NFC چیست ؟؟

NFC  تکنولوژی جدیدی می‌باشد که در دهه‌ی‌ اخیر ظهور کرده است. NFC  تکنولوژی جدید با چندین ویژگی می‌باشد:
1.دارای برد کوتاه
2. فرکانس بالا
3. پهنای باند کوتاه
4. استفاده از ارتباط  wireless  بین دو دستگاهی که ویژگی  NFCرا دارند.

ارتباط بین دو دستگاهی که تکنولوژی NFC دارند از طریق فرکانس 13.56 مگاهرتز  ایجاد می‌شود. در واقع این فرکانس، فرکانس RFID می‌باشد. اگرچه RFID این قابلیت را دارد تا اطلاعات را از فاصله کمی دریافت و انتقال دهد اما NFC را محدودتر کرده‌اند و فاصله محدودی را تحت پوشش قرار می‌دهد. امروزه موبایل‌هایی که تکنولوژی NFC را دارند بسیار رایج شده‌اند. این تکنولوژی کاربردی و چاره ساز است، زیرا اکثر افراد دارای این نوع از تلفن همراه هستند و با خود جابه جا میکند.

این تکنولوژی به تلفن‌های همراه که دارای این تکنولوژی هستند این اجازه را می‌دهد که با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. همچنین ارتباط بین  NFC Reader  و NFC tag را نیز تأمین می‌کند. تکنولوژی NFC دارای پتانسیل زیادی می‌باشد به طوری نرم‌افزارها و یا سرویس‌هایی زیادی از  NFC استفاده می‌کنند مانند پرداخت الکترونیکی، بلیط الکترونیکی، تشخیص هویت، کنترل دسترسی، تبلیغات هوشمند، انتقال داده یا پول و ..........
به دلیل کاربرد پذیری بالا در اکثر مکان‌ها در نقاط مختلف اعم از دانشگاه‌ها، پژوهشکده‌ها، سازمان‌ها و شرکت‌ها از آن استفاده می‌شود.
به دلیل آنکه بر روی تکنولوژی RFID جهت بهبود یا تغییر آن فعالیت زیادی انجام می‌گیرد ،تکنولوژی NFC مورد کم لطفی و بی توجهی قرار گرفته است.

بعضی از موارد آن به شرح زیر می‌باشد:
1.NFC دارای برد کوتاهی می‌باشد در حالی که RFID دارای برد بلندی می‌باشد مخصوصا tag‌هایی که خود دارای انرژی و توان می باشند.
2.NFC tag ها به صورت پسیو هستند و که می‌توانند  reader یا writer در حالی که RFID tag هم به صورت  اکتیو و پسیو موجود می‌باشد.
3.تبادل اطلاعات به صورت ذاتی امن می باشد زیرا که برد کوتاهی دارد.
4.هر دستگاهی که در برد دستگاه دیگر قرار گیرد به راحتی در صورت تمایل بدون هیچ شرطی می تواند تبادل اطلاعات انجام دهد..
5.علاقه شرکت‌ها در به کارگیری این تکنولوژی و استفاده از سرویس‌هایی مانند پرداخت، اهراز هویت، کنترل دسترسی و .... به دلیل امن بودن و تطبیق و جفت شدن بدون هیچ شرط دستگاه‌ها با یکدیگر

این تکنولوژی در بعضی از کشورها به کارگیری شده و در بعضی نیز در مرحله آزمایشی می‌باشد. شرکت‌های ساخت تلفن همراه این تکنولوژی را درون تلفن قرار داده و داشتن این تکنولوژی برای تلفن همراه امروزه از ملزومات می‌باشد. تلفن‌هایی که امروزه دارای این قابلیت هستند افزایش یافته‌اند و این تکنولوژی تجاری‌سازی شده‌ است به طوری که افراد می‌توانند در هنگام خرید کالا مبلغ خود را با این تکنولوژی پرداخت کنند، دسترسی به اتاق‌های هتل یا آپارتمان، به روز کردن اطلاعات در شبکه اجتماعی،انتفال اطلاعات وضعیت بدن و تندرستی آن به سیستم‌های مانیتورینگ بیمارستان‌ها و دیگر ویژگی‌ها و کاربرد‌ها که از تلفن همراه استفاده می شود.

