995-آشنایی با سنگ فیروزه ودیدن فیروزه در خواب

فیروزه یکی از سنگهای قیمتی است که از عهد باستان در ایران شناخته شده، از کتیبه بنیاد کاخ داریوش بزرگ در شوش معلوم می‌گردد که در آن تاریخ فیروزه (احسائین) نامیده می‌شد و از خوارزم برای زینت‌ آلات کاخ آورده شده بود.فیروزه، سنگ آرزوهای تمام پادشاهان ممالک از زمان کورش و داریوش کبیر است که به عنوان هدیه از طرف آن‌ها به تمام سلاطین داده می‌شد. در کشور ایتالیا از فیروزه آبی و صاف که به گوهر آبی معروف است، به عنوان گران‌قیمت‌ترین جواهرات استفاده می‌شود.

علت رنگ آبی و سبز در فیروزه:

فیروزه یک فسفات آلومینیوم با سختی حدود 6 است. با این حال به طور قابل ملاحظه‌ای از کوارتز نرم‌تر می باشد. این کانی به طور طبیعی در طیف وسیعی از رنگ‌ها٬ازآبیآسمانیروشنتاسبز خاکستری یافت می‌شود. فیروزه با رنگ آبی خوشرنگ ، بهترین کیفیت را دارا و بسیار کمیاب است. در حالی‌ که رنگ سبز یا آبی کمرنگ که از ارزش کمی برخوردار می باشد، فراوانی بیش‌تری دارد.

مشخصات فیروزه مرغوب:

فیروزه مرغوب ‌دارای رنگ آبی سیر، جلای چینیو، سختی بالا می‌باشد. افزایش رنگ سبز٬ پریدگی رنگ و وجود ناخالصی عواملی هستند که باعث کاهش کیفیت فیروزه می‌شوند.

چگونگی به وجودآمدن فیروزه:

فیروزه بیشتر اوقات در رسوبات مس در محیط‌ های بایر و نسبتا کم آب یافت شده است. فیروزه در مکان‌هایی بوجود می‌آید که میزان مس موجود در منطقه بالا باشد. فیروزه بر اثر تاثیر محلول‌های سطحی مس‌دار بر روی سنگ‌های غنی از Al2O3 و غنی از فسفر و گاهی نیز بر اثر تاثیر محلول‌های سطحی مس‌دار٬ بر روی فسیل‌های استخوانی جانوران به وجود می‌آید.

شناخت و ارزش فیروزه:

