......... در بسیاری از سرزمین های مذکور معتقد هستند که شاید این درخت زنده است مثلا سرخپوستان قوم هیداتسا در آمریکای شمالی بر این اعتقاد بودند که درخت Ottonwoodc بزرگترین درخت درههای علیای میسوری است، دارای بصیرت و خردی است که اگر او را نیکو بدارند، ایشان را در بسیاری امور یاری خواهد داد و سرخپوستان، بیش از «متمدن شدن» انداختن این درخت را گناه می دانستند و پیران قوم معتقد بودند که بدبختی های تازه قومشان به علت بی احترامی نسل جوانتر به این درخت است. مردم قوم ونیکا در شرق افریقا گمان داشتند که هر درختی و به خصوص درخت نارگیل روانی خاص خود را دارد و افکندن یک درخت نارگیل در برابر مادرکشی است:زیرا این درخت زندگی بخش است. در نزد مردم گربالی در دالماسی این اعتقاد وجود دارد که در میان درختان بزرگ بعضی درخت ها هستند که دارای روان اند و اگر کسی آنها بیفکند در جای خواهد مرد.......
ادامه ی داستان در هفته ی بعد....
گردآورنده:خانم زهره احمدی