذایی می شود عوارض جانبی درمان های متداول سرطان را کنترل کرد؟ پاسخ این سوال را در ادامه بخوانید. «تازه فهمیدم سرطان دارم. حالا نمی دانم که چه غذایی برایم خوب است و دور کدام غذاها را باید خط بکشم. اینکه دکترم می گوید غذای سالم بخورم یعنی فقط میوه و سبزی؟». «چند وقتی است شیمی درمانی می شوم و تهوع و استفراغ بعد از نوبت شیمی درمانی امانم را بریده است. شنیدم با رژیم غذایی می شود این علائم را کنترل کرد: اما نمی دانم چطور.» یا «سرطان سینه خیلی در خانواده مادریم شایع است. در یک مقاله اینترنتی خوانده ام که بعضی از میوه ها و سبزی ها ضدسرطان اند. این مسئله چقدر واقعیت دارد؟» کارشناسان و متخصصان تغذیه سوالاتی از این دست را زیاد می شنوند. آیا تغذیه در پیشگیری و درمان سرطان موثر است؟» آیا با یک برنامه صحیح غذایی می شود عوارض جانبی درمان های متداول سرطان را کنترل کرد؟ پاسخ این سوال ها را در ادامه بخوانید.
سه اصل کلی رژیم غذایی بیماران مبتلا به سرطان
ارتباط بین رژیم غذایی و سرطان تاحدی پیچیده است. دلیل این پیچیدگی کاملا واضح است؛ غذاهایی که ما می خوریم ترکیبی از انواع مواد مغذی، ویتامین ها، مواد معدنی، ترکیبات آنتی اکسیدان، مواد شیمیایی، افزودنی و... دارند که هرکدام به شکلی می تواند در ایجاد یا پیشگیری از این بیماری دخالت داشته باشند و البته اثر یکدیگر را تقویت یا خنثی کنند.
وقتی به بیماری سرطان مبتلا می شوید باید عادت به گرفتن رژیم های سفت و سخت را کنار بگذارید. این برنامه های غذایی در مدت زمانی بسیار کوتاه بدن شما را با کمبود انواع و اقسام ویتامین ها و مواد معدنی رو به رو می کند. درعوض باید همه ذهن تان را روی داشتن یک رژیم غذایی متعادل متمرکز کنید و در صورتی که طی درمان بیماری تان لازم شد، زیر نظر یک کارشناس یا متخصص، کالری و پروتئین مصرفی تان را تغییر دهید. رژیم غذایی بیماران مبتلا به سرطان صرف نظر از کالری اش از سه اصل کلی پیروی می کنید:
۱ تامین مایعات کافی تا بدن دچار کم آبی نشود (اغلب از طریق مایعات بدون کافئین)
۲ تامین انرژی کافی از طریق مواد غذایی سالم
۳ تامین پروتئین برای حفظ عضلات و توده بدون چربی.
چه غذاهایی را انتخاب کنیم؟
سوال اصلی بیماران مبتلا به سرطان از متخصصان تغذیه این است که چه غذاهایی برای شان مجاز و کدام خوراکی ها غیر مجازند. در پاسخ باید گفت اغلب بیماران مبتلا به سرطان که به دلیل بیماری دچار اختلالات گوارشی نشده اند یا دچار عوارض جانبی شیمی درمانی و... نیستند، می توانند یک برنامه غذایی متنوع شامل میوه، سبزی، نان و غلات سبوس دار، چربی های سالم، حبوبات و گوشت های بدون چربی داشته باشند.
• اگر خوردن آب میوه آماده برای تان ساده تر است، این نکته را به خاطر داشته باشید که درمان های سرطان شما را در مقابل بیماری ها آسیب پذیرتر می کند. بنابراین باید آب میوه ای انتخاب کنید که پاستوریزه باشد.
• نیمی از بشقاب شما در هر روز باید به میوه و سبزی اختصاص پیدا کند. سعی کنید هرروز حداقل یک سبزی برگ سبز و یک میوه زرد، قرمز یا نارنجی رنگ بخورید که سرشار از ترکیبات آنتی اکسیدان هستند.
