با توجه به حساسیت های صعود به ارتفاعات در فصل سرما و با عنایت به ناپایداری شرایط جوی در فصل سرد، توجه عموم علاقهمندان به ورزش کوه نوردی را به نکات ایمنی زیر جلب می نمائیم :
1- همراه داشتن
کفش و پوشاک کافی و مناسب فصل
2- آگاهی یافتن
از وضعیت آب و هوایی، پیش از صعود به ارتفاعات
3- آگاه کردن
خانواده، نزدیکان یا دوستان از جزئیات زمانی و مکانی صعود و برگشت
4- استفاده
از مسیرهای پاکوب و مسیرهای مشخص صعود شده.
5- زمان بندی
مناسب برای به پایان رساندن برنامه پیش از تاریکی هوا (بهترین زمان بازگشت از صعود : ساعت ۱۴(هر جا بودیم)
6- به همراه داشتن
وسایل ضروری کوهستان شامل : مواد خوراکی کافی و وعده خوراکی اضافه، تجهیزات روشنـایی، سـوت، قطب نما، نقشه منطقه ای کوهستان، کمکهای اولیه، چاقو، کبریت، کارت شناسایی، گوشی همراه
7- اشراف داشتن
بر منطقه صعود از لحاظ مسیرها و نقاط خطرناک (پرتگاهها، مناطق بهمن خیز، مناطق با احتمال ریزش سنگ و ...)
8- خودداری
از صعود انفرادی، همراه بودن با گروه و افراد مجرب
9- پرهیز
از اجرای برنامه هایی که فراتر از توانایی جسمی، فنی و روحی است.
10- خودداری
از رفتن به ارتفاعات تا ۷۲ ساعت پس از بارش برف (به لحاظ احتمال ریزش بهمن)
11- استفاده
از لباسهایی با رنگهای واضح (قرمز، زرد و فسفری)
12- توجه
به علائم هشدار دهنده، تابلوهای راهنمای مسیر، هشدارهای افراد مجرب، امدادگران و افرادی که از ارتفاع برمی گردند.
13- فراگیری
آموزش های کوهنوردی در مراجع ذیصلاح (هیئت های کوهنوردی و باشگاهها)
14- همراه داشتن
شماره تماس ارگانهای امدادرسان منطقه (اورژانس،هلال احمر، نیروی انتظامی)
زنده یاد آیدین بزرگی : (متن کامل) - تیم برودپیک 1392
چه کسی است که بتواند جلوی عزم ما بایستد؟ عزم ما از ذره ذره ی وجود کوهنوردان ایران است. عزم ما بی پولی را نمی شناسد، عزم ما خطر را می هراساند، عزم ما نیازی به اجازه ی پشت میز نشینانی ندارد که خود را رئیس و سرپرست می دانند، که خود را تافته ی جدا بافته می دانند، که خود را نخبه می پندارند، که خود را کوهنورد می دانند، که آنان اند که محتاج عزم مایند، که آنان اند که زیر چتر مایند. عزم ما نامه و گواهی و مجوز شورا نمی خواهد. عزم ما ریشه در ذات ما دارد، ریشه در پیشکسوتان ما دارد، ریشه در عمق وجود آنانی دارد که زندگی شان را وقف کوهنوردی این کشور کرده اند. عزم ما عزم جوانی است، عزم پرواز است. عزم ما عاشق است، شکست را نمی شناسد، کارشکنی را نمی فهمد، استهزا را عار نمی داند، طعنه را ننگ نمی شمارد، عزم ما فقط آنجا را می بیند، راس آن ستیغ بلند را.
می گوییم ما از آن بالا به شما می خندیم، از آن بالا همه صدای مارا خواهند شنید، همه پیام ما را خواهند گرفت. می گوییم این پاداش ماست، این نتیجه ی صبر ماست، نتیجه ی پایمردی ماست، نتیجه ی جرات کردن ماست، نتیجه ی اشکهای ماست، نتیجه ی چند دهه کوهنوردی ماست که شما پایتان را بر گلویش گذاشتید، نمی گذارید بلند شود، نمی گذارید نفس بکشد. ولی ما از آن بالا پا بر گلوی شما خواهیم گذاشت، ما از آن بالا شما را پایین خواهیم کشید،
. . .
