میل به کاغذ خوری عروس هلندی

میل به کاغذ خواری در عروس هلندی ها
 
بارها دیده شده که در قفس هایی که افراد درآنها پرندگانی نظیر طوطی سانان نگهداری میکنند شاهد کاغذ خوری کف قفس آنان هستیم. و چه بسا صاحبانی هستند که از این امر چشم پوشی نموده و بی توجهی می کنند.
 
کمی درمورد کاغذ بدانیم:
کاغَذ ماده‌ای است پهن و نازک که از فشردن الیاف موادی مانند خمیر چوب، برنج یا کتان درست می‌شود و بیش‌تر برای نوشتن و نقاشی به کار می‌رود.
میر کاغذ بیشتر از چوب سوزنی برگان ساخته می‌شود (به دلیل داشتن الیاف طولانی تر)
کاغذ یکی از فراوردهای مهم چوب است. برای ساختن کاغذ ابتدا تنه درخت را به وسیله دستگاه خردکن به خورده چوب تبدیل می‌کنند.سپس خرده چوب‌ها را به وسیله مواد شیمیایی و روشهای مختلف در برج پخت خمیر تجزیه می‌کنند و از آنها الیاف سلولوزی به دست می‌آید که خمیر کاغذ نامیده می‌شود. از درهم رفتن الیاف سلولوزی و بعد از پرس آنها ورقه کاغذ ساخته می‌شود.
 
بنابراین طبق این تعریف خواهیم دانست که عنصر اولیه و تشکیل دهنده ی کاغذ چوب درختان هستند ،بنابراین ممکن است تصور شود که چوب بی ضرر است بنابراین کاغذ هم بی ضرر است.
ولی باید دانست که از آنجایی که در ساخت کاغذ ها از سایر مواد شیمیایی استفاده می شود بنابراین کاغذها در کل نمی توانند جایگاه غذای پرنده را گرفته و چه بسا که سمی باشند.
با این وجود ذکر این نکته ضروری است که میزان به مواد شیمیایی در کاغذهای مختلف متفاوت است.به عنوان مثال کاغذهای سفیدی که تحت عنوان a4  شناخته می شوند یکی از پرضرر ترین کاغذها برای پرندگان و به دنبال آن کاغذ های روزنامه:
 
در واقع کاغذهایی که در تهیه ی روزنامه به کار میرند حاوی مقدار بسیار زیادی از مواد شیمیایی از جمله جوهر ها و سرب موجود در کاغذ هستند.
لذا در صورتی که از روزنامه ها استفاده می کنید و در قفس هیچگونه مانعی میان پرنده و روزنامه وجود ندارد پیشنهاد می کنم از استفاده روزنامه صرف نظر کرده.
زیرا که جوهر ماده ای بسیار سمی برای پرنده بوده و سبب مسمومیت و به دنبال آن پرنده به تدریج تلف خواهد شد.
 
بنابراین برای پوشش کف قفس از چه چیزی استفاده کنیم:
 
صاحبان پرنده برای حفظ نظافت کف قفس پرنده خود می توانند از دو روش استفاده کنند:
 
1.عدم استفاده از هر کاغذی :در این صورت کف قفس باید روزانه شسته شده و خشک شود.
2.استفاده از کاغذها:حال، برای استفاده ی کاغذ کف قفس پیشنهاد می کنم که بهترین کاغذها، نوع کاهی آنهاست که اصولا رنگی کرم داشته و درصد مواد شیمیایی آن کمتر است.و نکته ی مهمتر آنکه کاغذ مورد استفاده فاقد هرگونه نوشته باشد.
 
در کل باید بدانیم که استفاده از کاغذها را نمی توان برای پرنده ممنوع کرد زیرا که این جزء طبیعت پرندگان است که به الیاف سلولزی علاقمند بوده و با یافتن آنها میل شدیدی به کندن و خوردن آنها دارند ،بنابراین این ما هستیم که باید نکات بهداشتی را درمورد آنها رعایت کنیم.
 
مضرات کاغذ روزنامه:
 
1.اصولا از آنجایی که کاغذهای روزنامه به صورت بازیافتی هستند بنابراین به دلیل وجود جوهر آلات و مواد شیمیایی مختلف هرگز استفاده نشود.
 
2.جوهر به کار برده شده در روزنامه،عموما جوهرآلاتی هستند که در قسمتی از ساخت آنها برخی مواد سمی استفاده می شود لذا استفاده ازآنها را پیشنهاد نمی کنیم.
 
