شکوفه فصلهای زندگی ام یونسم خانه ام در فراغت سوت وکور است و اینک در این زمستان سرد گرمای خانه را سردتر از زمستان کردی اما تورفتی که باارامش بخوابی وخوابیدی ومن خوابیدن دوچشم معصومانه وزیبایت رادرزیران مژگان بلندت دیدم توهمیشه در یادمان خواهی بود وتاابدنامت درسینه زندگیمان حک خواهدشد.