پاراگوئه، کشوری نسبتاً کوچک در مرکز آمریکای لاتین است که بین دو کشور بزرگ این قاره به نامهای برزیل و آرژانتین محصور شده است.از جمعیت 6/5 میلیون نفری این کشور، حدود 90 درصد کاتولیک و بقیه پیرو سایر مذاهب و ادیان هستند. سرانه تولید ناخالص داخلی پاراگوئه 5500 دلار، نرخ تورم 9 درصد و میزان بیکاری در این کشور نیز 6/6 درصد برآورد شده است. از محصولات عمده کشاورزی این کشور می توان به کتان، دانه سویا، ذرت، گندم، تنباکو، نشاسته مانیوک، انواع میوه جات، سبزیجات، تخم مرغ و شیر اشاره نمود که در مجموع 1/23 درصد از کل تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهد. پایتخت پاراگوئه، شهر آسونسیون، زبان رسمی آن اسپانیولی و واحد پول رایج در این کشور گوارانی (PYG) نام دارد.............
شهروند| طی چندسال اخیر با پدیدهای مواجه هستیم بهعنوان رشد تولیدات محصول ایرانی البته نه در داخل کشور بلکه در خاک چین. این موضوع که بهدلیل هزینههای بالای تولید در ایران شکل گرفته نوعی خروج سرمایه ایرانی محسوب میشود. نگاهی گذرا به مشکلات صنایع کشور بیانگر این حقیقت است که هزینه تمام شده تولید در ایران بسیار بالاتر از کشورهای دیگر و حتی کشورهای همسطح است. رشد تورم به همراه نوسانات قیمت ارز از مواردی است که قیمت تمام شده را در ایران بالا برده است. این افزایش قیمت تمام شده باعث شده تا برخی از تولیدکنندگان داخلی برای ادامه فعالیت و حیات ناچار باشند تا تحت برند خودشان در چین تولید کنند. مسلم است که این نوع تولید باعث کاهش نرخ اشتغال و خروج سرمایه از کشور میشود اما ظاهرا برخی از تولیدکنندگان برای ادامه فعالیت چارهای جز این ندارند. «شهروند» برای بررسی این موضوع با «محسن بهرامی ارض اقدس» عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی و مشاور معاون اجرایی رئیسجمهوری گفتوگویی انجام داده که در ادامه میخوانید. طی چند سال اخیر رویهای در بخش تولید کشور شکل گرفته و آنهم تولید تحت برند ایرانی در کشور چین است. به نظر شما چرا این اتفاق رخ میدهد؟
این موضوع مدتهاست که جریان دارد و متاسفانه بسیاری از تولیدکنندگان داخلی به تولید در چین با برند ایرانی مبادرت میورزند. دلیل این موضوع این است که هزینههای تولید در کشور ما به اندازهای بالاست که میتوان گفت تولید در برخی موارد بهصرفه نیست. نرخ بالای تورم در ایران باعث شده تا هزینههای تولید نیز با افزایش همراه باشد اما در چین، نرخ تورم تک رقمی هزینههای تولید را کاملا پوشش داده و موجب شده تا قیمت تمام شده کالای تولیدی پایین بوده و تولید بهصرفه باشد.