زنان جوان فولیک اسید مصرف کنند

مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا اعلام کرد: فولیک اسید سالانه 1300 نوزاد را در این کشور از خطر ابتلا به نارسایی‌ مغزی و نخاعی مادرزادی حفظ می‌کند.

به گزارش سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، غنی کردن مواد خوراکی و غلات با این ویتامین موجب شده 1300 نوزاد در آمریکا سالانه از ابتلا به نارسایی‌های مغزی و نخاعی مادرزادی در امان بمانند. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری امراض آمریکا تعداد نوزادانی که در این کشور به این نارسایی‌ها مبتلا شده‌اند از سال 1998، 35 درصد کاهش داشته است.

بررسی‌ها حاکی از آن است که به رغم غنی کردن غلات با فولیک اسید همچنان بسیاری از زنان میزان کافی از این ویتامین را دریافت نمی‌کنند. طبق اعلام این مرکز تمامی زنان باید ویتامین‌های حاوی فولیک اسید را مصرف کنند اما تنها یک سوم زنان این توصیه را رعایت می‌کنند.

پزشکان همچنین توصیه می‌کنند زنان می‌توانند از مواد خوراکی طبیعی حاوی فولیک اسید همچون عدس، لوبیای سیاه، آب پرتقال و مواد خوراکی غنی شده با فولیک اسید از قبیل نان و پاستا مصرف کنند.

به گزارش ایسنا به نقل از ساینس دیلی، پزشکان همچنین به زنانی که در بارداری پیشین خود نوزادان مبتلا به نارسایی مغزی و نخاعی مادرزادی به دنیا آورده‌اند توصیه می‌کنند در بارداری بعدی و حداقل چهار هفته پیش از باردار شدن میزان بالایی فولیک اسید مصرف کنند و آن را تا سه ماهه نخست بارداری ادامه دهند.

مدیر بحران

بسیاری از درک مشکلات جانبازان نخاعی عاجز هستند. وقتی جانبازی می‌گوید 33 سال است که من در ماشین می‌نشینم و همسرم برایم خرید می‌کند زیرا خیابان‌های شهر آماده ویلچر من نیست. یا وقتی می‌گوید فرزند کم سن و سال یک جانباز اشک می‌ریخت و می‌گفت می‌خواهم کنار پدرم در پارک دوچرخه سواری کنیم مثل بقیه پدر و پسرها آن هم با اوضاع نابسامان پارک های شهر برای جانبازان ویلچری یا وقتی جانبازی از وزیری روایت می‌کند که می‌گفت: مگر نیاز است که جانبازان از خانه بیرون بیایند؟ دوباره این گزاره تأیید می‌شود که خیلی از مسئولان از درک مشکلات جانبازان نخاعی عاجز هستند. حتی مدیران بحران ، معنی مانع برای فرد ویلچری و جانباز را نمی فهمد تا چه برسد برای ایجاد تمهید .  

سردار حیدر بنائی می‌گوید: ما در کشورمان مشکلات فراوانی برای جانبازان داریم. اصلی‌ترین‌اش مناسب سازی است، شعار ما همین است: دستمان را نگیر اما راهمان را هموار کن. آقای مسئول تو راه را برای ما هموار کن، من کار خودم را انجام می‌‌دهم.