جهت پیشرفت تکنولوژی  NFC برای آن  چندین ویژگی در نظر گرفته اند. تکنولوژیOver the Air)OTA)  که به سیستم  NFC این قدرت را می‌دهد که بدون هیچ پیش نیازی عمل نماید.
secure Element)SE)پیش نیاز ذخیره اطلاعات پر ارزش می‌باشد و محیطی امن جهت ارتباط همزمان کارت هوشمند با سرویس‌های  NFC فراهم می‌کند. وابسته بودن به تکنولوژی دیگر از مشکلاتی است که  NFC با آن رو به روست. از دیگر مشکلات بزرگ  NFC داشتن ذی‌نفعان زیاد می‌باشد. NFC به دلیل دخالت و سهیم بودن شرکت‌های زیاد دارای محیطی پیچیده و پویایی می‌باشد و هریک از آنها تلاش می کنند تا سهم خود را در این رقابت افزایش دهند. مالکیت و مدیریت SE  از فاکتورهای برتر برای گرفتن سهم بیشتر می‌باشد زیرا هر تراکنشی باید از بعضی از نرم‌افزار‌هایی که از  SE استفاده می‌کند اجرا شود و مالک می‌تواند همیشه تقاضای سهم بیشتر بکند. اپراتور‌های تلفن همراه قوانینی در مورد  SE به نام UICC منشتر کردند. دیگر صاحبان  SE به مذاکره با سازمان های مالی اپراتورها و سازندگان کارت هوشمند در مورد این موضوع پرداخته‌اند.         

 

منبع: 

NEAR FIELD COMMUNICATION FROM THEORY TO PRACTICE

چگونه پیری پوست را به تاخیر بیندازیم

پرسشی از دکتر پروین منصوری متخصص پوست و مو
چگونه پیری پوست را به تاخیر بیندازیم؟

---

سوار تاکسی مخصوص بانوان شدم و توجهم به دست‌های خانم راننده جلب شد. خودش خیلی جوان بود اما دست‌هایش خشک و چروکیده. دستکش نخی‌ای را که خریده بودم، باز نکردم و آن را همراه کرایه به خانم راننده دادم و گفتم: «آفتاب پوست دستتان را خراب می‌کند؛ دستکش بپوشید.» خندید و گفت: «اهل این سوسول‌بازی‌ها نیستم. کار ما از زیبایی گذشته عزیزم!» تشکر کرد و پیاده شدم...

 همان موقع به ذهنم رسید از متخصصان سلامت بپرسم آیا این نکته حفاظت از پوست فقط از منظر زیبایی اهمیت دارد یا برای سلامتی پوست هم حیاتی است. چقدر اهمیت می‌دهید؟ این‌گفت‌وگوی خواندنی با دکتر پروین منصوری، متخصص پوست و مو و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، حتما نظرتان را تغییر می‌دهد. امیدوارم آن خانم راننده هم این گفت‌وگو را بخواند.

سلامت: بعضی از خانم‌ها با اینکه به زیبایی دست‌هایشان اهمیت می‌دهند و در پی مانیکور ناخن و کاشت آن هستند، وقتی در جمعی می‌روند و به پوست دست دیگر افراد نگاه می‌کنند، متوجه می‌شوند نسبت به همسن و سال‌هایشان، پوست پیرتری دارند. چرا؟

