درج سهام شرکت در تابلوی فرابورس
به حول و قوه الهی و به میمنت ایام مبارک دهه فجر ، و در آستانه سالروز ورود تاریخی حضرت امام رضوان الله تعالی علیه ، مفتخر است به اطلاع عموم سهامداران عزیز شرکت اقتصادی و خودکفایی آزادگان برساند که برگ زرین دیگر ی به افتخارات شرکت افزوده شد و در راستای تحقق مصوبات مجمع عمومی و هیئت مدیره محترم ، سهام شرکت قابل درج در تابلوی فرابورس را به دست آورد.
بی شک این دست آورد مهم که در سایه منویات رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای مدظله العالی و اخلاص و تقوای شهید حاج آقای ابوترابی فرد و پیگیری های مجدانه و بی دریغ حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای سید حسن ابوترابی فرد به دست آمده ، مقدمه ای خواهد بود برای طی طریق در مسیر تحقق اقتصادی پویا و کار آمد .
لذا ضمن تبریک مجدد این موفقیت افتخار آفرین به استحضار میرساند نماد شرکت اقتصادی وخودکفایی آزادگان (سهام عام)در چهارچوب فعالیت گروه صنعت هلدینگ های سرمایه گذاری با نماد (خودکفا)در سایت کدال (codal.ir ) درج گردید و کلیه اطلاعات مالی مربوط به شرکت های سرمایه پذیر گروه شرکت اقتصادی و خودکفایی آزادگان قابل دسترسی کلیه سهامدارا ن و فعالان بازار سرمایه میباشد.
ضرورت دارد بار دیگر به سهامداران محترم متذکر شوم ، فقط از طریق کارگزاری های معتبر سازمان بورس اوراق بهادار کشور که لیست آنها در سایت (ifb.ir) در بخش کارگزاران عضو قابل دسترسی است اقدام نمایند.
توفیق همگان را از درگاه احدیت مسئلت دارم.
رمضان مدیر عامل شرکت اقتصادی و خودکفایی آزادگان
یک مطالعه تأثیر اقتصادی گردشگری به چه سئوالاتی پاسخ می دهد ؟
یک تحلیل اثر اقتصادی نقش فعالیت گردشگری را در اقتصاد یک منطقه ارزیابی خواهد کرد . سئوالات اساسی که معمولاً یک مطالعه اثر اقتصادی مورد بحث قرار می دهد عبارتند از :
جای خالی برخی فعالان اقتصادی در یک نشست تجاری
اصفهان می تواند فولاد و مصالح ساختمانی به پرتغال صادر کند
سینا ایرانپور انارکی
یکشنبه پنجم بهمن وزیر امور خارجه کشور پرتغال همراه با یک هیات تجاری از اصفهان بازدید داشتند و در عصر همان روز نیز یک نشست تجاری میان این هیات با برخی فعالان اقتصادی استان در اتاق بازرگانی اصفهان برگزار شد. مهمترین محور این نشست موضوع توسعه گردشگری اصفهان و لیسبون بود شاید بتوان گفت کشور پرتغال نیز به جهت جاذبه های گردشگری که از آن برخوردار است بیشتر در این نشست برقراری پروازی مشابه اصفهان- استانبول را بین اصفهان و لیسبون دنبال می کرد تا بتواند بخشی از علاقمندان سفر به اروپا را به سمت کشور خود هدایت کند. البته بدون تردید ایجاد یک پرواز مستقیم بین اصفهان و لیسبون در توسعه همکاری های اقتصادی دو کشور تاثیر بسزایی خواهد داشت اما اگر قرار باشد این پرواز فقط برای افزایش جذب گردشگر کشور پرتغال صورت بگیرد نفع آنچنانی برای ایران ایجاد نخواهد کرد بلکه خروج ارز از کشور را نیز افزایش می دهد. در این نشست جای خالی برخی فعالان اقتصادی در حالی احساس می شد که با وجود واردات گسترده این کشور اروپایی، اصفهان می تواند بویژه محصولاتی مانند فولاد و مصالح ساختمانی را به پرتغال صادر کند. به نظر می رسد مدیران بخش خصوصی و دولتی اصفهان آنچنان که شایسته است نسبت به نیازهای کشورهایی که قصد تعامل با ایران را دارند، آگاه نیستند.
