وبلاگ تفریحی
دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اسوبلاگ تفریحی
دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اسمنصور پاشایی
هنوز آب کفن مرتضی پاشایی خشک نشده که اینگونه به آن می تازید!
اساسا نقد یک پدیده اجتماعی نفیا و اثباتا امری مبارک است و باید از آن استقبال کرد و آن را منشا خیر و برکات آتی دانست. لذا اینجانب به نمایندگی از خانواده پاشایی و به عنوان عضوی از جامعه دانشگاهی کشور از هرگونه نقد منصفانه استقبال نموده و هرگز به دنبال تقدیس و بزرگنمایی آن مرحوم نیستم.
لکن اخیرا نقدی در یک جمع دانشگاهی مطرح شده که چه از نظر شکلی و ادبیات و چه از نظر ماهوی محل تامل و تاسف است و به ویژه آن که صاحب این نقد، جامعه شناس و دانشگاهی است. بنابراین لازم می دانم از باب تنویر افکار عمومی مطالبی را به اختصار عرضه نمایم.
منتقد مذکور در ابتدای سخنان خویش موسیقی پاپ را کلا و اساسا مبتذل معرفی می کند و در جای دیگری از سخنان خویش مدعی می گردد که این نوع موسیقی هیچ نسبتی با آرمانهای اول انقلاب ندارد.
مبتذل دانستن و زیر سوال بردن یک سبک موسیقی و هنر و یا تایید و تکریم آن مستلزم داشتن تخصص و دانش در خصوص موضوع است. ایشان خود اذعان می کند تخصصی در هنر و موسیقی ندارد و بر اساس نظرات دیگران گزاره های خویش را بنا نهاده است.
پس آیا بهتر نیست که نقد سطح هنری و اصالت و یا ابتذال موسیقی را به اهلش واگذاریم چنانکه فرموده اند: إِنَّ اللّهَ یَأْمُرُکُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَی أَهْلِهَا وَإِذَا حَکَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْکُمُواْ بِالْعَدْلِ... یعنی خدا به شما فرمان میدهد که سپردهها را به صاحبان آنها ردّ کنید و چون میان مردم داوری میکنید، به عدالت داوری کنید.
در باب ادبیات مطرح شده نکته قابل طرح این است که به فرض صحت ودرستی محتوای کلام، به قول ظریفی کلام حق، مشروط است به ادبیات و زمان مناسب. یعنی اگر کلامی با ادبیات نامناسب بیان گردید دیگر به حق نیز دانسته نمی شود.
شاید اندیشیده شود که ایشان از باب تلنگر به اجتماع خویش و در جهت اصلاح آن، این نوع ادبیات را بکار برده اند. در حالیکه هیچ کس نمی تواند و نباید حتی با دیدگاه و نیت مصلحانه به گروهی از مردم توهین و بی احترامی نموده و مع الاسف به آن افتخار نماید.
چنانکه نگارنده و خانواده آن مرحوم نیز علی رغم بی احترامی به عزیزمان، همچنین تازه شدن داغ دلمان، حتی با نیت مصلحانه و از باب نهی از منکر، بی احترامی و توهین به ایشان را حق خود نداسته و در شان خود و آن مرحوم نمی دانیم. آیا شایسته تر نیست که نقد خود را همراه با متانت و ادب مطرح کنیم؟
اما این اظهارات موجب شد که نقدی بر اینگونه اظهارات در جامعه از جمله منتقد محترم داشته باشیم، تا شاید اشاره ای باشد بر توقف این پدیده نابهنجار، یعنی شکستن حرمت دیگران در جامعه، و از سوی دیگر ترویجی برای باز کردن راه گفتگوی مشفقانه باشد.