پیری پوست دست، تظاهر عواملی است که پیری وابسته به سن را به تعویق می‌اندازد یا برعکس آن را زودرس می‌کند. مهم‌ترین دلیل شکسته شدن رشته‌های کلاژن پوست و تخریب رشته‌های الاستیک آن و در یک کلام چین‌وچروک‌، نور خورشید است. همان‌طور که بارها هم گفته شد، محافظت از نور، پیری ناشی از نور را به تعویق می‌اندازد و باعث می‌شود این عامل به عوامل ایجاد پیری ناشی از سن افزوده نشود. شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید پوست دستتان با پوست دست مادربزرگتان، (هر چند تمام نکاتی را که الان ذکر می‌کنم رعایت کرده باشد) یکسان باشد. اگر جوان هستید، سعی کنید پوست دستتان را بکشید، احتمالا یا کشیده نمی‌شود یا اگر هم کشیده شود، تا آن را رها کنید بلافاصله به حالت اول برمی‌گردد. اگر همین کار را با پوست دست مادربزرگتان انجام دهید احتمالا به علت کم‌شدن خاصیت الاستیسیته و کاهش توان رشته‌های آن در پوست، پوست شکل می‌گیرد و پس از رها کردن مدتی طول می‌کشد تا به حالت اول برگردد. پیری ناشی از سن گریزناپذیر است ولی با رعایت نکاتی، می‌توان آن را به تاخیر انداخت.

سلامت: منظورتان از عواملی که پیری ناشی از سن را به تاخیر می‌اندازند، چیست؟

تغذیه مناسب حاوی همه گروه‌های غذایی به‌خصوص میوه‌ها و سبزی‌های تازه، پرهیز از نور آفتاب و حفاظت کامل از پوست با لباس‌های مناسب و ضدآفتاب‌ها، خواب کافی، پرهیز از استرس و تنش‌‌هایی که گاهی خودمان باعث آن می‌شویم، هوای سالم، ترک سیگار، قلیان و مصرف مایعات کافی. امروزه محققان معتقدند که تغذیه سالم، ورزش و خواب کافی مساوی است با بدنی سالم و پوستی زیبا و نیازی به مصرف ویتامین‌های گوناگون نیست.

سلامت: پس اینکه می‌گویند پوست خود را با فلان کرم تغذیه کنید یا میوه‌هایی را روی پوست بمالید، درست نیست؟

مالیدن میوه‌ها روی پوست امکان ایجاد حساسیت را بالا می‌برد بنابراین کار درستی نیست. امروزه مواد موثره ویتامین‌های موجود در میوه را به طور پایدار و در فرمول‌هایی خاص به صورت کرم تهیه می‌کنند. این کرم‌ها گاهی به دلیل داشتن خواص درمانی به‌وسیله پزشک هم تجویز می‌شوند. لایه سطحی پوست، رگ خونی ندارد و مواد مغذی از لایه زیرین یعنی درم، به آن می‌رسد. یعنی با تغذیه صحیح خون هر آنچه لازم است به پوست می‌رساند. مواد ضروری‌ای مثل پروتئین، آهن، روی، انواع ویتامین‌ها و ....

سلامت: درباره پوست دست چه توصیه‌هایی دارید؟

شما در روز بارها دست‌ها را با انواع شوینده‌ها می‌شویید. بسیاری از خانم‌ها حتی دستکش هم به دست نمی‌کنند و انتظار دارند این مواد پوستشان را خراب نکند. حتی آب به‌تنهایی می‌تواند باعث خشکی پوست شود. نه فقط هنگام کار با شوینده‌ها، بلکه در همه زمان‌هایی که مشغول کار روزانه هستید، دستکش بپوشید، یادتان نرود خشکی پوست باعث می‌شود عوامل فیزیکی و میکروبی به پوست وارد شوند و پوست چروکیده می‌شود. وقتی از خانه خارج می‌شوید، دست‌ها را از آفتاب محافظت کنید یعنی دستکش مناسب فصل دست کنید و در تابستان کرم ضدآفتاب به خصوص زینک‌اکسید بمالید چون سرما و گرما هر دو به پوست دست آسیب می‌رسانند.

