وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

احادیث ازدواج

 
امام حسن(ع) می فرمایند :

 

دخترت را به ازدواج مردی باتقوا درآور زیرا اگر دخترت را دوست بدارد،

 

گرامیش می‌دارد

 

و اگر دوستش نداشته باشد به او ظلم نمی‌کند. ✮ مکارم الاخلاق ص۲۰۴

 

امام صادق (ع) فرمود:

 

کسی که وسیله ازدواج جوان مجردی را فراهم سازدف از افرادی خواهد بود که خداوند

 

 

در قیامت به او نظر لطف خواهد داشت./تهذیب الاحکام،ج2،ص227.

 

 

 پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله) :

 

وقتی کسی که به خواستگاری می آید و اخلاق و دین اش مایه رضایت است به او زن دهید

 

که اگر چنین نکنید ، فتنه و فساد زمین را پر خواهد کرد

 

(نهج الفصاحه ، ح247)

 

پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله) :

 

بهترین ازدواجها ها آن است که آسان تر انجام گیرد .

 

 (نهج الفصاحه ، ح248)

 

امام صادق (علیه السلام) :

 

هر که از ترس تهیدستی ازدواج نکند ، به خدای متعال گمان بد برده است .

 

 

خدای متعال می فرماید : « اگر تهیدست باشد خداوند از فضل خود توانگرشان می سازد » .

 

(نور الثقلین . ج3 . ص597)

 

  امام باقر(ع) فرمود:

 

کم بودن مهریه زن دلیل بر خوش یمنی و مبارکی او و زیاد بودن مهریه ی زن دلیل

 

بر بد یمنی و شومی اوست.

 

من لا یحضره الفقیه ، ج2،ص124.

 

تشویق به میانجیگری در ازدواج

 

 

اهمیت ازدواج در اسلام آن گونه است که از پدر و مادر و خویشاوندان دختر یا پسر

 

 

می‌خواهد در امر ازدواج آنان میانجی‌گری کنند و راه را برای آغاز زندگی مشترک

 

 

دو زوج جوان بگشایند.

 

امام صادق(علیه‌السلام) می‌فرماید:

 

هر کس، مجردی را زن دهد، خداوند در قیامت به او نظر (رحمت) می‌افکند.

 

امام علی(علیه‌السلام) فرموده است:

 

بهترین میانجیگری و شفاعت آن است که بین دو نفر برای ازدواج شفیع شود

 

تا خداوند بین آن دو را با هم جمع کند.

 

امام کاظم(علیه‌السلام) می‌فرماید:

 

در روزی که هیچ سایه‌ای جز سایه عرش خداوندی نیست،

 

سه کس در پرتو آن قرار می‌گیرند: نخست، مردی که برادر مسلمانش را زن دهد و... .

 

 

آزادی در همسر گزینی

 

 

هر چند اسلام، پدر و مادر و خویشاوندان دختر و پسر را تشویق می‌کند،

 

شرایط ازدواج را برای فرزندان خویش فراهم سازند،

 

 

ولی اجازه نمی‌دهد که آنان دختر و پسر را از برگزیدن همسر آینده خود محروم سازند.

 

 

اسلام از پی‌آمد ازدواج‌های اجباری آگاه است؛

 

زیرا دختر و پسری که با زور و اکراه به ازدواج هم درآیند،

 

سرانجام با طلاق از هم جدا خواهند شد.

 

 

بنابراین، اسلام در انتخاب همسر، نظر دو طرف زندگی را شرط می‌داند.

 

ابن ابی یعفور به امام صادق(علیه‌السلام) عرض کرد:

 

 

می‌خواهم با زنی ازدواج کنم ولی پدر و مادرم، دیگری را برای من می‌خواهند

 

و در نظرگرفته‌اند، چه کنم؟ امام (علیه‌السلام) فرمود:

 

با آن کس که دوست داری، ازدواج کن و دختری را که پدر و مادرت خواسته‌اند، برمگزین.

