احمدی نژاد خطر کرد تا مردم اجازه سخن گفتن داشته باشند.

هنوز هم شب تاریخی مناظره احمدی نژاد و موسوی در خاطر همه هست . همان شبی که احمدی نژاد اقدام به افشاگری علیه مافیای قدرت و ثروت کرد . گرچه خیلی ها موارد مطرح شده را می دانستند اما کسی جرات صحبت کردن در موردشان را نداشت پس احمدی نژاد خطر کرد تا مردم اجازه سخن گفتن داشته باشند.

ابطحی از فعالان فتنه88 چنین روایت می کند:((شب مناظره و بعد از سخنرانی آیت‌الله هاشمی در حرم امام خمینی به محل اقامت سید حسن خمینی آمدیم و آنجا مناظره را تماشا کردیم.در آن شب، آیت‌الله صانعی، آیت‌الله موسوی بجنوردی، آیت‌الله محقق داماد، مهدی هاشمی و خیلی دیگر از شخصیت‌های شناخته شده و برجسته حضور داشتند.بعد از اتمام مناظره، خیلی فضای بهم ریخته‌ای بود و تقریبا تمام حضار در بهت کامل قرار داشتند و تصور نمی‌کردند آقای احمدی نژاد اینگونه سخن بگوید. همان شب خبرنگار فاینشنال تایمز به من زنگ زد که به او گفتم « احمدی نژاد با این مناظره فضا را به سوی خود برگرداند.))

و کسی چه می داند که تا صبح چه احوالاتی بر اصلاح طلبان گذشت!

پ ن : اینایی که خودشون می دونستن اوضاع کشور به نفع احمدی نژاد هست چرا ادعای تقلب کردند؟؟؟؟

درگذشت هنرمند تفرشی

مرتضی احمدی هنرمندی تفرشی است. این هنرمند گرچه در تهران متولد و بزرگ شد ولی در سالهای حیاتش مسافرت هایی به شهر اجدادی خود یعنی تفرش داشته و تفرشی ها نیز او را هنرمندی تفرشی خطاب می کنند. به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از ندای تفرش ، "مرتضی احمدی " از پدر و مادر تفرشی در تهران متولد و در شانزده سالگی ورزش باستانی و فوتبال را شروع کرد و سپس در تیم فوتبال راه آهن تهران بازیکن و مربی شد. در سال 1321با کمک دوستانش تماشاخانه ماه را روبروی باغ فردوس دایر کرد. در سال 1322در تاتر فرهنگ با خواندن پیش پرده کار تاتر را آغاز کرد. احمدی بازیگری در سینما را با فیلم سینمایی « ماجرای زندگی » به کارگردانی نصرت الله محتشم تجربه کرد و نخستین فعالیت تلویزیونی خود را در سال 1341آغاز کرد. در مدت سالهای هنری خود تاکنون نزدیک به 100فیلم سینمایی و تلویزیونی فعالیت داشت و از نخستین اعضای انجمن گویندگان است . هنرمندی در فیلم های « ماجرای زندگی» در سال 1332، « شیرین و فرهاد » در سال 49، « باباشمل » ، « فرار از زندگی » سال 54، « معما» سال 65،«تا غروب » ، « ارثیه » ، « کلاه قرمزی و پسرخاله » سال 1373، « مینا و غنچه » سال 75، « ستاره ها » سال84، « شکرستان» سال92 بخشی از تاریخچه زندگی هنری وی است. احمدی تنها به عرصه بازیگری اکتفا نکرد بلکه در عرصه نویسندگی نیز وارد شد. کتابهای « خاطرات مرتضی احمدی » ، «مجموعه ترانه های روحوضی»بخشی از کتب اوست. وی در عرصه صداپیشگی نیز وارد و آثار ماندگاری را از خود برجای گذاشته است. پیکر این هنرمند را در روز چهارشنبه 3دی ماه امسال از مقابل خانه فرهنگ تشییع و در قطعه هنرمندان به خاک خواهند سپرد.

طنز بی مزه /به قلم طاها شریعت

مدت زیادی از آخرین پست انتشار یافته ام در فضای مجازی می گذرد ولی به این معنا  نیست که قلم را کنار گذاشته ام بلکه به قول یکی از دوستان اگر بخواهم همه موضوعاتم را منتشر کنم آنوقت باید مدتی را در گوشه ی زندان آن هم بند سیاسی سر کنم و منتظر رسیدن بسته های محبت آمیز حاوی کمپوت گیلاس دوستان باشم.الحاصل کمتر نوشته هایم را متنشر می کنم ولی آنها  را حاشیه تقویمی قدیمی زندانی کرده ام تا روزی خاص.

