وبلاگ تفریحی
دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اسوبلاگ تفریحی
دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اسخاطره
همکلاسی های مرتضی پاشایی
چهار تا از همکلاسیها میخواستیم از دیوار مدرسه فرار کنیم بریم تاتر بازی کنیم کیفامون رو اول انداختیم اونور دیوار و بعد اولین نفر که میثاق رحیمی بود رفت بالا وپرید پایین معاون مدرسه پشت دیوار وایساده بود و میثاق رو گرفت بعد من پریدم که منم گرفت بعدی بهزاد جواهرچیان بود که گیر افتاد و آخرین نفر مرتضی پاشایی بود که اومد بالا و از اونجایی که پسر باهوشی بود اول پایین رو نگاه کرد همین که معاون مدرسه رو دید به معاون گفت ببخشید آقا توپ مون اینجا نیوفتاده.معاون هم گفت بیا پایین پسر کیفت اینجاست که بعد نشد بریم تاتر و گفتن فردا با پدرتون بیاید مدرسه
شکست در انتهای مرحله کونچ
سنگ زنی یا دیاموند نا مناسب لبه ها، درجه حرارت پایین هنگام خروج، توقف یا حرکت نامناسب در هنگام حرکت نوسانی چیلر(هنگام دمش و سکوریت شدن)، دمش هوا با درجه حرارت پایین و یا مرطوب از عوامل اصلی بروز شکست در انتهای مرحله کونچ می باشد.
برای رفع این مشکلات اصلاح فرآیند برش، اصلاح کد دیتا برش، استفاده از سنگ مناسب، افزایش زمانی سیکل و افزایش فشار کونچ و کاهش فشار هوای خنک می باشد.
بهمن شناسی
بهمن شناسی
به توده ای از هر جامد که روی شیب ریزش کند بهمن گویند. مانند بهمن برف ، بهمن شن ، ماسه و یا سنگ. بهمن برف :
برف بهمن به چهار نوع تقسیم می شود : - برف شل خشک : برفی که در هوای شد می بارد و گوله نمی شود که مشخصات آن سبکی - دارا بودن اکسیژن زیاد در درون آن - بارش آن در دمای زیر صفر درجه و خطرناک ترین نوع بهمن است (بهمن پوردی) . این نوع بهمن با ایجاد حالت خفگی و مسدود کردن مجاری تنفسی باعث مرگ فرد می شود - برف سفت خشک : برف شل خشکی که مدتی مانده و در اثر بخار ایجادشده از پایین و آب شدن برف رویی همراه است. - برف شل خیس : برفی که سنگین و آبکی است که مشخصات آن سنگینی - نداشتن اکسیژن زیاد - بارش در دمای صفر درجه - چسبیدن به لباس و گتر و راحت گلوله شدن در دست میباشد . لایه های برف : - لایه پودری روی لایه یخ زده که فشرده باشد بهمن حتمی است - لایه یخ زده و فشرده روی هم که احتمال وقوع بهمن بسیار کم است . عوامل تاثیر گزار در برف : در دمای کم برف یخ می زند پس هر چه دما پایین تر و هوا سردتر باشد احتمال ریزش بهمن کم تر است . باد باعث انباشته شدن برف و ریزش آن می شود پس افزایش وزش باد برابر با افزایش خطر بهمن است . در ارتفاع بالا برف آب نمی شود و حجم برف زیاد می شود پس احتمال بهمن بیشتر است . هر یک متر مرکعب برف خالص 800 کیلوگرم وزن دارد
انواع بهمن (برف): 1- تخته ای 2- پودری یا گرده ای 3- آبکی یا شل آب
بهمن پودری : یک بهمن عظیم پوردی ، ممکن است فشاری از 5 تا 50 تن بر مت مربع ایجاد نماید . ابر برفی گسترش یابنده ممکن است با سرعتی افزون بر 125 متر بر ثانیه (280 مایل در ساعت ) سیر نموده و پیشاپیش آن یک جریان هوای نیرومند حرکت نماید . بهمن تخته ای : این نوع بهمن روی یالها تشکیل می شود . این نوع بهمن ها نقاب ندارند . برف های شل خیس و سفت خشک تشکیل دهنده این نوع بهمن می باشند . راه مقابله : از لحاض تئوری تنها راه مقابله با این نوع بهمن پریدن از روی آن می باشد. بهمن آبکی یا شل آب : در موقع ریزش باعث منجمد شدن فرد می شود.