• میوه های خشک (البته منظورمان آنهایی نیست که حاوی رنگ یا طعم دهنده مصنوعی اند) یا هویج انتخاب هایی ایده آل برای میان وعده هستند.
• مصرف غذاها و دسرهای حاوی قند و شکر را محدود کنید. این خوراکی ها فقط کالری داشته و هیچ ویتامین یا ماده معدنی ندارند.
• سرطان به معنای خداحافظی با خوردن گوشت نیست؛ اما به جای گوشت های پرچرب، فرآوری شده (سوسیس و کالباس و...)، گوشت های سفید و کم چرب را انتخاب کنید.
مبارزه خوراکی با ضعف و خستگی ناشی از سرطان
یکی از اصلی ترین شکایت های افراد مبتلا به سرطان، ضعف و خستگی است که در تمام طول روز، به ویژه پس از انجام پروسه درمانی احاس می کنند و اغلب اختلال گوارشی هم گریبان شان را گرفته است. در چنین موقعیت هایی خوردن غذاهای ساده و سریع، به اصطلاح فست فود را پیشنهاد می کنیم؛ البته اگر سرطان دارید، بهتر است قبل از اینکه تلفن پیتزا فروشی سر خیابان را بگیرید و یک پپرونی خانواده سفارش دهید این نکته را هم درنظر بگیرید که این بار استثنا منظورمان از فست فود، پیتزا و همبرگر و... نیست.
بلکه غذاهایی را پیشنهاد می کنیم که ساده و سریع آماده می شوند، مواد اولیه زیادی ندارند، هضم شان سخت نیست و از همه مهم تری سرشار از مواد مغذی اند.
میوه های تازه که آب نسبتا بالایی دارند، در این شرایط انتخاب بهتری هستند. ما معمولا خربزه، انواع توت ها، آناناس، موز، گلابی و... را پیشنهاد می کنیم.
ماست هم پروتئین موردنیاز بدن شما را تامین و هم روند هضم غذا را تسهیل می کند. در صورت تمایل می توانید با اضافه کردن چند قطعه میوه تازه، ماست تان را طعم دار کنید.
غلات از بیسکوییت های جو گرفته تا نان جو دوسر انتخاب هایی خوب برای بیماران مبتلا به سرطان هستند، البته اگر به دلیل بیماری دچار اختلال گوارشی شدید بهتر است غلات آماده ای را انتخاب کنید که پایه شان برنج است.
کره بادام زمینی یا پنیر هم گزینه های پروتئینی روی میز شماست. البته موقع خرید به میزان چربی که روی بسته بندی نوشته شده حسابی دقت کنید.
تخم مرغ به هر شکلی که باشد از نیمرو گرفته تا تخم مرغ آب پز یکی از بهترین منابع پروتئینی محسوب می شود اما تا حد امکان سراغ تخم مرغ عسلی یا خام نروید چون احتمال آلودگی میکروبی اش به نسبت بالاست.
رودررو با عوارض سرطان
اگر خودتان به سرطان مبتلا هستید یا فرد بیماری بین نزدیکان تان هست، حتما می دانید که درمان های شایع سرطان از جمله شیمی درمانی، رادیوتراپی و... عوارض جانبی دارند که می تواند به شدت برنامه غذایی و وزن فرد را دچار نوسان کند.
۱ احساس تهوع: حجم غذای تان را در هر وعده کم کرده و در عوض هراسعت یک خوارکی کوچک بخورید. اینکه همیشه کمی غذا توی معده تان باشد به کاهش احساس تهوع کمک می کند. دور غذاهای تند، چرب و ادویه دار را خط بکشید که تهوع را تحریک می کنند. از طرف دیگر سعی کنید همراه غذا آب یا نوشیدنی ننوشید و نوشیدنی تان را برای فاصله دو وعده غذایی نگه دارید. کم کم و جرعه جرعه آب بخورید و اگر لازم بود از نی استفاده کنید. اگر اول صبح دچار تهوع می شوید، قبل از بلند شدن از تخت، کمی بیسکوییت یا نان خشک بخورید و غذای تان را ولرم بخورید تا بوی آن باعث تحریک حالت تهوع تان نشود.
