وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

محمد نصیر بروجردی

      مشاهیر و مفاخر و هنرمندان بروجرد 29

           استاد ملا محمد نصیر بروجردی

            دانشمند و شاعر قرن یازدهم

  Ahmad Moattaris Foto   Ahmad Moattaris Foto   Ahmad Moattaris Foto 

        عکس تزئینی است .

استاد ملا محمد نصیر بروجردی از شاعران و   دانشمندان قرن
یازدهم در شهر زیبای بروجرد   دیده بجهان   گشود . ایشان از
معاصران نصرآبادى (ز 1083 ق) بود که   به   امر شاه سلیمان
(1105 -1077 ق) به سمت مدرسی شهر   گنجه منصوب شد
و به گنجه رفت و به شغل تدریس مشغول شد.
" شاه صفی دوم یا شاه سلیمان (تولد ۱۰۲۶ ) فرزند ارشد   
 
 شاه  عباس  دوم  و  پادشاه  صفوی  بین   سالها  ۱۰۴۵ تا
۱۰۷۳ بود ."
استاد محمد نصیر بروجردی که به اسم اسعیل شهرت داشته
و در   شعر   و معما   تبحر و  اشعارى از   وى در تذکره‏ها آمده
است.
       از اوست :
دل ما جام و مهر او شراب است
                        که   ماه   نو   تمام   از   آفتاب   است
   
  منابع  :  
 
 
 دورنمایی از شهرستان بروجرد ( ۳۸۸ )
 
  تذکره‏ى نصرآبادى (538 -537 ) 
 
 Ahmad Moattaris Foto   Ahmad Moattaris Foto
تألیف: میرزا محمد طاهر نصرآبادی حدود قرن یازدهم هجری قمری
مشتمل بر شرح حال و اشعاری از قریب هزار شاعر عصر صفوی.
  اثرآفرینان (جلد ششم) ص 45
 
  فرهنگ سخنوران جلد دوم (ص 936 )
  بزرگ طهرانی (د) (ص 1197 )
  الذریعه (1198 -1197/ 9)
 
* نوشته شده توسط احمد معطری
 
 

الان که نزدیکای امتحاناس یاد این خاطره افتادم :‏

الان که نزدیکای امتحاناس یاد این خاطره افتادم :‏
اولای ترم سر یکی از کلاسا دیر رسیدم‏
استاد:گل پسر حضور غیاب کردیم بفرما جلسه ی بعد‏
من(عادت دارم دسامو موقع حرف زدن تکون بدم دسمو ناخداگاه به سمت دخترای کلاس بلند کردم) :استاد واسه من مهم محتوای کلاسه وگرنه حضور غیاب که مهم نیست...‏
بلا فاصله کلاس ترکید‏!‏‏!‏
استاد o_O ‏
من:محتوای درسی منظورم بود به خدا‏!‏‏!‏‏
استاد: چهار نفر مثه تو محیط فرهنگیه دانشگاه رو بهم ریختن،بفرما بیرون!!!‏
من: چرا توهین میکنید گفتم که منظورم محتوای درسی بود..‏
استاد: همین که گفتم بفرما بیرون آقا بفرما بیرون‏!‏‏!‏‏!‏‏
من:یک و دویصت شهریه ندادم که از کلاس بیرون برم. اینو گفتمو نشستم ردیف اول!!!‏
استاد: باشه اگه تو نمیری من میرم!!در کمال ناباوری پاشد رفت!!!‏
جلسای بعدیش حرف و حدیثی پیش نیومد منم از روی لجبازی درسشو حذف نکردم ولی چند روز دیگه امتحانشو دارم پناه برخدا :)))

در پیرامون نقد بر ویرایش استاد جنیدی از شاهنامه

 اخیرا یکی از دوستداران استاد جنیدی پاسخی، از سر مهر به ایشان، بر نقد دکتر آیدنلو نوشتند و آن را برای این پایگاه ارسال کردند. این نوشتار گرچه از سوی مهر به استاد نوشته شده و دارای نکات جالبی است، اما برخی کاستی ها در آن مشاهده می شود( از جمله ارجاع ندادن به منابع جز تصحیح استاد و غلبۀ  احساسات -که البته این حس نسبت به استاد جنیدی قابل احترام است- ). این پایگاه ضمن سپاسگذاری از آقای میرزایی و ادای احترام به نوشته شان آمادۀ پذیرش هرگونه نقدی بر این نوشته است. ضمنا پیوند نوشته سجاد آیدنلو در نقد تصحیحح فریدون جنیدی در پایان متن بهداد میرزایی خواهد آمد. 
 

در تقدیر از استاد حسین علیزاده، که با  نپذیرفتن نشان شوالیه از دولت فرانسه، ترجیح داد

حسین علیزاده ی مردم ایران بماند.

