به احترام داوری که نام ایران را در فینال جام ملت ها زنده می کند

علیرضا فغانی داوری ایرانی فینال جام ملت‌های آسیا را روز شنبه بین دو تیم کره جنوبی و استرالیا سوت می‌زند.

 کاش روز شنبه تیم ملی ایران در فینال جام ملت‌های 2015 آسیا حضور داشت و همچنان مردم فوتبالدوستان‌مان با هیجان و استرس جام ملت‌ها این ساعت‌های باقی مانده تا فینال را سپری می‌کردند ولی تیم ملی ما حتی به نیمه نهایی هم نرسید اما خوشحالیم که حداقل تیم داوری فینال از ایران است.

علیرضا فغانی مردی از کاشمر روز شنبه افتخار فوتبال ایران در آسیا خواهد بود. او اولین داور ایرانی است که فینال جام ملت‌ها را سوت می‌زند و این افتخار بزرگی برای داوری فوتبال ایران محسوب می‌شود.

علیرضا فغانی در خانواده‌ای کاملا فوتبالی و ورزشی بزرگ شد. پدرش محمد فغانی داور فوتبال و خودش هم فوتبالیست قابلی بود. در تیم نوجوانان بانک ملی‌ توپ می‌زد و سپس به تیم‌های دیگر رفت و در آخر سر هم به تیم‌های شهاب خودرو و اتکا پیوست و در لیگ دسته دوم فوتبال ایران هم بازی کرد اما مسئولان وقت فدراسیون فوتبال دستور دادند نمی‌توان هم داور بود و هم فوتبالیست، از بین این دو فقط یکی را باید انتخاب کرد. علیرضا فغانی هم داوری را به بازی ترجیح داد او عاشق داوری بود، هرچند مربیانی چون چراغپور و روزبهانی در فوتبال داشت و در زمان سربازی هم در تیم نیروی زمینی بازی کرد ولی در نهایت سوت داوری و قضاوت را به بازی کردن ترجیح داد.

محمد فغانی، پدر علیرضا در این باره می‌گوید: «همان زمان مربیانش می‌گفتند اگر علیرضا فوتبالش را ادامه بدهد می‌تواند به تیم ملی برسد. بازیکن مستعدی بود اما او داوری را به فوتبال ترجیح داد و می‌بینید که امروز جامعه داوری به او افتخار می‌کند. من و همه خانواده‌اش هم از این موفقیت خوشحال هستیم. ثمره تلاش‌های علیرضا به بار نشسته است و او فینال جام ملت‌ها را سوت می‌زند البته برای اینکه علیرضا به فینال جام ملت‌ها برسد یک کار دسته جمعی انجام شده است. باید از همه مسئولان فوتبال و داوری تشکر کنم از ارشد برازنده خدا بیامرز گرفته تا سید رضا غیاثی، حسین عسگری، مسعود عنایت و منوچهر نظری و خوشخوان و... همه آنها برای فغانی زحمت کشیدند و بیشتر از همه خود علیرضا تلاش کرد. باید از مهدی تاج هم تشکر کنم که یک دست هدست داوری برای علیرضا خرید.»

علیرضا فغانی در جام جهانی 2014 برزیل هم به عنوان داور ذخیره حضور داشت و پس از مدتی یعنی در ژانویه 2015 به فینال جام ملت‌های آسیا رسید. با این حال پدرش می‌گوید:« علیرضا هنوز داور ایده‌آلی نشده و هرچه بیشتر قضاوت کند بهتر خواهد شد و امیدوارم او در جام جهانی 2018 روسیه سوت بزند.»

علیرضا از همان دوران کودکی با داوری و قضاوت در فوتبال آشنا شد همان زمانی که فاصله 12 کیلومتری خانه تا بیمارستان را به همراه پدر و برادرش( محمدرضا) می‌دوید تا آمادگی جسمانی‌ خوبی پیدا کند، به داوری عشق و علاقه پیدا کرد. پدرش یکی از داوران خوب فوتبال بود اما در سال 62 نتوانست داور ملی شود چون زبان انگلیسی را به خوبی بلد نبود. همان موقع فهمید که اگر پسرانش می‌خواهند داوری درجه اول و ممتاز بین المللی شوند باید زبان انگلیسی را هم بلد باشند و به همین دلیل دو پسرش را تشویق به فراگیری زبان انگلیسی کرد تا در کنار آمادگی جسمانی و دانش داوری زبان انگلیسی را هم به طور کامل فرا بگیرد و اکنون او دو داور به فوتبال ایران تحویل داده است. علیرضا و محمدرضا فغانی.

