به گزارش رودآور، «امیر شیراوند» گفت: سرد شدن هوا و پوشیده شدن ارتفاعات الوند از برف، سبب شده تا وحوش برای تأمین خوراک از الوند به خانگرمز مهاجرت کنند که این روند در تابستان معکوس است.
وی با اشاره به اینکه طرح سرشماری وحوش در اوایل فصل تابستان و نیز در فصل زمستان انجام می شود، اظهار کرد: با توجه به سرشماری اخیر در زمستان، افزایش شمار وحوش به ویژه قوچ و میش در منطقه حفاظت شده خانگرمز تویسرکان را شاهد هستیم.
مدیر اداره محیط زیست شهرستان تویسرکان، به روز کردن آمار تعداد گونه های جانوری موجود در مناطق به منظور برنامه ریزی مناسب برای تامین علوفه مورد نیاز و آبشخور را از اهداف سرشماری برشمرد و افزود: در این سرشماری شناسایی 450 راس کل و بز و 180 راس قوچ و میش در خانگرمز تویسرکان توسط چهار تیم صورت گرفت.
شیراوند تصریح کرد: با توجه به طرح سرشماری وحوش می توان در صورت کاهش گونه های جانوری به بررسی علل و عوامل دخیل در این امر پرداخت تا به موقع راهکارهایی مناسب برای جلوگیری از انقراض، شکار بی رویه و یا بروز بیماری ارائه داد.
وی تأمین بودن غذای مورد نیاز و امنیت جانی را از شرایط مطلوب منطقه خانگرمز تویسرکان برای وحوش نام برد و گفت: باید توجه داشت که مهاجرت گونه های جانوری به میزان بارندگی نیز بستگی دارد و در صورتی که بارندگی بیشتر و دشت ها سرسبز تر باشند میزان مهاجرت هم کاهش می یابد.
به گزارش رودآور؛ منطقه حفاظت شده خانگرمز با وسعت 79 هکتار درفاصله 30 کیلومتری غرب شهرستان تویسرکان، 25 کیلومتری شرق شهر اسدآباد و در سمت جنوب غربی همدان و شمال غربی شهر فرسفج قرار دارد که از سال 1363 به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام شد و در سال1380 نیز به منطقه حفاظت شده ارتقا یافت.
در حدود 26 گونه از رده پستانداران، 61 گونه از رده پرندگان، 14 گونه از رده خزندگان و دو گونه از رده دوزیستان در منطقه حفاظت شده خانگرمز حضور دارند.
محمد پور با اشاره به اینکه برخی از گونههای جانوری به خصوص درندگان بعد از نگهداری و اهلی شدن قابلیت بازگشت به طبیعت را از دست میدهند افزود: اهلی کردن وحوش سبب حذف این گونه جانوری از حیات وحش میشود.
وی با تاکید براینکه مرم از نگهداری حیوانات وحشی بدون مجوز جدا خوداری کنند از دوستداران حیات وحش خواست تا در صورت مشاهده چنین تخلفاتی مراتب را به نزدیکترین واحد محیط زیست استان اطلاع داده و یا با شماره تلفنهای 3-33541001 تماس حاصل نموده تا در زمینه جلوگیری و کشف تخلفات اقدام لازم صورت پذیرد.
به هنگام انجام تحقیقات میدانی توسط محققان موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور در منطقه ساحلی بندر امام حسن (ع) در محدوده منطقه نفتی بهرگان در شمال استان بوشهر، مسیر رد پاهای ناشناخته ای در ناحیه بین جزر و مدی مشاهده و ثبت شد.
به گزارش ایرنا از روابط عمومی موسسه تحقیقات شیلات، مسیر حرکتی این رده پاها به نحوی بود که از دریا به خشکی و تا قبل از سکوی ساحلی ادامه داشت و مجددا به سمت دریا رد یابی شد.
بر اساس نتایج بدست آمده از بررسی های انجام شده، مشخص شد اثر و رد پا به جا مانده از سه بخش ناحیه پیشین و میانی با شباهتی به کف پای انسان ولی کمی انحناء دار و ناحیه دمی نسبتا ضخیم و کوتاه قابل تشخیص بوده است.
برای رد پاهای مورد نظر دو اثر راست گرد (پا چپ) و چپ گرد ( پا راست) قابل تشخیص است، دامنه طول تمام رد پا با احتساب بخش دم 49-44 سانتی متر و میانگین فواصل اثر متوالی دو گام با یکدیگر 26 سانتی متر اندازه گیری و ثبت شد، عمق اثر و رد پا بجا مانده از بخش پیشین و میانی 5-3 میلی متر متغیر و بخش انتهایی (دم) فاقد عمق اثر قابل تشخیص بوده است.
هر چند بررسی اندازه گیری های ثبت شده و چگونگی انحنای پا چپ و راست مشخص کرد که این اثر به احتمال بسیار زیاد متعلق به یک نمونه ناشناخته است، اما در تعداد محدودی از رد پاها اختلافاتی به لحاظ فاصله گام های طی شده، فواصل عرضی رد پاهای قرینه با یکدیگر، طول و کشیدگی انتهای باریک دم و حتی قوس و انحنای بخش پیشین و میانی مشاهده شد.
بر اساس مطلعات انجام شده با استفاده از نرم افزارهای تخصصی اندازه گیری نسبت ها و ابعاد، شفاف سازی و تنظیم کنتراس تصاویر و همچنین بررسی منابع مرتبط با کلیدهای شناسایی رد پا حیات وحش، نوع اثر به جا مانده و رد پای مورد نظر با هیچکدام از نمونه های جانوری ایران و منطقه (پستانداران، پرندگان، دوزیستان و خزندگان) و حتی انسانی (با انواع پوشش کفش به دلیل بررسی احتمال رد پا غیر جانوری) مطابقت نداشته است.
تاکنون نیز هیچگونه گزارش مستندی مبنی بر اثر جانوری و یا انسانی مشابه از داخل و خارج از کشور برای آن دریافت و ارایه نشده و به عنوان یک موضوع ابهام برانگیز باقی مانده است.
جزییات پژوهش انجام گرفته همراه با تصاویر متعدد، اطلاعات مربوط به اندازه های ثبت شده و ویژگی های اثر و ردپا و نیز مقایسه های انجام شده با نمونه ردپاهای احتمالی مشابه در منطقه، در قالب گزارش مستند تهیه و تنظیم شده است و موضوع شناسایی اثر و رد پا از سوی فریدون عوفی پژوهشگر و عضو هیات علمی موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور در حال بررسی و پیگیری است.