تزئین های مختلف پلو + تصاویر

با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه کرده و با آب ترشی کلم قرمز کمی پلو بنفش رنگ تهیه می‌کنیم. با استفاده از یک لیوان، روی پلو سفید را تزئین می‌کنیم

با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه می‌کنیم. روی یک کاغذ روغنی شکل یک گل را بریده، آن را روی پلو سفید قرار می‌دهیم و دور آن پلو زعفرانی می‌ریزیم تا تزئین کامل شود.

با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه کرده و با آب ترشی کلم قرمز کمی پلو بنفش رنگ تهیه می‌کنیم. با استفاده از یک لیوان، روی پلو سفید نیم دایره‌هایی با پلو زعفرانی در می‌آوریم و بعد با پلو بنفش تزئین را کامل می‌کنیم.

 با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه کرده و با آب ترشی کلم قرمز کمی پلو بنفش رنگ تهیه می‌کنیم. با استفاده از یک لیوان، روی پلو سفید نیم دایره‌هایی با پلو زعفرانی در می‌آوریم و بعد با پلو بنفش تزئین را کامل می‌کنیم.

با زعفران آب کرده کمی پلو زعفرانی تهیه کرده و با آب ترشی کلم قرمز کمی پلو بنفش رنگ تهیه می‌کنیم. روی یک کاغذ روغنی شکل یک برگ را بریده، آن را روی پلو سفید قرار می‌دهیم و دور آن پلو زعفرانی و بعد پلو بنفش می‌ریزیم تا تزئین کامل شود.

تزئین با پلو زعفرانی

تزئین با ته چین که به شکل توپ فوتبال برش خورده است.

تزئین با پلو زعفرانی و ته دیگ سیب زمینی به شکل سیب

تزئین با پلو زعفرانی، زرشک و ته دیگ سیب زمینی به شکل برگ

تزئین با پلو زعفرانی، زرشک و ته دیگ سیب زمینی به شکل عدد هفت

تزئین با پلو زعفرانی، زرشک و ته دیگ سیب زمینی به شکل بوته جقه

تزئین با پلو زعفرانی و زرشک

تزئین با پلو زعفرانی، ته دیگ سیب زمینی به شکل ماه و زرشک

تزئین با پلو زعفرانی، ته دیگ سیب زمینی و زرشک

تزئین با پلو زعفرانی، ته دیگ سیب زمینی به شکل ستاره و زرشک

تزئین با پلو زعفرانی، ته چین و زرشک

 

تبیان

گشنیز پلو با کوفته قلقلی( پلویی اشتهاآور و متفاوت)

برای تهیه‌ی گوشت قلقلی کمی پیاز را با گوشت چرخ کرده و نمک و فلفل و زردچوبه مخلوط کرده و خوب ورز می‌دهیم.

مواد لازم :

برنج  یک کیلوگرم 
 گوشت قلقلی  سرخ شده نیم کیلوگرم 
 گشنیز خرد شده یک کیلوگرم  
 روغن و نمک و برگ کاهو به میزان لازم  
تخم گشنیز آسیاب شده دو قاشق غذاخوری

طرز تهیه :

* برنج را خیس کرده، آبکش می‌کنیم.

* ته قابلمه برگ‌های کاهو گذاشته، سپس لابه‌لای برنج، گشنیز و گوشت قلقلی  ریخته (مقداری از گوشت را برای تزئین نگه می‌داریم) و برنج را دم می‌کنیم.

* برای تهیه‌ی گوشت قلقلی کمی پیاز را با گوشت چرخ کرده و نمک و فلفل و زردچوبه مخلوط کرده و خوب ورز می‌دهیم.

* در اواخر طبخ برنج کمی گشنیز خشک کوبیده ریخته تا پلو خوش‌طعم شده و عطر خوبی داشته باشد.

طرز تهیه ابگوشت بزباش

گوشت را تکه تکه می‌کنیم و می‌شوئیم و با لوبیا و پیاز خرد کرده و ۵ تا ۶ لیوان آب در حرارت ملایم بار می‌کنیم، تا کمی گوشت بپزد بعد هسته‌های لیمو را بیرون می‌آوریم و داخل آن می‌کنیم سپس سبزی را تمیز و خرد می‌کنیم و با روغن کمی سرخ می‌نمائیم و داخل گوشت می‌ریزیم و می‌گذاریم گوشت کاملاً بپزد در اواخر طبخ ۵ تا ۶ عدد سیب زمینی پوست گرفته با کمی نمک و فلفل و زرد چوبه به آن اضافه می‌کنیم. در صورت رعایت مقادیر مواد اولیه این غذا برای ۶ نفر کافی است.
باز منتشر شده توسط nona66 در وب سایت تبیان مرکز زنجان  

