و چه اندازه دلم خوشحال است
وبه قول سهراب
چه اندازه دلم میخواهد
برو تا ته دشت،
بروم تا سر کوه...
کودکم در آغوش ،به یکی شیرین خواب،
همسرم در راه است،
تا که آید شاداب،
زندگی پر رونق،
پر ز امید دلم،
و من این نعمتها
به همه هستی عالم ندهم