یک روان‌شناس با اشاره به اینکه کودکان در طول شبانه روز ۳۰۰ تا ۴۰۰ بار می‌خندند ولی در بزرگسالی میزان خندیدن به حدود ۱۵ تا ۱۸ بار در شبانه روز کاهش می‌یابد، گفت: براساس تحقیات، یک دقیقه خنده معادل ۴۰ بار تنفس عمیق است.
محمود هندی‌پور روان‌شناس، مدرس و مشاور خانواده اظهار داشت: اغلب افراد گمان می‌کنند برای خندیدن به شنیدن لطیفه یا دلیل خاصی نیاز دارند اما این در حالی است که اگر رویکردی علمی به خنده داشته باشیم هیچ دلیل خاصی برای خندیدن نیاز نیست.
مغز تفاوت میان خنده مصنوعی و طبیعی را تشخیص نمی‌دهد
هندی‌پور افزود: مغز تفاوت میان خنده مصنوعی و طبیعی را تشخیص نمی‌دهد و تمام اتفاقاتی که در زمان خندیدن طبیعی رخ می‌دهد در خندیدن‌های مصنوعی نیز صورت می‌پذیرد و فقط کافی است به یک نیش خند بسنده نکنیم.
هندی‌پور از خنده به عنوان زبانی جهانی یاد کرد و گفت: در تمام دنیا افراد از طریق خنده با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.
در هیچ‌گونه از حیوانات مانند مدل خنده انسان‌ها مشاهده نشده است
وی ادامه داد: در هیچ‌گونه از حیوانات مانند مدل خنده انسان‌ها مشاهده نشده است. برخی افراد به اشتباه تصور می‌کنند شامپانزده‌ها نیز از قدرت خندیدن بهره‌مند هستند اما این‌گونه نیست، به طوریکه شامپانزده گاهی دهانش را باز می‌کنند و صداهایی را از خودش بروز می‌دهد که به هیچ وقت خندیدن به شمار نمی‌رود. خندیدن هدیه خدا به انسان‌ها است.
هندی پور به اثرات مهم خندیدن اشاره کرد و گفت: خندیدن سیستم دفاعی بدن را تقویت می کند و افراد را در مقابل بسیاری از بیماری‌ها ایمن می‌کند، به عبارت دیگر از دیدگاه علمی، خنده باعث ترشح بیشتر اندروفین یا همان مسکن طبیعی بدن می‌شود.
وی ادامه داد: خندیدن موجب ترشح اندروفین و انکفالین در بدن می‌شود که این دو هورمون به عنوان هورمون‌های سرخوش کننده نامیده می‌شوند زیرا با آزاد شدن آنها در بدن نوعی حالت سرخوشی به انسان دست می‌دهد. همچنین موقعی که فرد به طور عمیق می‌خندد باعث می‌شود بدن قند بیشتری بسوزاند و بر روی چربی‌های مضربدن نیز تاثیر می‌گذارد.
روان‌شناس، مدرس و مشاور خانواده عنوان کرد: محققان خندیدن را به طوفان مغزی تشبیه می‌کنند و اعتقادشان بر اینست که خنده همانند یک شوک عصبی برای دستگاه اعصاب و روان بسیار مفید بوده و منجر به افزایش گردش خون به خصوص در اندام‌های گوارشی و غدد لنفاوی می‌شود. بسیاری از خلقیات انسان با هورمون‌ها در ارتباط است به طوریکه با افزایش "اندروفین" در بدن قسمت‌های حسی فعال‌تر شده و حس مهربانی و عطوفت و همچنین احساس گذشت در افراد افزایش می‌یابد.
هندی‌پور گفت: خندیدن بر روی بیماری‌هایی از جمله قلب و عروق، بیماری‌های تنفسی، زخم معده و روده، بیماری‌های گوارشی، آلرژی، سرطان، بیماری‌های پوستی و روحی- روانی تاثیر مستقیم دارد. همچنین خندیدن از بروز حملات قلبی نیز جلوگیری می‌کند.
وی تصریح کرد: بسیاری از افراد از خنده به عنوان نوعی روش درمانی یاد می‌کنند و اگر هم نتوان آن را نوعی درمان به شمار آورد قطعاً در پیشگیری از بسیاری از بیماری‌ها نقش موثری دارد.
با افزایش سن میزان خندیدن افراد کاهش می‌یابد
وی گفت: کودکان در سنین پایین به راحتی و با یک اتفاق کوچک شروع به خندیدن می‌کنند به طوریکه تخمین زده شده؛ کودکان در طول شبانه روز ۳۰۰ تا ۴۰۰ بار می‌خندند اما زمانی که افراد به سن بزرگسالی می‌رسند از میزان خندیدن آنها کاسته می‌شود و به حدود ۱۵ تا ۱۸ بار در شبانه روز کاهش می‌یابد.
هندی‌پور ادامه داد: موقع خندیدن ۴۰۰ عضله بدن از جمله عضله پیشانی، عضله‌های چشمی، عضلات چین دهنده ابرو، لب، شکم و شانه به جنبش در می‌آیند، همچنین در هنگام خندیدن غدد اشکی و دهان، حلق و ریه نیز فعال می‌شوند.
این روان‌شناس در پایان خاطرنشان کرد: طبق تحقیات انجام شده توسط روان‌شناسان آمریکا؛ یک دقیقه خنده معادل ۴۰ بار تنفس عمیق است. تنفس عمیق اکسیژن بیشتری به مغز و ریه‌ها هدایت می‌کند و هوای کهنه را از ریه‌ها خارج می‌سازد.