اشکال مختلف فیروزه شامل دانه‌ای ریز، فیروزه ریز، کمپاکت، متخلخل، کلیرای، خوشه‌ای، دندریتی و گاهی پوششی است. فیروزه ظاهراً به صورت نامتبلور و به صورت رگه و دانه‌های پراکنده در داخل سنگ مادر یافت می‌شود و غالباً به صورت نهان بلور است. میزان بلوره‌های فیروزه در طبیعت بسیار کم و به علت جلاپذیری و رنگ جالب مورد توجه بوده است.فیروزه به رنگ‌های آبی آسمانی، آبی مایل به سبز، سبز مایل به زرد، خاکستری مایل به سبز، آبی نیلی و آبی مایل به سفید وجود دارد. رنگ آبی آسمانی نوع مرغوب آن است و سبز مایل به زرد نوع نامرغوب.در صورتی که میزان مس موجود در کانی زیاد باشد به رنگ آبی در صورتی که آهن زیاد داشته باشد به رنگ سبز و در صورت وجود آلومینیم زیاد به رنگ سفید دیده می‌شود که به ترتیب ارزش آن کاهش می‌یابد. یعنی رنگ آبی با ارزش‌ترین نوع فیروزه است. رنگ فیروزه ممکن است به تدریج به رنگ سبز تغییر کند. علت این امر قرار گرفتن کانی به مدت زیاد در نور شدید و یا حرارت است که باعث رنگ پریدگی و در نتیجه کم ارزش شدن کانی می‌شود.رنگ آبی فیروزه حاصل از cu2t آبدار است در صورتی که آب از دست برود رنگ آن سفید می‌شود. فیروزه دو رنگ را ابرش می‌نامند. بعضی انواع فیروزه را سست و سفید فام را در روغن می‌گذاشتند و رنگش موقتاً پررنگ‌تر ولی پس از چندی رنگ آن زایل می‌شد. اگر چربی به فیروزه مالیده شود سبز می‌گردد. فیروزه مصنوعی را از رنگ کردن سنگ مها به‌دست می آورند که با نام خضرا نامیده می‌شد. این فیروزه در صورت شکستن از فیروزه اصل تشخیص داده می‌شد،زیرا سطح شکستگی آن سفید بود. فیروزه سنگ رسوبی فسفاته است. این کانی در اثر هوازدگی سنگ میزبان رنگ خود را از دست می‌دهد، لذا برای تهیه نمونه مرغوب این کانی باید از سنگ‌هایی که تحت تاثیر هوازدگی قرار نگرفته‌اند، استفاده کرد.تنها کانی که شباهت زیادی به فیروزه دارد (کریزوکلا) است ولی به علت اختلاف سختی می‌توان آن‌ها را از هم تشخیص داد. جواهرفروشان برای تشخیص فیروزه از فوتک استفاده می‌کنند بدین صورت که سطح پشتی فیروزه را تحت تاثیر شعله قرار می‌دهند، سپس با ذره‌بین‌های چشمی محل حرارت داده شده را مشاهده می‌کنند.در صورت پوسته پوسته قهوه‌ای شدن فیروزه است. پیش‌تر این کانی تنها از سنگ فیروزه به دست می‌آمد ولی امروزه همانند دیگر کانی‌ها مصنوعی نیز فرآوری می‌شود به گونه‌ای که حتی تشخیص طبیعی یا مصنوعی بودن آن برای کارشناسان نیز بسیار دشوار است.شبکه عنکبوتی آنچه در اغلب فیروزه‌ها عمومیت دارد، وجود رگه یا رگچه‌هایی سیاه یا قهوه‌ای رنگ برجسته است که مربوط به سنگ مادر تشکیل دهنده فیروزه می‌باشد. این رگه‌ها گاه در طرح‌های منظم و غیرمنظم شکل می‌گیرند که در چنین حالتی به آن شبکه عنکبوتی و در اصطلاح بازار ایران به آن فیروزه شجری می‌گویند. اگر این طرح، منظم و زیبا باشد باعث افزایش ارزش فیروزه خواهد شد و اگر نامنظم و به صورت نقطه و لکه‌ای باشد از ارزش فیروزه خواهد کاست.                  

فیروزه در خواب قدرت روانی و روحی است و نشان تسلط بر اعصاب و خویشتن داری. در این سنگ چیزی هست که در هیچ یک از سنگ های بهادار نیست.

 فیروزه سنگی است بسیار خوش رنگ و زیبا و ارزنده اما اگر کسی با دست چرب آن را لمس کند فاسد و خراب می شود و ارزش خود را به طور کلی از دست می دهد به طوری که جواهر سازان آن را از حلقه انگشتری جدا می کنند و دور می افکنند و در سطل زباله می اندازند.به همین سبب آن را قدرت روانی و تسلط بر اعصاب دانسته اند. اعصاب انسان نیز ظریف است و گاه به اندک اشاره ای مخدوش می گردد و شخص چنان کنترل خود را از دست می دهد که احتمالا به نابودی خویش یا دیگران اقدام می کند. بعضی از معبران فیروزه را فتح و پیروزی دانسته اند.شاید این به سبب تشابه اسمی باشد و دسته ای دیگر عمر دراز و فرزند شمرده اند و در نفایس نوشته شده فتح و نصرت و عمر دراز و فرزند. اگر در خواب ببینید فیروزه دارید باید همان طور که از فیروزه مراقبت می نمایید مراقب اعصاب و برخوردهای خویش باشید.

