وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

معرفی کتاب عاشورا و شبکه های ماهواره ای

کتاب عاشورا و شبکه های ماهواره ای و راهکارهای مواجه رسانه با شبهات شبکه های ماهواره ای پیرامون قیام امام حسین(ع) به قلم محمد رضایی آدریانی تالیف و از سوی مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما منتشر شده است.

به گزارش روابط عمومی مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما،کتاب عاشورا و شبکه‌های ماهواره‌ای (راهکارهای مواجهه رسانه با شبهات شبکه‌های ماهواره‌ای پیرامون قیام امام حسین(ع)) از فصولی مانند درآمد، کلیات و مبانی، روش پاسخگویی به شبهات و مغالطات عاشورایی در شبکه‌های ماهواره‌ای تشکیل شده است.

فرایند شبکه‌سازی، فرآیند برنامه‌سازی، از آسیب‌ها تا راهبردهای مواجهه با شبهات، آسیب‌شناسی جامعه‌ داخلی و رسانه‌ ملی در برابر هجوم رسانه‌ای شبکه‌های وهابی، اهداف برنامه‌سازی در موضوع شبهات، راهبردهای کلان در حوزه برنامه‌سازی و راهبردهای ناظر به مخاطب و شبکه از جمله موضوعات مطرح شده در فصل‌های این کتاب است.

