به گزارش عمارنامه، تاریخ مقاومت لبنان، هر انسان حقیقت طلب و آزاده‌ای را به وجد می‌آورد.
رهبران و بزرگان مقاومت همان‌طور که خود با ایمانی عجیب، برای آرمانشان از جان مایه گذاشتند، پسران آنها نیز راه پدر را رفته‌اند.
آقازادگی، شاید تنها برازنده همین‌ها باشد، فرزندانی که با استفاده رانت پدر می‌توانستند راههای هزار ساله را یک شبه بپیمایند و در آرامشی دور از هیاهوی مردم و دردهای آنان، زندگی کنند، اما هر از گاهی خبر شهادتشان در عرصه‌های نبرد می‌آید و مردم لبنان، دلگرم تر از گذشته، به عینه می‌بینند که رهبرانشان جلوتر از آنها برای مقاومت هدیه میدهند و این رمز ماندگاری جریان مقاومت است.
«حسین موسوی»، فرزند سید عباس موسوی، «هادی نصرالله» فرزند سید حسن نصرالله، «جهاد مغنیه» فرزند عماد مغنیه، «علیرضا حسان اللقیس» فرزند حسان اللقیس، «علی حسن علی ابراهیم» فرزند حسن علی ابراهیم، همگی از تمام مزایای آقازادگی، شهادت را انتخاب کردند.
آقازاد‌ه‌های مقاومت
شهید «سید حسین موسوی» فرزند شهید «سید عباس موسوی» دبیرکل سابق حزب الله که به همراه پدر توسط بالگرهای رژیم اسرائیل به شهادت رسید
شهید «سید هادی نصرالله» فرزند سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله لبنان
شهید «جهاد مغنیه» فرزند شهید «عماد مغنیه»
شهید «علیرضا اللقیس» فرزند شهید « حسان اللقیس»
شهید «علی حسن علی ابراهیم» فرزند « شهید حسن علی ابراهیم»
مجری برنامه طنز شبکه «OTV» در صفحه تویتر خود نوشت: همه احزاب لبنانی، مناصب را برای فرزندان خود به ارث می‌گذارند، جز در مقاومت که شهادت را به ارث می‌گذارد.
همه پسرانش شهید شدند و حال نوبت نوه‌هایش رسیده است (مادر شهیدان مغنیه)