عوامل تشکیل دهنده بهمن : 1- برف شامل خود برف و بستر زیر برف می باشد . به عبارتی حجم ؛ جنس و لایه های برف 2- باد ( هم در ایجاد بهمن و هم در ریزش بهمن موثر است ) 3- شیب کوه
عوامل موثر در ریزش بهمن : 1- درجه حرارت شامل درجه حرارت هوا و زمین . 2- عوامل فیزیکی شامل ( باد - صدا - حیوانات - باد - زلزله - کوهنوردان و ... ) - حجم برف : اگر حجم برف تازه بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر باشد احتمال ریزش بهمن کم است . اگر حجم برف تازه بین ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر باشد احتمال ریزش وجود دارد !. اگر حجم برف تازه بیش از ۳۰ سانتیمتر باشد ریزش بهمن حتمی است !. - شیب بستر : در شیب ۲۳ تا ۶۰ درجه احتمال بهمن زیاد است و در شیب های بیشتر و کمتر از این مقدار احتمال ریزش بهمن بسیار کم است . بیشترین بهمن ها در شیب ۳۰ تا ۴۵ درجه رخ داده است . همچنین در شیب های محدب خطر بیشتر از شیب های مقعر یا فرو رفته است . در شیب محدب سرعت بهمن هر لحظه بیشتر می شود و در شیب مقعر بالعکس . - وضعیت بستر : اگر بستر زیر برف یکنواخت باشد احتمال ریزش بهمن زیاد می شود و هر چه یکنواختی آن کمتر باشد و موانعی مانند سنگ و بوته و درخت در آن باشد احتمال ریزش بهمن کم می شود . - باد : چون کشور ما در نیمکره شمالی هست مسیر با از جنوب به شمال می باشد از این رو مسیر های جنوبی اغلب برای صعود مناسب ترند . - پوشش زیر بهمن : شن اسکی - چمن - یخ - آفتاب - عمق برف دهلیزها یا قیف ها (جاهایی که دره تنگ می شود)
عوامل بازدارنده از بهمن : 1- درخت ها و درختچه ها ( بهترین عامل جلوگیری کننده از بهمن می باشد ) 2- سنگ ها 3- دره های کم شیب و باز نکته :بوته ها عامل بازدارنده نیستند
شناخت بهمن : با پاگذاشتن بر روی برف می توان بهمن را شناخت. با پا گذاشتن بر روی برف برف یا فرو می رود و یا نمی رود.اگر پا در برف فرو نرود برف یخی است و اگر پا فرو برود می توان تشخیص داد که برف چند لایه است.( اگر بیشتر از یک لایه باشد خطرناک است ) اگر هنگام فرو رفتن پا ، پا سر بخورد مسیر بسیار خطرناک است.
عبور از بهمن : - بهترین راه عبور از بهمن این است که بهمن را به طرف بالا صعود کنیم نه عرضی . و در صورتی که مجبور شدیم عرضی بهمن را رد کنیم. - بستن نخ بهمن - برای عبور از بهمن حمایت قرار نمی دهیم ( یعنی نباید فرد را با طناب یا وسیله دیگری حمایت کرد ) چرا که ممکن است بهمن فرد را تکه تکه کند. - در هنگام عبور از بهمن ( بریدن بهمن ) باید تک تک گذشت و بدون عجله و با فاصله زیاد .( بین فواصلی که پا در برف فرو می رود نباید نفر بعد پا یا باتوم در برف فرو کند.). - هنگام عبور از بهمن گرم ترین لباس های خود را بپوشید. - شنای قورباغه در برف در صورت ریزش بهمن ( از لحاظ تئوری ). - کوله پشتی را به سمت شیب و فقط یک بند آن را روی شانه می اندازیم ( کمری ، سنه بند و یا قسمت های نگه دارنده و فیکس کننده کوله را از بدن باید جدا کرد تا در صورت سقوط بهمن به توان به راحتی کوله را رها کرد ). - حرکت به سمت عوامل بازدارنده ( مثل سنگ ها ، درختچه ها و سایر عواملی که از زیر برف بیرون زده - هنگام عبور از بهمن نباید صحبت کرد. - اگر جاپای نفر قبلی خیلی عمیق است برای پر کردن جاپا از برف های همان قسمت استفاده شود. - اگر مجبور به رد شدن از بهمن نیستیم از آن عبور نکنیم. - انتهای طناب نفر اول را نفر دوم برای پیدا کردن همدیگر بگیرند . - از مسیر های شناخته شده عبور کنید. - عبور بصورت انفرادی . - تا حد امکان از بالای محدوده بهمن و نزدیک به تاج بهمن عبور کنیم تا حجم برف کمتری بالای سرمان باشد .