رنگ این سنگ فیروزه ای قشنگ آرام بخش اعصاب است ولی خود نمایانگر حساسیت اعصاب نیز هست. ابن سیرین نوشته: اگر کسی در خواب ببیند که فیروزه  ای از او ضایع شد مرادش بر نیاید

شیرین کننده های مصنوعی لاغرتان میکنند؟

اگر دیابتی باشید یا یکی از اعضای خانواده تان این بیماری را داشته باشد حتما فکر استفاده از شیرین کننده های مصنوعی یا طبیعی بدون قند به ذهن تان رسیده یا اینکه چند باری آنها را امتحان کرده اید. اگر دیابتی باشید یا یکی از اعضای خانواده تان این بیماری را داشته باشد حتما فکر استفاده از شیرین کننده های مصنوعی یا طبیعی بدون قند به ذهن تان رسیده یا اینکه چند باری آنها را امتحان کرده اید.
تولیدکنندگان این مواد مدعی هستند افراد می توانند بدون هیچ گونه نگرانی از افزایش قند خون و چاقی به جای شکر از شیرین کننده ها استفاده کنند اما گهگاهی هم می شنویم که زیاده روی در مصرف این مواد خود می تواند باعث بروز انواع بیماری های متابولیک و حتی دیابت شود. پس بالاخره شیرین کننده ها مفید هستند یا مضر؟ دکتر اسدالله رجب، رئیس انجمن دیابت ایران به شما توضیح می دهد.
شیرین کننده؛ مصنوعی یا طبیعی؟
شیرین کننده ها به دو گروه تقسیم می شوند؛ یک دسته از آنها شیرین کننده های جانشینی هستند از جمله سوربیتول، فروکتوز، ایزومالت و. . . که آنها نیز قند خون را تا مقداری بالا می برند اما نه در حد قند ساده یا گلوکز. گروه دیگر شیرین کننده های مصنوعی هستند از جمله ساخارین، سیکلامات، آسپارتام، کاندرل، نوترا سوئیت، آسه سولفام و. . . که اصلا قند را بالا نمی برند.
در خیلی از مواد غذایی رژیمی مثل نوشابه ها از شیرین کننده های مصنوعی استفاده می شود اما در مواد غذایی مخصوص افراد دیابتی بیشتر از شیرین کننده های جانشینی استفاده می شود که آن هم می تواند مشکلات خاص خود را داشته باشد.
قند مصنوعی هم دیابت می آورد؟
در گذشته افراد در روز شاید فقط دو یا سه بار چای همراه یکی، دو حبه قند می نوشیدند یا اینکه یک بار در روز شربت می نوشیدند اما امروزه با تولید مواد غذایی رژیمی حاوی شیرین کننده های جانشینی یا مصنوعی می بینیم که چاقی، اضافه وزن و دیابت بیشتر شده است! در واقع رژیمی بودن یک خوراکی مثل کیک، بستنی و. . . باعث می شود فرد در مصرف آن زیاده روی کند.
این مواد غذایی شاید قند کمتری داشته باشند اما کالری، چربی، آرد، کربوهیدرات و... هم دارند که خود می تواند باعث چاقی و در نهایت اختلال در کنترل قند و دیابت شود. به همین دلیل مصرف شیرین کننده ها و مواد غذایی رژیمی به خصوص برای افراد دیابتی توصیه نمی شود زیرا آنها را وارد یک سیکل معیوب می کند.
باید ممنوع شوند؟
در بعضی از کشور ها این اعتقاد وجود دارد که فروش شیرین کننده های بدون قند به خاطر مشکلات بعدی که ایجاد می کنند باید ممنوع شود. برای مثال از آنجایی که مواد غذایی رژیمی باعث می شد افراد در مصرف خوراکی ها زیاده روی کنند در بسیاری از کشورها مثل آلمان از سال ۲۰۱۰ تولید خوراکی های رژیمی مخصوص دیابت ممنوع شد.
از سال ۲۰۱۲ نیز فروش آنها در فروشگاه ها ممنوع شد. البته مواد شیرین کننده مثل فروکتوز، سوربیتول یا ساخارین را می توان از فروشگاه ها خریداری کرد اما مواد غذایی حاوی آنها دیگر عرضه نمی شود.