یک نکته مهم دیگر این است که خانم‌ها مخصوصا دخترخانم‌های جوان باید از برنزه کردن پوست که امروزه مد شده، پرهیز کنند. شنا در استخر روباز نیز کار صحیحی نیست. لکه‌های قهوه‌ای که به مرور با افزایش سن زیادتر می‌شوند، علامت پیری ناشی از نور هستند. دقت کنید 3 عامل در ایجاد لکه‌های پوست موثر است؛ افزایش سن، ژنتیک و تماس با آفتاب. احتمالا حالا متوجه زیان‌های این کار نمی‌شوید و با قرار گرفتن در معرض آفتاب، از رنگ جدید پوستتان لذت می‌برید اما بعدها عوارض آن را خواهید دید و کاری هم نمی‌توان کرد.

سلامت: به‌‌طور کلی نمای پیری دست چیست؟

برجسته شدن رگ‌های پشت دست، بروز لکه‌های قهوه‌ای، کاهش قابلیت ارتجاع و نازکی پوست.

سلامت: اما رگ‌های پشت دست برخی جوان‌ها هم بیرون زده است. چرا؟

وقتی چربی زیر پوست کم شود، برای مثال فرد به‌طور ناگهانی وزن کم کند یا رژیم‌های غلط بگیرد و یا کسانی که به?طور ژنتیکی پوست نازک‌تری دارند، پیری زودتر خود را نشان می‌دهد. البته این افراد باید از نظر بیماری انسدادی رگ‌ها بررسی شوند. بعضی مشکلات نادر ارثی هم وجود دارند که نمای پیری به دست می‌دهند.

سلامت: رگ‌های بیرون زده درمانی ندارند تا پوست پیر به نظر نرسد؟

راستش را بخواهید درمانی وجود ندارد ولی از چربی خود فرد یا از ترکیب‌هایی که خاصیت پرکنندگی دارند مانند اسیدهیالورونیک برای بهبود نمای آن استفاده می‌شود. توصیه می‌کنم از مصرف خودسرانه بعضی داروها مانند کورتون که باعث کم شدن چربی پوست و برجسته شدن عروق می‌شود، خودداری کنید. البته بعضی بیماری‌های داخلی با نازک شدن پوست و تخریب رشته‌های آن همراه‌اند و باعث گشادی جدار عروق و نمایان شدنش می‌شوند.

سلامت: قدیمی‌‌ها از گلیسیرین برای مرطوب‌کردن پوست دستشان استفاده می‌کردند ولی معتقدند به مرور رنگ پوست را سیاه می‌کند. آیا این عقیده درست است؟

از بهترین مرطوب‌کننده‌های پوست وازلین است اما این ترکیب نفتی است و اگر خوب تهیه نشود امکان سیاه شدن پوست دست وجود دارد. گلیسیرین هم ترکیب خوبی است و امروزه به بیشتر کرم‌ها ترکیب‌های آن افزوده می‌شود. بهترین زمان استفاده از مرطوب‌کننده‌ها، بلافاصله پس از شستشوی دست و زمانی است که هنوز رطوبت دارد. با این کار آب به طبقه‌ شاخی پوست نفوذ می‌کند و چروک‌ها کمی ‌صاف می‌شوند. اگر ظرف 1 تا 3 دقیقه مرطوب‌کننده را بمالید، لایه‌ محافظی تشکیل می‌شود و 11 تا 24 ساعت رطوبت پوست را نگه می‌دارد و پوست شاداب می‌ماند.