۲ استفراغ: اگر بیش از دو بار در هفته حال تان به هم می خورد باید با پزشک معالج تان مشورت کنید اما برای کاهش این حالت تا وقتی حالت تهوع تان کنترل نشده چیزی نخورید یا ننوشید. بعد از هر نوبت استفراغ ابتدا یک مایع صاف شده یا شفاف بخورید و در صورتی که توانستید آن را تحمل کنید، سراغ غذاهای جامد بروید. غذا خوردن را نیز از یک قاشق مرباخوری هر ۱۰ دقیقه یک بار شروع کرده و به یک یا دو قاشق غذاخوری در هر ۲۰ دقیقه برسانید. غذاهای جامدی که در این وضعیت پیشنهاد می شود پوره سبب زمینی بدون کره یا روغن، غلات آماده بدون شکر همراه کمی شیر، نکتار یا پوره میوه و... است. این نکته را نیز درنظر داشته باشید که خوردن غذاهای غنی از پتاسیم و منیزیم مانند موز، سیب زمینی، پرتقال، گوجه فرنگی، زردآلو و... کمک کننده است.
۳ از دست دادن اشتها: مشکلاتی همچون درد، استرس، افسردگی، اسهال، استفراغ، خشکی دهان و... همگی از جمله عواملی هستند که باعث می شود بیمار مبتلا به سرطان اشتهای خود را از دست بدهد.
در این حالت بهتر است سر ساعت های معین شروع به غذاخوردن کنید و منتظر نشود که میل یا اشتها پیدا کنید. علاوه بر این سعی کنید انتخاب های تان پرکالری باشد از جمله آوکادو، میوه خشک، آجیل و...
متخصصان توصیه می کنند که به ظاهر غذای تان هم توجه بیشتری داشته باشید. وجود سبزی با میوه های زرد و نارنجی یا قرمز اشتها را تحریک می کند و میل شما را به غذاخوردن بالامی برد.
۴ کاهش یا تغییر حس چشایی: اگر به دلیل بیماری یا درمان ویژه ای که دریات می کنید ذائقه تان تغییر کرده و غذا در دهان تان طعم ندارد یا دیگر از خوراکی های دلخواه تان لذت نمی برید، نگران نباشید. این حالت معمولا ماندگار نیست و به بهبود بیماری ذائقه تان هم بر می گردد؛ اما تا آن وقت این نکته را درنظر داشته باشید. اگر گوشت قرمز در دهان تان مزه فلزی دارد، مصرف آن را کاهش دهید. اگر طعم غذا در دهان تان کمتر شده، لیمو، نارنج و ماست را برای مزه دار کردن غذای تان امتحان کنید و اگر طعم غذا برای تان تهوع آور است، آن را به صورت سرد یا در دمای اتاق بچشید.
ماهنامه همشهری تندرستی

شیرین کننده های مصنوعی لاغرتان میکنند؟

اگر دیابتی باشید یا یکی از اعضای خانواده تان این بیماری را داشته باشد حتما فکر استفاده از شیرین کننده های مصنوعی یا طبیعی بدون قند به ذهن تان رسیده یا اینکه چند باری آنها را امتحان کرده اید. اگر دیابتی باشید یا یکی از اعضای خانواده تان این بیماری را داشته باشد حتما فکر استفاده از شیرین کننده های مصنوعی یا طبیعی بدون قند به ذهن تان رسیده یا اینکه چند باری آنها را امتحان کرده اید.
تولیدکنندگان این مواد مدعی هستند افراد می توانند بدون هیچ گونه نگرانی از افزایش قند خون و چاقی به جای شکر از شیرین کننده ها استفاده کنند اما گهگاهی هم می شنویم که زیاده روی در مصرف این مواد خود می تواند باعث بروز انواع بیماری های متابولیک و حتی دیابت شود. پس بالاخره شیرین کننده ها مفید هستند یا مضر؟ دکتر اسدالله رجب، رئیس انجمن دیابت ایران به شما توضیح می دهد.