پشتکار یکی از ویژگی‌ها مثبت شخصیتی علیرضا فغانی است. او در ایران روزی 6 جلسه تمرین می‌کند آن هم در شرایطی که در دانشگاه تربیت بدنی مشغول تحصیل هم هست.

پدرش می‌گوید:« وقتی دانش آموز بود هرچه به او می‌گفتیم درس بخوان به حرفم گوش نمی‌کرد و عاشق فوتبال و داوری بود اما امروز او با همه مشغله‌هایی که دارد در دانشگاه جامع علمی کاربردی مشغول تحصیل است تا مدرک دانشگاهی‌ هم بگیرد ولی در گذشته فقط تا سطح دیپلم درس خواند ولی امروز می‌داند که باید تحصیلات دانشگاهی هم داشته باشد.»

وقتی با محمد فغانی همکلام می‌شویم می‌فهمیم که این پدر گلایه هم کم ندارد اما می‌گوید:« هرچه بود گذشت الان وقت مطرح کردن گلایه‌ها نیست همه باید خوشحال باشیم که علیرضا روز شنبه فینال جام ملت‌ها را سوت می‌زند. فقط دوست دارم مردم بدانند که همسر و فرزندان علیرضا و کل خانواده خیلی سختی‌ها را تحمل کردیم تا او امروز به این سطح رسیده و بازهم باید از همه مسئولان فوتبال تشکر کنم گلایه‌ها هم دیگر نمی‌خواهم بر زبان بیاورم. باید از مسئولان شهرداری تهران هم تشکر کنم چون علیرضا کارمند شهرداری منطقه 20 است.»

علیرضا فغانی پدر دو فرزند است. سپهر 12 ساله و ساغر 3 ساله که روز شنبه این پسر و دختر با اینکه دل‌شان برای پدر تنگ شده بازهم مجبورند دوری او را تحمل کنند و فقط از پای تلویزیون او را در میدان سبز فوتبال ببینید. البته همراه این دو فرزند و خانواده فغانی، بینندگان میلیونی زیادی پدرشان را می‌بینند و آنها به داشتن چنین پدری افتخار می‌کنند.

سپهر فغانی هم مثل پدرش به فوتبال علاقه دارد اما پدر گفته که باید درسش را در اولویت قرار بدهد.

تمام فوتبالدوستان ایرانی روز شنبه برای این داور خوب و بزرگ کشورمان آرزوی موفقیت می‌کنند حتی آن مربیان و بازیکنانی که در لیگ برتر ایران با حرف‌ها و مصاحبه‌هایشان علیرضا را آزرده بودند شاید روز شنبه از کرده خود پشیمان شوند و بیشتر قدر فغانی و همه داوران زحمتکش و پرتلاش فوتبال ایران را بدانند.

به گزارش خبرگزاری فارس، فغانی روز شنبه می‌تواند انتقام فوتبال ایران را هم خیلی شیک و با کلاس از داور استرالیایی بگیرد. بنجامین ویلیامزی که با اخراج مهرداد پولادی در بازی ایران و عراق یکی از دلایل حذف تیم ملی را فراهم کرده بود هم روز شنبه قطعا داوری خوب فغانی را نظاره‌گر خواهد شد و پای درس داوری او می‌نشیند. داور استرالیایی در رده بندی داور چهارم است و روز شنبه باید نحوه قضاوت و مدیریت علیرضا فغانی را در میدان ببیند و بیاموزد تا بداند در آینده چگونه بازی‌ها را بهتر قضاوت کند تا مجبور نشود صفحه‌های اجتماعی‌اش را ببند!