به راستی چرا فکر می کنیم که همه باید همانند ما فکر کنند؟ چرا فکر می کنیم که همه باید با سلیقه ما هم رای باشند؟ چرا فکر می کنیم که اگر کسی مثل ما فکر نمی کند پس از ما نیست؟ چرا در برابر هر پدیده ای اینقدر خشن برخورد می شود؟ چرا اینقدر نسبت به هم بی مهر شده ایم؟ چرا عواطف و سبک ارتباطات انسانی یک جامعه شرقی یعنی جمع گرایی (Collectivism) را با سبک ارتباطات انسانی غربی فردگرایانه (Individualism) عوض کرده ایم؟
و سوال اساسی تر اینکه چرا به یک جوان تازه گذشته که به قول معروف هنوز آب کفنش خشک نشده اینگونه بی رحمانه تاخته و با بدترین و سخیف ترین کلمات از وی یاد می کنیم؟ آیا در هیچ جامعه ای سراغ داریم که به یک فردی که مورد استقبال میلیونها نفر از جوانان کشور است اینگونه توهین شود؟ چرا این همه خشونت و توهین؟ چرا این همه ناسزا گویی به ملت؟
اگر سیره پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) و خوی و خلق مهربان آن حضرت در برخورد با افراد جامعه آن زمان در جزیره العرب را معیار خود قرار دهیم و اگر فرمان خداوند متعال به آن حضرت را ملاک ارزیابی رفتار خود در جامعه بدانیم که فرمود: فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنْتَ فَظّاً غَلِیظَ القَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ؛ یعنی: 'خداوند با رحمت خویش تو را با مردم مهربان و خوشخو گرداند و اگر تندخو و سخت دل بودی، مردم از پیرامون تو پراکنده می شدند'، پس چگونه بپذیریم که اینگونه نقد ها در مواجهه با مسائل اجتماعی صحیح است؟
اشکال دیگری که در شیوه نقد جامعه شناختی منتقد محترم مشاهده می شود این است که ایشان علیرغم اصول و مبانی پذیرفته شده علمی در حوزه نقد و تحلیل، همانند یک فرد غیر علمی برخورد نموده اند.
همه افراد فرهیخته علمی می دانند که نقد و تحلیل یک پدیده یا می بایست بصورت قیاسی و از روی تئوری های پذیرفته شده در یک پارادایم علمی بوده، و یا به روش استقرایی و مشاهده، با روش های کمی و یا با روش های کیفی و مستند به شواهد و قرائن پژوهشی باشد.
یک محقق فرضیه ای را ساخته و تلاش می کند تا با استفاده از تئوری های موجود و یا شواهد و دلائل کافی آن فرضیه را اثبات کند. در واقع یک فرضیه علمی حدس هوشمندانه محقق است، اما ایشان فرضیه ای را ساخته که آن فرضیه اولا به جای اینکه یک حدس هوشمندانه باشد، یک ظن و گمان شکاکانه است. ثانیا این فرضیه مستند به هیچ یک از شواهد و قرائن پژوهشی نمی باشد و آن فرضیه تبدیل به یک قضاوت بی اساس شده است.
حدس و گمان ایشان از اینجا ناشی می شود که تصور می کنند حاکمیت می خواهد تا با بزرگ جلوه دادن بعضی از هنرمندان و ورزشکاران از جامعه سیاست زدایی کند. اولا باید عرض کنم که بنده در مقامی نیستم که بخواهم از سوی دولتمردان به ایشان پاسخ دهم، و این به عهده خود متولیان امور است.
اما بنده از مرتضی پاشایی دفاع می کنم و باید عرض کنم که وی در طول حیات کوتاه خود به هیچ وجه وارد عرصه سیاست نشد و ابزار دست هیچ کس و هیچ گروهی قرار نگرفت.
فقط به عنوان یک مصداق عرض می کنم که وقتی مرتضی هنوز به شهرت این چنین نرسیده بود، بعضی از دوستانش به وی پیشنهاد کردند که با توجه به صبغه مذهبی جامعه، اگر ترانه ای در وصف برخی مقدسات بخواند، ممکن است به سرعت پیشرفت نماید، اما آن مرحوم در پاسخ گفت که به هیچ وجه نمی خواهد از مقدسات به عنوان ابزار و نردبان ترقی استفاده کند.
آیا ما می توانیم با عنوان نقد علمی، اخلاق و اعتقادات مان را فراموش کنیم؟ خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ... (سوره حجرات آیه 12) یعنی: ای کسانی که ایمان آوردهاید از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است....
امیدوارم که خداوند متعال همه ما را به نور هدایت رهنمون فرماید، و بنده با توجه به شناختی که از مرتضای عزیزم دارم، مطمئن هستم که روح بزرگ ایشان برای همه مردم ایران آرزوی توفیق و سعادت داشته و برای منتقد محترم نیز طلب مغفرت خواهد نمود.