3.همچنین کاغذ های روزنامه ازآنجایی که همواره تحت تماس های مختلف از جمله محیط های غیربهداشتی قرار می گیرند ، بنابراین نمی توانند برای خوردن شدن توسط پرنده مناسب باشند.
 

اشنایی با آجیپ تیانلا (مخصوص کسانی که عروس هلندی دارند)

آشنایی با آجیپ تیانِلا

 بررسی تخصصی
 آجیپ تیانِلا از خانوده ی ریکتزیا می باشد هر چند که در گذشته از آن به عنوان یکی از عوامل پیروپلاسما یاد می شد در حالی که امروزه مشخص شده است که آجیپ تیانِلا یک ریکتزیا می باشد و پروتوزآ نیست.
سوال : ریکتزیا چیست؟ ریکتزیاها انگل های اجباری داخل سلولی هستند و عموما سلول های رتیکولوندوتلیال، اریتروسیت ها و اندوتلیال عروقی را آلوده می کند.
 
آجیپ تیانلا پولوریوم می تواند سبب بروز آنِمی و هپاتیت در پرندگان مخصوصا طوطی سانا ( عروس هلندی ، لاوبردها و...) شود.
آجیپ تیانلا در گسترش خون با رنگ آمیزی گیمسا ، گنجیدگی اندوپلاسمیک به مقدار سه دهم الی چهار دهم میکرون قابل اندازه گیری است. هر گنجیدگی حاوی 26 جسم پایه است که در حالت شکل گیری ارگانیسم هستند.اجسام پایه ممکن است تا بیش از هشت دهم میکرون قطر داشته باشند. این اجسام چند شکلی هستند و از طریق یک غشا تک لایه ای از سیتوپلاسم جدا می شوند. شکل این اجسام به صورت بیضی ، گرد ، حلقوی و یه به شکل نعل است هستند.
اریتروسیت ها در اثر فرایند اندوسیتوزیس آلوده می شوند. سلول های میزبان آلوده از طریق اگزوسیتوزیس خارج می شوند. آسیب انگل در نتیجه لیز سلول های میزبان روی می دهد و به دنبال آن ، انگل خارج می شود.
 
نشانه های بالینی
از جمله نشانه های بالینی این بیماری می توان به آنِمی ، کاهش وزن، ضعف طوطی، اسهال به رنگ سبز اشاره کرد که در آخِر منجر به مرگ طوطی می شود.
 
نحوه ی درمان بیماری :
اصل کلّی و همیشگی همانطور که در اکثر پست های بیماری وبلاگ توضیح داده شد، قرنطینه کردن پرنده ی بیمار می باشد.
و در مرحله ی دوم شما می توانید با استفاده از داکسی سیلین و اکسی تتراسایکلین با گذشت زمان این عفونت انگلی را درمان کنید.
 

