از خرداد 92 تا کنون، مسئولان دولتی با اتخاذ شیوه ی "لبخند در مقابل هرگونه حرکت حریف" حتی در مقابل بدترین توهین ها از سوی طرف امریکایی و اروپایی، یا سکوت کامل اختیار نموده اند و یا با فشار مردم و نخبگان حوزه و دانشگاه صرفاً با یک "محکوم می کنیم خشک و خالی" از زبان سخنگوی وزارت خارجه، و یا مغایر خواندن آن با روح توافق ژنو( که مگر توافق مرده که فقط روحش کارایی دارد؟!) موضع کاملا تدافعی خود را دنبال کرده اند؛ یعنی اگر خوش بینانه به این مواضع نگاه کنیم و آن را غش و ضعف در مقابل لگد حریف ننامیم(!)، دولتمردان به دنبال اعتماد سازی کامل برای طرف مقابل از موضع یک متهم گناهکار هستند.
وبلاگ"سیاه مشق های میم . صاد"نوشت:
بیش از یک سال از دولت به اصطلاح تدبیر و امید می گذرد؛ اگر نگاهی به عملکرد دولت یازدهم در این مدت نه چندان کوتاه بیاندازیم، خواهیم دید که مهمترین و تنها نقطه ی قابل اتکا برای دولتمردان، بحث دیپلماسی و آن هم فقط در بحث مسائل هسته ای بوده است! یعنی سیاست داخلی، اقتصاد، فرهنگ، صنعت، معیشت مردم و... همه و همه زیر سایه ی سیاست خارجی؛ سیاست خارجی هم فقط و فقط تلاش برای حل یک پرونده!
وی تأکید کرد: شهید الله دادی وقتی که پیشنهاد مسؤول عملیات سپاه لبنان را دریافت کرد بسیار خوشحال شد و با سرعت به جمع برادران حزب اللهی ما در لبنان پیوست و در کنار آنها و تحت فرماندهی سید حسن نصرالله مبارزه و جهاد خود را ادامه داد و عاقبت در مرز فلسطین اشغالی در حالی که به دنبال تامین امنیت مرزهای کشور دوست و برادر سوریه بود، به شهادت رسید.
سرلشکر جعفری خاطرنشان کرد: اسرائیلی های صهیونیست باید بدانند که همه پاسداران ما الله دادی هستند، همه پاسداران ما شهید تقوی ها هستند و همه برادران حزب الله جهاد مغنیه هستند؛ و تا ظهور آقا امام زمان(ع) اسرائیل خواب راحت نخواهد داشت و باید منتظر صاعقه های دردناک و مرگبار انقلاب اسلامی باشد