آیا در آخرالزمان مسلمانان نیز از حضرت عیسی (ع) که نزول کرده باید پیروی کنند؟

در قرآن آمده است: «عیسی در آخرالزمان، ظهور خواهد کرد و همه باید از او پیروی کنند». آیا مسلمانان نیز باید از او پیروی کنند؟

در قرآن آمده است: «عیسی در آخرالزمان، ظهور خواهد کرد و همه باید از او پیروی کنند». آیا مسلمانان نیز باید از او پیروی کنند؟
در قرآن کریم به اینکه حضرت عیسی علیه‌السلام در آخرالزمان نزول می‌کند، صریحاً اشاره نشده است. در قرآن آمده است:

وَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلا تَمْتَرُنَّ بِها وَ اتَّبِعُونِ هذا صِراطٌ مُسْتَقیم.[۱]
و او (عیسی)، سبب آگاهی به روز قیامت است (نزول عیسی، گواه نزدیکی روز رستاخیز است) هرگز، در آن تردید نکنید و از من پیروی کنید که این راه مستقیم است.

این آیه، به آمدن حضرت عیسی علیه‌السلام در آخرالزمان، تعبیر و تفسیر شده است، لکن روایات زیادی داریم که دلالت دارند بر این که هنگام ظهور امام موعود، حضرت عیسی در پشت سر آن حضرت نماز خواهد خواند و برای نصرت او تلاش خواهد کرد.
جابربن‌عبدالله می‌گوید:
از پیامبر شنیدم که می‌فرمود: حضرتش، نازل می‌شود و امیر مسلمانان (مهدی علیه‌السلام) می‌گوید: «بیا با تو نماز بگذاریم». می‌گوید: نه، بعضی از شما، امام و امیر بعضی دیگرید و این، احترامی است که خدا به این امت گذاشته است.[۲]
و نیز از پیامبر اسلام نقل شده که فرمود: «از ذریه من، مهدی وقتی قیام کند، حضرت عیسی برای نصرت او می‌آید و در پشت سر او نماز می‌خواند».[۳]

با توجه به اینکه در آن زمان، حجت خداوند در میان مخلوقات عالم، امام مهدی علیه‌السلام است، بر همه واجب است که از او پیروی کنند، نه از کس دیگر. شاهد بر این، بیانی است که مرحوم طبرسی در تفسیر مجمع‌البیان گفته‌اند: «حضرت عیسی علیه‌السلام در وقت خروج حضرت مهدی علیه‌السلام نزول می‌کند و در این زمان، همه ملل، ملت واحده که همان ملت اسلام حنیف و دین ابراهیم است، می‌گردند».[۴]
بنابراین، تفاوتی میان دعوت این دو بزرگوار نیست. علاوه بر آنکه امامت و رهبری امت، بر عهده امام مهدی علیه‌السلام است و حضرت عیسی علیه‌السلام با آن حضرت، همراه و همگام خواهد بود و برای برپایی حکومت دینی، به دعوت و ارشاد مردم می‌پردازند.

------------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌ها
۱. فتوحات مکیه، محیی‌الدین عربی، باب366، ص327.
۲. زخرف: 61.
۳. مجمع‌البیان، طبرسی، ج9، ص91.
۴. بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج14، ص349.

آیا قم مرکز شیعیان واقعی آخرالزمان است؟

 شبهات مهدویت؛ 

آیا مساجد در زمان ظهور توسط حضرت،تخریب می شوند؟

امام صادق علیه‌السلام فرموده‌اند: به زودی شهر کوفه از مۆمنان خالی می‌شود و علم و دانش از آنجا رخت بر می‌بندد و چون ماری که در گوشه‌ای چنبره زده است محدود می‌گردد و از شهری که آن را قم می‌نامند ظهور می‌کند و آن‌جا پایگاه علم و فضیلت و معدن دانش و کمال می‌گردد به گونه‌ای که روی زمین هیچ مستضعف (فکری) نمی‌ماند که از دین آگاهی نداشته باشد حتی زنان پرده‌نشین و این زمان نزدیک زمان ظهور قائم(عج) ما خواهد بود… (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 60، ص 213)

در این جا به دو شبهه پاسخ خواهیم گفت:
طرح یک شبهه اول: موقعی که حضرت صاحب‌الامر ـ علیه‌السلام ـ ظهور کنند همه جا پر از ظلم و جور و فساد است آیا در ایران شهری وجود دارد که از هرگونه فساد عاری و امن باشد؟
پیش از پرداختن به پاسخ سۆال تذکر این نکته ضروری است که پر شدن دنیای آخرالزمان از ظلم و ستم ـ که در روایات متعددی آمده است ـ به این معنی نیست که در آخرالزمان همة انسان‌ها در ورطه فساد و تباهی غرق می‌شوند و انسان‌های مۆمن و صالح در هیچ جای دنیا یافت نمی‌شوند.

