بی تو

زمستان می‌شود، من سرد و سرما می‌شوم بی‌تو
خدا ناکرده، خار چشم دنیا می‌شوم بی‌تو

تو که تنهاترین دل‌گرمی شب‌های یلدایی
سحر ناکرده امشب بغض فردا می‌شوم بی‌تو

زمستان می‌شود، شهر از مسافر می‌شود خالی
پرستو جان بیا که تک و تنها می‌شوم بی‌تو

پرستو جان بیا که دم به دم بی‌تو غمی دارم
بیا که توته سنگ طور سینا می‌شوم بی‌تو

برایت گفته باشم، هر چه زود از شهر می‌کوچم 
و صحرا گرد عاشق، سوی صحرا می‌شوم بی‌تو

***
سرم از درد دلتنگی به دامان که بگذارم؟
عزیزم زود خواهی دید، رسوا می‌شوم بی‌تو

آثار حکیمی