شهاب حسینی عزادار شد

شهاب حسینی بازیگر محبوب و سرشناس کشورمان عزادار شد

به گزارش جنوب نیوز؛ شهاب حسینی در سوگ از دست دادن پدر خویش عزادار شد. سیدفخرالدین حسینی پدر شهاب حسینی ساعاتی پیش دار فانی را وداع گفت. سیدفخرالدین حسینی دو سال پیش کتاب داستان «فقط آنجا بود که خود را شناختم» را وارد بازار نشر کرده بود.

کتابی که پشت جلد آن شهاب، با دست خط خودش یک یادداشت برای پدرش نوشته بود: «پدر، برایت رویشی به وسعت بهار، وسعت اندیشه ای به پهنای آسمان، طراوتی به زیبایی باران، هنری به وسعت همه درختان سرسبز و روشنایی قلب و دل به درخشندگی خورشید آرزو می کنم و یاری الهی را در ادامه این مسیر شکوفایی برایت از درگاه یگانه اش خواستارم».

دلم برات تنگ شده خدا

دلم برات تنگ شده خدا

دلم گرم خداوندیست که با دستان من گندم برای یا کریم  خانه میریزد

چه بخشنده خدای عاشقی دارم

که میخواند مرا باآنکه میداند گنهکارم

دلم گرم است میدانم

بدون لطف او تنهای تنهایم

تو ای زیباترین ای دوست 

برایت من خدا را آرزو دارم

برایت عاشقی را آرزو دارم

دقایقی با نیما یوشیج

دکتر نیستم...

اما برایت 10 دقیقه راه رفتن روی جدول کنار خیابان را تجویز می کنم، تا بفهمی عاقل بودن چیز خوبی است، اما دیوانگی قشنگ تر است... برایت لبخند زدن به کودکان وسط خیابان را تجویز می کنم تا بفهمی هنوز هم میشود بی منت محبت کرد... به تو پیشنهاد می کنم گاهی بلند بخندی ... هرکجا که هستی ... یک نفر همیشه منتظر خنده های توست...دکتر نیستم، اما به تو پیشنهاد می کنم که شاد باشی! خورشید، هر روز صبح به خاطر زنده بودن من و تو طلوع می کند! هرگز منتظر فردای خیالی نباش... سهمت را از شادی زندگی همین امروز بگیر ... فراموش نکن!!! مقصد همیشه جایی در انتهای مسیر نیست، مقصد از لذت بردن در قدمهاییست که بر میداریم!

چایت را بنوش ...

و نگران فردا نباش ...

....

دو دستت به روی سرت خم شوی-
به روی دو تا پا و هی کم شوی
به عشقی که هرگز برایت نبود
کمی گریه و اشک... درهم شوی
نگاهی به پشتت بیندازی و
بترسی از آینده  ،مبهم شوی
خدا کاش یک شب تلافی کند
گلی را برایت...تو شبنم شوی

24 دی 92- بحث بداهه سرایی کلوب تا خدا...

تصمیم گرقتم تمام بداهه ها رو همین جا جمع کنم، تو این خونهه ی قدیمی و دوست داشتنی

 

 

 

 

شعر ها را نباید حفظ کرد_رادیو هفت

شعر ها را نباید حفظ کرد. مخصوصاً شعر هایی را که از خواندنشان ذوق کرده ای. باید یادت نمانده باشد که آن شعر هیجان انگیز را کجا خوانده ای، چرا خوانده ای. فقط یادت باشد که بار ها برای دوباره خواندنش کتاب ها را ورق زده ای. با خودت است می توانی پیامش را بگیری یا به کار بندی اما بیانش را نه. اصلاً اگر شعر را برای پیام های اخلاقی آن می خوانی لذت بزرگی را از دست داده ای. لذتش به این است که با شعر همزاد پنداری کنی. نه اینکه در مقام شنونده نصیحت به آن گوش کنی. پس شعر ها را حفظ نکن. بگذار آنها غافلگیرت کنند. شعر ها هم دوست ندارند دچار عادت شوند. شعر ها هم دوست ندارند صرف عادت هر روز تکرارشان کنی. دوست دارند برایت تازگی داشته باشند. به اطرافت نگاه کرده ای؟ به کسانی که دوستشان داری. بهترین شعر زندگی ات همانی است که کنارت نشسته است. نگذار بهترین شعر زندگی ات برایت تکراری شود.