...

بسم الله الرحمن الرحیم

- خب! حالا من تحصیل کرده  هستم. کار صندوق‌داری را از من بگیرید و کار دیگری با حقوق بهتر به من بدهید.

- ما به کارمندی که لیسانس داشته باشد احتیاج نداریم. دیپلم هم برای سر ما زیاد است. برای شما همه جا کار هست.

- خداحافظ بانک! خداحافظ هتل نازنین من!

این،آغاز نخستین دوره‌ی بیکاری خردکننده‌ی من بود. چرا که دیگر مجرد و ولگرد نبودم. دیگر نمی‌توانستم دست خالی به خانه بروم و پول یک ساندویچ را از رفقا بگیرم...

حالا زن داشتم و یک دختر – که زن، هر چند بسیار صبور بود؛ اما صبر، خوراک نمی‌شد.

فرصت بی‌نظیری بود تا بدانم تا چه حد قماربازم. می‌توانستم کوتاه بیایم و کار بانک را نگه دارم  تا شغل بهتری پیدا شود. اما به زنم گفتم: «حتی یک روز، یک روز هم تحمل نمی‌کنم.»  و او گفت :« نکن. وقتی نمی‌خواهند برایشان کار کنی، چه لزومی دارد که آنجا بمانی؟»

این نکته بسیار مهمی است که در همین فرصت باید بگویم. البته خیلی‌ها گفته‌اند؛ اما هرکس به سهم خود گفته است و از جانب خود.

زن، در موقعیت اجتماعی ما، خیلی راحت می‌تواند مردش را به بیراه بکشاند، ذلیل کند و زمین بزند، و خیلی راحت می‌تواند سرپا نگه دارد، حمایت کند و نگذارد که بشکند و خم شود.

کافی‌ست که زن بگوید :«من از این وضع خسته شده‌ام. چقدر بی‌پولی؟ چقدر خجالت؟ چقدر نمایش و تظاهر به شرافت؟ آخر شرافت را که نمی‌شود خورد، نمی‌شود پوشید، نمی‌شود تبدیل به اسکناس کرد و کرایه خانه داد. تنها به فکر خودت و نجات خودت نباش. ما به آسایش احتیاج داریم. ما هم آدمیم. به خاطر ما  از این همه خودخواهی بگذر، روزگار اینطور است. همه اینطورند.»

در این صورت لرزیدن قطعی است و احتمال فراوان سقوط وجود دارد – البته اگر زن و بچه‌ات را واقعا دوست داشته باشی.

و، زن می‌تواند با لبخندی آرام و مهربان بگوید :«می‌گذرد. همه چیز درست می‌شود.  تو  راه درست را انتخاب کن. فکر نان و کرایه خانه نباش. زندگی‌مان را کوچک‌تر می‌کنیم. می‌رویم توی یک اتاق زندگی می‌کنیم. به نان و پنیر می‌سازیم. مگر خیلی‌ها با نان و پنیر زندگی نمی‌کنند؟ همیشه که اینطور نمی‌ماند...»

این واقعیتی است مسلم که من، به تنهایی و بدون یاری زنم هرگز قادر نبودم خودم را سرپا و محکم نگه دارم. من مطلقا «سوپرمن» و «نجیب‌زاده» نبودم. و آنقدرها که نشان می‌دادم، معتقد به پاک ماندن و دزدی نکردن هم نبودم. همیشه متزلزل بودم. کافی بود یک اشاره مرا از راهی که کشان کشان و مردد می‌رفتم باز دارد و به زندگی دیگری بکشاند.

کافی بود برق یک انتظار را در چشم‌های زنم ببینم و بلافاصله راهم را کج کنم؛ کجِ کج.

...

کافی بود به دخترم یاد بدهد که «وقتی بابا آمد بگو : بابا ! چرا عمو دکتر دو تا ماشین دارد و ما نداریم؟ چرا دایی هوشنگ تلوزیون دارد و ما نداریم؟»

آن وقت، من زانو می‌زدم، خم می‌شدم، نوکری می‌کردم، فرو می‌افتادم و فرو می‌رفتم...

...

در تمام آن سال‌ها، این زنم بود که بجای من مقاومت می‌کرد و یا مصالح مقاومت مرا می‌ساخت- آن هم نه با شعار دادن و فریاد کشیدن، بلکه با سکوتی رضامندانه.

هر وقت که به او می‌گفتم :«این کار را ول می‌کنم» می‌گفت :« ول کن، چه اهمیتی دارد؟»

او حتی به ندرت توضیح می‌خواست. هرگز به یاد ندارم که چیزی، چیزی غیر معمول از من خواسته باشد. هرگز به یاد ندارم که به رفاه و آسایش دیگران اشاره‌یی کرده باشد. هرگز به یاد ندارم که با مهربانی و کنایه نیشی زده باشد.

...

ما بدون زنان خوب، مردان کوچکیم.