شیرین کننده؛ مصنوعی یا طبیعی؟
شیرین کننده ها به دو گروه تقسیم می شوند؛ یک دسته از آنها شیرین کننده های جانشینی هستند از جمله سوربیتول، فروکتوز، ایزومالت و. . . که آنها نیز قند خون را تا مقداری بالا می برند اما نه در حد قند ساده یا گلوکز. گروه دیگر شیرین کننده های مصنوعی هستند از جمله ساخارین، سیکلامات، آسپارتام، کاندرل، نوترا سوئیت، آسه سولفام و. . . که اصلا قند را بالا نمی برند.
در خیلی از مواد غذایی رژیمی مثل نوشابه ها از شیرین کننده های مصنوعی استفاده می شود اما در مواد غذایی مخصوص افراد دیابتی بیشتر از شیرین کننده های جانشینی استفاده می شود که آن هم می تواند مشکلات خاص خود را داشته باشد.
قند مصنوعی هم دیابت می آورد؟
در گذشته افراد در روز شاید فقط دو یا سه بار چای همراه یکی، دو حبه قند می نوشیدند یا اینکه یک بار در روز شربت می نوشیدند اما امروزه با تولید مواد غذایی رژیمی حاوی شیرین کننده های جانشینی یا مصنوعی می بینیم که چاقی، اضافه وزن و دیابت بیشتر شده است! در واقع رژیمی بودن یک خوراکی مثل کیک، بستنی و. . . باعث می شود فرد در مصرف آن زیاده روی کند.
این مواد غذایی شاید قند کمتری داشته باشند اما کالری، چربی، آرد، کربوهیدرات و... هم دارند که خود می تواند باعث چاقی و در نهایت اختلال در کنترل قند و دیابت شود. به همین دلیل مصرف شیرین کننده ها و مواد غذایی رژیمی به خصوص برای افراد دیابتی توصیه نمی شود زیرا آنها را وارد یک سیکل معیوب می کند.
باید ممنوع شوند؟
در بعضی از کشور ها این اعتقاد وجود دارد که فروش شیرین کننده های بدون قند به خاطر مشکلات بعدی که ایجاد می کنند باید ممنوع شود. برای مثال از آنجایی که مواد غذایی رژیمی باعث می شد افراد در مصرف خوراکی ها زیاده روی کنند در بسیاری از کشورها مثل آلمان از سال ۲۰۱۰ تولید خوراکی های رژیمی مخصوص دیابت ممنوع شد.
از سال ۲۰۱۲ نیز فروش آنها در فروشگاه ها ممنوع شد. البته مواد شیرین کننده مثل فروکتوز، سوربیتول یا ساخارین را می توان از فروشگاه ها خریداری کرد اما مواد غذایی حاوی آنها دیگر عرضه نمی شود.
هرچه طبیعی تر، بهتر!
در حال حاضر اغلب انجمن های علمی دیابت معتقدند یک فرد دیابتی نیاز به مواد غذایی رژیمی ندارد. دلیل اول این است که کالری این مواد تقریبا فرقی با غذاهای معمولی ندارد، دوم اینکه فرد برای تهیه آنها باید هزینه گران تری بپردازد، سوم اینکه مواد غذایی رژیمی معمولا طعم خیلی خوبی ندارند و دلیل چهارم اینکه خیلی از دیابتی ها دوست دارند از همان مواد غذایی معمولی استفاده کنند بنابراین می توانند با یادگیری راهکارهای لازم و پیروی از رژیم غذایی مناسب از غذاهای معمولی استفاده کنند و در عین حال بیماری شان را هم تحت کنترل درآورند؛
برای مثال اگر روزی یک حبه قند اضافه بخورند می توانند با افزایش دارو یا انسولین یا فعالیت بدنی یا کاهش حجم غذای شان آن را جبران کنند اما همان طور که گفته شد متاسفانه رژیمی بودن یک خوراکی ممکن است باعث شود فرد در مصرف آن زیاده روی کند. حال اگر یک دیابتی به هر دلیلی نتواند میزان قند مصرفی اش را در روز کاهش دهد، می تواند در حد اعتدال از شیرین کننده ها استفاده کند. اما به طور کلی توصیه بر این است که هرچه تغذیه طبیعی تر باشد بهتر است.