اما بعد ،پس از انتقاد خاموش و یواشکی به دلیل گران شدن یه هویی نان و همینطور دیپلماسی عزتمندانه دیپلمات های کشور در مقابل زیاده خواهی گرگ های در کمین نشسته غربی و در مقابل  ابراز شادمانی جهت کم کردن هزینه های جاری اینترنت داغون کشور توسط وزیر محترم و فخیمه دولت کلید که مقدمات دسترسی ما بدبخت بیچارگان بی سواد پاپتی به اینترنت در راستای انتقاد سازنده را فراهم نمودند،  میرسیم به برخی دوستان که که هنوز نفهمیده ام کی قرار است دست از سر این حاج محمود بیچاره ما بردارند و کی قرار است کینه های فرو خفته ایشان به پایان رسد.

از جمله این حضرات مجری و البته طراح برنامه فخیمه و گوهر نشان شناسنامه است که انگار نذر کرده هر جور شده در هر برنامه با یک سوال جهت دار پای احمدی نژاد را به برنامه باز  و  شروع  به تخریب نموده تا برنامه ایشان برکت پیدا کند.اگر انتقاد به دولت کلید برای ما آب نشد ظاهرا هنوز انتقاد به رئیس دولت قبل برای برخی ها نان می شود. کسی چه میداند شاید من هم روزی اگر نتوانستم هزینه اشتراک ماهیانه نتم را بپردازم بر این تصمیم شدم که به جای انتقاد یواشکی از  دولت کلید به انتقاد آزادانه ،منتخرانه و چرب و نرم به احمدی نژاد روی آورم.در ضمن انتقاداتم را در قالب طنز بی مزه ارائه دادم که بیشتر معلوم شود ما منتقدین بی سواد لجوج،دلواپسان به جهنم دلواپس و بی کاران خانه نشین خرافی هستیم.

پایان

کتاب «یادگاران ۲۲: احمدی روشن» به چاپ نهم رسید

کتاب «یادگاران 22: احمدی روشن» به کوشش «مرتضی قاضی » برای نهمین بار از سوی انتشارات «روایت فتح» روانه بازار نشر شد.

به گزارش نگاهی به نطنز و به  نقل از روابط عمومی انتشارات «روایت فتح»، کتاب «یادگاران 22: احمدی روشن» با موضوع خاطرات کوتاه از شهید احمدی روشن برای نهمین  بار تجدید چاپ شد.
 
مجموعه ی «یادگاران» راهی است به سرزمینی نسبتا بکر میان تاریخ و ادبیات، میان واقعه ها و باز گفته ها. خواندنشان تنها یادآوری است، یاد آوری این نکته که مردها بوده اند و و این واقعه ها رخ داده اند نه در سال ها و جاهای دور، در همین نزدیکی...! در این مجموعه می توان با صد خاطره، با شهید همراه شد.

در این کتاب می‌خوانیم:

«مصطفی هنوز پسر بچه بود که جنگ تمام شد، اما عشق مردان جنگ ردی در زندگی اش گذاشت سرخ، از جنس پایداری. غیر از اینها، مصطفی یک جوان امروزی بود: در دانشگاه شریف درس خواند، زن و بچه و زندگی اش را دوست داشت، خوش تیپ می گشت، ماشین خوب سوار می شد و اهل سرعت و هیجان بود.
بعد از دانشگاه برای کار رفت سازمان انرژی اتمی. از پست کارشناس شروع کرد و  وقتی که شهید شد، معاون بازرگانی سایت نطنز بود.
این ها همه سرفصل های زندگی مصطفی است، اما این کتاب صد تصویر ساده از جوانی است که شهادت را جدی گرفته بود.»
 
«یادگاران 22: احمدی روشن» به کوشش «مرتضی قاضی » با قیمت 4500 تومان با شمارگان 2200 نسخه از سوی انتشارات «روایت فتح» به چاپ نهم رسیده است. 

گزارش کامل مراسم تشییع «مرتضی احمدی»

امروز روز اندوه و حسرت است … نه برای مرتضی احمدی که یک عمر با افتخار زندگی کرد. امروز برای هنرمندان و علاقمندان مرتضی احمدی که پیکر او را به خاک سپردند، روز حسرت بود؛ امروز در مراسم تشییع مرتضی احمدی یک فرهنگ به خاک سپرده شد؛ فرهنگی که متأسفانه حتی بین هنرمندان هم کم‌کم به یک مقوله نادر بدل می‌شود.