بهترین سال زندگی شما چه سال هایی است؟

تک دختر




پژوهش ها در این باره تصویری از این دهۀ زندگی ترسیم می کنند که دارای مشخصه های ثبات روزافزون و همچنین تغییرات مهم است. در فرهنگ عامه، اغلب دهۀ چهارم زندگی (از سی سالگی تا چهل سالگی) را بهترین سالهای زندگی می دانند. جدا از دغدغه های مالی و شخصی دهۀ سوم زندگی و در حالیکه هنوز از چالش های مربوط به دهه های پنجم و ششم زندگی خبری نیست، دهۀ چهارم را بهترین سن از لحاظ آزادی و مسئولیت می دانند. اما نظر علم راجع به سی و چندسالگی چیست؟
پژوهش ها در این باره تصویری از این دهۀ زندگی ترسیم می کنند که دارای مشخصه های ثبات روزافزون و همچنین تغییرات مهم است. برخی از پژوهش ها ۳۵ سالگی را بهترین سن دانسته و ۳۳ سالگی را سال شروع خوشبختی و شادی واقعی می دانند. اکثر افراد بالای صدسال، بهترین دهۀ زندگی خود را دهۀ چهارم آن دانسته اند.
در عین حال، برخی پژوهش ها اشاره دارند که دهۀ چهارم دوره ای برای بحران های وجودی، به صدا در آمدن ساعت های بیولوژیک جسم و افزایش نارضایتی شغلی هم هست.
در زیر آنچه که علم از فراز و نشیب ها و خوبی و بدی های دهۀ چهارم زندگی می گوید آورده شده است.
بهترین سال زندگی انسان چه سالی است؟
آغاز و پایان این دهه می تواند دربردارندۀ تغییرات مهمی باشد
اگر قرار باشد یک تغییر شغلی مهم انجام دهید، به یک شهر جدید نقل مکان کنید، در یک ماراتن شرکت کنید، یا ازدواج کنید، احتمالاً آن را در شرف رسیدن به سی سالگی انجام خواهید داد.
آنهایی که به دهۀ چهارم وارد یا از آن خارج می شوند، به احتمال زیاد نوعی "حسابرسی زندگی" را برای ارزیابی معنادار بودن زندگی و میزان رضایتشان از آن را در مورد خود انجام می دهند. براساس نتایج پژوهشی تازه، ما گرایش داریم تا از صفحه های آخر دهۀ های زندگیمان به عنوان فرصت هایی برای ارزش گذاری مسیرهای زندگی بهره بگیریم و در زندگیمان تغییر ایجاد کنیم. ورود به دهۀ جدید زندگی، الهام بخش جستجو برای یافتن معناست، و می تواند "تصور ورود به یک دوران طلایی جدید" را به ما القا کند. پژوهشگران این مطالعه را با مشاهدۀ رفتار ۹ای ها (۲۹ ساله ها، ۳۹ ساله ها، ۴۹ ساله ها،...) انجام داده بودند.
پیش به سوی پیشرفت های شغلی
در حالیکه دهۀ سوم زندگی بیشتر معطوف به درس خواندن، بیکاری یا کار بدون شایستگی، انتخاب مسیر شغلی، و اضافه کاری برای بالا رفتن از نردبان ترقی است، دهۀ چهارم بیشتر معطوف به لذت بردن از موفقیت شغلی و مالی است.
ما بین ۳۰ تا ۳۹ سالگی، دوره ای برای فرازهای شغلی است. بر اساس نتایج تحقیقات payscale.com، زنان سی وچند ساله به طور میانگین در ۳۹ سالگی می توانند منتظر اوج رشد دستمزد خود باشند. بر اساس مطالعه ای که در مورد نوآوران علمی و برندگان نوبل انجام شده است، احتمال اینکه هنرمندان و دانشمندان در سالهای انتهایی دهۀ چهارم زندگی به موفقیت بزرگ خود دست یابند، بیشتر است. پژوهشی که در سال ۱۹۷۷ انجام رسید، نشان می دهد که برندگان نوبل فیزیک در زمان پژوهشی که نوبل را برایشان به ارمغان آورده، به طور میانگین ۳۶ سال داشته اند، سنی که برای برندگان نوبل شیمی ۳۹ سال است.
اگر از مسیر شغلی ای که انتخاب کرده اید، راضی نیستید، احتمالاً احساستان در مورد کارتان بدتر خواهد شد. برخی تحقیقات نشان می دهد که سی وچندساله ها کمتر از سایرین از شغل خود رضایت دارند.
شخصیت تان احتمالاً تغییر چندانی نخواهد کرد
ویلیام جیمز، روانشناس قرن بیستمی و استاد دانشگاه هاروارد، زمانی گفت که پس از سی سالگی، شخصیت "مثل گچ سفت می شود." او معتقد بود که شخصیت با فرارسیدن بزرگسالی شروع به ثبات یافتن می کند. برخی پژوهش ها این باور قدیمی را تایید می کنند.
ویژگیهای شخصیتی ما، حداقل تا حدی، تحت تاثیر ژنتیک ما تعیین می شوند. اما از کودکی تا بیست وچند سالگی، شخصیت ما دستخوش تکاملی اساسی می شود، و با نزدیک شدن به سی سالگی از سرعت این تغییرات کاسته می شود. اگر چه ویژگی های بنیادی شخصیتی پس از عبور از مرز سی سالگی تغییر چندانی نمی کنند، اما این بدین معنی نیست که ما نمی توانیم همچنان خود را به چالش بکشیم، متفاوت از شخصیتمان رفتار کنیم یا از نظر شخصیتی رشد کنیم. بلکه همزمان که زندگیمان ثبات بیشتری می یابد، شخصیت مان نیز به ثبات بیشتری می رسد.
پاول کاستا، روانشناس شخصیتی، در این زمینه می گوید: " پس از سی و سی وپنج سالگی، دیگر شاهد دگرگونی های بسیار بزرگی که از اوایل کودکی تا اوایل بزرگسالی شاهدش هستید، نخواهید بود. همچنان تغییرات شخصیتی ممکن است بروز کنند، اما شدت آنها به نسبت تغییرات شخصیتی مراحل قبلی زندگی بسیار کمتر است."
ممکن است دچار افسردگی پیش از میانسالی شوید
هر دهه ای از زندگی بحران خاص خود را دارد و دهۀ چهارم نیز مستثنا نیست.
بحران ربع زندگی، پیش درآمدی بر بحران میانسالی است که ممکن است از میانۀ دهۀ سوم تا میانۀ دهۀ چهارم زندگی در فرد بروز کند. اما معمولاً در سی سالگی در فرد ظاهر می شود. به طور کلی احساس در جا زدن در یک شغل یا رابطه به این برهۀ اضطراب وجودی و پرسشگری دامن می زند.
الیور رابینسون، روانشناس بریتانیایی، در این زمینه می گوید: "این مسئله باعث می شود که فرد حس کند از بیرون یک طور آدم است، ولی در واقع از درون آدم دیگری است، و این موضوع به اختلاف میان رفتار شما با حس دورنی تان نسبت به خود دامن می زند."
رابینسون توضیح می دهد که این احساس در فرد باعث ایجاد شوق به تغییر و یافتن نقشه ای برای خروج از وضعیت فعلی می شود. ممکن است این فرآیند دشوار باشد، اما در نهایت ارزشش را دارد: هشتاد درصد بزرگسالانی که رابینسون مورد مطالعه قرار داده نگاهی مثبت به بحران میانسالی خود داشته اند.
خوشحالی واقعی تازه شروع می شود
وقتی که از بحران ربع زندگی گذر کنید، زمان آن است که واقعاً از زندگیتان لذت ببرید. یک بررسی در سال ۲۰۱۲ نشان می دهد که هفتاد درصد بالای چهل ساله های بریتانیایی که در این بررسی حضور داشته اند گفته اند که تا قبل از سی وسه سالگی واقعاً شاد نبوده اند.
بیش از نیمی از پاسخ دهندگان گفته اند که زندگی در ۳۳ سالگی لذتبخش تر است، ۴۲ درصد گفتند که در این سن نسبت به آینده خوشبین تر بوده اند، و ۳۸ درصد گفته اند که در این سن کمتر از گذشته استرس داشته اند.
دانا داوسون، روانشناس و یکی از نویسندگان این تحقیق، می گوید: "سن ۳۳ سالگی زمانی است که فرد سادگی و خامی کودکی و دم دمی مزاجی سالهای نوجوانی را کنار گذاشته، بدون اینکه انرژی و شوق سالهای جوانی را از دست بدهد. در این سن معصومیت فرد از دست رفته، اما دریافتمان از واقعیت با یک حس امیدواری قوی مخلوط می شود، و روحیۀ "من می توانم" را در فرد پدیدار می کند، که باور داشتن نسبت به استعدادها و قابلیت هایمان."
براساس یک بررسی دیگر که در بریتانیا صورت گرفته، ما بهترین توازن را میان کار و زندگی در سن ۳۴ سالگی برقرار می کنیم و در ۳۸ سالگی به خرسندی واقعی می رسیم.