رضا بهادرانی : (متن کامل) - تیم نانگاپاربات 1393
بنده تا به حال به خاطر خشنود کردن یا ناراحت کردن،سر بلند کردن یا سرکوب کردن فرد یا افرادی و یا ثابت کردن خودم به دیگران قدم از قدم بر نداشته ام چه رسد به اینکه زندگیم را در چنین برنامه ای به خطر بیندازم. همواره با هدف به چالش کشیدن تواناییهای خودم به کوه و کوهنوردی پرداخته ام نه به چالش کشیدن دیگران.همواره سعی کرده ام نیت و انگیزه ام برای اجرای برنامه های کوهنوردی به شکلی باشد که اگر در حین اجرای این برنامه ها اتفاقی برایم افتاد احساس ندامت نکنم یا این احساس که زندگیم را مفت باخته ام و به خاطر حرف یا ذهنیت دیگران جانم را به خطر انداخته ام،به من دست ندهد. مواردی را نیز که پیشتر در خصوص برخوردهای متفاوتی که با این برنامه انجام شده بود را اشاره کردم بیشتر جنبه آسیب شناسی جامعه کوهنوردی کشورمان را داشت نه اینکه گلایه ای از سر دلگیری باشد.
. . .
ما زمستان امسال در نانگاپاربات خواهیم بود تا تواناییها و تجربیات خود را در مصاف با طبیعت پر ابهت محک بزنیم.البته به خوبی خط قرمز های خود را می شناسیم و تمام سعی مان را خواهیم کرد که از آن خطوط پا فراتر نگذاریم. به خوبی می دانیم ریسک این برنامه به خودی خود بسیار بالاست،پس مراقب خواهیم بود مبادا با اشتباهات و عملکرد نادرست خود ریسک و خطر آن را بیشتر از اینکه هست افزایش دهیم.البته این بدان معنا نیست که ما از پیش تسلیم شده باشیم و با برخورد به هر مشکل و سختی راه بازگشت را در پیش بگیریم . ما مبارزه خواهیم کرد جانانه هم مبارزه خواهیم کرد. هدف ما رسیدن به ارتفاع خاصی نیست ، هدف ما نهایت تلاش و مبارزه با حفظ ایمنی است. البته مبارزه و جنگیدن ما به هیچ عنوان با کوهستان و طبیعت نیست زیرا به خوبی میدانیم سطح توانایی و نیروی ما هر چقدر هم که آماده باشیم بسیار ناچیزتر از آنست که خود را حریف کوه و طبیعت بدانیم . ما با نفس راحت طلب و آسایش خواه خود می جنگیم که هر گاه از او غافل می شویم و چند صباحی او را به حال خود رها میکنیم ما را به ورطه روزمرگی میکشاند.
طبق برنامه مصوب گروه کوهنوردی آذربایجان در روز جمعه 3 بهمن 93 به ارتفاعات کوه علی داشی یا ال داشی صعود کردیم . این کوه در روستای ینگجه سادات واقع در دهستان هرزندات غربی بخش مرکزی شهرستان مرند استان آذربایجان شرقی قرار دارد . سرپرست برنامه جناب آقای سعید پور داود و تعداد همنوردان 35 نفر در 2 مینی بوس بودند
با موافقت جناب آقای مشک آبادی سرپرست محترم گروه کوهنوردی آذربایجان برنامه روز جمعه هفدهم بهمن ماه 1393 به صعود سراسری قله کمال تغییر یافت . از کلیه همنوردان و اعضای محترم گروه درخواست می گردد جهت ثبت نام و شرکت در برنامه فوق الذکر حداکثر تا روز سه شنبه مورخه 14 بهمن ماه با آقای مشک آبادی تماس حاصل نمایند .
متن کامل اطلاعیه صعود سراسری در وب سایت هیئت کوهنوردی آذربایجان شرقی : اینجا کلیک شود