پیکر «پدربزرگ طهرون» صبح چهارشنبه – سوم دی ماه – بر روی دستان هنرمندان و دوستدارانش از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) تشییع شد.

عشق مرتضی احمدی لبخند مردم بود

بهزاد فراهانی در مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی با انتقاد از نادیده گرفتن پیشکسوتان، او را مرد کوچه، خیابان،‌ بازار و قهوه‌خانه خواند و گفت: عشق مرتضی احمدی، لبخند مردم بود.

فراهانی – بازیگر پیشکسوت – که در مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد مرتضی احمدی حضور داشت، در سخنان ابتدایی‌اش خاطرنشان کرد: تشکر می‌کنم از همه مردمی که برای هنرمند ملی و مردمی‌شان دور هم جمع شده‌اند. من از رفیقان نزدیک مرتضی احمدی هستم و صادقانه می‌گویم که سِرّ دل او را نه به اندازه‌ی دختر و نوه‌اش، اما به اندازه شایستگی‌های خودم شنیده‌ام و دلم می‌خواهد به او بگویم «مرد تهران»، اما می‌گویم «جوانمرد تهران».

وی در عین حال اظهار کرد: زندگی مرتضی احمدی در سه بخش عنوان شده بود؛ هنر، ورزش و سوم خود زندگی که مخرج مشترک هر سه پدیده را مردم تشکیل می‌دادند. او مردی بود که همیشه پای درد دل‌ها می‌نشست. عشق مرتضی احمدی لبخند مردم بود. او همیشه شادکامی را برای مردم آرزو می‌کرد. زمانی که باشگاه شاهین باشکوه در زمان قدیم برپا بود، مرتضی احمدی چاوش‌خوان شکوه ورزش کشور به‌ویژه پرسپولیس امروز و شاهین دیروز بود. او همیشه ورزش را مقدس می‌دانست و برایش احترام ویژه‌ای قائل بود.

 تشییع پیکر مرحوم مرتضی احمدی

فراهانی در توصیف سایر اخلاقیات مرتضی احمدی بیان کرد: او در عرصه هنر جمع‌گرا و عاشق رفاقت بود. تمام دوستی‌هایش پاک و ناب بود. او همان کاری را که زنده‌یاد شاملو در حرفه‌اش می‌کرد، با بضاعت خودش انجام می‌داد. اکنون وظیفه خودم می‌دانم تا از تنها دخترش آزیتا و همچنین نوه‌اش بهرنگ که تمام عمر و هستی‌شان را پای پدرشان گذاشتند، تشکر کنم.

این هنرمند پیشکسوت همچنین تصریح کرد: طی ماه گذشته هنرمندان زیادی را از دست داده‌ایم، هنرمندانی چون مهدی کاشانی، مسعود تاج‌بخش، انوشیروان ارجمند و حالا نوبت به مرتضی‌خان احمدی رسید. ما هنرمندان فقیر نیستیم و اگر هم فقیری بین ما باشد با فقرش فخری هم دارد. از وزیر محترم ارشاد گله‌مندم چرا که حدود یک سال است به وضعیت بیمه هنرمندان هیچ توجهی نشده و همچنان بیمه هنرمندان بی‌سروسامان باقی مانده است.

او در عین حال تأکید کرد: خواهشم از مسئولانی که در این مملکت هستند این است که اگر عدالتشان علی‌وار است دروغ نگویند و واقعا عدالت را رعایت کنند. و در پایان می‌خواهم بگویم که خوشحالم که هرگز نمی‌توانیم صدای مرتضی را از خانه‌های مردمان زحمت‌کش بزداییم. درود بر همه.

امروز روز حسرت ماست

به گزارش ایسنا، مرضیه برومند طی سخنانی در مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی که صبح امروز از مقابل تالار وحدت برگزار شد، گفت: امروز روز اندوه و حسرت است نه برای مرتضی احمدی چرا که این استاد بزرگ یک عمر با افتخار زندگی کرد بلکه برای ما روز حسرت است که پیکر پاک ایشان را به خاک می‌سپاریم. ما امروز یک فرهنگ را خاک می‌کنیم؛ فرهنگی که متأسفانه حتی بین ما هنرمندان هم کم‌کم به یک چیز نادر تبدیل می‌شود. فرهنگ شرافت، ادب، معرفت، انسانیت، پایداری،‌ وفاداری و… که باید به آن‌ها تعصب داشته باشیم. متأسفانه آقای فراهانی هم بین ما در حال رنگ باختن است و به یک پدیده نادر تبدیل می‌شود. آقای احمدی عمری با عزت و آبرو زندگی کرد. او همیشه به اعتقاد خودش پایدار ماند و هیچ‌وقت خود‌فروشی نکرد. او همیشه ساده و بی‌نیاز زندگی کرد و هرگز از هیچ مقام و مسئولی طلب کمک نکرد. او انقدر قشنگ زندگی کرد که به هیچ‌کسی محتاج نبود. مرتضی احمدی واقعا با افتخار زندگی کرد. اکنون افتخار این را دارم که با ایشان همکاری داشتم.

این کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون همچنین در ادامه صحبت‌هایش به همسر مرتضی احمدی اشاره کرد و یادآور شد: آقای احمدی همسرش را خیلی زود از دست داد و بدون اینکه همسری دیگر اختیار کند با افتخار ایستاد و دختر و پسرش را بزرگ کرد. او بی‌حاشیه بود و سلامت زندگی کرد. او ۹۰ سال مثل یک سرو زندگی کرد و تازه قدش خمیده شده بود که از بین ما رفت.

برومند سپس به اخلاقیات مرتضی احمدی اشاره کرد و گفت: ایشان همیشه سر وقت، سر همه کارها حاضر می‌شد و همیشه متنش را حفظ می‌کرد. او هرگز خارج از ادب با کسی حرف نمی‌زد. روحش شاد باشد. ای کاش کمی هم از این میراث سهم ما شود. من برای آقای احمدی ناراحت نیستم من برای خودمان و فرهنگ‌مان ناراحت هستم. خوشحالم از اینکه آقای احمدی در روزهای آخر عمرش پیروزی پرسپولیس را دید.

برگی از شناسنامه پرسپولیس را از دست داده‌ایم

در ادامه این مراسم افشین پیروانی، بازیکن سابق تیم ملی فوتبال کشورمان و تیم پرسپولیس ضمن تشکر از حضور هنرمندان و مردم در مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی در سخنانی کوتاه به رابطه خانوادگی‌اش با زنده‌یاد احمدی اشاره کرد و یادآور شد: با استاد احمدی رابطه خیلی نزدیکی داشتم و امروز فکر می‌کنم برگی از شناسنامه بزرگ پرسپولیس را از دست داده‌ایم. او همیشه به من می‌گفت من در جوانی همسرم را از دست دادم و زمانی که از او سوال می‌کردم چرا مجددا ازدواج نکرد با مهربانی پاسخ می‌داد به این دلیل ازدواج نکردم که وقتی روزی از دنیا رفتم سرم پیش همسرم بالا باشد. من از آقای احمدی درس‌های زیادی در زندگی‌ام گرفتم و اکنون خوشحالم که امروز این جمعیت قدردان مرتضی احمدی هستند و برای تشییع پیکرش آمده‌اند.

پیروانی در پایان سخنانش بیان کرد: آرزویم این است که در مملکت عزیزمان هیچ بی‌نیازی در هیچ قشری وجود نداشته باشد. همچنین برای تمام بازماندگان و هنرمندان عزیز از دست‌رفته آرزوی سلامتی می‌کنم.

آخرین روزهای عمر مرتضی احمدی

در ادامه این مراسم بهرنگ بقایی، نوه دختری مرتضی احمدی در مراسم تشییع پدربزرگش از آخرین روزهای عمر مرتضی احمدی گفت و افزود: یکی از ویژگی‌های خوب باباجون این بود که به نحوی زندگی می‌کرد که از هیچ‌کس کمک نمی‌خواست و این بزرگ‌منشی ایشان بود که همیشه بدون اینکه محتاج دیگران باشد زندگی کرد. روزهای آخر که ایشان در بیمارستان بستری بودند وقتی با او تنها شدم همیشه به من می‌گفت باباجان سرم بلند است، خوشحالم که عزتم را حفظ کردم.

وی سپس از تمام کسانی که به مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی پدربزرگش آمده‌ بودند تشکر کرد و گفت: از جناب آقایان مرادخانی، ایوبی، هواداران فوتبال، سازمان سینمایی، بیمارستان ایران‌مهر، سازمان صداوسیما، پرستار پدربزرگم، دکتر داریوش جوان‌شیر و… که همواره ما را همراهی کردند تشکر می‌کنم.