علی زادة ایران

صــدای تـار و سه تارت،  غرور ملـی مــــاست            بـــزن که زخمـــــه ی تــــو، ســـــوزِ زخـمِ مـا دارد

نــوای سـاز تـو «چاووش»  انقـلابِ دل است           وَ  آهِ «راز و نیـاز» ت، چـــــو «نی، نـوا» دارد

«بداهه نوازی» و هــم «ردیف نوازیِ» تـو            «نوای نور» و « نـِی » و «ماه و مه» لقا دارد

به« پایکوبی» و صَهبــای« صبحگاهیِ» دل             کــدام سـاقـــــی« سَلّانه »، مِــــــی روا  دارد؟

نـــــوای «بانگ کهن» ، «یــار مهربانِ» تـــرا             به گوش دل چـو شنیـــــدم، چه نکته هــــا دارد

بـه بـزم اهل هنر، تا که شـــورِ« باده تویی»              « سرود گل» به چمـــــــن، نغمه ی صفــا دارد

رسیــــــد مـژده به «یزدی» زِ پیک اهـلِ هنـر               یقیـــن« حسینِ علیزاده» ، بس «نـوا» دارد

نشــان عــــزَّتِ او  بــا مـــــــدالِ اُستـــــــادی                به اوجِ بـــــامِ دلِ مـــا، هـمیشــه جــــــــــا دارد

به مُلکِ عشق«علیزاده ای و خـواهی ماند»            چــــرا که سازِ تــــــــو، سـوزی، زِ مـــا سِوا دارد

                                                                                                 

                                                             کاظم دهقانیان نصرآبادی  متخلص به «یزدی»

                                                                                 19 آذر ماه 1393

* استاد حسین علیزداه یکی از کسانی است که در تشکیل کانون چاووش در سال 1356ش. موثر بود. مجموعه چاووش نام 12 آلبوم است که توسط هنرمندانی چون استاد محمدرضا لطفی و استاد حسین علیزاده ساخته و با صدای خوانندگانی چون، استاد شجریان و شهرام ناظری اجراء گردیده است.

* چاووش، راز و نیاز، نی نوا، بداهه نوازی (4 آلبوم)، ردیف نوازی (5 آلبوم)، نوای نور، نی، ماه و مه، پایکوبی، صبحگاهی، سلانه، باده تویی، سرود گل، نو بانگ کهن، یادیار مهربان، و موسیقی چند فیلم سینمایی از ساخته های استاد حسین علیزاده می باشد که تا کنون منتشر شده است.

* این آهنگساز و استاد موسیقی ایرانی، با نوشتن نامه ای به سفیر فرانسه، از پذیرش نشان شوالیه که یکی از نشان های معتبر دولت فرانسه است، خودداری نمود. در بخشی از نامه چنین آمده است.

« ضمن قدردانی از مسئولین کشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنر پرور و هنر دوست ایران، به نام «حسین علیزاده» قناعت کرده و تا آخر عمر، به آن پیشوند یا پسوندی نخواهم افزود.».

 

 

 

سیر و سلوک العبد، آیت الله بهجت فومنی

من در تمام مدت سؤالی از مرحوم قاضی نکردم ولی هیچ سوالی در ذهن من بی پاسخ نماند، 2- 3 بار حتی استاد نام مرا برد و گفت: این هم پاسخ سؤال بهجت. به طوری که یک بار کنار دستی من، به من نگاه کرد و گفت تو که سؤالی نپرسیده‌ای چرا استاد می‌گویند در پاسخ به سؤال تو؟

حضرت آیت‌الله‌العظمى شیخ محمدتقى بهجت (قدس‌سره) در اواخر سال ۱۳۳۴ ه‍.ق. در شهر فومن، واقع در استان «گیلان» به دنیا آمد. هنوز شانزده ماه بیشتر از عمر او نگذشته بود که مادر خود را بر اثر بیماری وبا از دست می‌دهد. کربلایی محمود بهجت، پدر آیت الله بهجت از مردان مورد اعتماد شهر فومن بود و در ضمن اشتغال به کسب و کار، به رتق و فتق امور مردم می پرداخت و اسناد مهم و قباله‌ها به گواهی ایشان می رسید. وی اهل ادب و از ذوق سرشاری برخوردار بوده و مشتاقانه در مراثی اهل بیت(ع) به ویژه حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) شعر می سرود، مرثیه های جانگدازی که اکنون پس از نیم قرن هنوز زبانزد مداحان آن سامان است.(1)  
تحصیلات ابتدایى حوزه را در مکتب‌خانه فومن به پایان رساند و پس از تحصیلات ادبیات عرب در سال ۱۳۴۸ ه‍.ق. هنگامى که تقریباً ۱۴ سال از عمر شریفش مى‌‏گذشت، براى تکمیل دروس حوزوى عازم عراق شد و  پس از آن به حوزه علمیه نجف مهاجرت کرد علاوه بر تحصیل علوم رسمى از محضر استادان بزرگ آن سامان بهره‌ها برد.