عادات غذایی اشتباه ایرانی ها

ما ایرانی ها در گذشته عادت های بسیار خوب غذایی داشتیم که به مرور بسیاری از آنها را فراموش کرده ایم؛ عادت هایی مثل دور هم غذاخوردن، مصرف کمتر گوشت قرمز و خوردن مواد غذایی تازه. ما ایرانی ها در گذشته عادت های بسیار خوب غذایی داشتیم که به مرور بسیاری از آنها را فراموش کرده ایم؛ عادت هایی مثل دور هم غذاخوردن، مصرف کمتر گوشت قرمز و خوردن مواد غذایی تازه.
البته برخی عادت های غذایی قدیمی ها هم ناسالم بود؛ مثلا علاقه شان به مصرف غذاهای چرب و شور. در این مطلب نگاهی می اندازیم به مهم ترین عادت های غذایی قدیمی ها و نقد و ارزیابی هریک از این عادت ها از منظر سلامت.
زود شام خوردن: یکی از عادت های خیلی خوب ما در گذشته، زود شام خوردن بود. مردم بعد از غروب آفتاب شام می خوردند و فاصله بین شام تا زمان خوابیدن زیاد بود. در این شرایط هضم غذا به خوبی انجام می شد و بیماری هایی مانند گاستریت و ورم معده کمتر بود.
متاسفانه این روزها دیگر فاصله ۲.۵ ساعت بین شام و خواب رعایت نمی شود و به همین دلیل بروز مشکل های گوارشی بیشتر شده است.
مصرف فراوان سبزی خوردن: استفاده از سبزی خوردن، در بسیاری از مجالس باب بود و به تعداد افراد، بشقاب سبزی خوردن وجود داشت. در حالی که امروز، این عادت تا حدی کمرنگ شده و سالاد جای آن را گرفته است. گرچه مصرف کاهو و گوجه فرنگی خوب است و هم می تواند معده را پر کند و هم به فعالیت دستگاه گوارش کمک می کند، اما بهتر است مصرف سبزی هایی که حاوی ویتامین های بسیاری هستند را هم فراموش نکنیم.
مقایسه سفره های دیروز و امروز
امروزه سر برخی میزها یک سبد سبزی خوردن می بینیم اما چقدر خوب است همان طور که برای هر کسی یک ظرف ماست اختصاص می دهیم، مثل گذشته یک بشقاب سبزی خوردن هم بگذاریم چون وقتی سبزی را در یک ظرف بزرگ وسط سفره قرار می دهیم دست خیلی از افراد به آن نمی رسد و از خیر خوردن آن می گذرند.
مصرف روغن های جامد و حیوانی: مصرف روغن های حیوانی و جامد در گذشته بیشتر بود. روغن های جامد دوستدار قلب نیستند اما چون مردم تحرک بیشتری داشتند و غذاهای چرب به خوبی متابولیزه می شدند، کمتر شاهد عوارض آنها بودیم.
استفاده از موادغذایی تازه: در گذشته مردم سعی می کردند سبزی ها و انواع گوشت را تازه استفاده کنند اما امروزه همه نوع موادغذایی را فریز یا کنسرو می کنند. مساله اینجاست که عمر مواد مفید غذایی پخته در فریزر نصف می شود بنابراین فریز کردن برای استفاده درازمدت، روش مناسبی نیست. اگر سبزی خام را بتوان ۶ ماه در فریزر نگهداری کرد، زمان مناسب برای نگه داشتن سبزی پخته ۳ ماه است.
مصرف زیاد میوه به عنوان دسر: ایرانی ها همیشه مردم میوه خوری بوده اند اما در گذشته میوه به عنوان دسر شناخته می شد و افراد در فواصل بین غذا، میوه می خوردند و انواع شیرینی و دسرهای مختلف کمتر مصرف می شد. متاسفانه امروز مصرف میوه کمتر و انواع کیک و شیرینی جایگزین آن شده که همگی ما با عوارض این دسته از خوراکی ها آشنایی داریم.