منصور پاشایی
ایرنا
پست های اینستاگرام
محمود گل محمدیبهشت زهرا همین الان سنگ مزارت مبارک امپراطور
مرتضی پاشایی
عکس مصاحبه دوست خوبم علیرضا کنگرلو مجری بسیار خوبه
رادیو جوان با مرتضای عزیزم - سوم شهریور نود و دو
مصطفی پاشایی
مرتضی یادته ؟ پارسال ٤ آذر اومدی تولدم . چقدر خوش گذشت ... کاش سال دیگه هم بیای پیشم ... چرا رفتی چرا من بیقرارم ؟؟؟
جان جوانی
برای با تو بودنم، راه ستاره رفتهامهر سفر ثانیه را، من به شماره رفته‌ام
هزار پنجره نگاه، در انتظار ساخته ام
روح غرور مرده را، در اشک خود شناخته ام
جان جوانی مرا، پیر ترانه کرده‌ای
زبان احساس مرا، تو عاشقانه کرده‌ای
اسم مرا صدا بزن، به قصه دعوتم بکن
به خواب روی شانه‌ات، بیا بدعادتم بکن
جان جوانی مرا، پیر ترانه کرده‌ای
زبان احساس مرا، تو عاشقانه کرده‌ای
مرا به خلوتت ببر، جان بده به نگاه من
ببوس تا پاک شود، در عشق تو گناه من
:::
شبانه با نگاه تو، رنگ سپیده می‌شود
گل از تماشای رخت، چه آبدیده می‌شود
پیش شراب چشم تو، باده کنار می‌رود
سری که گرم عشق توست، به سمت دار می‌دود
جان جوانی مرا، پیر ترانه کرده‌ای
زبان احساس مرا، تو عاشقانه کرده‌ای
اسم مرا صدا بزن، به قصه دعوتم بکن
به خواب روی شانه‌ات، بیا بدعادتم بکن
جان جوانی مرا، پیر ترانه کرده‌ای
زبان احساس مرا، تو عاشقانه کرده‌ای
مرا به خلوتت ببر، جان بده به نگاه من
ببوس تا پاک شود، در عشق تو گناه من
ترانه سرا: افشین مقدم
خواننده: ابی
+ خیـــال نوشت: مرا امیدی به پاکی نیست! ببوس تا خاک شوم . . .
برگزیدگان نخستین دورۀ شعر آذر مشخص شدند
دیروز، 27 آذرماه 1393، در مراسم پایانی، برگزیدگان نخستین دورۀ شعر آذر مشخص شدند.
این مراسم که با ساعتی تأخیر در باغی در جوار آرامگاه حکیم سخن، ابوالقاسم فردوسی برگزار شد، جمعی از اساتید و شاعران سپیدسُرای خراسان از جمله محمدباقر کلاهی اهری، عباس ساعی، محمد رمضانی فرخانی، حسین صالحی، جواد یونسی، سهیلا دیزگلی و ... ، مهمانان و نامزدهای دریافت جایزۀ نخستین دورۀ شعر آذر شرکت داشتند. اختتامیۀ باشکوه و به‌یادماندنی شعر آذر در حالی برگزار شد که هوای نسبتاً سرد و دوری مسافت از مشهد تا مکان برگزاری نشست، نگرانی‌هایی از احتمال حضور نیافتن مهمانان وجود داشت اما همانطور که انتظار می‌رفت تمامی شاعران و مدعوین به گرمی و خاطره‌انگیز، از اولین جایزۀ شعر مستقل خراسان استقبال کردند.
اختتامیۀ صمیمی ، پرشور و به اذعان مهمانان گرامی، نادر، ساعت 5 عصر با قرائت شعری از زنده‌یاد رضا بروسان که این مراسم در چهل و یکمین زادروز تولد ایشان برپاشده بود، آغاز شد و با قرائت شعر 15 نامزد دریافت جایزه ادامه یافت.
در ادامه، استاد عباس ساعی دقایقی پیرامون « شعر سپید؛ کنکاشی در ذهن و زبان» سخنرانی کردند. ایشان ضمن بیان این که:« این همه شعر خوب را یکجا در نشست‌های قبلی نشنیده بودم»، در قسمتی از صحبت‌های خود به ادبیّت در کلام اشاره کرده و خاطرنشان کردند: « امروز شعر سپید خراسان به سمت ساده‌نویسی پیش می‌رود. اگرچه این اتفاق می‌تواند در راستای رونق و ارتقای شعر فارسی باشد اما باید فراموش نکنیم که شعر دارای عناصر متنوعی ست که شاعر باید همۀ آنها را به کار گیرد تا اثری موفق و قابل قبول به مخاطب ارائه نماید. عاطفه و صمیمیت در زبان به تنهایی در شعر کافی نیست. به طور مثال نباید عناصر زیبایی سخن و ... را از یاد ببریم.»