تقلید صدا در عروس هلندی

تقلید صدا در عروس هلدی یک شانس یا یک تصادف است. اگر بخواهیم انگشت خود را روی دلیل خاصی بگذاریم  و بگوییم چرا یک عروس هلندی به تقلید صدای انسان می پردازد، بهترین توصیف این است : شانس
عامل مهمی که باید به یاد داشت این است که هیچگاه یک فرمول برای تمامی پرندگان و آموزش آنها در تمامی شرایط قابل استفاده نیست. روش ارائه شده در زیر روشی عمومی است که برای اینکه برای ما و عروس مان مناسب باشد باید مقداری ریوی جنبه های مختلف آن کار کنیم.برخی افراد تنها یک پرنده همراه می خواهند ولی ناگهانی روزی متوجه می شوند که او یک کلمه را آموخته و آن را بیان می کند. برعکس چه بسا افرادی که برای بیان یکی دو کلمه توسط عروس هلندی خود عمری صرف کنند و کوشش فراوانی به خرج دهند ولی عروس هلندی آنها به حرف نیاید. عروس هلندی توانایی حرف زدن زیادی ندارد. جنس ماده به مراتب توانایی کمتری دارد.
گونه های مختلف خانواده کوکاتوها توانایی تکلم متفاوتی دارندن ولی گاه یکی از آنها یک مرتبه شروع به حرف زدن می کند. کوکاتوی نخلی کاکل گوگردی ، چتری و کورلا کمتر و عروس هلندی، کوکاتو گوفن و سینه قرمز بیشتر حرف می زنند. نمونه های مختلف در درون یک گونه مشخص دارای توانایی تکلم متفاوتی بوده اند.
برخی از آنها به قدری هوشیا و باهوش هستند که حتی صداهای معمولی که در اطراف خود می شنوند تقلید می کنند. برخی از آنها صدای تلفن یا دیگر ابزار های خانگی و یا صدای روشن شدن اتومبیل را تقلید می کنند. در مواردی که پرنده از جوجگی پرورش داده شده و به طور کافی قادر به ایجاد پیوند با گله انسانی خود می باشد، به راحتی بیشتری قادر به تولید صداهای انسانی است. البته این یک قاعده ی مسلم و خدشه ناپذیر نیست. واقعی این هست که علیرغم کوشش های معین و روش های سیستماتیک برخی از آنها اساسا به سخن در نمی آیند . در این ارتباط باید یک گزاره را پذیرتف : هچیگاه قبل از اینکه تکلم را یاد پرنده بدهید، سوت زدن را یاد او ندهید.
پرنده ای که قبل از تکلم سوت زدن را یاد بگیرد، هرگز به حرف نمی آید. پرندگان نیز درست مثل انسان (دست چپ، دست راست) چپ پا و راست پا هستند. به طور کلی پرندگان راست پا قدرت تکلم بیشتری دارند.
پرندگان به دلایل متفاوتی به ایجاد صدا می پردازند. عمده دلیل ایجاد صدا در آنها ایجاد و حفظ ارتباط با دیگر افراد گله ، هشدار دادن در مورد خطر شکارچی و یا درخواست غذا از دیگران است. علاوه بر این نرها، برای جلب توجه ماده ها و نیز دفاع از قلمور به ایجاد صدا می پردازند. از همه مهمتر اینکه پرندگان به این دلیل به ایجاد صدا می پردازند که موجوداتی گروه و گله ای هستند و باید به ورت ثابت از طریق ایجاد صدا خود را به عنوا بخشی از گله تقویت کنند.
به دلیل این نیاز ذاتی ، پرندگانی که در شرایط اسارت به سر می برند، باید حس کنند که متعلق به خانواده انسانی هستند . وقتی در برابر صداهای صادر شده خود، عکس العملی از طرف انسانی خود مشاده نمی کنند، شروع به جیغ و داد می کنند .یکی از مهمترین پیش نیاز های آموزش تکلم این هست که پرنده احسا س کند در محیط گله ای قرار دارد.
در کنار احساس نیاز به گله نیازبه تامین مایحتاج آنها نیز اهمیت دارد. پرنده باید سالم  و عاری از پارازیت باشد. به خوبی خود را تیمار کند یا تیمار شود، بخوبی استراحت کند و .. پرندگان مسن همچون سگ مسن هستند و قادربه آموختن روش های رام شدن به آنها نیستیم. اینکه پرنده ما چه میزان و با چه تکراری صحبت کندف تابع سن پرنده است. هرچه پرنده کوچکتر و کم سن تر باشد، یادگیری تقلید او بیشتر است. پرندگان به یکی از سه طریق زیر به هم گله های انسانی خود پاسخ م دهند. این روشها به ترتیب سخت تر و وقت گیرتر می شود:
. تکرار ساده آنچه شنیده اند
پاسخ به شیوه شرطی شدن
پاسخ هوشمندانه