برای دستگاه گوارش خطر دارد؟
شیرین کننده های جانشینی مثل فروکتوز، سوربیتول و. . . از آنجایی که به آهستگی در روده ها جذب می شوند خود می توانند باعث اسهال شوند، پس برای دستگاه گوارش هم بی خطر نیستند به خصوص سوربیتول که زیاده روی در مصرف آن می تواند نفخ و اسهال شدید ایجاد کند. به همین دلیل مصرف شیرین کننده ها و مواد غذایی رژیمی حتما باید زیر نظر پزشک و با توجه به برنامه غذایی فرد صورت گیرد.
چقدر مصرف کنیم؟
شیرین کننده ها اگر در حد معمول استفاده شوند، عوارض جانبی نخواهند داشت. خیلی ها نیز مدعی هستند این مواد می توانند سرطان زا باشند اما این مسئله هیچ وقت روی انسان ها تایید نشده و فقط مصرف زیاد آنها در حیوانات باعث سرطان شده است. برای مثال ساخارین از سال ۱۸۸۸ یعنی بیش از ۲۰۰ سال است که مصرف می شود اما هنوز دیده نشده که فردی به علت مصرف آن دچار مشکل شده باشد بنابراین خوردن آنها در حد معمول اشکالی ندارد.
چه کسانی نباید مصرف کنند؟
مصرف شیرین کننده های بدون قند در گروهی از افراد مثل خانم های باردار، کودکان و کسانی که سابقه افت قند را دارند باید با احتیاط بسیار و تحت نظر پزشک صورت گیرد.
اگر سابقه افت قند دارید. . .
افراد نباید تمام قند مصرفی شان را با شیرین کننده های بدون قند جایگزین کنند همچنین کسانی که دچار افت قند می شوند بهتر است از مواد غذایی حاوی شیرین کننده های مصنوعی مثل نوشابه های رژیمی و دایت استفاده نکنند. بعضی ها سوال می کنند که آیا مواد غذایی حاوی شیرین کننده های مصنوعی از آنجایی که قند ندارند باعث کمبود انرژی می شوند یا خیر؟
در پاسخ باید گفت ما انرژی روزانه خود را فقط از قندهای ساده به دست نمی آوریم و سایر مواد غذایی مصرفی مان نیز در نهایت تبدیل به قند می شوند و انرژی تولید می کنند. پس مصرف مواد غذایی رژیمی دلیل بر کاهش انرژی بدن نمی شود.
ستاره محمد

مرتضی پاشایی، عاشق زندگی بود

گفت و گو با «ناصر پاشایی» وقتی مهیا شد که در تکاپوی تاسیس بنیاد خیریه ای به نام پسرش برای کمک به بهبود اوضاع سرطانی ها بود. گفت و گو با «ناصر پاشایی» وقتی مهیا شد که در تکاپوی تاسیس بنیاد خیریه ای به نام پسرش برای کمک به بهبود اوضاع سرطانی ها بود. از پدر «مرتضی پاشایی» راجع به جزییات دوره بیماری او پرسیدیم: پدری که با هر بار پلک زدن، انگار حضور فرزندش را تجسم می کند. در این گفت و گو عموی مرتضی، منصور، نیز با بعضی توضیحات همراه ما بود.
چطورشده که پسرتان فهمید سرطان دارد؟
مرتضی به نوع غذا خوردنش حساس بود و توجه داشت. حواسش به خاصیت ها و نیازهای غذایی بود و بدغذایی نمی کرد. در طول ۱۰ سال گذشته دو، سه بار به خاطر ناراحتی معده به پزشک مراجعه کرده بود اما هربار با قرص و شربت رفع می شد و تشخیص خاصی مبنی بر بیماری وجود نداشت. ناراحتی معده، معمولی بود و آزمایش ها سطحی، شراط طوری نبود که وضعیت را جدی بگیرد اما آذرماه پارسال که دوباره دچار رفلاکس معده شد و ترش می کرد، علی لهراسبی به او گفت به نظرش باید حتما چکاپ انجام بدهد.
پس این بار شرایطش طوری بود که اطرافیان متوجه ناراحتی شدیدش بشوند.
