حرمتها

حرمت ها

یکی از دوستان همراه ( آقای ضیایی ) دست روی نکته جالبی گذاشته بودند که مضمونش چنین بود :

(شهدای مدفون در آستانه امامزاده شاهرضا در زیر فرشها ،حصیرها و زیر اندازهای مسافران مفقود الاثر شده اند و مادر شهید برای خواندن حمد و سوره ای و یا زیارت قبر فرزندش باید سنگ مزار فرزند شهیدش را درزیر گاز پیکنیک و یا در زیر پوسته تخمه یا پوسته هندوانه  زایر پیدا کند .)

مرا به یاد اوضاع و احوال فعلی و بی حرمتی به ساحت نبی اکرم انداخت .

مردم دنیا در هر مرام و مسلکی که باشند برای پیشینیان خود حرمت قائلند و به هر نحوی سعی میکنند کسی نسبت به نام و یاد و مقبره آنان بی احترامی نشود  . مثلا شما دقت کنید قبور وادی السلام همه دارای ارتفاعند شاید به این دلیل است که می خواهند به آنان بی حرمتی نشود .یا اهرام ثلاثه و قبور زیبای مسیحیان و هزاران نمونه دیگر حاکی از احترام به پیشینیان خصوصا بزرگان است .

وقتی مردم برای مسایلی ریز مثل این گونه رفتار ها ناراحت می شوند چگونه بعضی ها در کشورهای دیگر به راحتی آرمانها و عقاید ملل دیگر را به بازیچه میگیرند .

آنها که در آنسوی دنیا خود را به گیجی زده اند گویا غافلند که بعضی وقتها یک حادثه کوچک موجب ایجاد جنگهای بزرگ جهانی شده است . وهمانطور که آنان از بی حرمتی به حریمشان دگرگون می شوند نباید از عصبانیت مسلمانان در بی حرمتی به پیامبرشان نگران شوند چون  این عصبانیت حق مسلم مسلمانان است .

عاطفه مردم ما موجب میشود که از نشستن روی قبوری که سالها قبل در گذشته اند چه شهید و چه غیر شهید ناراحت شوند . بنابراین عکس العمل این مردم نسبت به هر بی حرمتی به بزرگان دین امری عادی است خصوصا ملت ایران که مردمی عاطفی هستند .

در هر حال دنیا و قرنی که ما در آن زندگی می کنیم عصر مسالمت و احترام متقابل است و مردم همه جهان باید بیاموزند که بقیه مردم  جهان هم دارای شخصیتند و باید به شخصیت و ادیان آنان  احترام گذاشت .

مزار قربانیان جنگ جهانی در فرانسه

گلزار شهدای جنگ تحمیلی در ایران

همانطور که جانباختگان در جنگ برای آن کشورها محترمند

برای ماهم شهدای جنگمان محترمند

مردم جهان باید بیاموزند که حرمتها شکسته نشود