معنای صحیح این احادیث این است که در آخرالزمان جهان پر از ظلم و ستم می‌شود نه پر از ظالم و ستمگر. تفاوت این دو در این است که اگر بخواهد جهان پر از ظالم باشد باید همه انسان‌ها ظالم باشند اما اگر جهان پر از ظلم باشد لازم نیست همه ظالم باشند بلکه ممکن است عده معدودی به خاطر در اختیار داشتن قدرت و ثروت نامشروع جهان را از ستم آکنده نمایند در عین حالی که انسان‌های صالح فراوانی نیز وجود دارند. برای تقریب به ذهن توجه به این مثال ساده می‌تواند مفید باشد: . . .

تقاضای تأخیر جنگ به خاطر نماز

در روز نهم محرّم، «عمر سعد» و دیگر سران نظامی تصمیم گرفتند که با یک حمله عمومی کار را یکسره کنند، حرکت لشگرها و بالارفتن گرد و غبارها همه را متوجّه خود ساخت، امام حسین‏ علیه‌السلام برادرش حضرت عبّاس‏ علیه‌السلام را فرستاد تا علّت حرکت سپاه دشمن را بداند.
قال الامام الحسین‏ علیه‌السلام: یا عبَّاسُ! اِرْکَبْ بِنَفْسی أَنْتَ - یا أَخی - حَتَّی تَلْقاهُمْ فَتَقُولَ لَهُمْ: ما لَکُمْ؟ وَما بَدالَکُمْ؟ وَتَسْأَلْهُمْ عَمَّا جاءَبِهِم؟.
امام حسین‏ علیه‌السلام فرمود «برادرم تو به جای من سوار شو و به نزد اینان برو و به ایشان بگو چیست شما را و چه می‏خواهید؟ و از سبب آمدن ایشان پرسش کن»، حضرت عبّاس علیه‌السلام رفت، بازگشت و فرمود «می‏گویند یا با یزید بیعت کن و یا آماده نبرد باش».
حضرت اباعبدالله‏ علیه‌السلام به برادر فرمود « اِرْجَعْ اِلَیْهِمْ فَاِن اِسْتَطَعْتَ أَنْ تُؤَخِّرَهُمْ إِلی غَدْوَةٍ وَتَدْفَعَهُمْ عَنَّا الْعَشِیَّةَ، لَعَلَّنا نُصَلّی لِرَبِّنا اللَّیْلَةَ وَنَدْعُوهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، فَهُوَ یَعْلَمُ أَنّی کُنْتُ اُحِبُّ الصَّلاةَ لَهُ وَتِلاوَةَ کِتابِهِ وَکَثْرَةَ الدُّعاءِ وَالْاِسْتِغْفارِ»؛ «به سوی آنان بازگرد و تلاش کن جنگ را به فردا واگذاری تا ما امشب را نماز بخوانیم و به دعا و استغفار بگذرانیم، خدا می‏داند من از کسانی هستم که نماز و قرآن خواندن و زیاد دعا کردن و استغفار را دوست دارم»، طبری نیز همین را نقل می‌کند.

عاشقان عاشورایی نماز


1- عشق مسلم به نماز

«مسلم بن عقیل» علیه‌السلام در آخرین شب از عمر خود که در منزل طوعه بود، شب را تا صبح نماز خواند.

2- «ابو ثمامه» و عشقبازی با نماز

او شخصیّت مهمّ کوفه و مسئول بیت‌المال و خرید اسلحه برای مسلم بوده است، او گفت دوست دارم نماز بخوانم و شهید شوم و در آخر هم هنگام اقامه نماز ظهر مقابل حضرت اباعبدالله علیه‌السلام قرار گرفت و شهید شد.