بالاخره وضعیتی بود که دوستش به او گفت با این وزن کم، به نظر می آید مشکل جدی داری. بعد هم نزد پزشکی رفتند که او معرفی کرد و آزمایش ها انجام شد. بعد از آزمایش ها و کارهای تشخیصی، دکتر بدون آگاهی قبلی، مستقیما به خودش گفت که تومور معده داری که به علت بزرگ شدن، خیلی از بخش های بدن را نشانه رفته و خود معده آب آورده است. گفت که حداکثر دو، سه ماه زنده می مانی و رفتنی هستی.
اولین واکنش مرتضی به این خبر ناگهانی چه بود؟ آن هم در شرایطی که دکتر مستقیماً به خودش گفته بود.
روش دکترش این بود که بیمار از شرایط بیماری و میزان گسترش آن خبردار باشد. خب، او هم به طور طبیعی ابتدا ناراحت شد و کمی در خودش فرو رفت اما بعد از نیم ساعت گفت حالا که اتفاق افتاده باید با این بیماری مبارزه کنم. همانجا تصمیمش را گرفت.
خانواده چه واکنشی نشان دادند؟ به هر حال به طور ناگهانی از بیماری مرتضی خبردار شدید.
ما هم شدیدا ناراحت شیدم. حتی برادرش مصطفی که این ماه ها همراهش بود آن موقع سر عمل مرتضی بیهوش شد اما خودش روحیه محکمی داشت. او را که می دیدیم، روحیه می گرفتیم؛ اگر روحیه پسرم نبود ما بیشتر ضربه می خوردیم.
اینکه گفت «با بیماری مبارزه می کنم» را چه طور انجام داد؟
مرتضی روحیه متعادل و واقع نگری داشت. به شرایط اعتراضی نمی کرد. چون اگر این طور بود در رفتارش ناامیدی و افسردگی دیده می شود اما همه یازده ماه پیش از فوتش را با اراده و قدرت پیش برد. همان روزهای آخر هم که دیگر امکان و توان حرف زدن نداشت و با اشاره به حرفه ها واکنش نشان می داد، دوستانی که کنارش بودند جمله خودش را به او می گفتند که اگر هنوز می گویی «می خواهم مبارزه کنم»، دست مان را فشار بده و مرتضی باز هم دست شان را فشار می داد. البته پیش آمده بود که به طور مثال در روزهای آخرین دوره بستری اش بگوید: «دیگر فایده ای ندارد، دارم می میرم». اما همان ماه هایی را که برخلاف انتظار پزشکان دوام آورد، بعد از لطف الهی، نتیجه حفظ روحیه و تعادلش بود.
با این اوضاع وضعیت زندگی اش چه تغییری کرد؟
مرتضی می گفت می خواهم از لحظه لحظه زندگی ام لذت ببرم. نهایت تلاشش را هم می کرد با وجود بی حالی و ناخوشی ناشی از شیمی درمانی، سعی می کرد دردش را به دیگران نشان ندهد؛ حتی به برادرش که شبانه روز همراهش بود.
شرایط کاری اش چه طور شد؟
خب، در این مدت تعداد کنسرت ها و اجراهایش را سه، چهار برابر کرد. می گفت فرقی ندارد ۳۰ ساله باشم یا ۸۰ ساله، همه تلاشم را می کنم. در بعضی کنسرت های دو، سه سئانس اجرا داشت که بین آنها تحت مراقبت پزشکی قرار می گرفت.
تجویز پزشک برای سیر درمانی چه بود؟
آزمایش ها توسط دوستانش به چندین دکتر دیگر هم نشان داده شد، برای کانادا هم که می گفتند پیشرفت های خوبی در زمینه بهبود سرطان دارد، ارسال شد اما دیگر فایده ای نداشت. تا همین حد که می شد و لازم بود، امکانات پزشکی و دارویی در دسترس بود. یک دوره ۸ تایی و یک دوره ۶ تایی شیمی درمانی کرد. دستور پزشک این بود که از یک رژیم غذایی خاص شامل مواد غذایی ارگانیک استفاده کند. مادرش برای این موضوع خیلی زحمت کشید اما به خاطر مسافرت ها از این رژیم پیروی صددرصد نمی کرد.
به طور طبیعی مراقبت های خانواده در سفر مهیا نبوده است.
