وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

وبلاگ تفریحی

دانلود آهنگ، دانلود فیلم، دانلود عکس، اس ام اس

روشهایی عالی و موثر برای از بین بردن بوی بد پا

تک دختر



اگر شما هم با مشکل بوی بد پا مواجه هستید با ما همراه شوید. نمک و جوش شیرین می تواند کفش ها را ضدعفونی کند و بوی عرق آن را از بین ببرد.
گاهی اوقات کفش هایمان به دلیل عرق کردن پا، بوی ناخوشایندی دارد و جایگاهی برای رشد قارچ ها و باکتری هاست اما با روشی که در ادامه می خوانید، می توانید از بوی بد و بیماری جلوگیری کنید.
قبل از هر کار بهتر است همیشه قبل و بعد از پوشیدن کفش، پاهای خود را خوب با آب و صابون بشویید، به گفته مادربزرگ ها، مریضی یا از پا شروع می شود یا از سر، به همین دلیل بهداشت پا بسیار مهم است.
جوراب های نایلون و پلی استر را کنار بگذارید و سعی کنید جوراب پنبه ای یا پشمی بپوشید تا پای شما کمتر عرق کند و کمتر بو بگیرد.
کفش را بدون جوراب نپوشید زیرا پا بیشتر عرق می کند و بو می گیرد.
کفش هایتان را حداقل هر دو روز زیر نور آفتاب قرار دهید تا هم هوا بخورد و هم باکتری های آن از بین برود.
تا جایی که امکان دارد از پوشیدن کفش های پلاستیکی خودداری کنید به غیر از بوگرفتن کفش به چشمان شما نیز آسیب می رساند.
اگر کفش ها قابل شست و شوست، بهتر است هر از گاهی آنها را بشویید.
هر روز جوراب هایتان را عوض کنید.
اگر پاهایتان خیلی عرق می کند ممکن است به دلیل مصرف ادویه باشد بنابراین باید مصرف ادویه را کمتر کنید یا بهداشت پاها و کفش ها را بیشتر رعایت کنید.
چای دم کنید، پس از خنک شدن آن را در لگنی بریزید سپس پاها را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه در آن قرار دهید، بعد از آن پاها را با آب و صابون بشویید.
در یک لگن یک فنجان سرکه و یک لیتر آب بریزید و دو بار در هفته پاهایتان را در آن قرار دهید.
داخل کفش ۲ قاشق غذاخوری نمک دریا یا جوش شیرین بریزید و حداقل ۱۲ ساعت بگذارید در کفش بماند، روز بعد نمک و جوش شیرین را از کفش پاک کنید؛ کفش ها نه تنها بوی عرق نمی دهد بلکه خوش بو می شود.

جوراب هایی که زندگی مرا تغییر دادند

در آن صبح پاییزی سال 1990 وقتی داشتم جوراب هایم را میپوشیدم، هیچ فکر نمیکردم یک جفت جوراب کتان ناقابل بتواند زندگی مرا تغییر دهد.

آن روز قرار بود دوستانم به خارج شهر بروند و من قول داده بودم از حیوانات آنها مراقبت کنم ولی این حیوانات نه سگ بودند که قرار باشد با آنها بیرون بروم و نه گربه که قرار باشد خاکشان را عوض کنم.

آنها تعدادی مرغ بودند که دوستانم از دامداری صنعتی نجات داده بودند. با این حال، با خودم فکر کردم آیا نگهداری از چند تا مرغ میتواند کار سختی باشد؟

هنوز چند دقیقه از رسیدنم به خانه دوستانم نگذشته بود که متوجه شدم این جامعه مرغی چقدر پیچیده و جالب است. بعضی از مرغها گستاخ بودند، بعضی خجالتی، بعضی سمج و بعضی خیلی شاد.

یکی از مرغ ها مرتب به جوراب های من که خال های نارنجی داشتند علاقه نشان میداد. این مرغ، که اسمش هیلی بود، بد جوری عاشق جوراب های من شده بود! او مرتب نوکش را به جوراب های من می مالید و همه جا دنبال من می آمد.

من تمام روز مرغها را در حال قدقد کردن، شکار غذا در علفها، مشاجره و آرایش کردن تماشا کردم. این مرغها دنیای فعالی داشتند که من هرگز تصورش را هم نمیکردم.

عصر آن روز پس از آنکه مرغ ها را به طویله ای که مخصوص خوابشان بود بردم، لباسهایم را شستم و روی طناب آویزان کردم.

صبح روز بعد، هر دو جوراب من ناپدید شده بودند و فقط دو گیره لباس به عنوان مدرک جرم باقی مانده بودند.

خیلی طول کشید تا آنها را پیدا کردم. هیلی نه تنها جوراب ها را دزدیده بود، بلکه یک تخم هم گذاشته بود و با دقت دو جوراب را دور آن بسته بود.

من آنجا با دهان باز ایستاده بودم که او سرش را بالا آورد و با نگاهی التماس آمیز به من نگاه کرد. او آن جوراب ها را میخواست و از من می خواست که آنها را به او ببخشم. من هم همین کار را کردم.

از آن روز من دیگر گوشت مرغ و تخم مرغ نخوردم. دیگر نمیتوانستم رابطه بال ها و پاها و سینه ها در بشقابم را با هیلی و دخترهای دیگر از یاد ببرم. خیلی طول نکشید که وگن شدم.

پایان غم انگیز داستان این است که هیلی خیلی زنده نماند. او که در نتیجه زندگی قبلی خود در دامداری صنعتی رنجور و ناتوان شده بود، چند روز پس از این ماجرا در خواب مرد.

ولی من هرگز او و شوخ طبعیش را فراموش نمیکنم و این سوال را با خود به گور خواهم برد که او آن جوراب ها را چطور از طناب رخت ها پایین کشیده بود.

منبع: جام نیوز

ساپورت یا همان جوراب شلواری به حدی وقیح است که در غرب به عنوان یونیفورم مخصوص زنان

روسپی و فاحشه شناخته می شود. همچنین کارگردانان فیلم های پورنوگرافی برای تحریک بیشتر

مخاطبان این فیلم ها، لباس چسبنده ساپورت را بر تن بازیگران پورنو می کنند. متأسفانه برخی

بدون توجه به اینکه این لباس مخصوص زنان بدکاره است، این جوراب شلواری های ارزان قیمت را

تهیه کرده واز اینکه مد روز را به تن کرده اند احساس غرور نیز می کنند؛ غافل از اینکه با این

پوشش، خود را در معرض نگاه های حریصانه مردان هیز وهوسران قرار می دهند.