حضرت آیتاللهالعظمى شیخ محمدتقى بهجت (قدسسره) در اواخر سال ۱۳۳۴ ه.ق. در شهر فومن، واقع در استان «گیلان» به دنیا آمد. هنوز شانزده ماه بیشتر از عمر او نگذشته بود که مادر خود را بر اثر بیماری وبا از دست میدهد. کربلایی محمود بهجت، پدر آیت الله بهجت از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم می پرداخت و اسناد مهم و قبالهها به گواهی ایشان می رسید. وی اهل ادب و از ذوق سرشاری برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثی اهل بیت(ع) به ویژه حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) شعر می سرود، مرثیه های جانگدازی که اکنون پس از نیم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است.(1)
تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتبخانه فومن به پایان رساند و پس از تحصیلات ادبیات عرب در سال ۱۳۴۸ ه.ق. هنگامى که تقریباً ۱۴ سال از عمر شریفش مىگذشت، براى تکمیل دروس حوزوى عازم عراق شد و پس از آن به حوزه علمیه نجف مهاجرت کرد علاوه بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان بهرهها برد.
شبکه المیادین در گزارشی نوشت که نیروهای کرد پیشمرگه با حمایت نیروهای ارتش عراق و دولت عراق و متحدان آن هفت روستای پیرامون ناحیه زمار در غرب موصل را از چنگ گروه داعش خارج کردند. این روستاها عبارتند از کرکامیش، کاریز، کوبانی، قصرریج، فقیروک، حمو کولو وحکنة.
برپایه این گزارش بازپس گیری این روستاها عملیات پیشروی به سوی منطقه سنجار را که گروه داعش از اگوست گذشته این منطقه را تحت اشغال خود داشت تسهیل خواهد کرد.
به نقل از این شبکه، ورود نیروهای پیشمرگه به سنجار به آنها امکان خواهد داد تا به کوههای سنجار از منطقه سنونی جایی که عناصر داعش در داخل تجمعاتشان تحت محاصره در می ایند دسترسی یابند و به این ترتیب ازادسازی خانواده های ایزدی محاصره شده در 60 کیلومتری این منطقه که از مناطق بسیار نمادین عراق محسوب شود، میسر گردد.
المیادین نوشت: به لحاط جغرافیایی منطقه سنجار در شمال غرب موصل واقع است و از توابع استان نینوی محسوب می شود. اهمیت کوهستان های سنجار در این است که اگر نیروهای پیشمرگه سیطره خود براین منطقه را تکمیل کنند می تواند مرکز ثقل پیشروی نیروها به سمت مناطق جنوب و جنوب شرقی نظیر تلعفر و موصل واقع گردد. ضمن انکه سیطره بر سنجار به این معنی است که می تواند قبضه امنیتی بر بخش وسیعی از مرزهای عراق و سوریه از ربیعه گرفته تا مرزهای الانبار شمالی را تثبیت کند.
حجت الاسلام حسین الهی نژاد، عضو هیات علمی پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهی در یادداشتی به بررسی مفهوم رجعت در منابع اسلامی پرداخته است.
رجعت از جمله باورهایی است که در میان معتقدین به منجی مطرح است یعنی الب پیروان ادیان ابراهیمی به این مسئله اذعان و اعتقاد دارند رجعت که به معنای بازگشت در پایان تاریخ تفسیر میشود در قرآن و روایات اسلامی با واژهگانی نظیر کره، رّد، حشر و ایاب، که همه این واژگان در معنای «بازگشت» مشترکند، استعمال شده است .[1]
مرحوم سید مرتضی در بیان معنای اصطلاحی رجعت میفرماید :
معنای رجعت چنین است که خدای تعالی به هنگام ظهور امام زمان(ع)، حضرت مهدی(ع)، گروهی از شیعیان را که پیش از قیام آن حضرت از دنیا رفته اند، به دنیا باز میگرداند تا آنان به پاداش یاوری و همراهی و درک حکومت آن وجود مقدس نائل آیند و نیز برخی از دشمنان حضرتش را زنده میکند تا از ایشان انتقام گیرد. چنانکه قرآن میفرماید
وقتى امام زمان عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ظهور نمایند، همه مردم دنیا را مورد خطاب قرار داده، پیام اسلام و عدالت را به تمام افراد ابلاغ مىنمایند. در آن هنگام هرکس سخنان حضرت را بپذیرد، جزء یاران وى مىشود. لذا در روایات آمده است: کسانى جزء یاران امام مىشوند که شبیه خورشید و ماه پرستان بودهاند، یعنى تا این حد از خدا و اسلام دور بودند، تا چه رسد به اهل سنت که به خدا و پیامبر اسلام معتقدند. و این یاران ویژگی ها و خصوصیاتی دارند که آنها را از دیگران متمایز می سازد.
