ساندا ترکیبی از کشتی، تکواندو و بوکس
ساندا (سانشو)یکی از شاخه های هنر رزمی ووشو و ترکیبی از سه ورزش کشتی، تکواندو و بوکس است. در درگیری، خدای رشته ها کشتی هستش و فکر نکنم تو حرکت های پا قشنگ تر از تکواندو داشته باشیم و توی مشت زنی هم که بوکس آمریکایی سلطان هنرهاست. حالا نگاه کنید که سبکی بیاد این سه تا رو باهم ترکیب کنه!!! چقدر سبک قشنگی درمی آد. البته اینم بگم که کشتی ساندا با کشتی فرنگی یا آزاد کلی فرق میکنه. ساندا برخلاف بعضی ورزش ها که نمایشی هستن، کاربردیه یعنی تو مبارزات خیابانی خیلی به کار می آد و چون سانداکارها نقاط ضعف حریف رو می شناسن (یعنی برای گرفتن کمربند نارنجی اینا رو باید بدونی) برای مبارزه با افراد قویتر هم بدرد می خوره. چیز مهمی که لازم می دونم بگم اینه که تو این رشته نباید بترسی و باید تحمل داشته باشی. قدرت بدنی بالایی که اگه داشته باشی دیگه کارت درسته. تو ویکیپدیا هم درباره ی این ورزش چیزایی نوشته که آخر براتون می گذارم
ساندا یا سانشو (به معنی: مبارزه آزاد) یک ورزش رزمی تن به تن چینی است که از سبکهای ترکیبی کونگفو و کشتی با عناصری از بوکس غربی ایجاد شده است. این سیستم رزمی در اوایل سده بیستم به منظور حداکثر کاربردپذیری و با تاکید بر فنون پرتابی، قفلی، و گلاویزی قابل استفاده در مبارزات خیابانی و زندگی واقعی ابداع شد و به نیروهای ارتش و پلیس چین به عنوان روش آموزشی استاندارد مبارزات تن به تن آموزش داده میشود.[۱] ساندا در کنار تالو یکی از دو بخش هنر رزمی مدرن چینی ووشو به شمار میاید. در دو گروه ساندا آقایان و بانوان در مسابقات بینالمللی برگزار میگردد.[۲]
در مسابقات ساندا شرکتکنندگان از سه دسته اصلی ضربات مشت، ضربات لگد و فنون پرتابی استفاده میکنند. پوشیدن دستکش باعث میشود تا استفاده از دسته چهارم فنون ووشو یعنی تکنیکهای گلاویزی بسیار محدود شود چون بسیاری از این فنون به انگشتان باز نیاز دارد. دستکش همچنین فنون دست قابل استفاده در مسابقه را هم عملاً محدود به ضربات مشت میکند.[۳]
مسابقات مدرن سانشو از دهه ۱۹۵۰ در بازیهای ملی تایوان برگزار میشد. در جمهوری خلق چین از سال ۱۹۷۰ این رشته ورزشی مورد توجه دولت قرار گرفت و در سال ۱۹۸۵ اولین تورنمنت بینالمللی ووشو که از مسابقات سانشو و تالو تشکیل میشد در چین برگزار شد. در بازیهای آسیایی ۱۹۹۰ پکن مسابقات سانشو به عنوان بخشی از رشته ووشو وارد بازیهای آسیایی شد. این رشته در سالهای اخیر در کشورهای دیگر به ویژه برزیل، مصر، فرانسه، برتانیا، ایران، ژاپن، کره، روسیه، آمریکا و ویتنام هم طرفداران زیادی پیدا کرده است.