آیا میدانستید حاجیانی که به مکه مشرف می شوند در صورت انجام ندادن طواف نساء اعمال
زناشویی بر آنها حرام
می شود و زن وی بر وی حلال نیست تا طواف نساء را به جا آورند .
==========================
حکم فراموش کردن طواف نساء از سوی زنان و مردان چیست؟ |
بر زن و مرد واجب است که پس از به یاد آوردن طواف، در صورتی که هنوز در مکه باشند، آن را بهجا آورند، در غیر این صورت اگر بازگشتن برایشان ممکن نباشد باید نایب بگیرند و برای شخص محرم، خواه زن باشد یا مرد، جایز نیست که جز پس از بهجا آوردن طواف نساء، هر مقدار هم که این طواف طول بکشد، با همسرش نزدیکی کند. |
◊ |
حکم شخص متأهلی - زن یا مرد- که به سبب بی اطلاعی از وجوب طواف نساء آن را بهجا نیاورده است، چیست؟ |
باید نزدیکی با همسرش را (تا بهجا آوردن طواف) ترک کند و اگر به وطنش بازگشته است و بر او دشوار است که خودش طواف را بهجا آورد، باید برای ادای آن نایب بگیرد.
|
آیا بر زنی که شوهرش از دنیا رفته و سالخورده است به گونه ای که احتمال ازدواجش در آینده وجود ندارد، واجب است که طواف نساء بهجا آورد؟ |
طواف نساء بر همة حجاج واجب است، حتی برای کسانی که ازدواج نکرده اند و سالخورده اند، زیرا این طواف از واجبات حج است.
|
حکم کودکی که در مرحلة تمییز است و عمرة مفرده بهجا می آورد،چناچه طواف نساء را انجام ندهد، چیست؟ |
واجب است که در صورت امکان، خود این طواف را جبران کند و گرنه باید نایب بگیرد و بدون آن پس از بلوغ، زنان بر او حرام خواهند بود. |
منبع این نوشته =
:http://www.bayynat.ir/index/?state=es&gid=168
ازدواج موقت اگرچه برای لذت بردن هم نباشد، صحیح است. ولی نمیشود زن شرط کند که مرد از او هیچ لذت جنسی نبرد. واحتیاط واجب آن است که شوهر بیش از چهار ماه با همسر موقت خود اگر جوان باشد نزدیکی را ترک نکند.
زنی که متعه شده است اکر باردار شود حق خرجی ندارد. و حق همخوابی ندارد و از شوهر ارث نمی برد و شوهر هم از او ارث نمی برد.
اگر مرد مدت ازدواج زن را ببخشد، چنانچه با او نزدیکی کرده باشد باید تمام مهری را که قرار گذاشته است به او بدهد و اگر نزدیکی نکرده واجب است نصف مهر را بدهد.
ازدواج موقت اگرچه برای لذت بردن هم نباشد، صحیح است. ولی نمیشود زن شرط کند که مرد از او هیچ لذت جنسی نبرد. واحتیاط واجب آن است که شوهر بیش از چهار ماه با همسر موقت خود اگر جوان باشد نزدیکی را ترک نکند.
زنی که متعه شده است اکر باردار شود حق خرجی ندارد. و حق همخوابی ندارد و از شوهر ارث نمی برد و شوهر هم از او ارث نمی برد.
اگر مرد مدت ازدواج زن را ببخشد، چنانچه با او نزدیکی کرده باشد باید تمام مهری را که قرار گذاشته است به او بدهد و اگر نزدیکی نکرده واجب است نصف مهر را بدهد.
نزدیکی، تن انباشته (امتلاء) را سبک و روان را خرسند و خوشنود می کند، به سرزندگی آدمی می افزاید، سر و حواس را سبک می کند و آتش عشق دلدادگان را فرومی نشاند. و اگر بسیار انجام گیرد تن را از بسیاری انباشتگی، به تندی تهی می سازد.
شایسته است کسانی که به تندی نیرو و شهوت ایشان فرومی افتد و چشمان ایشان گود می شود و گروهی که تن خشک دارند از آن به مانند یک دشمن بترسند چه در صورت زیاده روی در آن به بیماریهای مختلف دچار می شوند. باید کسانی که تازه ازبیماری بهبود یافته اند، بیماران، ناتوانان، نزارها، هرکس که پیرامون شکم و تهیگاهش کم گوشت و لاغر است و بیماران با اعصاب ضعیف، از آن دوری کنند.
پیوسته و بسیار نزدیکی کردن زیانی سخت به اعصاب و چشم می رساند و نیرو را فرومی اندازد و تن را می فرساید و به تندی وی را به فرسودگی می کشاند. این زیان ها در افراد چاق و گوشتالو و پرخون با رگ های گشاد و پوست سرخ و پرمو کمتر دیده می شود و در افراد با ویژگیهای عکس این زیان بسیار می رساند.
نزدیکی در حالات زیر شایسته نیست: گرسنگی، آکندگی معده از خوراک و شراب، داخل گرمابه، در پی بالا آوردن یا اسهال یا رگ زدن(فصد). چنانچه کسی در نزدیکی زیاده روی کرد باید از خسته شدن، بیرون راندن خون و عرق کردن در گرمابه بکاهد و به خوراکی های افزایندۀ منی و نوشیدنی بسیار شیرین روی بیاورد و بر خواب و خوش گذرانی بیفزاید.
منابع
المنصوری فی الطب (ترجمه)،محمد بن زکریا رازی
نزدیکی، تن انباشته (امتلاء) را سبک و روان را خرسند و خوشنود می کند، به سرزندگی آدمی می افزاید، سر و حواس را سبک می کند و آتش عشق دلدادگان را فرومی نشاند. و اگر بسیار انجام گیرد تن را از بسیاری انباشتگی، به تندی تهی می سازد.
شایسته است کسانی که به تندی نیرو و شهوت ایشان فرومی افتد و چشمان ایشان گود می شود و گروهی که تن خشک دارند از آن به مانند یک دشمن بترسند چه در صورت زیاده روی در آن به بیماریهای مختلف دچار می شوند. باید کسانی که تازه ازبیماری بهبود یافته اند، بیماران، ناتوانان، نزارها، هرکس که پیرامون شکم و تهیگاهش کم گوشت و لاغر است و بیماران با اعصاب ضعیف، از آن دوری کنند.
پیوسته و بسیار نزدیکی کردن زیانی سخت به اعصاب و چشم می رساند و نیرو را فرومی اندازد و تن را می فرساید و به تندی وی را به فرسودگی می کشاند. این زیان ها در افراد چاق و گوشتالو و پرخون با رگ های گشاد و پوست سرخ و پرمو کمتر دیده می شود و در افراد با ویژگیهای عکس این زیان بسیار می رساند.
نزدیکی در حالات زیر شایسته نیست: گرسنگی، آکندگی معده از خوراک و شراب، داخل گرمابه، در پی بالا آوردن یا اسهال یا رگ زدن(فصد). چنانچه کسی در نزدیکی زیاده روی کرد باید از خسته شدن، بیرون راندن خون و عرق کردن در گرمابه بکاهد و به خوراکی های افزایندۀ منی و نوشیدنی بسیار شیرین روی بیاورد و بر خواب و خوش گذرانی بیفزاید.
منابع
المنصوری فی الطب (ترجمه)،محمد بن زکریا رازی