(ابن مشغه. نادر ابراهیمی. از صفحه ی 75. نشر روزبهان)

هنر حافظ و سعدی می‌تواند انسان را بالا ببرد

آیت الله عبدالله جوادی آملی در دیدار هنرمندان ششمین جشنواره نماز و نیایش به روایت دوربین که ظهر دوشنبه در مجتمع علوم وحیانی اسراء برگزار شد، اظهار کرد: امیدوارم خداوند به همه هنرمندان توفیق دهد تا هنر خود را در راه درست استفاده کنند و مردم به خصوص جوانان بتوانند از هنر آن‌ها بهره دینی ببرند.

وی با بیان اینکه نعمت‌هایی را که خداوند به انسان عطا می‌کند باید در راه او صرف شود، افزود: با وجود اینکه برخی هنر‌ها کسبی است اما باید دانست هر توفیقاتی که انسان کسب می‌کند عنایتی از سوی پروردگار است.

استاد برجسته حوزه با اشاره به اینکه هنرهای کسبی گاهی انسان را فریب می‌دهند، گفت: افرادی که می‌گویند دود چراغ خوردم وخودم زحمت کشیدم تا به اینجا رسیده‌ام این گفته آنها اسلامی نیست چرا که تمام موفقیت‌ها و توانایی‌هایی را که انسان به دست می‌آورد از جانب خداوند است.

وی تصریح کرد: کسی که خوش آهنگ است، خوش خط است و در کل هنری دارد مسؤلیتش مضاعف است و به گفته قرآن و ائمه(ع) هرکسی باید زکات چیزی را که دارد، بدهد.

آیت الله جوادی آملی ضمن بیان اینکه هر مال و کمالی زکاتی دارد، گفت: هر کسی که از جمال بیشتری برخوردار است باید زکات بیشتری بپردازد و زکات جمال عفیف‌تر بودن است، همچنین زکات هنر این است که در راه خداوند صرف شود.

وی گفت: به ما گفته شده کمال را حفظ کنید تا او شما را حفظ کند لذا باید این کمال را در راهی صرف کرد که بتواند ما را حفظ کند و آن راه دین، عقل و عدل است.

این مفسر قرآن کریم با بیان اینکه دین با یک جلال و جمال هنرمندانه‌ای آراسته شده است، افزود: مسجد نمونه‌ای از این جمال است زیرا کسی که در مسجد اذان می‌گوید باید از خوش صدا‌ترین افراد و کسی که در محراب به نماز می‌ایستد از مناسبترین افراد باشد.

وی خطاب به هنرمندان گفت: هنر خود را بی‌جا صرف نکنید و آن را در خدمت دین به کار ببرید تا اثر شما ماندگار شود که در این صورت این هنر همواره با شما خواهد بود و علاوه بر اینکه خودش را حفظ می‌کند می‌تواند شما را نیز حفظ کند.

وی در مورد اهمیت هنر در اسلام بیان کرد: حضرت امیر(ع) که در رعایت حقوق بیت المال ممتاز و سخت گیر بودند به هنر اهمیت می‌دادند و به کاتبان خود می‌گفتند با خطی زیبا بنویسند.

مرجع تقلید شیعیان با بیان اینکه طی این چند سال هنرمندان زیادی آمدند و رفتند، افزود: هنر افرادی مانند حافظ و سعدی متنزل است یعنی هنر آنها از بالا آمده و می‌تواند انسان را بالا ببرد.

وی پرداختن به موضوع نماز و برگزاری چنین جشنواره‌ای را کار بزرگی خواند و تأکید کرد: اگر کسی لذت نماز را بچشد هرگز لذایذ دیگر برای او کامیاب نخواهد بود و لذت آن است که برای همیشه بماند و آن یاد خداوند است.

آیت الله جوادی آملی در ادامه از خداوند خواست به هنرمندان و کسانی که در راه دین قدم بر می‌دارند توفیق دهد تا بتوانند احکام و معارف دین را در جان هنر به دیگران انتقال دهند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به هفته وحدت، گفت: از ذات اقدس الهی می‌خواهیم تا به برکت ولادت نبی اکرم(ص) نظام ما را از گزند دشمنان حفظ کند.

این مرجع تقلید همچنین در این دیدار، ارتحال آیت الله انصاری شیرازی را به حوزه علمیه و شاگردان آن عالم ربانی و نیز به بیت ایشان تسلیت گفته و برای آن فقید سعید علو درجات و غفران الهی را از خداوند مسئلت کرد.