دبیرجایزۀ شعر آذر، جواد کلیدری، دقایقی از چگونگی شکل‌گیری این جایزه، روند اجرایی شدن کار، دریافت اشعار، داوری آثار و انتخاب برگزیدگان آن ... سخن گفت. ایشان ضمن سپاس‌گزاری از حضور و استقبال بی‌نظیر شاعران سپیدسرای خراسان در نخستین دورۀ جایزۀ شعر آذر، اصحاب رسانه و خبرگزاری‌ها، از همدلی و دوستی سخن گفته و خاطرنشان کردند:« برخلاف آن‌چه که گاه شنیده می‌شود شاعران پراکنده اند و هماهنگی لازم را ندارند، این جایزه نشان دادند این سخن نادرست است و همۀ سلایق، از همۀ گروه‌ها و محافل شعری، پرشور و مصمم در این حرکت خودجوش شرکت کرده و یک‌بار دیگر نشان داند که به برگزاری جایزه‌ای مستقل و آزاد، اعتقاد دارند و این خواستۀ درونی آن‌هاست. به‌طوری که در فاصلۀ کمتر از یک ماه، 90 شاعر با 270 شعر از شهرهای مشهد، نیشابور، چناران، قوچان و ... در این جایزه شرکت نمودند.» کلیدری در خصوص سلامت برگزاری جایزه و داوری آثار، به شاعران شرکت‌کننده اطمینان خاطر داد:« همۀ اشعار بدون نام صاحب اثر و تنها با کُد شناسایی تحویل داوران محترم شده و پس از نمره گذاری آنها به دقت جمع بسته شده و میانگین هر سه نمره، برگزیدگان را مشخص نموده است. بنابراین واضح است که در این جایزه، کارنامه و سابقۀ شاعری افراد، داوری نشده و تنها سه اثری که به دبیرخانه ارسال شده، مورد ارزیابی قرار گرفته است.» ایشان همچنین توضیح دادند:« به خاطر رفع شبهه و هرگونه سوء‌ظن احتمالی، هر سه فُرم داوران و فرم نهایی موجود است و شاعران می‌توانند جهت آگاهی از نمرۀ خود به ایشان مراجعه نمایند زیرا سلامت، جدیت و ادبیت آثار برای ما از همه چیز مهم‌تر است زیرا معتقدیم این یک حرکت گروهی ست، نه فردی و خودخواهانه، همچنین یک شبه نیامده که یک شبه هم بخواهد برود؛ بلکه بنا داریم این جایزۀ مستقل و آزاد، در سال‌های آینده، حتی باشکوه‌تر از نخستین دوره ادامه یابد.»
قسمت بعدی مراسم به شعرخوانی شاعران مهمان اختصاص داشت و نمایندۀ هیأت داوران، سرکار خانم نرگس برهمند، بیانیۀ هیأت داوران را برای حاضران قرائت نمودند. در قسمتی از بیانیه، داوران، نکاتی را در رابطه با کم و کیف اشعار شاعران شرکت‌کننده یادآور شده بودند.
دبیر جایزه، ضمن تقدیر از داوران و اهدای جایزۀ نقدی به ایشان، از میان 15 نامزد نهایی دریافت جایزه، به ترتیب الفبا، شاعران: نازنین آزاد، بنفشه انصاری، اسماعیل بختیاری، سعید پوریوسف، کسری تیموری، فرحناز حمزه، الیاس دعواتی، حسین رحمانی، عباس رضایی، امیر عابدیان‌نژاد، بیتا علی‌اکبری، حیدر کاسبی، امیرحسین مرتضایی، امان‌الله میرزایی، محسن نیک‌آئین، سه شاعر برگزیده را از نگاه هیأت داوران، به این شرح اعلام نمود:
برگزیدۀ اول: جناب آقای کسری تیموری
برگزیدۀ دوم: جناب آقای امان‌الله میرزایی
برگزیدۀ سوم: سرکارخانم بنفشه انصاری
از این سه شاعر با اهدای تندیس، لوح یادبود و جایزۀ نقدی تقدیر شد.