بله و البته مرتضی قدر این توجه و مهر را می دانست. آخرین غذایی که قبل از آن چند روز آخر خورد، بیسکوییت و چای بود. از محافظش خواست برایش بیسکوییت مادر بگیرد و مثل بچگی هایش آن را از دست مادرش بخورد.
این حجم زیاد کار و رفت و آمد، ضعیف ترش نمی کرد؟
مرتضی خودش دائم راجع به سرطان مطالعه می کرد. بیماری اش از نوعی بود که یادم است در یکی از جلسات، تیم پزشکی گفتند ۵ نفر در دنیا با این سن و شرایط دچارش شده اند. برای همین درمان ها قطعی تلقی نمی شد. البته شیمی درمانی اثربخش بود و اندازه تومور را به حداقل ممکن رسانده بود. امیدوار بودیم که به بهبودی می رسد و شاید یک عمل کوچک لازم باشد یا حتی پرتودرمانی کفایت کند. اما اوایل آبان از ناحیه کمر و شکم دچار درد بود و حالش بدتر شد. گفتند به متاستاژ استیج چهار رسیده است و کبد، ریه، طحال و مغز استخوان را درگیر کرده است.
آن زمان هم مشغول برنامه ریزی کنسرت ها بود.
بله، در مصاحبه هایش می گفت که تغییری در زندگی ام نداده ام و به کارهایم می رسم. حتی در آخرین دوره بستری، وقتی نزد دکتر می رفت باورش نمی شد بستری بشود. بستری هم که شد می گفت دو، سه روزه می آیم بیرون. داشت برنامه های خارج از کشورش را هماهنگ می کرد.
کنسرت ها هم مثل شیمیدرمانی انرژی زیادی از مرتضی می گرفت. نگران نبود درمان نتیجه ندهد؟
علت اینکه دوام آورد، اجرای کنسرت بود. انرژی از دست می داد اما چندین برابر آن انرژی را از مردم می گرفت. ممکن بود با استراحت، ارتباطش با کار و مردم که قطع شود، روحیه اش از دست برود.
نظر پزشک معالج هم همین بود؟
واقعیت این است که بیمار در وهله اول دستور پزشک هرچه باشد، باید آن را انجام دهد و خوددرمانی نکند.
نتایج علمی راجعه به درمان، اثبات شده و هزاران تحقیق پشت سر خود دارد. وقتی پزشک دستورالعملی می دهد راجع به استراحت، شرایط سکونت، تغذیه و چیزهایی مثل این، باید بیمار انجام بدهد اما مرتضی انرژی ای را که برای کار صرف می کرد به خودش برمی گشت. برنامه هایش را با نظر پزشک هماهنگ می کرد. دکتر توکلی می گفت انرژی خودش باعث شده تا این حد با مرتضی ارتباط روحی برقرار کنم. می گفت هر روز با صدای مرتضی از خانه بیرون می آیم. ارتباط عاطفی با پزشک روی بیمار خیلی اثر دارد و اینها هم بسته به نگاه مرتضی به زندگی بود. می خواست براساس مضومن آن حدیثی زندگی کند که می گوید انگار فرد همین فردا می میرد و شاید هم سال ها زنده بماند. ما در خانواده مورد سرطان نداشتیم، بسیاری از مردم هم تا درد واقعا نیاید، نشانه را نمی شناسند و جدی نمی گیرند که برای درمان اقدام کنند.
ماهنامه همشهری تندرستی

پوست خوش آب و رنگ و شاداب با این مواد غذایی

خداوند نعمت هایی در اختیار ما نهاده که با پیری و چین و چروک پوست مقابله کرده و زیبایی و شادابی آن را حفظ می کند. برای داشتن بدنی سالم و پوستی زیبا باید تغذیه مناسب و سالمی داشته باشیم. توصیه می کنیم از این پس بیشتر مراقب بدن خود باشید زیرا پوست از درون تغذیه می شود.

بشقاب هایتان را پر از مواد غذایی مغذی کنید که پیدایش چین و چروک ها را به تأخیر می اندازد و پوست شما را خوش آب و رنگ و شاداب می سازد.

پوست خوش آب و رنگ و شاداب با این مواد غذایی

پوست خوش آب و رنگ و شاداب با این مواد غذایی