ترین مرغ

مواد لازم برای : 6 نفر
آب جوش : 2/1 پیمانه
آرد سوخاری : 1 پیمانه
پوره گوجه فرنگی : 2 قاشق سوپخوری
پیاز : 1 عدد
پیازچه : 5 ساقه
تخم مرغ : 1 عدد
خامه ساده : 4/1 + 1 پیمانه
رب گوجه فرنگی : 1 قاشق سوپخوری
سیر : 2 حبه
شکر : 1 قاشق چایخوری
شیر : 4/1 پیمانه
عصاره مرغ : 1 عدد
فلفل سیاه : به میزان لازم
فیله مرغ : (چرخ کرده) 500 گرم
نمک : به میزان لازم
کره : 60+20 گرم
غذای اصلی

ترین مرغ
برای تهیه مواد میانی ابت
زمان پخت : 32 دقیقه
ملیت منو : روسی
 
2
3
4
5
سر دا هویج را نگینی خرد کرده و با کمی آب در یک ظرف در بسته به مدت چهار دقیقه با قدرت 900 وات در مایکروویو قرار میدهیم.
سپس فلفل دلمه ای خرد شده و قارچ را جداگانه با کمی کره و نمک به مدت سه دقیقه با قدرت 900وات در مایکروویو میگذاریم.
سیر و پیاز را نیز با کمی کره و نمک در یک ظرف بدون درپوش به مدت چهار دقیقه و با قدرت 900وات در مایکروویو گذاشته وقتی که سیر و پیاز تفت خورد و کمی نرم شد می گذاریم تا کمی خنک شود.
مرغ چرخ کرده، پودر سوخاری، زرده های تخم مرغ خامه، شیر، نمک و فلفل را به همراه پیاز و سیر در غذاساز مخلوط کرده تا خمیر نرم و یک دستی به دست آید، خمیر آماده شده را به مدت 30 دقیقه در یخچال قرار میدهیم.
سفیده ها را جداگانه هم می زنیم تا فرم گرفته و از ظرف نریزد.
سپس آن را به خمیر اضافه کرده و مجددا به مدت 30 دقیقه در یخچال می گذاریم.
داخل قالب لوف را سلفون کشیده سپس نیمی از خمیر آماده شده را در کف آن ریخته و کاملا فشرده میکنیم.
از مواد میانی آماده شده روی آن ریخته و مجددا بقیه مواد خمیر را روی مواد میانی می ریزیم و فشار می دهیم.
دستگاه مایکروویو را با دمای 180 درجه سانتی گراد گرم کرده ظرف را روی سه پایه کوتاه داخل دستگاه به مدت 10 دقیقه با ترکیب مایکروویو با کانوکشن (کانوکشن 180 درجه، مایکروویو 180 وات) قرار می دهیم.
بعد از آن مجددا غذا را به مدت پنج دقیقه با قدرت 180وات در مایکروویو می گذاریم تا کاملا مغز پخت شود.
 
طرز تهیه سس:
(مواد سس: کره 20 گرم، پیازچه 5 ساقه، رب گوجه فرنگی 1 قاشق سوپخوری، پوره گوجه فرنگی 2 قاشق سوپخوری، عصاره مرغ 1 عدد، آب جوش 2/1 پیمانه، خامه 1 پیمانه و شکر 1 قاشق چایخوری)
کره را در یک ظرف و به مدت 30 ثانیه با قدرت 900وات در مایکروویو گذاشته تا آب شود .
پیازچه‌ها را خرد کرده و به کره اضافه می‌کنیم و به مدت دو دقیقه با همان قدرت تفت می‌دهیم.
رب و پوره گوجه‌فرنگی را نیز افزوده و مجددا به مدت دو دقیقه در مایکروویو قرار می‌دهیم.
عصاره مرغ را در آب جوش حل کرده به مواد افزوده و به مدت یک دقیقه با قدرت 900وات در دستگاه می‌گذاریم.
زمانی که مواد سس از حرارت افتاد و کمی خنک شد خامه و شکر را با هم مخلوط کرده به آن اضافه می‌کنیم.
سس را در کف ظرف مناسب ریخته و ترین مرغ را در ظرف برگردانده، برش زده و سرو می‌کنیم.

عکس این غذا

451. بحران دیالوگ

یک/ همکلاسی که حرف‌هایش دربارۀ ویتگنشتاین تمام می‌شود، ازش سوال می‌پرسم. هم جواب می‌دهد، هم نمی‌دهد. جوابش را هم می‌فهمم، هم نمی‌فهمم. گمانم او هم سوالم را هم فهمیده، هم نفهمیده.