فغانی در یک نگاه:

نام و نام خانوادگی: علیرضا فغانی
تاریخ تولد: 1357/1/1
محل تولد: کاشمر
قد: 176 سانتیمتر
وزن: 70 کیلوگرم
میزان تحصیلات: فوق دیپلم زبان انگلیسی
شغل: کارمند شهرداری
سال شروع داوری: 1373
سال ورود به لیگ برتر: 1382
سال ورود به لیست فیفا: 2008
رشته قضاوت: فوتبال – داور وسط

درخشان: در ایران مربیانی بهتر از کـروش داریم!

 در پی حذف تیم ملی ایران از جام ملت های آسیا، حمید درخشان به منتقد شماره یک کارلوس کروش تبدیل شد. سرمربی پرسپولیس طی روزهای اخیر در چند نوبت و به صورت متوالی علیه سرمربی تیم ملی مصاحبه کرد که البته این انتقادات واکنش مرد پرتغالی را نیز به همراه داشت. در همین گیر و دار شنیدیم باشگاه پرسپولیس به حمید درخشان توصیه کرده دیگر علیه کروش و تیم ملی مصاحبه نکند و... در این ارتباط بد ندیدیم قبل از بازی عراق و کره جنوبی سراغ سرمربی پرسپولیس برویم و سؤالاتی که طی چند روز اخیر در ذهن مان رژه رفته را با وی در میان بگذاریم. در طول این گپ و گفت چالشی، گاهی صدای درخشان بالا رفت و گاهی هم از پرسش های ما دلخور شد و در انتها هم بالاخره خندید! به نظر خودمان که مصاحبه جالب و متفاوتی شد البته تا نظر شما خواننده گرامی چه باشد!

شنیدیم باشگاه پرسپولیس به شما توصیه کرده دیگر علیه کارلوس کروش مصاحبه نکنید.
کی گفته؟!

گفتیم که شنیدیم... حالا این موضوع را تکذیب می کنید یا تأیید؟
(بلافاصله) نه! هیچ کس چنین حرفی به من نزده است البته قرار بر این شده که در فرصتی مناسب و با انتشار یک بیانیه، جواب حرف های سرمربی تیم ملی را بدهم.

مثل سرمربی استقلال؟!
حالا منتظر باشید تا خودتان ببینید شبیه بیانیه سرمربی استقلال است یا نه!

می خواهیم به روز بازی با عراق برگردیم. آیا شما انتظار داشتید تیم 10 نفره ایران، عراق 11 نفره را شکست دهد؟!
مگر کره جنوبی را 10 نفره و با همین بازیکنان نبردیم؟!

فرق می کند آقای درخشان! آن بازی در تهران و پیش چشم هزاران تماشاگر ایرانی برگزار شد و تازه دقایق 10 نفره شدن تیم ملی بسیار کمتر بود؛ در حالی که ما جلوی عراق و پس از اخراج پولادی، حدود 80 دقیقه 10 نفره بودیم، دو مرتبه گل خوردیم و به بازی برگشتیم...
به نظر شما این معجزه بوده؟!

معجزه نبود اما کار بسیار سختی است و در فوتبال ما سابقه نداشته تیمی 90 دقیقه 10 نفره باشد، دو بار عقب بیفتد و باز جبران کند.
چرا شما و روزنامه خبرورزشی از کارلوس کروش حمایت می کنید؟!

شما گزینه بهتری سراغ دارید؟!
این همه مربی خوب و بزرگ در اروپا هست که با این مبلغی که کروش گرفته، با سر به ایران می آیند! کروش یکی از مربیان گران دنیاست. پول خوب می گیرد و باید کار خوب ارائه بدهد. او باید ایران را قهرمان جام ملت ها می کرد وگرنه...

(به میان حرفش می پریم) اگر داور اجازه می داد، شاید به نیمه نهایی و فینال هم می رسیدیم ولی آخرین قهرمانی ما در جام ملت ها سال 1976 اتفاق افتاد. می دانید چند سال قبل؟!
(با عصبانیت) کجای داوری ایراد داشت؟!

