جلسه"نحوه انجام پروژه تحقیقاتی توزیع آسیب های اجتماعی شهرستان هریس" در سالن اجتماعات فرمانداری

      تحلیل و بررسی مسائل یا آسیب های اجتماعی در مقیاس شهری مستلزم سازمان دهی و هم افزایی نیروهای فکری و اقدامات عملی است و این امر بدون شناخت وضعیت فعلی (موقعیت شناسی ) امکان شناسی (شناخت محدودیت ها و محذوریت ها ) و بالاخره هدف شناسی ( غایت شناسی) مقدور نخواهد بود  در همین راستا دومین نشست کارگروه تخصصی آسیب های اجتماعی شهرستان هریس در مورخ1393/10/10 در مکان همایش فرمانداری هریس و با حضور فرماندار جناب آقای یحیوی و بخشدار محترم بخش مرکزی شهرستان جناب آقای محمودی و همچنین مهیمانانی از معاونت امور پیشگیری استان اذربایجانشرقی ، دکتر عبداللهی و جمعی از روسای ادارات این شهرستان برگزار گردید در این نشست ابتدا فرماندار محترم این شهرستان با تاکید بر ضرورت انجام پژوهش های کاربردی در این زمینه از دکتر عبداللهی بعنوان مشاور علمی این نشست جهت انجام کار مطالعاتی زمینه یابی در سطح شهرستان جهت شناخت نوع و فراوانی آسیب های اجتماعی دعوت به همکاری کردند ایشان همچنین بر بسیج منابع شهرستان در راستای همکاری دراین زمینه قول مساعد دادند همچنین مقرر شد مصوبات این جلسه برای  ارائه گزارش آتی به حاضرین جهت پیگیری به اطلاع دستگاه های ذیربط شهرستان برسد . طی این نشست مدعوین استانی آقای وحیدنیا معاون محترم امر پیشگیری بهزیستی و سرکار خانم ها مقیمی فام ریس اداره فناوری،اطلاعات و آموزش بهزیستی استان و صبح خیز کارشناس مسئول امور پیشگیری بهزیستی استان در بحث های جداگانه ای به تبیین کیفیت و مراحل انجام کار تحقیقاتی مزبور پرداختند و آمادگی بهزیستی استان را در این زمینه یاداور شدند در ادامه دکتر عبداللهی طراحی نقشه توزیع آسیب های اجتماعی در سطح شهرستان را مستلزم همکاری جدی همه بخش ها و دستگاه های شهرستان دانستند و لزوم همکاری بین بخشی را در این راستا خواستار شدند ایشان همچنین بر استفاده از ظرفیت علمی دانشگاهای سطح شهرستان تاکید کردند و انجام یک فراتحلیل بر مطالعات دانشجویی انجام گرفته را خواستار شدند . درادامه برخی از مسئولین و مدعوین جلسه به ابراز نظر در خصوص مباحث مطرح شده پرداختند.

تفکرات آزار دهنده در جامعه برای بهزیستی

تفکرات آزار دهنده در جامعه برای بهزیستی

تاخواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو: یک ضرب المثل غلط و تفکر آزار دهنده ای است که متأسفانه بعضی ها آن را به عنوان یک اصل در زندگی خود پذیرفته اند. جماعت یعنی جمع دوستان ما، محله ما، اقوام و خانوادۀ ما اگر به کار غلطی دست می زنندمن هم باید همرنگ آنها باشم؟

باید مثل آنها زندگی کنم؟

در عوض هنگام انجام دادن یک کار خوبی که دیگران آن را انجام نمی دهند، همان دیگران وقتی انسان را به تمسخر می گیرند من باید این کار خوب و زندگی سالم را کنار بگذارم؟

به هر حال در زندگی باید اولا بندۀ خدا بود و رضایت او را در نظر داشت. و ثانیا به تفکرات و تمسخرهای دیگران اهمیتی نداد.

در قرآن در داستان زندگی پیامبران موارد فراوانی وجود دارد که پیروان ادیان الهی همواره مورد آزار و اذیت و تمسخر دیگران قرار داشته اند.

پس امروز تعجبی ندارد که وقتی به مسجد و نماز می روی، یا کارهای غلط را کنار گذاشته و زندگی سالمی را انتخاب می کنی تا رضایت خدای خود و بهزیستی دنیا را بدست بیاوری، مورد تمسخر و توهین قرار نگیری!!!