همانگونه که قبلا گفته شد، پرندگان به طور طبیعی در صبح و غروب به ایجاد سر وصدا می پردازند و بنابراین برای نتیجه گیری مناسب باید جلسات آموزش آنها را در این زمان ها برقرار کرد. انتخاب وعده صبح یا غروب بستگی به وقت آزاد ما دارد. برای سرعت بخشیدن به کار می توان از دو جلسه در روز  استفاده کرد. هر روز ده تا بیست دقیقه تمرین کافی است. محل تمرین نیز مهم و بهتر است هم برای پرنده و هم برای ما ایجاد تمرکز کند و محیطی آرام و هدایت کننده باشد. برای جلسه آموزش احتیاج به غذای تنقلی ، میله نشیمن و...می باشد. بهتر است جلسه آموزشی قبل از غذا دادن به او انجام شود.
باید توجه داشت که تقلید صدا توسط عروس هلندی به مراتب ساده تر از پاسخ دادن ادراکی به شما است. تقلید در پرندگان درست شبیه یادگیری کودک در اثر تکرار است . زیرا تنها تکرار های مکانیکی ثابت در آنها بکار میرود. برای آغاز کار از کلمات تک بخشی استفاده شود.
پرندگانی که ایجاد ارتباطات دو طرفه را تجربه کرده اند، کلمات را سریع تر فرا می گیرند. وقتی می خواهیم پرنده به تقلید از  خود وادار سازیملازم است چند مسئله در نظر گرفته شود:
الف. تکرار. از اهم امور است. تکرار ، درست همان چیزی است که او برای ایجاد ارتباط با گله خود از آن استفاده می کند و فکر می کند آنچجه شما از او می خواهید بگوید در واقع متعلق به فرهنگ لغات متعلق به ارتباطات اوست.
ب.استفاده از کلمات تداعی کننده : ترکیب یک عمل خاص به همره استفاده از تشدید صدا موجب تمرکز بهتر آنها می شود. برای مثال می توان یک آجیل در برابر او گرفت و گفت : آجیل و یا یک انگور در برار او گرفت و گفت : انگور
ممکن است گفتن اولیه کلمه توسط پرنده شما یک روز کمتر طول بکشد و یا حتی بعد از یک ماه هم آن را تکرار نکند اینکه با چه سرعتی تقلید خود را نشان می دهد تابع عوامل متعددی است.
ج. وقتی پرنده نزدیک به مرحله پاسخ دهی است. ، باید پرنده را با کلماتی عاطفی و تشویقی تحریک کنیم. وقتی او کلمه مورد نظر ما را با تشدید و تقویت خاصی بیان می کند ، لازم است پاداشی به او داده شود.
د. غذای تنقلی یکی از ابزار های آموزش است. غذای تنقلی در واقع چیزی است که پرنده آن را دوست دارد. البته باید این غذا موجب چاق شدن آنها نگردد. به محض اینکه پرنده عکس العمل مناسب و قابل قبولی نشان می دهد ، جایزه خوراکی دریافت کرده و همزمان با اینکه دست مان به جیبمان می رود که جایزه را در آوریم، با عبارات احساسی مناسب او را تشویق می کنیم. پرنده باید تشویق ، احساس و پاداش را بار فتار مطلوبی که انجام می دهد تداعی کند.
یکی از روش هایی که برخی تربیت کنندگان استفاده می کنند به کار بردن (نفر سوم) یعنی به جز عروس و صاحبش است. بهتر است نفر سوم کودک کمتر از ده سال باشد. کلیه مواردی که در دیگر رژیم های آموزش ی اشاره شد در اینجا نیز بکار می رود. دو نفر در برابر عروس می نشینند. عروس روی میله ی نشیمن قرار می گیرد. آموزش دهنده به کودک نگاه می کند. و یک دانه غذا درد ست گرفته و می گوید :تخمه و آنگاه کودک پاسخ می دهد : تخمه و جایزه به کودک داده می شود. در حالی که به آرامی به سر او ضربه زده می شود و همزمان عبارات احساسی و تشیوقی بر زبان آورده می شود و در نهایت به طور واقعی آجیل به کودک داده می شود تا آن را بخورد. اکنو همین کار را با پرنده انجام می دهیم. از آنجا که پرنده قادر به دیدن نتایج رفتار های صحیح میباشد، اغلب مشاهده شده است که پرنده سریع تر جواب میدهد.
وقتی موفق شدیم عروس اولین کلمات را بر زبان آورد، افزودن دیگر کلمات به فرهنگ لغات او ساده تر است. عروس هلندی سخنگوی خوبی نیست بنابراین اهداف متعالی برای او در نظر گفته نشود!
کاسکو از این نظر ظرفیت به مراتب بالاتری دارد. با این همه برخی تک نمونه های عروس ها از این قاده مستثنی هستند. اگر پرنده ما از این استثناها بود، می توانیم آن را به مراحل بالاتری برسانیم. دراین زمان آنها کارکرد یادگیری خوبی داشته و می توان از آن پس روش آموزشی مناسبی برای او و خودمان انتخاب کنیم.
ح. پرورش طوطی و بردباری از اجزای جدا نشدنی از یکدیگر هستند. اگرصبور نیستیم هرگز به دنبال اجرای روش های سستماتیک آموزش تکلم طوطی ها نباشیم، شاید یک ماه بگذرد و متوجه شویم که پرنده حتی یک کلمه نگفته است.