یعنی اخراج پولادی درست بود؟!
(با عصبانیت بیشتر) بازیکن حرفه ای نباید بداند کارت زرد دارد؟ اصلاً او آن جلو چه کار می کرد؟ چرا با گلر حریف بی دلیل قاطی شد و خودش را زمین انداخت و تمارض کرد؟! یک مقدار واقع بینانه برخورد کنیم. اگر فوتبال برتر و منطقی تر ارائه می دادیم، آیا کار به آنجا می کشید؟

قبول ندارید که تا قبل از 10 نفره شدن و اخراج مهرداد پولادی، ما سرتر از عراق بودیم و حتی به گل هم رسیدیم؟
(با همان لحن) چقدر سرتر بودیم؟ آیا ما جلوی عراق هم قرار است بازنده وارد زمین شویم؟!

آقای درخشان، همین عراق 5 لژیونر دارد و تیم گردن کلفتی است.
(صدایش باز هم بالاتر می رود) لیگ همین عراق آماتور است. یک استادیوم درست و حسابی و با استانداردهای AFC ندارد. نصف عراق دست تروریست های داعش است. آن وقت ما باید به این حریف ببازیم؟! حالا شما خودتان خواهید دید که همین عراق حداقل با اختلاف 2 گل به کره جنوبی می بازد (همان طور که در مقدمه مصاحبه نوشتیم، این گپ و گفت قبل از بازی عراق و کره جنوبی انجام شده است.)

شاید این اتفاق بیفتد ولی اگر کره جنوبی هم قرار بود 90 دقیقه 10 نفره مقابل عراق بازی کند، همین حرف را می زدید؟
من نمی دانم شما دنبال چه چیزی می گردید؟! من بحث فنی مطرح می کنم شما باز هم سراغ 10 نفره شدن ایران می روید یا بحث داوری را پیش می کشید!

آخر زمین و زمان می دانند بنجامین ویلیامز استرالیایی علیه تیم ایران سوت زد و حتی مارک بوسنیچ و جان آلویسی هموطنان او هم به این امر اعتراف کردند و شکست ایران مقابل عراق را فقط به اشتباهات داوری ربط دادند.
اصلاً داور استرالیایی علیه ما سوت زد. اگر کارلوس کروش در کنفرانس مطبوعاتی علیه کمیته داوران فوتبال آسیا و همین بنجامین ویلیامز حرف نمی زد، آیا این اتفاقات می افتاد؟ یک مربی حرفه ای باید بداند چگونه مصاحبه کند و گزک دست کمیته داوران ندهد. از آن گذشته چرا آن روزی که توپ ازبک ها یک متر داخل دروازه رفت و سیدجلال حسینی آن را از توی گل بیرون کشید، کروش حرفی نزد؟ آن روز داوری به نفع ایران بود و حالا...

انصافاً شما جای کروش بودید، از نحوه قضاوت داوران در بازی های ایران در جام ملت های آسیا اظهار رضایت می کردید؟
باز برگشتید به خانه اول! آقاجان قاطعانه اعلام می کنم 80 درصد حذف ایران از جام ملت ها گردن کروش بوده است. اگر هم تا یک چهارم نهایی جام ملت ها صعود کردیم، به لطف زحمت و تلاش بازیکنان بوده است.

بی رودربایستی، اگر یکی از همکاران شما می آمد و برد پرسپولیس در دربی هفتاد و نهم را فقط به بازیکنان تیم تان ربط می داد و اعلام می کرد حمید درخشان هیچ نقشی در این پیروزی نداشته است، چه حالی به شما دست می داد؟
(شمرده شمرده و با طمأنینه) آقای عزیز! ما برای چه مربی خارجی می آوریم؟ او باید تأثیرگذار باشد. فوتبال خوشگل و تماشایی را یاد بدهد و تیم را قهرمان کند. 7 تا گل در این تورنمنت زدیم همه اش روی ضربات ایستگاهی و ضربه کاشته بود... این هم شد تاکتیک؟!

ضربات ایستگاهی جزو تاکتیک نیست؟!
چرا، ولی روش های دیگر چه می شود؟ همه عالم و آدم می دانند تیم ملی ایران در فاز تهاجمی مشکل دارد. این مسئله را هم انکار می کنید؟!

