نقل و انتقال دیتا روی فیبر با سرعت 1.4 ترابیت بر ثانیه توسط بی تی و آلکاتل با موفقیت مورد آزمایش قرار گرفت.
jبریتیش تله کام و کمپانی فرانسوی آلکاتل روی شبکه فیبر نوری لندن توانستند سرعت پهنای باند را به 1.4 ترابیت بر ثانیه که معادل نقل و انتقال یک ثانیه ای 44 فیلم اچ دی است، تست کنند.
این کار با هدف نگهداری ساختار فعلی شبکه فیبر نوری در لندن و جلوگیری از هزینه های گزاف به روز رسانی صورت گرفت. اولیور جانسون تحلیلگر پهنای باند از شرکت پوینت تاپیک در این باره گفت بریتیش تله کام و آلکاتل سعی کردند در این پروژه از ظرفیتهای موجود بهره بگیرند تا در آینده مجبور نشوند پول اضافی خرج کنند.
در این آزمایش از زیرساخت موسوم به فلکسی گرید Flexigrid استفاده شد. 7 کانال 200 گیگابیت بر ثانیه ای روی یک خط سوپر ویژه برای نقل و انتقال دیتا بین دو نود شبکه node ترکیب شد تا ظرفیت 1.4 ترابیت بر ثانیه محقق گردد.
شکاف خطی که معمولا برای این نوع انتقال ها بوجود می آید با تکنیک خاصی گرفته شد تا تراکم کانال ها ایجاد شده و در نهایت تا 42.5 درصد نسبت به استانداردهای موجود بهره وری در انتقال دیتا با موفقیت انجام گرفت.
کار تکنیکی را در واقع مهندسان آلکاتل انجام دادند و به گفته کوین دروری مدیر بازایابی بخش فیبر نوری آلکاتل مانند کاهش فاصله بین خطوط در بزرگراه،که باعث می شود تعداد بیشتری خودرو در بزرگراه به مسیر خود ادامه دهند؛ این کار در روی شبکه نقل و انتقال دیتا شبیه سازی شد.
این عمل موفقیت آمیز بین خطوط فیبر لندن تا ایپسوئیچ که فاصله ای 410 کیلومتری است انجام گردید و کسب و کارها می توانند با همین تکنیک پهنای باند را برای کاربران خود افزایش دهند.
نیروی الکتریکی یک نیروی بنیادی است و از بار الکتریکی مایه میگیرد. این نیرو ممکن است جاذبه (وقتیکه دو بار الکتریکی غیر همنوع هستند) یا دافعه (وقتی ه دو بار الکتریکی همنوع هستند) باشد و مقدار آن با حاصل ضرب دو بار الکتریکی نسبت مستقیم و با مجذور فاصله دو بار الکتریکی نسبت معکوس دارد و رابطه آن در دستگاه SI بصورت F=q1q2/4пε0r2 نوشته می شود. هنگامیکه اجسام بادار ساکن باشند، در اینصورت نیروی الکتریکی را که بر یکدیگر وارد میکنند، نیروی جاذبه یا دافعه الکترواستاتیک است.
بر اساس قانون جهانی گرانش ، نیرویی که دو ذره به جرمهای m1,m2 و به فاصله r از هم به یکدیگر وارد می کنند ، نیروی جاذبهای است که در امتداد خط واصل دو ذره اثر می کند. این نیرو با حاصلضرب جرم دو ذره نسبت مستقیم و با مربع فاصله بین دو ذره نسبت معکوس دارد. نیروی گرانشی برخلاف نیروی الکتریکی که آن نیز نیروی عکس مجذوری است، فقط یک نیروی جاذبه است. در این رابطه G ثابت جهانی گرانش بوده و مقدار آن برای تمام زوج ذرات یکسان است. نیروهای گرانشی به طور نسبی خیلی ضعیف هستند. نیروی جاذبه موجود بین اجسام یک نیروی بنیادی است. این نیرو را به اختصار نیروی گرانشی نیز میگویند.