نکاتی که اطرافیان باید به آن توجه کنند : - دنبال کردن مسیری که فرد بهمن زده طی می کند با چشم تا زمان پایان بهمن . - پیدا کردن نخ بهمن و وسایل فرد . گشتن نواحی پایین تر از محل شروع بهمن و حرکت فرد . - در صورت امکان استفاده از سوند ( میله فلزی و باریک و بلند که داخل برف فرو می رود تا فرد را پیدا کنند ) .
محدوده بهمن : معمولا به دور از یال ها و خط الراس ها است و بیشتر بطرف مرکز خط القعرها کوه است یعنی فرو رفتگی بین دو یال و زیر خط الراس . و از بالا به پایین شامل سه بخش تاج بهمن - مسیر بهمن و انتهای بهمن می باشد .
سقوط بهمن : - اگر برف شل یا پودری بود باید از بهمن فرار کرد و جلوی دهان را پوشاند. - نیم متر زیر برف همه جا تاریک است . تشخیص بالا و پایین : چون زیر برف همه جا تاریک است و ممکن است که در اثر سقوط بهمن در زیر برف نتوان تشخی داد که بالا کدام سمت است و برای بیرون آمدن باید به چه سمتی تلاش کرد. 1- بیرون انداختن آب دهان 2- ادرار ( ادرار باعث می شود که هنگام جستجو مصدوم سگ ها راحت تر مصدوم را پیدا کنند )
- نخ بهمن : نخ بهمن طناب 3 میلی متر ی به رنگ قرمز و به طول 15 تا 50 متر است که بر روی پوسته آن فلشی در یک جهت وجود دارد. نخ بهمن را باید طوری به بدن ، صندلی و .. وصل کرد که جهت فلش آن به سمت فرد باشد و ادامه نخ بهمن را طوری روی زمین می اندازیم که بر روی زمین کشیده شود. حال اگر بهمن سقوط کند ، گروه امداد با پیدا کردن نخ بهمن و دنبال کردن فلش به مصدوم می رسند.
Pieps (پیپس) این دستگاه در سال 1973 به بازار آمد و می توان آن را بهترین وسیله امدادی برای پیدا کردن محل اختفای فرد بهمن زده دانست . پیپس یک دستگاه کوچک الکترونیکی پیرنده و فرستنده است. فردی که قرار است از بهمن عبور کند با فشار دادن دکمه دستگاه آن را به وضعیت فرستنده و دیگران بر روی وضعیت گیرنده قرار می دهند. پیپش دارای یک گئشی می باشد که برای شنیدن سیگنالهای فرستاده شده از سوی فرستنده به کار می رود. فراموش نکنید که پیپس را نبایستی در کوله پشتی قرار داد بلکه باید آن را به گردن آویخت.
استفاده از کلنگ در کوهنوردی
استفاده از کلنگ در کوهنوردی
روش دوم : کلنگ پا ، کلنگ پا
اگر کلنگ در دست راست باشد همیشه بعد از تماس کلنگ با سطح برف اول پای مخالف حرکت می کند در ضمن وضعیت پا و قرار گرفتن آن روی مسیر مانند صعود بدون کلنگ می باشد حتما باید دو نقطه روی زمین قرار داشته باشد یا ( یک کلنگ ، یک پا ) یا ( هر دو پا که در اینجا برای تکیه گاه بعدی کلنگ به حرکت در می آید ) .
کلنگ عمود بر سطح افق در مقابل بدن کوهنورد روی شیب زده می شود بطوری که تیغه و بیلچه در جهت عرض شیب قرار بگیرد.
عمود کوبیده شدن کلنگ بسیار مهم است.
توجه مهم : ( بیلچه و تیغه به طرف بدن کوهنورد نباشد )
دو دست روی تیغه و بیلچه قرار می گیرد و پاها به طور موازی به نوبت حرکت می کنند ، پاشنه نسبت به سطح افق تا 10 درجه بالا است .
طریقه حرکت :
1- کلنگ 2- پا 3- پای دیگر
برای این صعود حداقل باید 3/1 از تیغه کف پا روی شیب قرار بگیرد تا بتوانیم مستقر شده و حرکت بعدی را انجام دهیم . کلنگ باید در دست سمت کوه باشد.
نحوه گام برداری در این مسیرها
ابتدا کلنگ حرکت می کند ، بعد پای سمت دره و بعد پای سمت کوه به همین ترتیب به پیشروی ادامه می دهیم .