باید پذیرفت که کارلوس کروش، ساختار دفاعی ایران را اصلاح کرد. تیمی که همواره در فاز دفاعی در فوتبال آسیا مشکل داشت و گل های مفت می خورد، حالا جور دیگری بازی می کند...
(حرف مان را قطع می کند) ببخشید مگر قبل از کروش هم ما یک بر صفر نمی باختیم؟

معمولاً دقایق آخر گل می خوردیم و نمی توانستیم جبران کنیم! اصلاح ساختار دفاعی را نمی توان کتمان کرد!
این مسئله را هم نمی توان کتمان کرد که زمان مایلی کهن هم تیم ملی ما 6 تا 6 تا به کره جنوبی گل می زد. عربستان را هم می بردیم.

ولی همان زمان به همین عراق باختیم!
هر چه بگوییم، شما یک چیزی در دفاع از کروش رو می کنید. اگر قرار به دفاع و حمایت محض باشد که همین جا مکالمه را تمام کنیم!

وداع تلخ ستارگان پارسی در سرزمین کانگوروها

کی روش:اگربگویم مقابل عراق چه شده مادام العمر محروم می شوم.

کارلوس کی روش پس ازشکست تیم ملی کشورمان مقابل عراق در نشست خبری، گفت : نمی خواهم در خصوص شکست مقابل عراق صحبت کنم، زیرا در صورت انجام کار باید به 34 سال مربیگری خود پایان دهم و این کار منصفانه نیست.

وی ادامه داد: اگر در بازی نخست مقابل بحرین در خصوص داوری صحبت کردم قصدم بی احترامی به داور نبود و خواهان حفظ سلامتی بازیکنان خود شدم. زمانی که دروازه بان عراق پولادی را هول می دهد چه کسی باید به اعتقاد شما کارت بگیرد؟

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، گفت: بیش از این صحبت نمی کنم چون محروم خواهم شد. به بازیکنان دو تیم تبریک می گویم و هردو تیم تلاش خوبی داشتند.

وی تصریح کرد: نمی توانم در حال حاضرحس خود را بیان کنم و فکر می کنم همه شما می دانید امسال چه اتفاقاتی رخ داده است.

کی روش اظهارکرد: از مردم ایران می خواهم که اتفاقات امروز را بررسی کنند تا مشخص شود چه اتفاقاتی در این مسابقه رخ داد.

وی ادامه داد: اگر بخواهم بگویم که در بازی امروز چه اتفاقی رخ داده مانند بازی با بحرین بازهم با من برخورد خواهد شد اما مطمئن باشید اگر از اتفاقات بازی امروز صحبت کنم مرا مادام العمر محروم می کنند.

سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، گفت: قلب ما در این دیدار شکسته و پر از دید است. همه شما اتفاقات داوری در دیدار با آرژانتین را دیدید که با ناداوری به مرحله بعد صعود نکردیم.

وی تاکید کرد: بازیکنان ایران روحیه جنگندگی دارد و آنها تا آخر عمرم در قلب من خواهند ماند.

کی روش در مورد آینده کاری اش، گفت: واقعا نمی دانم زیرا برخی اوقات در مربیگری به جایی می رسی که نمی دانی باید شغل خود را تغییر دهید یا خیر.

کی روش ادامه داد: بازهم از اینکه بگویم چگونه چنین داوری را انتخاب کردند خسته نمی شوم و حتی اگر لازم باشد در چمن ورزشگاه زانو می زنم و از کنفدراسیون فوتبال آسیا سئوال کنم که این چه انتخابی بود و واقعا می خواهم بدانم آیا ویلیامز امشب راحت خواهد خوابید؟ این سئوال را در کمال احترام می پرسم.

وی افزود:  نمی توانم بیش از این درباره حذف ایران صحبت کنم زیرا ممکن مجبور شوم شغل خود را کنار بگذارم. هنوز جوان هستم و می خواهم به کار مربیگری ادامه دهم.