هرچه طبیعی تر، بهتر!
در حال حاضر اغلب انجمن های علمی دیابت معتقدند یک فرد دیابتی نیاز به مواد غذایی رژیمی ندارد. دلیل اول این است که کالری این مواد تقریبا فرقی با غذاهای معمولی ندارد، دوم اینکه فرد برای تهیه آنها باید هزینه گران تری بپردازد، سوم اینکه مواد غذایی رژیمی معمولا طعم خیلی خوبی ندارند و دلیل چهارم اینکه خیلی از دیابتی ها دوست دارند از همان مواد غذایی معمولی استفاده کنند بنابراین می توانند با یادگیری راهکارهای لازم و پیروی از رژیم غذایی مناسب از غذاهای معمولی استفاده کنند و در عین حال بیماری شان را هم تحت کنترل درآورند؛
برای مثال اگر روزی یک حبه قند اضافه بخورند می توانند با افزایش دارو یا انسولین یا فعالیت بدنی یا کاهش حجم غذای شان آن را جبران کنند اما همان طور که گفته شد متاسفانه رژیمی بودن یک خوراکی ممکن است باعث شود فرد در مصرف آن زیاده روی کند. حال اگر یک دیابتی به هر دلیلی نتواند میزان قند مصرفی اش را در روز کاهش دهد، می تواند در حد اعتدال از شیرین کننده ها استفاده کند. اما به طور کلی توصیه بر این است که هرچه تغذیه طبیعی تر باشد بهتر است.
برای دستگاه گوارش خطر دارد؟
شیرین کننده های جانشینی مثل فروکتوز، سوربیتول و. . . از آنجایی که به آهستگی در روده ها جذب می شوند خود می توانند باعث اسهال شوند، پس برای دستگاه گوارش هم بی خطر نیستند به خصوص سوربیتول که زیاده روی در مصرف آن می تواند نفخ و اسهال شدید ایجاد کند. به همین دلیل مصرف شیرین کننده ها و مواد غذایی رژیمی حتما باید زیر نظر پزشک و با توجه به برنامه غذایی فرد صورت گیرد.
چقدر مصرف کنیم؟
شیرین کننده ها اگر در حد معمول استفاده شوند، عوارض جانبی نخواهند داشت. خیلی ها نیز مدعی هستند این مواد می توانند سرطان زا باشند اما این مسئله هیچ وقت روی انسان ها تایید نشده و فقط مصرف زیاد آنها در حیوانات باعث سرطان شده است. برای مثال ساخارین از سال ۱۸۸۸ یعنی بیش از ۲۰۰ سال است که مصرف می شود اما هنوز دیده نشده که فردی به علت مصرف آن دچار مشکل شده باشد بنابراین خوردن آنها در حد معمول اشکالی ندارد.
چه کسانی نباید مصرف کنند؟
مصرف شیرین کننده های بدون قند در گروهی از افراد مثل خانم های باردار، کودکان و کسانی که سابقه افت قند را دارند باید با احتیاط بسیار و تحت نظر پزشک صورت گیرد.
اگر سابقه افت قند دارید. . .
افراد نباید تمام قند مصرفی شان را با شیرین کننده های بدون قند جایگزین کنند همچنین کسانی که دچار افت قند می شوند بهتر است از مواد غذایی حاوی شیرین کننده های مصنوعی مثل نوشابه های رژیمی و دایت استفاده نکنند. بعضی ها سوال می کنند که آیا مواد غذایی حاوی شیرین کننده های مصنوعی از آنجایی که قند ندارند باعث کمبود انرژی می شوند یا خیر؟
در پاسخ باید گفت ما انرژی روزانه خود را فقط از قندهای ساده به دست نمی آوریم و سایر مواد غذایی مصرفی مان نیز در نهایت تبدیل به قند می شوند و انرژی تولید می کنند. پس مصرف مواد غذایی رژیمی دلیل بر کاهش انرژی بدن نمی شود.
ستاره محمد