مصرف زیاد نمک: در گذشته شیوه نگهداری برخی موادغذایی مناسب نبود و از نمک زیاد استفاده می شد. البته این موضوع بیشتر محدود به قبایل بود و مردم شهر کمتر موادغذایی را با این روش نگهداری می کردند. ارتباط مصرف نمک با افزایش فشارخون نیز به اثبات رسیده است.
مصرف نوشیدنی های سنتی: برخلاف امروز، قدیمی ها نوشابه گاز دار نمی خوردند و بیشتر آب، دوغ و انواع شربت های سنتی مصرف می شد. به علاوه شربت سکنجبین، سرکه شیره و سایر عرقیات جایگاه ویژه ای در برنامه غذایی روزانه مردم داشتند. در حالی که امروزه نوشابه های گازدار جزو جدایی ناپذیر سفره های ایرانی هستند و مشکل های بسیاری به وجود آورده اند.
در کنار هم غذاخوردن: در حال حاضر افراد خانواده کمتر دور یک میز می نشینند و با هم غذا می خورند و این موضوع از نظر روانی تاثیر خوبی ندارد. در گذشته اعضای خانواده بیشتر وعده ها را در کنار هم می خوردند و لذت می بردند. ضرب المثلی است که می گوید: «با کسی غذا بخورید که از مصاحبت با او لذت می برید.» تحقیقات نشان می دهد هنگامی که از غذاخوردن لذت می بریم، هورمون هایی در بدنمان ترشح می شود که جذب غذا را افزایش می دهد و استرس را کم می کند.
سفره غذا، مقدس است. جایی است برای در کنار هم بودن و از مصاحبت با یکدیگر لذت بردن. در ضمن، غذا یک ابزار قوی برای برقراری دوستی هم است. بزرگ ترین قراردادهای سیاسی و اقتصادی سر میز غذا بسته می شود چون افراد در شرایطی که غذا می خورند، حال بهتری دارند و بهتر می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند.
سرخ کردن بیش از حد موادغذایی: قدیمی ها موادغذایی را تا سر حد سیاه شدن سرخ می کردند اما امروز با زیان های سوزاندن روغن و سرطان زا شدن آن آشنا شده اند.
مصرف کمتر گوشت قرمز: در گذشته مصرف گوشت قرمز کمتر بود و در وعده شام بیشتر غذاهای حاضری مصرف می شد. امروزه متاسفانه میزان مصرف گوشت قرمز بالاتر رفته است. مصرف گوشت قرمز برای هیچ کس در شرایط عادی ممنوع نیست بلکه باید محدودیتی در مصرف آن اعمال شود. البته گوشت سفید به نوع قرمز آن ارجحیت دارد و باید حداقل به نسبت مساوی میل شود.
خیلی ها تصور می کنند خوردن هرچه بیشتر منابع غذایی حاوی آهن، باعث رفع سریع تر کم خونی آنها می شود در حالی که ۴۸ ساعت زمان لازم است تا آهن موجود در حد نیاز جذب شود و بقیه دفع می شود، بنابراین افرادی که به این ماده معدنی بیش از دیگران نیاز دارند، باید به این فاصله زمانی توجه کنند تا آهن بیشتری مورد استفاده بدنشان قرار گیرد.
مصرف بیشتر نان: نان در گذشته قوت غالب بود و مردم بیشتر نان و سیب زمینی می خوردند تا برنج. نان مخصوصا نان سبوس دار، حجم معده را بیشتر می گرفت و حس سیری بیشتری به فرد می داد. امروزه متاسفانه آردها سفید شده و فرایند تخمیر به خوبی روی نان انجام نمی شود بنابراین نان های مصرفی مانند گذشته نیستند.
آبپز کردن: یکی از روش های پختی که در قدیم و در حال حاضر همچنان رواج دارد، آبپز کردن است. بیشتر خورش های ما در آب پخته می شوند. جاانداختن خورش و حرارت بالا و طولانی به ماده غذایی دادن، عادت چندان خوبی نیست. البته حرارت طی پخت در آب به اندازه سرخ کردن آسیب نمی رساند ولی به هر حال وقتی بیش از حد غذایی را بپزیم حداقل ویتامین C آن از بین می رود.