اگر جسمی بجرم m را در روی یک میز افقی دراز ، حرکت دهیم، سرانجام متوقف میشود. این گفته به این معنی است که جسم هنگام حرکت تحت اثر شتاب میانگین a که جهتش در خلاف جهت حرکت است قرار میگیرد. هرگاه جسم در یک چارچوب لخت شتاب بگیرد همواره نیرویی مطابق قانون دوم نیوتن به حرکت آن وابسته میکنیم، نیرویی که در اینجا شتاب a را در خلاف جهت حرکت جسم ایجاد کرده و موجب توقف جسم میگردد، نیروی اصطکاک گویند.
اگر حرکت دایروی یک ذره را از دید ناظری که در روی زمین ثابت است، بررسی کنیم در اینصورت این ناظر مشاهده میکند که ذره تحت تاثیر یک نیرویی که در امتداد شعاع حرکت دایروی و بطرف داخل بر آن وارد میشود، قرار دارد. این نیرو را نیروی جانب مرکز گویند که با جرم ذره و مجذور سرعت آن نسبت مستقیم و با شعاع مسیر حرکت دایروی نسبت عکس دارد و از رابطه F=mu2/R محاسبه میگردد.
معمولا در حرکت اجسام ، چارچوبهای مرجع که برای بررسی این حرکتها در نظر میگیریم، لخت هستند. اگر چنانچه بجای چارچوب لخت از یک چارچوب نالخت استفاده کنیم، در اینصورت باید از نیروهای غیر نیونی یا نیروهای لختی استفاده کنیم. بر خلاف نیروهای نیوتنی ، این نیروها را نمیتوان به یک جسم مشخص در محیط ذره مورد نظر وابسته دانست. همچنین اگر ذره را از یک چارچوب مرجع لخت مشاهده کنیم، نیروهای لختی ناپدید میشوند. پس در واقع این نیروها را نوعی نیروی مجازی میتوان در نظر گرفت که در انتقال از یک چارچوب لخت به یک چارچوب نالخت ظاهر میشوند.
از جمله نیروهای لختی میتوان نیروی گریز از مرکز را نام برد. اگر حرکت دایروی یک ذره را از دید ناظری که روی یک صفحه چرخان در یک چارچوب مرجع نالخت که به همراه ذره میچرخد بررسی کنیم، در اینصورت این ناظر ذره را ساکن میبینید. اما اگر این ذره را اندکی در امتداد شعاع دایره به طرف مرکز دایره بکشد، احساس میکند که ذره دوباره به عقب بر میگردد. و لذا از نظر این ناظر ذره تحت تاثیر یک نیرویی که در راستای شعاع و بطرف خارج است، قرار میگیرد. این نیرو را نیروی گریز از مرکز گویند.
زمانی که یک جسم جامدی (مانند یک فنر) تغییر شکل پیدا میکند، به شرط اینکه تغییر شکل بیش از حد زیاد نباشد، جسم با نیرویی متناسب با مقدار تغییر شکل در آن مقاومت میکند که این نیرو را نیروی کشسانی فنر میگویند.
در دستگاههای با جرم متغییر (که در آن جرم به نوعی تغییر می کند) آهنگ انتقال تکانه به داخل (یا خارج) دستگاه ، توسط جرمی که از دستگاه خارج ( یا به آن داخل) می شود ، را بصورت نیرویی تعبیر میکند که جرم خارج شده از (یا وارد شده به) دستگاه روی آن اعمال می کند. در حرکت موشک ، این نیرو را نیروی پیش ران موشک می گویند و هدف طراحان موشک این است که تا حد امکان این نیرو را بزرگتر کنند.
دو بار الکتریکی را در نظر میگیریم. اگر این بارها متحرک باشند ، به عبارت دیگر اگر بارها به ترتیب با سرعت های در حال حرکت یکنواختباشند ، علاوه بر نیروی الکتریکی ، نیروی دیگری نیز به یکدیگر وارد می کنند که این نیرو را نیروی مغناطیسی گویند. این نیرو نیز مانند نیروی الکتریکی یک نیروی عکس مجذور فاصله است. با این تفاوت که این نیرو با سرعت بارها نیز نسبت مستقیم دارد.