چگونه مـژه ها را دو برابر کنید؟

تقریبا تمام خانم ها دوست دارند مژه هایی بلند و حالت دار داشته باشند و برای اینکه به اندازه مژه دلخواه خود برسند، راه های متفاوتی را می توانند امتحان کنند. تقریبا تمام خانم ها دوست دارند مژه هایی بلند و حالت دار داشته باشند و برای اینکه به اندازه مژه دلخواه خود برسند، راه های متفاوتی را می توانند امتحان کنند. به این دلیل که داشتن مژه های بلند و ضخیم می تواند حالت زیباتری به چشم ها و صورت ببخشد و این روزها مژه های بلند و زیبا، به بخشی از مد روز تبدیل شده است.
خانم ها می توانند برای این کار از سرم های بلند و تقویت کننده، مژه های مصنوعی چندبار مصرف، اکستنشن های مژه و محصولات دیگر برای زیباتر کردن مژه های شان استفاده کنند اما مساله این است که تمام این راهکارها در طولانی مدت جواب نمی دهند و کوتاه مدت هستند، به این ترتیب نکاتی وجود دارد که باید درمورد اکستنشن مژه یا کاشت مژه مصنوعی بدانید.
انوع کاشت مژه
دو نوع کاشت داریم؛ کاشت دائم و موقت. در کاشت موقت مژه ها یک هفته دوام می آورند. این نوع کاشت به دلیل چسبی که استفاده می شود، ماندگاری کمتری دارد. کاشت مژه مصنوعی روش جدیدی است که به شما کمک می کند تا مژه های تان را بلندتر و خوش حالت تر کنید و زیباتر به نظر برسید. اما قبل از اینکه برای این کار تصمیم بگیرید، نکاتی وجود دارد که باید بدانید شاید بعد از خواندن این مطلب، از انجام آن پشیمان و شاید هم برای کاشت مژه اصرار داشته باشید. در نهایت تصمیم با شماست. تعداد مژه ای که برای هر فرد انتخاب می شود، بستگی به تعداد مژه های خود فرد دارد.
اگر فردی تعداد مژه های طبیعی خودش کم باشد تعداد کمی می تواند مژه بکارد. به دلیل اینکه مژه های مصنوعی روی مژه های طبیعی کار می شوند و اگر شخص مژه های کمی داشته باشد به همان اندازه می شود برایش مژه اضافه کرد. معمولا هزینه مژه ها دانه ای پنج الی شش هزار تومان است که باید در کل برای کاشت اولیه دائم حدود۲۵۰ تا ۳۵۰ هزار تومان پرداخت کنید و برای هر دوره ترمیم که هر دو الی سه هفته یک بار است بسته به مقدار آسیبی که در آن مدت به مژه ها وارد شده و تعداد مژه ای که ریخته، حدود ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان هزینه کرد.
مژه های یکبار مصرف
بعضی افراد برای استفاده از مژه مصنوعی برای یک شب ترجیح می دهند از مژه های مصنوعی یکسره و یک بار مصرف که در اکثر فروشگاه های لوازم آرایشی موجود است، استفاده کنند که قیمت یک جفت آن به همراه چسبی که همراه مژه است، بین ۶ تا ۱۰ هزار تومان است.
طریقه استفاده از آنها به دلیل یکدستی و به هم چسبیدگی آنها خیلی آسان است. فقط کافی است چسب را به مژه مصنوعی زده و به آرامی، با استفاده از یک موچین آن را بالای پلک خود بچسبانید. بعد از استفاده می توانید صورت خود را با احتیاط و با آب گرم بشویید و آرام مژه را از پلک جدا کنید. این مژه ها یک بار مصرف بوده و استفاده مجدد از آنها احتمال دارد چشم تان را آلوده کند.