- نحوه تغییر مسیر دادن زیگزاگ و تعویض کلنگ : با سه حرکت پا ، کلنگ را عوض می کنیم و در دست دیگر می دهیم . ابتدا رو به کوه قرار می گیریم ، کلنگ را با دو دست در برف فرو کرده سپس جای پای مناسب برای دو پا مشخص و کنده می شود بعد تعویض بند حمایت کلنگ ، همزمان با بیرون آمدن دست راست یا چپ ، دست دیگر به داخل بند می رود ، سپس تیغه کلنگ به سمت مسیر قرار می گیرد و مسیر را ادامه می دهیم .
- مسیر تراورس : کلنگ در دست کوه قرار می گیرد سپس پای دره و بعد پای سمت کوه حرکت می کند . اگر شیب مسیرتند تر بود می توان مانند شکل زیر عمل نمود . در این حالت تیغه حتما به سمت جلو باشد.
با توجه به شیب بدن حالت نشسته به خود می گیرید . ( مانند حالت بدن اسکی بازان )
حرکت روی پاشنه های پا ( با ضربه به برف ) پنجه ها در جهت مسیر حرکت بوده و تیغه کلنگ رو به کوه می باشد.
بدن رو به کوه قرار می گیرد و کلنگ در مقابل بدن کوهنورد به طور عمودی و در برف زده می شود به طوری که تیغه و بیلچه در جهت عرض شیب قرار بگیرد ، دو دست روی کلنگ قرار می گیرد بعد ابتدا با پاها به طور موازی با هم روی پنجه پا ، دو قدم به سمت پایین می زنیم و بعد کلنگ را پایین می آوریم و بعد از اسقرار کلنگ در برف ، مجددا حرکت پاها را انجام می دهیم در ضمن وزن بالا تنه باید روی کلنگ باشد و بدن به عقب متمایل نشود بر عکس صعود در شیب.
یک دست در پایین کلنگ نزدیک سخمه قرار می گیرد و دست دیگر در بالای کلنگ قرار می گیرد ، به طوری که چهار انگشت روی تیغه و انگشت شست زیر بیلچه قفل می شود تیغه به طرف خارج از بدن کوهنورد یا سر تیغه به سمت برف قرار می گیرد . به حالت نیمه نشسته در حالی که سخمه کلنگ با زاویه نسبت به شیب روی برف زده می شود ، سر می خوریم و سخمه کلنگ روی برف حرکت می کند ، هر چه فشار وری کلنگ بیشتر شود سرعت کمتر می شود و هرچه زاویه کلنگ با زمین کمتر شود سرعت بیشتر می شود ، پنچه های پا باید در جهت مسیری که پایین می رویم باشند انحراف پنجه های پا به طرف داخل باعث کاهش سرعت وبه طرف خارج باعث به هم خوردن تعادل می شود و برای ترمز بهتر است به سمت دسته کلنگ بچرخیم و با تیغه های کفش با برشی که روی برف ایجاد می کنیم عمل ترمز را انجام دهیم . در دور زدن با سخمه محدودیت هایی وجود دارد و نمی توان مارپیچ زد ولی در کار پیشرفته زیگزاگ زدن امکان پذیر است معمولا مانور حرکت در طرفی که کلنگ قرار دارد بیشتر است.
173- پیراهن رومی دو تکه
یک الگوی جلوی کامل میکشیم با قد پیراهن کوتاه. (لقی ها فراموش نشود)
در سمت راست الگو فاصله بین نوک سینه تا خط پهلو را نصف میکنیم و یک خط به موازات خط پهلو از دکلته تا پایین لباس رسم میکنیم
از سمت چپ در خط پهلو فاصله بین کمر تا باسن را اوازمانهای یک طرفه میدهیم که به خط برش ختم میشود
برای روی لباس یک لنگی رومی طراحی میکنیم که کاملا از زیر سینه مقابل بگذرد (از خط وسط عبور نمیکند و نمیرسد) و به خط زیر سینه در خط برش برسد.نقطه "آ"
10 سانت از نقطه " آ " پایین می آییم " آ ب " و به صورت اریب طوری رسم میکنیم که قد لباس 10 سانت بلندتر باشد نقطه "ج "
در پهلو 10سانت از پایین لباس بالا میرویم و به صورت گرد به نقطه "ج " وصل میکنیم
فاصله آ ب را اوازمانهای یک طرفه به پهلو میدهیم به صورتی که دوبرابر شود
اوازمانها به نوک سینه ختم میشود و به پهلو نمیرسد.در این مدل در سرشانه هم اوازمان داریم یعنی فاصله سرشانه تقریبا 2برابر شده است
عکسهای کلیه پستها با سیو یا ویو ایمیج بزرگ میشن