مهران حاتمی: به بازی بعد فکر می‌کنیم / از نجابت ما سو استفاده می‌کنند

سرمربی تیم بسکتبال پتروشیمی گفت: برای بازی بعدی و جبران آماده می‌شویم.

 

به گزارش ایسنا، مهران حاتمی پس از شکست تیمش در مرحله نیمه‌نهایی لیگ برتر بسکتبال در جمع خبرنگاران اظهار کرد: به نظر من این باخت تنها یک باخت بود و اتفاق خاصی نیفتاده است و با قدرت برای مرحله بعدی آماده می‌شویم و مطمئنا جبران خواهیم کرد. این پیروزی را به تیم دانشگاه آزاد تبریک می‌گویم. آنها در نیمه نخست خوب کار کردند و توانستند فاصله امتیازی ایجاد کنند. با این حال ما در نیمه دوم خیلی خوب بودیم و بازیکنانم واقعا راضی کننده بودند. از اکنون به فکر بازی بعدی هستیم.

سرمربی تیم بسکتبال پتروشیمی در پاسخ به این سوال که عملکرد تیم داوری را چطور دیده؟ بیان کرد: من درباره داوری حرفی نمی‌زنم و تنها می‌گویم دانشگاه آزاد 38 ضربه آزاد داشت و ما 18 ضربه. این موضوع و تعداد خطا‌های بازیکنان ما و حریف وضعیت را نشان می‌دهد.

حاتمی در پاسخ به این سوال که آیا واقعا انتقادی به تیم داوری ندارد؟ بیان کرد: ما حجب و حیا داریم و چیزی نمی‌گوییم اما همه شلوغ می‌کنند و نتیجه می‌گیرند. به نظر شما انتقاد کردن من و ایجاد حاشیه مناسب است؟ نباید از نجابت ما سواستفاده شود. چون ما انتقاد نمی‌کنیم باید همه چیز به ضرر ما باشد؟ من ورزش را برای ورزش دوست دارم نه برای حاشیه. از حاشیه ورزش هم متنفرم.

او افزود: شما تنها تعداد خطای دو تیم را نگاه کنید متوجه همه چیز می‌شوید. نکته جالب توجه اینجا است که ما در نصف مسابقه دفاع زون (منطقه‌ای) داشتیم و این همه خطا کرده‌ایم. کسانی که بسکتبال می‌دانند متوجه حرف و منظور من می‌شوند.

به گزارش ایسنا، تیم بسکتبال پتروشیمی برابر دانشگاه آزاد با نتیجه 70 بر 66 مغلوب شد و حالا باید برای رسیدن به فینال در دو دیدار بعدی برنده شود.

ماجرای جالب هدست‌های ایرانی؛ داور صدای اورژانس را زودتر از کمک‌هایش می‌شنید!

خسته کننده است اگر بحث حقوق نگرفتن داوران را دوباره وسط بکشیم. بحث تکراری که به نظر فقط منجر به سیاه کردن کاغذ می‌شود! وگرنه مسوولان فدراسیون آنقدر مسائل مهم‌تر از این دارند که اینگونه بحث‌ها برای آنها تلف کردن وقت محسوب می‌شود.

البته اگر داوران به‌عنوان شغل اصلی به داوری نگاه می‌کردند و کار اول آنها محسوب می‌شد، معلوم نبود تا به این لحظه و با این بی‌توجهی‌ها چه بلایی سر زندگی‌شان می‌آمد! خارج از این بحث تکراری که شاید خاطر مسوولان را مکدر کند و منجر به سر رفتن حوصله آنها بشود شاید پیش کشیدن یک بحث جدید از این جامعه که مهم نیز به حساب می‌آید و باعث پیشرفت می‌شود، جذاب و خواندنی باشد.

«هدست»؛ فوتبالی‌ها با این واژه آشنا هستند. گوشی‌هایی که مخصوص داوران است و به وسیله آن داور وسط با کمک‌هایش ارتباط برقرار می‌کند و می‌تواند این ارتباط از اشتباهات گروه داوری کم کند اما از آنجایی که اختلاف حق و حقوق بازیکنان و داوران تفاوتی به اندازه زمین و آسمان است!