اکستنشن مژه
اکستنشن مژه، مژه هایی مصنوعی است که یک به یک به مژه های طبیعی فرد چسبانده می شود تا ضخامت، طول، رنگ و حالت مژه ها را زیباتر نشان دهد. این اکستنشن ها از مواد مصنوعی همچون موی سمور، ابریشم یا حتی موی انسان ساخته شده اند. استفاده از مژه های مصنوعی از قدیم مرسوم بوده است، اما تفاوت بین راه های قدیمی و جدید این است که امروزه، مژه های مصنوعی به جای پوست پلک که باعث آسیب دیدگی بیشتری می شود، به مژه های فرد چسبانده می شود، بنابراین ظاهری زیباتر ایجاد خواهد کرد. تفاوت دیگر اینکه مانند مژه های مصنوعی در قدیم از چسب های مضر استفاده نمی شود و چسب های مخصوص این کار به بازار آمده است.
آیا چسب مورد استفاده مضر است؟
ممکن است افرادی به چسب های مخصوص کاشت مژه حساسیت داشته باشند. اگر فردی حساسیت داشته باشد ممکن است دچارعفونت لایه نازک بالای چشم شود و این خطری است که می تواند فرد را تهدید کند. این نوع عفونت بینایی افراد را تهدید نمی کند اما ممکن است برای مدتی تا از بین رفتن عفونت فرد دچار تاری دید شود. چندین نوع چسب در بازار موجود است که از لحاظ زمان خشک شدن با هم تفاوت دارند. ممکن است برای تان این سوال پیش بیاید که اگر هنگام کاشت چسب درون چشم بریزد چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اما باید بدانید در کل مدت کاشت، چشمان فرد بسته است، به همین دلیل از این جهت خطری چشم فرد را تهدید نمی کند. اما لازم است قبل از انجام کاشت مژه، مطمئن شوید که چسب استفاده شده به چشم شما آسیب نمی رساند. چسب مژه دارای مقادیری مواد شیمیایی است اما این مواد فقط در مواقع حساسیت احتمالی یا گذشتن تاریخ انقضا باعث ایجاد خطر برای چشم ها می شود و عفونت خاصی به چشم نمی رساند. با انتخاب یک متخصص در این کار می توانیم مطمئن شویم کارمان به درستی و بی هیچ مشکلی انجام خواهد شد.
راهکاری برای تشخیص حساسیت
اگر شخصی بداند پوست حساسی دارد و ممکن است بعد از کاشت دچار حساسیت شود، بهتر است ابتدا دو عدد مژه بکارد و بعد از گذشت چند روز اگر دچار حساسیت شد آنها را بردارد و دیگر کاشت مژه انجام ندهد. اما اگر در آن مدت مشکلی برایش پیش نیامد، می تواند ادامه کاشت مژه را انجام دهد ولی اگر بعد از کاشت فرد احساس ناراحتی روی چشم داشته باشد و فشاری روی چشم هایش احساس کند، بهتر است برای مدتی کاشت را انجام ندهد.
ماندگاری اکستنشن مژه چقدر است؟
کسانی که تصمیم دارند کاشت مژه را انجام ندهد باید بدانند این مژه های مصنوعی معمولا بین دو تا چهار هفته و اگر خیلی مورد مراقبت باشند تا شش هفته ماندگاری خواهند داشت.
با کاشت، مژه های طبیعی می ریزند؟