http://www.mehrnews.com/news/2456665

عشق چیست؟

عشق لذّتی مثبت است که موضوع آن زیبایی است، همچنین احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف و یا جاذبه‌ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد و می‌تواند در حوزه‌هایی غیرقابل تصور ظهور کند. عشق و احساس شدید دوست داشتن، معانی زیادی را در بر دارد.در بعضی از مواقع، عشق بیش از حد می‌تواند شکلی تند و غیر عادی به خود بگیرد که گاه زیان آور و خطرناک است و گاه احساس شادی و خوشبختی می‌باشد. اما در کل عشق باور و احساسی عمیق و لطیف است که با حس صلح‌دوستی و انسانیت در تطابق است. عشق نوعی احساس عمیق و عاطفه در مورد دیگران یا جذابیت بی‌انتها برای دیگران است. در واقع عشق را می‌توان یک احساس ژرف و غیرقابل توصیف انسانی دانست که فرد آنرا در یک رابطه دوطرفه با دیگری تقسیم می‌کند. با این وجود کلمه «عشق» در شرایط مختلف معانی مختلفی را بازگو می‌کند: علاوه بر عشق رمانتیک که آمیخته‌ای از احساسات و میل جنسی است، انواع دیگر عشق مانند عشق عرفانی و عشق افلاطونی، عشق مذهبی، عشق به خانواده را نیز می‌توان متصور شد، درواقع این کلمه را می‌توان در مورد علاقه به هر چیز دوست داشتنی و فرح بخش، مانند فعالیت‌های مختلف و انواع غذا به کار برد.

جملهٔ «عشق چیست؟» به زبان انگلیسی، "?What is love"، در سال ۲۰۱۲ میلادی، پرتکرارترین عبارت جستجو شده به این زبان درجستجوگر گوگل بوده‌است.

عشق چیست؟

عشق لذّتی مثبت است که موضوع آن زیبایی است، همچنین احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف و یا جاذبه‌ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد و می‌تواند در حوزه‌هایی غیرقابل تصور ظهور کند. عشق و احساس شدید دوست داشتن، معانی زیادی را در بر دارد.در بعضی از مواقع، عشق بیش از حد می‌تواند شکلی تند و غیر عادی به خود بگیرد که گاه زیان آور و خطرناک است و گاه احساس شادی و خوشبختی می‌باشد. اما در کل عشق باور و احساسی عمیق و لطیف است که با حس صلح‌دوستی و انسانیت در تطابق است. عشق نوعی احساس عمیق و عاطفه در مورد دیگران یا جذابیت بی‌انتها برای دیگران است. در واقع عشق را می‌توان یک احساس ژرف و غیرقابل توصیف انسانی دانست که فرد آنرا در یک رابطه دوطرفه با دیگری تقسیم می‌کند. با این وجود کلمه «عشق» در شرایط مختلف معانی مختلفی را بازگو می‌کند: علاوه بر عشق رمانتیک که آمیخته‌ای از احساسات و میل جنسی است، انواع دیگر عشق مانند عشق عرفانی و عشق افلاطونی، عشق مذهبی، عشق به خانواده را نیز می‌توان متصور شد، درواقع این کلمه را می‌توان در مورد علاقه به هر چیز دوست داشتنی و فرح بخش، مانند فعالیت‌های مختلف و انواع غذا به کار برد.

جملهٔ «عشق چیست؟» به زبان انگلیسی، "?What is love"، در سال ۲۰۱۲ میلادی، پرتکرارترین عبارت جستجو شده به این زبان درجستجوگر گوگل بوده‌است.

..:::: ارتباط یائسگی زودرس با احتمال خطر حمله قلبی ::::..

تحقیق جدیدی نشان داد زنانی که دچار یائسگی زودرس می‌شوند، بیش از دیگران در معرض خطر حمله قلبی هستند. سن معمول برای یائسگی بین ۴۵ تا ۵۵ سال است و یائسگی قبل از ۴۰ سال را به‌عنوان یائسگی زودرس می‌شناسند. اکنون تحقیقی که در دانشگاه آلاباما انجام‌ گرفته، نشان می‌دهد زنانی که دچار یائسگی زودرس می‌شوند، در باقی عمرشان دو برابر دیگران، در معرض حمله قلبی یا سکته هستند.
 محققان می‌گویند شاید دلیل این امر در کاهش هورمون استروژن در مقطعی زود‌تر از حد معمول باشد. این هورمون در تخمدان‌ها تولید می‌شود و عادت ماهانه را تنظیم می‌کند. بنابراین وقتی تخمدان‌ها از کار بیفتند، سطح استروژن هم کاهش می‌یابد و با توجه به این که این هورمون می‌تواند از قلب محافظت کند، بنابراین بعد از یائسگی خطر بیماری قلبی افزایش می‌یابد.
 از سوی دیگر، دانشمندان می‌گویند تعداد تخمک‌های موجود در تخمدان زن‌ها می‌تواند سن بدن آن‌ها را مشخص کند. محققان پس از بررسی بیش از یکهزار زن به این نتیجه رسیدند، زنانی که تخمک‌های بیشتری دارند، «تلومر» -بخش انتهایی DNA که از آن محافظت می‌کند- بلندتری داشتند. کوتاه شدن تلومر نشانه پیر شدن بدن است. به گفته محققان، علاوه بر این، کم شدن تخمک‌ها می‌تواند باعث یائسگی زودرس شود که یائسگی زودرس نیز می‌تواند با ناراحتی قلبی در ارتباط باشد.