143 روزه که وبلاگم رو آپ نکردم
شاید ب نظر خیلی نباشه ولی واسه من خیلی طولانی بود
تواین 143 روز خیلیامون دلمون شکست
خیلیا از دلامون رفتن
خیلیا پا روی قلبمون گذاشتن
و خیلیا تو قلبمون جا باز کردن
خیلی اتفاقا افتاده چه روزهای خوبی که همه داشتیم
وچه روزهای سخت و بد و تلخی ک از سرمون گذشته
که امیدوارم خوبی ها همه جای بدی هارو بگیره
و همه ی روزای تلخ فراموش شه
143 روز ب سرعت برق و باد گذشت
و بیشتر از ابن نتونستم تحمل کنم
دلم بد جور هوای وبلاگم روکرده بود
که بیام دوباره دلتنگیامو بگم شادی هامو ابراز کنم
و از لطف و محبت همیشگی شما دوستای گل و وفادارم بازم غرق خوشحالی شم
به امید روزای خوب و اینکه بتونم بهترین پستهارو واستون بزارم که شما هم دوست داشته باشید .
خدایا.......
دستانم خالی اند ودلم غرق در آرزوها............
یا به قدرت بی کرانت دستانم را توانا گردان.............
یا دلم را از آرزوهای دست نیافتنی خالی کن................