پاییز دردناکی داشتیم

در ادامه این مراسم حجت‌الله ایوبی – رییس سازمان سینمایی – در سخنانی کوتاه ضمن عرض تسلیت به خانواده مرتضی احمدی و جامعه هنری کشور خاطرنشان کرد: ما امسال پاییز دردناک و خزان غم‌آلودی داشتیم و گوهرهای گرانقدر زیادی را به خاک سپردیم. ان‌شاءالله که رفتار و منش خوب این گوهرها را الگو قرار دهیم. ما امروز یک الگو را به خاک می‌سپاریم.

به گزارش ایسنا، علی مرادخانی – معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی – که در مراسم تشییع مرتضی احمدی حضور داشت، ضمن عرض تسلیت به علاقه‌مندان استاد مرتضی احمدی گفت: ما امروز مرتضی احمدی عزیز را که سال‌ها افتخار آشنایی با ایشان را داشتیم از دست دادیم. یکی از خصلت‌های پسندیده و خوب ایشان این بود که هر وقت ایشان را زیارت می‌کردیم برای یک هفته انرژی و نیرو می‌گرفتیم. خاطرات او از تهران قدیم همیشه برایمان شیرین و جذاب بود. یادش بخیر. او در همه عرصه‌ها استاد بود، دست به قلم فوق‌العاده خوبی داشت و به نظر من یکی از عالمانی بود که از این پس مطمئنا نبودنش برای ما یک مشکل اساسی خواهد بود. جا دارد از این استاد عزیز همیشه به نیکی یاد کنیم. برای ایشان طلب آمرزش می‌کنم و خواهشم از همه شما این است که برای آرامش روحش دعا کنید.

آفتاب قبل از ما اینجا بود

به گزارش ایسنا، صابر ابر اجرای مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی را بر عهده داشت.

وی در ابتدای این مراسم یادآور شد: خواهش می‌کنم به احترام خانواده مرتضی احمدی و خودتان، آرامش مراسم را حفظ کنید و عقب‌تر بایستید تا مراسم ایشان با شکوه و با نظم برگزار شود. وقتی مرتضی احمدی روز یکشنبه دار فانی را وداع گفت برای مراسم امروز نگران بودیم که باید در باران و برف ایشان را بدرقه می‌کردیم اما از طرفی هم مطمئن بودیم که آفتاب قبل از همه ما امروز اینجا خواهد بود برای آقای احمدی عزیز.

وی همچنین یادآور شد که هر وقت آقای احمدی را می‌دیدم همیشه به همه می‌گفت لبخند را فراموش نکنید. وقتی ما می‌خواستیم از او عکسی پیدا کنیم هیچ‌وقت عکسی را ندیدیم که لبخند به لب نداشته باشد.

***

«شیشه می در شب یلدا شکست»، «آهای پرسپولیسی‌ها عمو مرتضی رفت»، «گله از چرخ سمتگر کنم یا نکنم؟»، «مرد نکونام مرتضی احمدی»، «مرتضی احمدی پدربزرگ طهرون رفت» جملاتی بود که بر روی بنرها و سردر تالار وحدت همراه با عکس‌های مرتضی احمدی که در همه عکس‌هایش لبخند به لب داشت، به چشم می‌خورد.

داریوش فرهنگ، داریوش اسدزاده، منوچهر آذری،‌ افشین پیروانی، محمد پنجعلی، سید ضیاءالدین دری، ایرج نوذری، مهدی فقیه، بهزاد فراهانی، فرزاد حسنی، سعید داخ، محمود مقامی، فرهاد بشارتی، علیرضا جاوید‌نیا، مرضیه برومند، عباس محبوب، محمود بصیری، گیتی معینی، یغما گلرویی، امیر مولایی، حمید شاه‌آبادی و جمع کثیری از هنرمندان تئاتر، اهالی ورزش و علاقمندان به کارهای این هنرمند در مراسم تشییع پیکر مرتضی احمدی حضور داشتند.

نماز این هنرمند توسط حجت‌الاسلام دعایی، مدیر مسئول روزنامه اطلاعات در محوطه تالار وحدت خوانده شد.

همچنین بیانیه تسلیتی از سوی راه و ترابری راه آهن توسط صابر ابر خوانده شد.

مراسم یادبود مرتضی احمدی جمعه پنجم دی‌ماه از ساعت ۱۵ الی ۱۷ و ۳۰ دقیقه در مسجد جامع شهرک قدس برگزار می‌شود. همچنین مراسم شب هفت ایشان به همت حامیان فوتبال روز دوشنبه هشتم دی‌ماه در مسجد جامع حجت‌بن‌الحسن (عج) در خیابان سهرودی برگزار خواهد شد.