جنگل بارگوییه

جنگل بارگوییه در شمال شرقی روستای باستانی میمند در حوالی مناطق ییلاقی دربنه ، کلیلون و مشکان و در قسمت غربی کوه باستانی اوستا قرار دارد . قسمتهای وسیعی از این جنگل تابستان گذشته توسط گردشگران در آتش سوخت . این جنگل از وسیع ترین جنگلهای ارژن استان کرمان محسوب می شود که با تراکم متوسط  1500 اصله درخت درهکتار از پر تراکم ترین آنها محسوب می شود .

درفصل های مختلف سال ، مناطق ییلاقی شهربابک پذیرای گردشگران بسیار زیادی از شهرهای همجوار است . عدم نظارت براین هجوم جمعیت هیچگونه  تاثیری در کیفیت زندگی جامعه میزبان نداشته است و اکثر بازدیدکنندگان تجارب کیفی از درک زندگی مردم منطقه و شناخت منطقه به دست نیاورده اند و حفظ کمیت محیط زیست منطقه که جامعه میزبان محتاج آن است از سوی گردشگر رعایت نشده است .

شهرستان شهربابک در سال جاری بیشترین تعداد و سطح آتش سوزی جنگلها را دراستان کرمان به خود اختصاص داد . جادارد فرمانداری شهرستان  نسبت به این موضوع تدبیری بیاندیشد و با برگزاری  یک برنامه آموزشی با حضور شوراهاو دهیاران محل  آنها را نسبت به کنترل و نظارت بر کار گردشگران ترغیب نماید .

_________________

جمعه نوزدهم دی ماه با حضور کوهنوردان و دوستداران محیط زیست ، کارکنان اداره منابع طبیعی شهرستان و آقای ملکی کارشناس محترم جنگلها و منابع طبیعی استان کرمان برنامه هرس و جمع آوری درختان سوخته شده برای  جلوگیری از گسترش آفات در محل این جنگل انجام گرفت .

 عکس از محسن باقری

 

 جنگل ارژن شهربابک

 گزارش و عکس : سجاد اسلامی

سامرا

سلام دوستان شاعرم سالها پیش بعد از هتک حرمت بی شرمانه به مضجع شریف امام هادی علیه السلام درسامرّا قسمتم شد یکی دوسه ماه بعد به زیارت آن بزرگوار نائل شوم که ای کاش دیده ای نبود تا ببینم  واشگ هایی که هنوز ازدیدن ویرانه های آن ملکوت دهم به جنون کشید شعرم را –به درخواست دوستی که آن سال بامن همراه بود این شعر رادراین صفحه گذاشتم اگر چه دین من با این چند بیت هرگزبه آن امام مظلوم  ادا نخواهد شدوجز شرمندگی برایم باقی نخواهدماند.

نذرغربت امام هادی علیه السلام

دردل نگذار این همه داغ علنی را

پنهان نکن از شعر غم بی وطنی را

این داغ مرا کشت ، چه باید بنویسم

خورشید شب مکه و ماه مدنی را

ازبغض لبالب شدم از هتک حریمت

صبرتو به هم ریخته دنیای دنی را

ای ماه دهم پیش توآورده ام امشب

درهاله ای از بهت دلی سوختنی را

آن ها که چومن سوخته ی سامره هستند

باید بشناسند گدایان غنی را

صدبار دل سوخته ی پشت حصارت

خون کرد دل عبدالعظیم حسنی را

دشمن به خیال غلط خویش کشیده است

دورو برخورشید ، شبی اهرمنی را

اما خبرش نیست خداکرده عطایت

مانند علی بازوی لشکر شکنی را

ای عطر دلارای نماز شبت از دور  !

تا سامره آورده اویس قرنی را

واکن لب نورانی خودرا و بیاموز

با جامعه در جامعه شیرین سخنی را

بگذار سهیم غم پنهان تو باشیم

نگذاربه دل این همه داغ علنی را

ضرورت وحدت؛یکپارچگی و همگرایی در جهان اسلام

به گزارش کردستان وب به نقل از وبلاگ سراج منیر:

آنچه که امروز در جهان اسلام مغفول مانده، همان عنصر عینی و تحقق بخش وحدت است که جامعه اسلامی را دچار شکاف کرده است؛ در این راستا نیاز به کار تدریجی، مستمر و متوالی وجود دارد که یک شبه حاصل نمی شود ؛ لذا گروه هایی که در راستای ایجاد تفرقه میان مسلمانان و همبستگی و تقریب آنان، حرکت می کنند، باید از سوی جامعه شیعه و سنی تضعیف، و از بین بروند.

سالها بود که زمین درحسرت باران حیاتبخشی می سوخت و درمان تشنگی، سیاهی و تیرگی خود را از آسمان آبی انتظار داشت. سالها بود که زمین به کویر خشک تعصبات و عقاید باطل و مرداب خرافات، تبدیل شده بود که ناگاه در شبی فراموش نشدنی، باران رحمت الهی شروع به باریدن کرد و زمین تشنه را سیراب ساخت و گُلی زیبا، بنام محمد درکویر حجاز، شکوفا شد. تولد او، عطر دل انگیز ایمان را به مشام مشتاقان رساند و چشمه های جوشان معرفت را در سینه ها، جاری ساخت.