چرندیات من

سـ ـ ـ ـلـآمـ

 

با ی بخش دیگه از [چرندیات من] مهمون کامپیوتر - یا لب تاپ یا گوشی یا تبلت - تون هستم

 

چطورییین؟؟؟

انقد خسته ام

تازه از مدرسه اومدم

کلاس پژوهش داشتم

اووووووووووووف چ داور سوراخی بوود

موضوعمون هم انتخاب کردیم

کما

باحاله نه؟؟

حالا یه خاطره هم از امروز بگم براتون

توی کلاس پژوهش دبیرمون داشت بیرون کلاس با یه دختره ای که پارسال رتبه آورده بود تو استان 

_ موضوعشون ام.اس بود_ حرف میزد

بعد به شوخی گفت

این بیماره _چون موضوعشون بیماری بود گفت بهش_

بعد اومد تو کلاس و همه بهش سلام کردن

منم گفتم

سلام بیــــــــــمار

حالا نکته اینه اون دختره کی بوده

دختر مدیر مدرسمون

راستی واسه قالب

میدونم خیلی ساده اس اما فعلن باهاش سر کنید

چون دسترسیش بهتره

کامنتا کمه

زود تند سریع کامنت بزارین

تا یه قسمت از چرندیات بعدی خدا یار و نگهدارتون

انتشار مقالات ISI

تحلیلی بر انتشار مقالات ISI

هفته پژوهش نزدیک است . این هفته را به تمامی اهالی علمی و دانشگاهی و آموزش عالی کشور  تبریک می گویم. 

در این هفته ،کمی تامل لازم است که مدیریت پژوهش و پژوهش های دانشگاهی و پژوهش های علمی را بررسی مجدد بکنیم تا ببینیم چه چیزی بدست آورده ایم و چه چیزی قرار است بدست آوریم . 

موضوع تب‌و‌تاب تالیف و انتشار مقالات علمی درکشور که با توجه به تعداد زیاد  دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا در کشور بسیارقابل تامل است، تا به آنجا است که  کمتر دانشجویی را در مقطع کارشناسی ارشد می‌توان دید که ادعای داشتن حداقل یک مقاله  چاپ شده در مجلات ISI را نداشته باشد یا در تکاپوی ارائه آن نباشد.
این جریان رو به رشد ارائه مقالات در میان دانشجویان و بعضا برخی استادان، بیشتر شاید به این دلیل است که داشتن این مقالات، امتیازی بزرگ جهت پذیرفته شدن در مقطع دکترا یا ارتقای رتبه علمی به حساب می‌آید.   دانشجویان باپرداخت پول به موسساتی که در پاسخگویی به این نیاز عرضه شده در بازار به وجود آمده‌اند و ادعا می‌کنند در کمترین زمان ممکن مقاله را در نشریات معتبر به چاپ می‌رسانند، مقاله سفارشی خود را تهیه و به‌عنوان یک مدرک علمی ارائه می‌کنند. با نظر به وضع موجود و توجه به جایگاه بنیادین فضای علمی و آکادمیک در توسعه کشور، باشگاه اقتصاددانان با طرح سوالات زیر به آسیب‌شناسی این موضوع پرداخته است:
1. عمده دلایل به وجود آمدن این وضعیت در فضای علمی کشور چه می‌تواند باشد؟
2. چه راهکارهایی از سوی دانشگاهیان و سکانداران فضای علمی کشور می‌تواند برای پایان دادن به وضع موجود ارائه شود؟ 

آنچه که در اولین نگاه  به این موضوع به ذهن می رسد امتیازات مرتبط با این مساله برای دانشجویان و اعضای علمی و بحث پذیرش و ارتقاء رتبه است که سیستم آموزش عالی از این گروه  انتظار دارد ارائه نمایند و این همان می شود که به قول استاد بزرگوار جناب آقای دکتر یمنی مقاله را به «هر صورت نوشتن  و به هر نحو نوشتن » و به هر نحو چاپ کردن  تعبیر کنیم. نه ایده ای نه خلاقیتی و ....
 

اینجا نظرات را ببینید :
 جایگزینی مجلات داخلی به جای خارجی   

دکتر حمید شهرستانی استاد دانشگاه اوهایو

ارتقای رتبه با نشریات جعلی   

دکتر حمید عبدالهیان عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران

مقاله منتشر کن یا نابود شو!     

پروفسور  علی‌اکبر صبوری استاد بیوفیزیک دانشگاه تهران