هپاتیت چیست ؟ و علل آن کدامند ؟

هپاتیت یعنی التهاب کبد و در میان عوام مردم به یرقان و زردی مشهور است . مهمترین عوامل ایجادکننده آن ویروسها هستند . ویروسها موجودات بسیار ریزی هستند که از فرد آلوده به فرد سالم منتقل می شوند و برای رشد و تکثیر خود به یک موجود زنده نیاز دارند. تاکنون 6 نوع ویروس هپاتیت شناخته شده است که شایعترین آنها ویروسهای هپاتیت آ (A) ، ب (B) و سی (C) هستند .عوامل دیگری مثل داروها ، بیماریهای توارثی و خود ایمنی و مصرف مشروبات الکلی نیز می توانند سبب هپاتیت شوند .

شخصیت و حضورش در داستان

به عمل معرفی اشخاص داستان و پرورش آنها در جهت مورد نیاز داستان، شخصیت پردازی میگویند. شخصیت یکی از ستون های یک داستان است . و شخصیت پردازی کار سختی برای داستان نویس است . آنقدر این موضوع اهمیت دارد که عنصر شخصیت تبدیل شده به کی از عناصر شش گانه داستان و همینطور قدرت تحلیل و نگاه یک نویسنده را میتوان از شخصیت پردازی او در کارهایش شناخت . اگر در داستان انگیزه ها مطرح باشد شخصیت مطرح است.

هر چه شناخت آدم از شخصیت های مختلف بالا باشد ، قطعا میتواند در داستان شخصیت را دقیق تر توصیف کند و نشان بدهد . به عنوان مثال شما یک درخت را از نزدیک دیده اید و برگها و تنه آن را لمس کردید . زیر سایه آن استراحت کردید . وقتی میخواهید آن درخت را در داستانتان توصیف کنید هم جزئیات را و هم احساس خود را از آن درخت بیان میکنید . و توصیف شما دقیق و تصویری و زنده میشود . و از حالت کلی و توصیف بی فایده در میآید .

برای پرداخت و توصیف شخصیت هم شما باید شخصیت ها را بشناسید . حتی از نزدیک با شخصیت هایی که میخواهید آنها را توصیف کنید برخورد داشته باشید . تا شخصیت داستان شما زنده و پویا و از طرف مخاطب درک شود و مخاطب با او احساس نزدیکی کند. برای پرداخت شخصیت در داستان ها چهار راه عمده وجود دارد :

1-عمل و کنش آنها (انگیزه اعمال هم مهم هستند)   

2-صحبت و گفتگوی شخصیت

3-دادن اطلاعات مهم درباره ظاهر او

4-اظهار نظر دیگران درباره او و نوع رفتار با او.

چند راه فرعی هم برای شخصیت پردازی وجود دارد . یکی از آنها حس گیری نویسنده است. یعنی نویسنده خود را جای شخصیت بگذارد. حس گیری در سبک رئالیسم پیشینه زیادی دارد. یکبار نویسنده ای برای درک شخصیتی که در داستان قرار بود مسموم شود ، سم ضعیف شده به خود تزریق کرد ! (عجب نویسنده ی... )

اما بر اساس پیشنهاد بسیاری از نویسنده های حرفه ای ، برای شخصیت پردازی در داستانتان از شخصیت های زنده که دیده اید و با آنها در ارتباط هستید ، شخصیت داستانتان را بسازید .

نکته دیگر : تحول در شخصیت در داستان سه نوع است . تحول در منش . تحول در سرنوشت. تحول در عقاید.

پیشنهاد خودم این است که آدم هر چه ارتباطش با مردم بیشتر و صمیمی تر باشد ، آدم ها را دقیق تر و بهتر میشناسد . مثل آنهایی که تاجر هستند آن هم از نوع اصیل و قدیمی، که واقعا روانشناس های حرفه ای و مردم شناس های دقیقی هستند . خلاصه شخصیت پردازی خیلی مهم است . خیلی از داستان های بزرگ از شخصیت های خاص و دقیق خود بزرگ شده اند. البته همانطور که در ابتدای نوشته ذکر شد شخصیت پردازی کار ساده ای نیست .

بخش دیگر مطالعه کتب شخصیت شناسی و روانشناسی آدم ها است . کتب بسیاری هم درباره شخصیت پردازی از نگاهی فنی و هنری وجود دارد. اما من دو کتاب جامع و علمی میشناسم که بسیار خوب هستند. کتب نظریه های شخصیت دوان شولتز و یا روانشناسی روابط انسانی رابرت بولتون دو کتاب دقیق و جامعی هستند . این کتب در رشته روانشناسی کتب مهم و بزرگی هستند.درباره شخصیت حرف و نظریه  بسیار بسیار بسیار زیاد است . اما تا حد مقدماتی و کلی در باب شخصیت در داستان به همین بسنده میکنیم .

در آخر، هیچ چیز ارتباط صادقانه و صمیمی با شخصیت های دور و اطرافمان، و پرسیدن از آرزو هایشان، و از غم و شادی شان، و از خواسته هایشان، نیست. مخصوصا برای ما که اسم خود را گذاشتیم نویسنده ! 

ان شاءالله ادامه دارد...