بیشتر بخوانید

ضرورت وحدت؛یکپارچگی و همگرایی در جهان اسلام

به گزارش کردستان وب به نقل از وبلاگ سراج منیر:

آنچه که امروز در جهان اسلام مغفول مانده، همان عنصر عینی و تحقق بخش وحدت است که جامعه اسلامی را دچار شکاف کرده است؛ در این راستا نیاز به کار تدریجی، مستمر و متوالی وجود دارد که یک شبه حاصل نمی شود ؛ لذا گروه هایی که در راستای ایجاد تفرقه میان مسلمانان و همبستگی و تقریب آنان، حرکت می کنند، باید از سوی جامعه شیعه و سنی تضعیف، و از بین بروند.

سالها بود که زمین درحسرت باران حیاتبخشی می سوخت و درمان تشنگی، سیاهی و تیرگی خود را از آسمان آبی انتظار داشت. سالها بود که زمین به کویر خشک تعصبات و عقاید باطل و مرداب خرافات، تبدیل شده بود که ناگاه در شبی فراموش نشدنی، باران رحمت الهی شروع به باریدن کرد و زمین تشنه را سیراب ساخت و گُلی زیبا، بنام محمد درکویر حجاز، شکوفا شد. تولد او، عطر دل انگیز ایمان را به مشام مشتاقان رساند و چشمه های جوشان معرفت را در سینه ها، جاری ساخت.

بیشتر بخوانید

روستا کجاست ؟

روستا چیست ؟

در مورد روستا و دِه تعاریف متعدد و زیادی گفته شده، ده یا روستا که در کتاب‌های نشر قدیم به صورت دیه هم دیده می‌شود، در زبان پهلوی، ده (Deh) در پارسی باستان (Dahya) به معنی سرزمین و در اوستا به شکل دخیو (Daxya) آمده‌است.

در ایران، ده از قدیمی‌ترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بوده‌است که در آن گروههایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. ده اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر قرون وسطی و از آن پس تا به امروز برقرار بوده‌است.

تعاریف دیگر :

در عرف ده عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که واحد اجتماعی کوچکی مرکب از تعدادی خانواده که نسبت به هم دارای نوعی احساس دلبستگی، عواطف و علائق مشترک هستند، در آن تجمع می‌یابند و بیشتر فعالیت‌هایی که برای تأمین نیازمندی‌های زندگی خود انجام می‌دهند، از طریق استفاده و بهره‌گیری از زمین و در درون محیط مسکونی‌شان صورت می‌گیرد، این واحد اجتماعی که اکثریت افراد آن به کار کشاورزی اشتغال دارند در عرف محل ده نامیده می‌شود.

• پلاسید رامبد جامعه شناس فرانسوی می‌گوید: ده واحد اجتماعی ویژه‌ای است که با یک فضا در ارتباط متقابل است و این فضا به عنوان یک عنصر ضروری در نظام اجتماعی ده نقش دارد و به این ترتیب ده دارای بعد اجتماعی است که می‌تواند یکی از عوامل اساسی تشکیل دهنده آن به شمار رود. ده محصول کنش‌های متقابل گروههای انسانی و فضا است، میان اعضای ده رابطه‌ای محلی وجود دارد که نتیجه کنشهای متقابل تاریخی است و موجب پیدا شدن حافظه جمعی و محلی است و در نتیجه نوعی وجدان یا شعور جمعی به وجود می‌آورد.

تعریف ده در ایران :

درقانون اصلاحات ارضی در ایران ده چنین تعریف می‌شده‌است. ده یا روستا عبارت از یک مرکز جمعیت و محل سکونت و کار تعدادی خانواده که در اراضی آن ده به کار کشاورزی اشتغال دارند و درآمد بیشتر آنان از طریق کشاورزی حاصل می‌شود.

• رامبد می‌گوید: روستا برآیندی از عناصر طبیعی و عناصر ساخته شده‌است که به گونه‌ای زمینه سازگاری فرد را با جامعه فراهم می‌آورد و موجب جامعه پذیری می‌شود. در ده بین گروه و فضای جغرافیایی محدود و بسته و ثابت نوعی روابط اقتصادی - اجتماعی - فرهنگی وجود دارد و این روابط موجب پیدایش وحدت و یکپارچگی گروه می‌شود و آن را از گروه دیگر متمایز می‌سازد. اجتماع ده دارای نیروی معنوی مسلط بر اعضایش است که بر رفتار افراد نظارت عالیه شدید دارد و آنها را به پیروی از هنجارهای اجتماعی وادار می‌کند و این نیروی معنوی همان سنت‌های روستایی و قوانین ثابتی است که بر جامعه ده حاکم است.
• تونیس (Tonnies) می‌گوید: جامعه روستایی به عنوان یک جامعه آرمانی که سرشار از تقدس، هماهنگی و صلح و صفاست.
• روث گلاس (Ruth Glass) می‌نویسد: برای ما صفت روستایی دارای مفهوم خوشایند و مطمئنی است. زیبایی، سادگی، راحتی، فراغت، منظره‌های دلگشا، آزادی، صلح و صفا و آرامش است.