دو/ همان همکلاسی سر کلاس بعدی از استاد سوال می‌پرسد. استاد کاملا پرت جوابش را می‌دهد. بقیه به همکلاسی کمک می‌کنند و سوال او را با ادبیات دیگری برای استاد تکرار می‌کنند. باز استاد جواب پرتی می‌دهد. من هم با اینکه می‌دانم از این استاد نمی‌شود جواب درست حسابی شنید، ویرم می‌گیرد به جای حدیث نفس، سوالم را بلند بپرسم. جواب استاد؟ پرت. بی‌ربط. نمی‌دانم یعنی استاد واقعا نفهمیده یا چون از دل حرف‌هایش مؤیدی برای فمینیسم ِسیمون دوبوآری کشیدم بیرون، تعمدا زده توی کوچۀ علی چپ.

سه/ بعد از کلاس است و طبق معمول ما چهار-پنج نفر با هم درگیریم. با فکرهای هم درگیریم. یکی از بجه‌ها نمی‌فهمد من چرا باید فلان موضوع ِ مذهبی و در عین حال هنری را برای کنفرانس کلاسی بردارم و من نمی‌فهمم او دقیقا مشکلش با موضوعم چیست و اساساً چه اشکالی دارد که یک مولفۀ مذهبی را در بستر یک نظریۀ فلسفی بازخوانی کرد. دقایق طولانی تلاش می‌کنیم هم را بفهمیم و بی‌نتیجه است. سرآخر از سر کلافگی دست از سر هم برمی‌داریم و متفرق می‌شویم.

چهار/ توی نمازخانه دوباره سه‌تای‌مان همدیگر را پیدا می‌کنیم. دیالوگ آغاز می‌شود. موضوع ِ دیالوگ؟ عشق. من آن مدل عشق افلاطونی، متعالی‌ و به یک معنا فانتزی‌ای که دوستم به‌ش قائل است را نمی‌فهمم، و او آن مدل عشق ِ انضمامی‌ای که من تقریر می‌کنم. از نفر سوم کمک می‌گیریم که ببینیم اصلا برای بعضی فرایندها که عموما اسمش را عشق می‌گذارند، می‌شود تبیین فیزیولوژیک پیدا کرد یا نه. کار خراب‌تر می‌شود.کلاف در هم گوریده‌تر. با گفتن «نمی‌دونم» بحث را رها می‌کنیم. 

پنج/ کشوری و زیباکلام مناظره دارند. قرار است با هم دیالوگ کنند. ده دقیقه زیباکلام حرف می‌زند و به کشوری و هم تیپ‌های او حمله می‌کند، ده دقیقه کشوری. همینطور ده دقیقه ده دقیقه‌ها میان‌شان تقسیم می‌شود و هر بار هر کدام حرف خود را تکرار می‌کنند، با ادبیات دیگری. هیچ یک جواب آن دیگری را نمی‌دهد. یکی دیگری را هوچی می‌داند و دیگری آن یکی را کسی که صورت مسئله را عوض می‌کند. انگار تعمدی دارند برای نفهمیدن هم. پرده‌ای که میان خودشان کشیده‌اند و قصد ندارند بزنندش کنار و بحث را از این حالت بازی رفت و برگشتی (مثل بازی پینگ پونگ) دربیاورند، کلافه‌مان می‌کند. ترجیح می‌دهیم دعوای سیاسیون را بگذاریم برای خودشان و برویم به کلاس بعد از ظهرمان برسیم.

شش/ سر کلاس بعد از ظهر، استاد می‌شود همه حرف. من می‌شوم همه گوش. ترجیح می‌دهم به جای سوال پرسیدن گوش کنم و خودم را بسپارم به بحث‌ها. حداقل سود این مدل برخورد این است که تلاشی نمی‌کنم برای فهماندن حرفم به دیگری و دیگری را نمی‌بینم که به جای جوابِ من را دادن، بزند توی جاده خاکی. اینجا دیگر از رفت و برگشت کلام‌ها و برخورد کلام هر یک به دیوار دیگری و کلافگی حاصل از بحران دیالوگ خبری نیست.

هفت/ می‌رسم خانه. لِه. چک میل می‌کنم. استاتوس می‌زنم «زنی که بتونه از پس کارای فنی بخاری اتاقش بربیاد، دیگه مرد شده. وقت زن گرفتنشه». یک ساعتی یا یکی از دوستان سر همین گزاره‌ای که بیشتر شوخی است و شاید کمی کنایی، سر به سر هم می‌گذاریم. یک ساعت مطلقا دری‌وری به هم می‌بافیم. حرف‌ها جدی نیست. کسی نمی‌خواهد دیگری را مجاب کند. کسی با دیگری سر جنگ ندارد. غرض فقط لذت بردن از مصاحبت است. در نسبت با هم ورِ خُلِ وجودمان ظهور کرده و ما هم سرکوبش نمی‌کنیم. می‌گذاریم که بگوید و ببافد و بخندد. کسی پنجه نمی‌کشد توی صورت دیگری. کسی از فهمیده نشدن رنج نمی‌برد. دو طرف از پیش نرفتن بحث و درجا زدن سر یک نقطۀ کور کلافه نمی‌شوند. اینجا هم از بحران دیالوگ خبری نیست.