نهم ربیعالاول، روز امام و ولایت امام عشق بر تمام هستی. این «تمام هستی» کمی دل را میلرزاند و یاد میآوری که گیاه و جماد و حیوان هم بلی گفتند به حجّت... و این است فلسفه بوسیدن سنگ مزار امام و دنیا دنیا فاصلهاش با سنگ ناچیز یک خرابه خانه...
وبگاه "فالِق" نوشت:
انتظار...
ترکیب شش حرف و چهار نقطه...
و یک دنیا عمق که فقط آنکه طعم اضطرار چشیده باشد، لمس انتظارش محقق می شود
و اضطرار یعنی یک بغل چمباتمه در دل شب و اشک هایی که جلوه گر درماندگی درونت می شود و خوب راهش را از شاهراه چشمانت می گشاید...
اضطرار یعنی یک خروار سنگینی روی سینه ای که می سوزاندت
اضطرار یعنی تمنای هیچ چیز جز آنچه برایش دست و پایت را گم کرده ای
اگر اینگونه بودی
و چمدان تقوا بستی در کنارش