این بار هم در اختیار قرار دادن امکانات به روز داوری که در مقابل هزینه‌های هنگفتی که در فوتبال خرج می‌شود ناچیز است، به اندازه حق و حقوق این دو قشر تفاوت زمین تا آسمان را دارد! اما چون قرار نیست پول زیادی برای داوران خرج شود این بار هم مثل حقوق این قشر امکانات هم نادیده گرفته شده!
به کمی عقب‌تر برگردیم به زمانی که فغانی بعد از جام جهانی کلیپی از گروه داوران آورد که با همین هدست‌ها چطور با هم در ارتباط بودند. دیدن این تصاویر برای هر بیننده‌ای جالب بود. در همان مقطع هم توضیحاتی در این زمینه داده شد اما طبق معمول به دست فراموشی سپرده شد! البته پیش کشیدن ماجرایی از هدست‌های ایرانی که در یک بازی در اختیار داوران در لیگ قرار گرفته شد، خالی از لطف نیست. ماجرا از این قرار است که در یکی از بازی‌های لیگ به یکی از گروه‌های داوری هدست‌های ایرانی را می‌دهند. داوران هم خوشحال از در اختیار گرفتن این تکنولوژی وارد زمین می‌شوند اما خیلی طول نمی‌کشد که آنها از اینکه قبول کردند با این هدست‌ها به زمین بروند پشیمان شده و در نیمه دوم حاضر به استفاده از آن نمی‌شوند. گویا در طول بازی پارازیت‌هایی که روی گوشی‌ها می‌افتد آنقدر آزاردهنده بوده که داوران تمرکزشان را از دست می‌دادند، به این نحو که داور وسط صدای مسوولان اورژانس، نیروی انتظامی و ارگان‌هایی از این دست را بهتر از کمک داوران خود می‌شنیده! داور بازی در جریان بازی همه اتفاقاتی از این دست را با گوشی‌اش می‌شنیده و متوجه می‌شده که اورژانس مشغول هماهنگی چه مسائلی است! خلاصه اینکه پارازیت‌هایی که بر روی گوشی‌ها افتاده در نهایت آنقدر داور را کلافه می‌کند که مساله را با مسوولان در میان گذاشته و حاضر نمی‌شود دیگر از هدست‌ها استفاده کند و نیمه دوم مثل همیشه بدون گوشی وارد زمین می‌شود تا از دست پارازیت‌ها نفس راحتی بکشد. البته این مشکلات فقط شامل هدست‌های ایرانی می‌شود و هدست‌هایی که از خارج کشور وارد می‌شود این مشکلات را ندارد اما قیمتش خیلی بالاتر از هدست‌های ایرانی است.
***
هدست‌های ایرانی نشان داده که نمی‌تواند جای نمونه‌های خارجی را بگیرد اما نمونه‌های خارجی این دستگاه‌ها چه قیمتی دارد؟ از قرار معلوم در بین داوران ایرانی فقط علیرضا فغانی است که به دلیل حضور در جام جهانی توانسته این وسیله را در اختیار بگیرد. گویا مسوولان فدراسیون از امارات برای این داور یک هدست به مبلغ 10 میلیون تهیه کردند و در اختیار این داور گذاشته‌اند اما دیگر داوران هنوز این تکنولوژی را در اختیار ندارند! حال اگر قرار باشد این تکنولوژی در اختیار تمام داوران قرار بگیرد هزینه‌ای بالغ بر 200 میلیون برای فدراسیون خواهد داشت. هزینه‌ای که اگر برای داوران در نظر گرفته شود در قبال هزینه‌های دیگری که در این فوتبال صرف می‌شود، ناچیز است. با بر آورد هزینه‌هایی که در این فوتبال می‌شود آیا داوران لیگ برتر که از نظر حق و حقوق در شرایط مناسبی نیستند حق در اختیار گرفتن تکنولوژی روز دنیا را ندارند؟ 200 میلیون برای فدراسیونی با آن هزینه‌های بالا زیاد است؟ به نظر می‌رسد این کوچکترین حق داورانی است که در این لیگ بیشترین اذیت و آزار را می‌بینند.