این نیروها که به نیروهای لورنتس نیز معروف هستند ، دارای قدرت متوسط می باشند. نیروی الکترومغناطیسی ترکیب دو نیروی الکتریکی و مغناطیسی است. رابطه این نیرو به صورت است که در آن q بار الکتریکی ذره ، E میدان الکتریکی ، V سرعت ذره باردار و B میدان مغناطیسی است.
این نیروها در واپاشی بتای هستهها و در برهمکنش بسیاری از ذرات بنیادی دخالت دارند. این نیرو از نیروهای حاصل از برهمکنش های الکترومغناطیسی خیلی ضعیفتر هستند. از این رو برهمکنش واپاشی بتایی را برهمکنش ضعیف می گویند. پیش بینی می شود که عامل این برهمکنش ، میدان نیرویی است که نه هسته ای ، نه الکترومغناطیسی و نه گرانشی است. بنابراین به عنوان یکی از نیروهای بنیادی فیزیک محسوب می شوند.
نیروهای هستهای نوع دیگری از نیروها هستند که در فضای هسته وجود دارند. این نیروها دارای برد کوتاه بوده و در مقایسه با سایر نیروها بسیار قوی هستند. مفهوم کوتاه برد به این معنی است که به عنوان مثال در ساختمان اتم ، نیروهای الکتریکی بین الکترونها و هسته وجود دارد. اما اگر به هسته نزدیک شویم ، در فاصله تقریبا کمتر از یک فرمی (10-15 متر) این نیروها اعمال میشوند.
منبع:رشد
نمی شکند !یاد گرفتم که عشق با تمام عظمتش دو یا سه ماه بیشتر زنده
نیست.یاد گرفتم که عشق یعنی فاصله و فاصله.یعنی دو خط موازی که هیچ
وقت به هم نمی رسند.یاد گرفتم در عشق هیچ کس به اندازه خودت وفادار
نیست.یاد گرفتم هر چه عاشق تر باشی تنهاتری
استادى از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد میزنیم؟ چرا مردم هنگامى که خشمگین هستند صدایشان را بلند میکنند و سر هم داد میکشند؟
شاگردان فکرى کردند و یکى از آنها گفت: چون در آن لحظه آرامش و خونسردیمان را از دست میدهیم.
استاد پرسید: این که آرامشمان را از دست میدهیم درست است؛ اما چرا با وجودى که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد میزنیم؟ آیا نمیتوان با صداى ملایم صحبت کرد؟ چرا هنگامى که خشمگین هستیم داد میزنیم؟
شاگردان هر کدام جوابهایى دادند اما پاسخهاى هیچکدام استاد را راضى نکرد… سرانجام او چنین توضیح داد: هنگامى که دو نفر از دست یکدیگر عصبانى هستند، قلبهایشان از یکدیگر فاصله میگیرد. آنها براى این که فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند؛ هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آنها باید صدایشان را بلندتر کنند.
سپس استاد پرسید: هنگامى که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقى میافتد؟ آنها سر هم داد نمیزنند بلکه خیلى به آرامى با هم صحبت میکنند چون قلبهایشان خیلى به هم نزدیک است. فاصله قلبهایشان بسیار کم است.
استاد ادامه داد: هنگامى که عشقشان به یکدیگر بیشتر شد، چه اتفاقى میافتد؟ آنها حتى حرف معمولى هم با هم نمیزنند و فقط در گوش هم نجوا میکنند و عشقشان باز هم به یکدیگر بیشتر میشود. سرانجام، حتى از نجوا کردن هم بینیاز میشوند و فقط به یکدیگر نگاه میکنند. این هنگامى است که دیگر هیچ فاصلهاى بین قلبهاى آنها باقى نمانده باشد.