3- «سعید بن عبدالله»، اولین کشته نماز در کربلا

عموم مورخین گفته اند که «سعید بن عبدالله حنفی، سینه و سر و صورت خود را سپر آن حضرت و یاران او قرار داد تا نماز بخوانند و چون زخم‌ها بر بدن او فراوان شد و نتوانست، روی پای خود بایستد، بر زمین افتاد، در حالی که می‌گفت «خدایا! ایشان را همانند قوم عاد و ثمود از رحمت دور گردان و پیامبرت را از طرف من درود فرست و این درد و زخمی را که به من رسید به او ابلاغ فرما؛ که هدف من در این کار یاری فرزند پیامبر تو بود»، آن گاه روی خود را به سوی امام حسین علیه‌السلام کرد و عرض کرد «اوفیت یابن رسول الله»؛ «یعنی آیا به عهد خود وفا کردم؟»
امام حسین علیه السلام فرمود «نعم انت امامی فی الجنه»؛ یعنی «آری! تو در بهشت پیش روی من هستی»، به دنبال این سخن بود که روح از بدن او پرواز کرد و در بدن او سیزده تیر مشاهد کردند و این غیر از زخم‌ها و ضربه‌های بود که بر او وارد شد بود، رضوان الله وسلامه وبرکاته علیه وعلی من استشهد معه.

4-حبیب بن مظاهر

گفته‏اند آن هنگامی که امام حسین علیه‏السلام از آنان برای اداء نماز مهلت طلبید، «حصین بن تمیم» به حضرت او علیه‏السلام جواب گفت که این نماز از تو قبول نمی‏شود، «حبیب» در پاسخ آن بی‏ادبی گفت «آیا نماز از آل پیمبر خدا (ص) -به گمان تو- قبول نمی‏شود و از تو قبول می‏شود؟ ای شراب‏خوار یا ای مکار»، «حصین بن تمیم» برآشفت و حمله کرد، «حبیب» هم به او حمله کرد، ضربت شمشیر «حبیب» برخسار اسب حصین آمد، اسب او را از جا کند، از اسب افتاد، همراهانش او را برداشتند و از چنگال «حبیب» او را بیرون برده نجاتش دادند و «حبیب» بنا کرد به حمله کردن و رجز خواندن تا این که در همین حمله به شهادت رسید. 

5- حضرت ابوالفضل علیه‌السلام و آثار سجده

قاتل ابوالفضل(ع) در کوفه بر سر خود می‏زد و می‏گفت «جوان ماه رو را کشتم که میان دو چشمانش جای سجده بود»

6- نماز و عبادت حضرت زینب علیهاالسلام

یکی از ویژگی‌های این بانوی بزرگوار اسلام حالت معنوی و ارتباط قوی او با آفریدگار جهان بود، به طوری که نقل کرده‌اند، حتّی در شب یازدهم محرم که شب شام غریبان بود، نماز شبش ترک نشد؛ منتهی به خاطر ضعفی که بر وی مستولی شده بود، نماز شب خویش را در آن شب نشسته خواند.
مرحوم نقدی در کتابش آورده که «حضرت زینب علیها‌السلام در عبادت ثانی حضرت زهرا سلام الله علیها بود، تمام شب‌ها را به عبادت، تهجّد و تلاوت قرآن سپری می‌کرد»، وی هم چنین از برخی از بزرگان نقل می‌کند که در طول عمر تهجّد و شب زنده‌داری‌اش ترک نشده است، حتّی در شب یازدهم محرّم! امام زین العابدین علیه‌السلام می‌فرماید «در شب یازدهم محرم دیدم، نشسته نماز می‌خواند» نیز آن بزرگوار می فرماید «با این همه مصیبت و اندوهی که به ما روی آورده، اما در مسیری که به شام می‌رفتیم، نافله‌های شب عمه‌ام اصلاً ترک نشد»، امام حسین (ع) در آخرین وداع با خواهرش زینب به او فرمود «یا اختاه لاتنسینی فی نافلة اللّیل»، «خواهرم مرا در نماز شب فراموش نکن»، هم چنین از فاطمه دختر امام حسین (ع) چنین نقل شده که «عمّه‌ام زینب در شب دهم محرم در محراب عبادت مشغول مناجات بود و با خدا راز و نیاز می‌کرد، در حالی که چشمی از ما به خواب نرفته و ضجّه‌های ما آرام نشده بود»، نیز از امام سجاد علیه‌السلام نقل شده «هنگامی که ما را از کوفه به سوی شام حرکت می‌دادند ،عمه‌ام زینب مرتب نمازهای واجب و مستحب خویش را انجام می‌داد و در بعضی از منازل نمازش را نشسته می‌خواند، وقتی سبب را پرسیدم؟»، گفت «به خاطر گرسنگی و ضعف؛ زیرا سه شبانه روز غذا نخورده بود و سهم غذایش را در میان کودکان تقسیم کرده بود»