کاشت مژه باعث از دست دادن مژه های طبیعی نمی شود. این روند عوارض و خطر خاصی به همراه ندارد اما باید خیلی مراقب بود و مهم تر آنکه بعد از انجام کاشت مژه، چشم فرد نباید تا ۲۴ ساعت با آب در تماس باشد تا مژه ها به خوبی بچسبند و روی چشم ها ماندگار شوند.
پس ازکاشت باز هم به ریمل احتیاج است؟
متخصصان این کار می گویند پس از کاشت مژه مصنوعی، نباید از مداد و ریمل های آرایشی استفاده کرد. در اصل بعد از این کار احتیاجی به آرایش چشم نخواهید داشت. از فرمژه هم روی کاشت مژه نباید استفاده کنید. اگر می خواهید مژه های مصنوعی تان فر باشند، قبل از کاشت با متخصصی که قرار است این کار را انجام بدهد، صحبت کنید. اگر از مژه های تان خسته شدید به هیچ عنوان خودتان اقدام به برداشتن مژه ها نکنید. برای این کار هم لازم است تا به کسی که عمل کاشت را برای شما انجام داده مراجعه کنید.
آیا به راحتی می توان مژه ها را برداشت ؟
هر چسب مخصوص به مژه یک محلول پاک کننده (Remover) دارد. اگر شخصی بعد از کاشت مژه تصمیم بگیرد آنها را بردارد بهتر است به کارشناسی که کاشت مژه را برایش انجام داده، مراجعه کند تا به وسیله پاک کننده مخصوص، مژه ها را بردارد. به این ترتیب که به وسیله گوش پاک کن پاک کننده را به مژه ها زده و به آرامی ماساژ می دهد. این عمل باعث می شود چسب حل شده و مژه ها به آسانی برداشته شوند. پس توصیه می کنیم خودتان وارد عمل نشوید و کار را به دست کاردان بسپارید.
پس از کاشت مژه باید بدانید
بعد از کاشت باید خیلی مراقب مژه ها باشیم. بهتر است چشم های خود را نمالیم و با قدرت آنها را نخارانیم. در زمانی که کاشت مژه داریم بهتر است وارد سونای بخار نشویم، وقتی حمام می کنیم باید مراقب باشیم فشار آب به صورت مستقیم به چشم های مان نخورد.
اگر قبل از کاشت برای تقویت مژه های تان از پماد های مختلف استفاده می کردید، بهتر است بعد از کاشت دیگر این کار را انجام ندهید چون چرب شدن مژه ها باعث زودتر افتادن مژه های کاشته شده می شود. هنگام خواب روی شکم نخوابید. انجام این موارد شاید ابتدا کمی سخت باشد اما با گذشت زمان عادت می کنید و دیگر برای تان سخت نخواهد بود.
کاشت به چه کسانی توصیه نمی شود
کاشت مژه را همه افراد به غیر از کسانی که مشکلات چشمی دارند، می توانند انجام دهند اما کسانی که دارای مژه های بلند و پر هستند بهتر است این کار را انجام ندهند اما بسیاری از خانم ها برای اینکه می خواهند راحت تر باشند و دیگر سراغ ریمل نروند، با وجود مژه های پر و بلند بازهم کاشت را انجام می دهند. این کار با رعایت مسائل ذکر شده مشکلی برای آنها پیش نمی آورد اما پزشکان این کار را پیشنهاد نمی کنند.
اگر حساسیت ندارید، کاشت مژه اشکالی ندارد
کاشت مژه به صورت زیبایی و عمل جراحی برای کاشت مژه دو مقوله متفاوت هستند که یکی برای زیبایی انجام می شود و دیگری در مواقع لزوم که فرد دچار آسیب دیدگی یا سوختگی شده. در جراحی مژه ممکن است لبه های مژه به علت داشتن بافت حساس دچار عفونت شود و در صورت وجود این احتمال، این جراحی انجام نمی شود اما در کاشت زیبایی مژه های مصنوعی با چسب کار می شوند و اگر فرد حساسیتی به چسب نداشته باشد مشکلی پیش نخواهد آمد.