پایان بخش این برنامه، بریدن کیک تولد زنده‌یاد بروسان توسط فرزند ایشان، مجتبی بروسان و همچنین همراهی حسین بروسان و علی‌اکبر بروسان بود. مهمانان و شاعران ضمن پذیرایی، این اتفاق خوشایند در شعر خراسان را با گرفتن عکس یادگاری در خاطره‌ها ماندگار کردند.
بعد از ورزش دوش آب سرد یا گرم؟
بعد از ورزش دوش آب گرم یا آب سرد؟
میزان درجه حرارت آب دوش به صورت درجات سرد، ملایم، گرم و داغ تقسیم بندی می شود. چنانچه بازیکنان بعد از مسابقه از دوش آب گرم (33/7تا 36/7 درجه سانتیگراد) ولرم ( 26/7تا 33/9درجه سانتیگراد) و داغ (بیشتر از 37/2درجه سانتیگراد) استفاده کنند، علاوه بر تمیز شدن بدن، باعث ایجاد آرامش هم می شود. برخی از ورزشکاران ترجیح می دهند که از دوش سرد استفاده کنند، این عمل نیز باعث تقویت و نیز نیرو بخشیدن به بدن می شود. برخی از افراد هم ازدو نوع دوش گرم و سرد به طور متناوب استفاده می کنند.
نکات مورد توجه در هنگام دوش گرفتن
چون اکثر بازیکنان و ورزشکاران در حال حاضر تنها وسیله ای که برای رفع خستگی در دسترس دارند، همین دوش آب گرم می باشد، لازم است به نحو صحیح از آن استفاده کنند، پس جا دارد چند نکته را تذکر دهیم:
1- ورزشکارانی که پس از یک تمرین یا مسابقه سنگین فرصت انجام تمرینات و حرکات سبک را پیدا نکرده اند، می توانند برخی از حرکات و نرمش ها را زیر دوش انجام دهند. همان طور که می دانیم، هدف عمده از دوش آب گرم، رفع خستگی و دفع مواد زاید مثل اسید لاکتیک از بدن است. حال اگر ورزشکار زیر دوش آب گرم حرکات سبک و تمرینات ملایم را انجام دهد، میزان رفع خستگی بیشتر و مواد زاید سریع تر دفع می شود.
2- چنانچه فشار آب زیاد و فاصله دوش با بدن ورزشکار هم زیاد باشد، تاثیرات درمانی آب افزایش می یابد. اعتقاد بر این است که هرچه فاصله دوش با بدن ورزشکار زیاد و فشار آب هم قوی تر باشد، بر اثربرخورد مرتب و مداوم ذرات آب با پوست ورزشکار، حالتی مانند ماساژ برای فرد احساس لذت و شادابی پدید خواهد آمد.
3- استفاده از دوش آب سرد برای ورزشکارانی که سابقه استفاده از دوش سرد ندارند، توصیه نمی شود زیرا امکان سرما خوردگی زیاد است. این افراد می توانند به تدریج از آب سرد استفاده کنند تا بافت های بدن با آب سرد تطابق یابند.
4- همچنین ورزشکاران باید کلیه نکاتی را که در رابطه با موارد استفاده، عدم استفاده و احتیاط در زمینه هیدروتراپی گفته شد، رعایت کنند، ازجمله این که مدت زیادی زیر دوش آب گرم قرار نگیرند، از آب بسیار داغ مدت زیادی استفاده نکنند و پس از دوش گرفتن فورا در معرض هوای سرد قرار نگیرند.
5- باید در هنگام خشک کردن بدن، از کشیدن محکم حوله روی پوست بدن خودداری کرد زیرا همانطور که می دانیم، سطح پوست بدن محل انتشار گیرنده ها و پایانه های مختلف عصبی است. بر اثر کشیدن محکم حوله به پوست، معمولا گیرنده های عصبی تحریک می شوند و این تحریکات به سیستم عصبی منتقل می شود. در نتیجه، تاثیرات مثبت دوش یا از بین می رود یا کاهش می یابد.
6 -بهتر است متعاقب دوش گرفتن یا استفاده از روش های دیگر آب درمانی، ورزشکار به مدت کافی استراحت کند و یا بخوابد. این کار باعث افزایش تاثیرات دوش و آب درمانی می ش