مهمترین ویژگىهاى یاران حضرت مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف که در روایات به آن اشاره شده عبارتاند از:
1- بینش عمیق
یاران امام مهدی(علیه السلام) از بینشی عمیق و ژرف، نسبت به خداوند، امام، انسان و هستی برخوردارند:
الف) بینش عمیق نسبت به حق تعالی
این معرفت آن چنان استوار است که نه شبهات در آن خللی ایجاد می کند و نه تردید ها و شکست ها در حریمش راه می یابد. امام علی(علیه السلام) می فرمایند:
«مردانی که خدا را آن چنان که شایسته است، شناخته اند، و آنان یاوران مهدی(علیه السلام) در آخر الزمان اند.» (1) همچنین امام صادق(علیه السلام) در وصف یاران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف می فرمایند: «آنان مردانی اند که گویا دل هایشان پاره های آهن است و از سنگ سخت ترند و هیچ تردیدی در ذات خداوند ندارند.» (2)
ب) بینش عمیق نسبت به امام
یاران امام مهدی(علیه اسلام)، امام خود را می شناسند و به او اعتقاد دارند. امام سجاد(علیه السلام) در این خصوص فرموده اند: «آنان به امامت امام مهدی (علیه السلام) اعتقاد راسخ دارند.» (3) این معرفت، معرفت به «حق ولایت» است. یعنی، فهم این حقیقت که ایشان از من، به من نزدیک تر و سزاوارترند. نتیجه ی این بینش عمیق، محبت و اطاعت است.
ج) بینش عمیق نسبت به انسان و هستی
یاران حضرت در اهداف بلند پایه و حرکت فراگیرشان، آرمان های کم ارزش و اهداف کم مایه را دنبال نمی کنند. با تأمل در خویشتن و استعدادهای شگفت انگیزشان، قدر و عظمت خو را می یابند و مسیر بودن دنیا و سالک بودن خویش را می فهمند. آنان با این نگاه به معبودی پیوند می خورند که از تمام کاستی ها و زشتی ها مبرا است و می تواند آنان را سرشار و ظرفیت هایشان را تکمیل کند.
حادثه عظیم بعثت در روز 27 رجب پس از گذشت 5 سال از نوسازى کعبه رخ داد، آن هنگام 40 سال از عمر پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) مى گذشت .
مورخ معروف مسعودى مى گوید: خداوند 82 سوره قرآن را در مکه بر پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) نازل کرد و بقیه قرآن ((32 سوره )) دیگر را در مدینه بر آن حضرت نازل نمود، نخستین سوره اى که در مکه بر آن حضرت نازل شد سوره ((علق )) بود، جبرئیل این سوره را در شب شنبه و سپس در شب یک شنبه بر آن حضرت نازل کرد و در روز دوشنبه آن حضرت را به عنوان ((رسول )) مورد خطاب قرار داد.
این حادثه در وقتى بود که پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) در کوه ((حراء)) به سر مى برد کوه حراء نخستین مکانى است که قرآن در آنجا بر پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) نازل شد و آن حضرت از اول سوره علق تا آیه 5 مورد خطاب خداوند قرار گرفت و بقیه سوره بعدا نازل گردید.
بسم الله الرحمن الرحیم اقراء بسم ربک الذى خلق # خلق الانسان من علق # اقراء و ربک الاکرم# الذى علم بالقلم # علم الانسان مالم یعلم بنام خداوند بخشنده مهربان # بخوان بنام پروردگارت که جهان را آفرید # همان کسى که انسان را از خون بسته خلق کرد # بخوان که پروردگارت از همه بزرگتر است # همان که بوسیله قلم تعلیم نمود # و آنچه را که نمى دانست یاد داد.
سپس پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) نماز واجب را دو رکعت دو رکعت اعلام کرد، ولى بعدا دستور داد که که در مسافرت دو رکعت دو رکعت بخوانند.
حادثه بعثت آن حضرت ، در راس بیستمین سال سلطنت پرویز و 6113 سال از هبوط آدم (علیه السلام ) مى گذشت .