آیا مژه های کاشته شده باید شسته شوند؟
شست وشوی چشم ها در زمان داشتن مژه های کاشته شده اهمیت خاصی دارد و به دلیل ترشحاتی که از چشم بیرون می آید بهتر است شسته شود. اگر کاشت مژه برای شست وشوی چشم ها محدودیت ایجاد کند ممکن است به مرور زمان چشم دچار آلودگی شود. فردی که کاشت مژه در سالن های زیبایی انجام داده، بهتر است برای شست وشوی چشم ها مراقب باشد تا آب با فشار زیاد و مستقیم با مژه برخورد نداشته باشد. برای شست وشو بهتر است خیلی آرام چشم ها را شست و با یک دستمال مرطوب به آرامی چشم ها را پاک کرد.
البته باید مراقب بود تا از دستمال های چرب برای این کار استفاده نکنیم به این خاطر که چربی ها باعث زودتر افتادن مژه ها می شود. مژه های طبیعی هر ۴ تا ۵ ماه به صورت دانه ای می ریزند و دوباره رشد می کنند، به همین دلیل از نظر پزشکان کاشت مژه مصنوعی مشکل خاصی به همراه ندارد.
تقویت مژه با تغذیه
مو توسط پروتئینی به نام کراتین ساخته می شود. بدین ترتیب، هرگونه مواد غذایی که باعث رشد و تقویت مو شود قطعا باعث تقویت مژه ها نیز می شود.
اولین گام تقویت مژه، داشتن یک رژیم غذایی درست و مناسب است. بدون تغذیه مناسب و سالم، مو و ناخن های شما رشد نخواهند کرد و مژه های بلندی نخواهید داشت. به همین دلیل لازم است که به رژیم غذایی خود مواد مغذی را اضافه کنید.
مژه ها هم مثل سایر موهای بدن دارای چرخه رشد خاصی هستند و به طور مرتب رشد می کنند. آنچه که شما باید انجام دهید این است که با مشاوره با متخصص پوست و مو روند رشد موهای مژه خود را تقویت کنید.
مژه های خود را با برخی از داروهای خانگی تغذیه و تقویت کنید. از بهترین روغن های تقویت کننده مژه، می توان از روغن زیتون و روغن کرچک نام برد. این دو روغن باعث تقویت و رشد مژه ها می شوند. شب ها قبل از خواب، آرایش خود را کاملا پاک کنید و سپس با پوشش نازکی ازروغن انتخابی خود، تمام سطح مژه ها را بپوشانید. صبح، مژه های خود را با آب گرم بشویید.
خود را آراسته و مرتب نگه دارید. با برس مخصوص مژه، آنها را همیشه به آرامی شانه کنید. با انجام این عمل، متوجه رشد و بلند شدن مژه ها خواهید شد.
غذاهایی با پروتئین بالا مانند ماهی، تخم مرغ، پنیر سویا، جگر و گوشت را بدون چربی مصرف کنید. علاوه بر این، به رژیم غذایی خود، مواد غذایی مانند دانه های سویا، آواکادو، انواع حبوبات و روغن زیتون که حاوی مقادیر فراوانی از اسیدهای چرب هستند را اضافه کنید.
نسیم چراغلو

باران مصنوعی

چگونگی تولید باران مصنوعی

تولید باران با استفاده از هرعمل مصنوعی که با تحریک و تغییر در فرآیندهای درونی

 ابر همراه‌است، باروری ابر نامیده می‌شود. معمولا باروری ابرها با اضافه‌کردن موادی

 خاص به‌نام عامل‌های باروری انجام می‌شود.