دلنوشته عشقم

شبی از پشت یک تنهائی نمناک

و بارانی ، تو را با لهجه ی گلهای

نیلوفر صدا کــــردم نفسم

تمام شب برای با طـراوت ماندن

باغ قشـنگ آرزوهایت دعا کـردم

تو را از بین گلهائی که در تنهائی

ام روئــید جدا کردم . نمی دانم

چرا ؟! شاید به رســــــم عادت

( پروانگیمان ) باز ، برای شــادی

و خوشبختی تو من دعا کردم !......