پتنت از مخترعان حمایت می کند.پتنت صنعتی است.ایده ما را حفظ می کند و اگر کسی از ایده ما استفاده کرد،می توان از آن طرف شکایت کرد. به اختراعات مربوط است. به گواهینامه ثبت اختراع پتنت گفته می شود.پتنت از خلق اثر مستقل حمایت می کند.
تذکر:اگر به صورت مستقل به یک ایده برسیم،دیگر نقض کپی رایت نکرده ایم ولی نقض پتنت کرده ایم.
وقتی می خواهید چیزی را پتنت کنید،باید ببینید که آیا 4 خاصیت زیر را دارد یا نه؟که عبارتنداز:
1)باید متعلق به یکی از این 4 دسته باشد:processes،machines،manufacturesوترکیب مواد
2)باید مفید باشد.
3)باید جدید باشد.چیزهایی که مدتهاست توسط عموم یا عده ای داره استفاده میشه رو نمیشه پتنت کرد.
4)نباید خیلی آشکار باشد و سختی کشیده باشید تا آن را به دست آورده باشید.
تذکر:یکی از فرق های کپی رایت و پتنت در این است که فرآیند پتنت کردن نسبت به کپی رایت کردن خیلی بیشتر طول می کشد و حدود 25 ماه طول می کشد تا چیزی را شما پتنت کنید.
آیتم هایی را که نمی توان آنها را پتنت کرد،عبارتند از:
1)قوانین و مقررات مربوط به طبیعت 2)پدیده های طبیعی 3)ایده های انتزاعی
نقض پتنت(patent infringement):
استفاده غیر قانونی از چیزی که پتنت شده است و می توان تا 3 برابر خسارتی که به فردی که ثبت اختراع کرده است،از آن طرف که آن عمل غیر قانونی را انجام داده،گرفت.
پتنت های نرم افزاری
در اوایل سال 1980 حدود بیست هزار پتنت نرم افزاری صادر شده است در مواردی مثل فونت ها یا آیکون ها
تذکر:فونت ها،آیکون ها،توابع،فرآیندها و دستوالعل هایی که روی یک کامپیوتر اجرا می شود را می توان پتنت کرد.با پتنت نرم افزاری، می توان الگوریتم را انحصاری کرد.
تذکر:قبل از اینکه یک نرم افزاری را بخواهید پتنت کنید،ابتدا باید که سرچی روی پتنت های موجود بزنید و مطمین شوید که قبلا کسی این را ثبت نکرده است.
چون لیست پتنت های نرم افزاری خیلی زیاد است،موسسه ای که پتنت ها را ثبت می کند،یک پایگاه دادهای ایجاد کرده است که لیست پتنت هایی که قبلا در این موسسه ثبت شده اند،در این دیتابیس موجود است.
Cross-licensing-agreement:
شرکت های بزرگ نرم افزاری با هم توافق کرده اند که از هم شکایت نکنند در صورتی که از پتنت های هم استفاده کردند.
برای مثال مایکروسافت با بیش از 100 شرکت بزرگ مثل IBM،HPو.. قرارداد بسته است.
Submarine patent:
چیزهایی هستند که در طول فرآیند پتنت کردن پنهان نگه داشته می شوند و بعد از یک دوره ظاهر می شوند مانند یک زیر دریایی که زیر آب باقی می ماند و پس از مدتی بیرون می آید.
Defensive publishing:
اطلاعاتی را که سخت به دست آورده اید را در معرض عموم قرار دهید و به نظر می رسد این احمقانه است.در سال های اخیر بسیاری از شرکت های کسب و کار کوچک از این استراتژی بهره برده اند.
این روش این مزایا را دارد:
1)هزینه این روش تقریبا می تواند صفر باشد و دیگر قرار نیست هزینه های پتنت کردن اختراع یا ایده خود را بدهید و مراحل سخت پتنت کردن را طی کنید.
2)با افشای اطلاعات به عموم مردم،شما می توانید شرکت خود را گارانتی کنید که حق استفاده از این اطلاعات را دارد و با این کار جلوی سوء استفاده رقیبان را می گیرید و همچنین جلوی پتنت کردن آن را توسط دیگران می گیرید.
نکته:
کپی رایت حق مالکیت فکری روی محصول هست. شما نمیتونی یک برنامه رو کپی کنی؛ اما اگر هیچ جزء پتنت شده ای در اون وجود نداشته باشه میتونی الگوریتمش رو ایده بگیری و در برنامه های خودت بکار ببری و حتی معادل اون برنامه رو خودت طراحی کنی. البته کدت نباید عینا کپی از اون برنامه باشه و باید خودت نوشته باشی. ممکنه مثلا سورس اون نرم افزار کپی رایت شده در دسترس باشه؛ اما شما حق استفادهء مستقیم ازش رو نداری درصورتیکه مجوز نرم افزار این حق رو به شما نداده باشه. ضمنا کپی کردن تمام یا بخشی از فایلهای اجرایی (که میدونیم براحتی قابل تبدیل به اسمبلی هستن) هم در ترکیب با برنامه های دیگه فکر میکنم شامل همین مطلب میشه و یکنوع تقلب هست که اگر اثبات بشه نقض کپی رایت محسوب میشه.
منتظر جلسه بعدی باشید.
لصفا نظرات خود را به این آدرس ایمیل کنید:mohammadsoltani.it@gmail.com
با تشکر محمد سلطانی....