-پرتغال سالیانه 5/2 میلیارد دلار واردات فولاد دارد
پرتغال کشوری در جنوب غربی اروپاست. پایتخت آن لیسبون و زبان رسمی آن پرتغالی است که از شاخه زبانهای رومیتبار است. جمعیت این کشور 5/10 میلیون نفر و واحد پول آن یورو است. این کشور از اعضای اتحادیه اروپا و ناتو به شمار می رود و شیوه حکومتی آن جمهوری پارلمانی و جزو کشورهای توسعهیافته است. مردم این کشور نیز به لحاظ مذهبی به مسیحیت از شاخه کاتولیک رومی گرایش دارند. پرتغال غربیترین کشور سرزمین اصلی اروپاست و خاک پرتغال به همراه تنها همسایه خود اسپانیا شبهجزیره ایبری را تشکیل میدهد. پرتغال از سوی غرب به اقیانوس اطلس محدود شده است و دو مجمع الجزایر آزور و مادیرا واقع در این اقیانوس نیز جزو خاک پرتغال هستند. این کشور در حوزه صنعت کشوری پیشرفته و دارای برند محسوب نمی شود و گردشگری، کشاورزی و دامداری مزیت های اصلی این کشور به شمار می روند. محمد رضا لعلی، کارشناس ارشد اقتصادی درباره وضعیت تجاری کشور پرتغال اظهار داشت: پرتغال سالیانه 5/2 میلیارد دلار واردات آهن و فولاد دارد و همچنین 193 میلیون دلار سنگ و سیمان، 129 میلیون دلار کاشی و سرامیک و 386 میلیون دلار شیشه به این کشور وارد می شود.وی ادامه داد: 15 میلیارد دلار مشتقات نفتی و سوخت های معدنی و 5/1 میلیارد دلار محصولات شیمیایی بخشی دیگر از اقلام عمده وارداتی کشور پرتغال محسوب می شوند. لعلی یادآور شد: این نیازمندی های وارداتی کشور پرتغال در حالی است که استان اصفهان در زمینه تولید آهن و فولاد، سیمان، کاشی و سرامیک جزو بزرگترین قطب های تولیدکننده کشور به شمار می رود و اکنون تمام این تولید کنندگان به دلیل رکود ساخت و ساز با چالش ادامه فعالیت مواجه هستند. آن طور که معرفی فعالان اقتصادی در نشست تجاری نشان می داد هیچ یک از مدیران صنعت فولاد و مصالح ساختمانی استان در این نشست حضور نداشتند و این خود یک ضعف در برگزاری اینگونه نشست های تجاری غیر هدفمند است که نمی توان از آن بهره برداری اقتصادی داشت. اکنون شرکت فولاد مبارکه، ذوب آهن و سیمان سپاهان با مازاد عرضه مواجه هستند و صادرات تنها راه نجات این صنایع از رکود است بنابراین حضور آنها در کنار فعالان تجاری کشور پرتغال می توانست زمینه را برای صادرات به این کشور فراهم آورد.
-خط اصفهان-لیسبون گردشگر ورودی جذب کند
مهمترین محور بازدیدها و نشست هیات تجاری کشور پرتغال در اصفهان موضوع افزایش گردشگری ورودی و خروجی دو کشور بود. روی ماشه ته، وزیر امور خارجه کشور پرتغال نیز در این نشست تجاری اعلام کرد: این هیات از میراث فرهنگی شهر اصفهان بازدید داشته اند و ما اکنون احساس کسی را که 500 سال پیش از این شهر بازدید داشته است، درک می کنیم. وی ادامه داد: با توجه به آغاز فصل جدیدی در روابط خارجه ایران اکنون فرصت مناسبی برای ارتقا همکاری میان دو کشور است و اصفهان با وجود جاذبه های گردشگری فراوان می تواند مقصد گردشگران پرتغالی باشد. روی ماشه ته افزود: کشور پرتغال و شهر لیسبون نیز دارای میراث فرهنگی ارزشمند، سواحل دریا و جاذبه های گردشگری فراوان است و بسیاری از ایرانی ها می توانند این کشور را به عنوان مقصد سفرهای خود در اروپا انتخاب کنند. وزیر امورخاجه پرتغال این کشور را دارای زیرساخت های مناسب گردشگری مانند هتل های چند ستاره و با کیفیت و حمل و نقل پیشرفته دانست که هر سال نیز این زیر ساخت ها بهبود می یابند. وی پیشنهاد ایجاد خط هوایی اصفهان-لیسبون را راهکاری مناسب برای افزایش سطح روابط دو کشور و ارتقا همکاری در زمینه های گردشگری و تجاری بر شمرد. لعلی، درباره نقاط قوت و ضعف این خط هوایی گفت: اگرچه موضوع ایجاد یک خط پروازی مستقیم نیاز به بررسی های بیشتر و روند اداری طولانی دارد اما نکته ای که نباید از نظر مدیران ارشد استان اصفهان دور بماند این است که یک خط پروازی نباید عامل افزایش تعداد گردشگران یک کشور به صورت یک جانبه باشد. این کارشناس اقتصادی ادامه داد: اکنون مدت هاست خط هوایی مستقیم اصفهان استانبول راه اندازی شده است اما این خط هوایی بیشتر عامل جذب گردشگر از ایران به ترکیه است و اصفهان نتوانسته گردشگر زیادی را از کشور ترکیه به سمت خود سوق دهد. بنابراین اقدام به سرمایه گذاری در زمینه جذب گردشگر از کشورهایی که خط مستقیم هوایی با آنها راه اندازی می شود و ایجاد تورهای تخصصی و تبلیغات موثر در این زمینه یک ضرورت انکار ناپذیر برای توسعه گردشگری استان اصفهان محسوب می شود.
سه شنبه 7 بهمن 93/روزنامه اصفهان امروز/ صفحه 3
http://www.esfahanemrooz.ir/pdf/2311-L.pdf
در طول ماههای گذشته شاهد سقوط شدید قیمت نفت بودیم. تحلیل های متفاوتی چه سیاسی و چه اقتصادی در مورد این مطلب گفته شده است. گفته می شود که کاهش قیمت نفت متاثر از عرضه نفت شل آمریکاست عده ای هم تیر حملات را به سمت عربستان سعودی گرفته اند که قیمت را در رقابت با امریکا یا با دشمنی با ایران به سمت پایین فشار می دهند. اولین تحلیل ها این بود که اگر قیمت نفت ١٠ درصد کاهش یابد اقتصاد جهان دو دهم درصد رشد خواهد کرد و با ادامه این روند کشورهای مصرف کننده نفت حداقل ٣٦٠٠ میلیارد دلار صرفه جویی خواهند کرد. هر ٥ دلار کاهش قیمت نفت می تواند رشد اقتصادی امریکا را یک درصد بالا ببرد. ارزش مبادلات نفت هر سال ٧٤٠ هزار میلیارد دلار است که با کاهش قیمت نفت پیش بینی می شود حجم این مبادله تا ٣٠ درصد کاهش یابد .
اکثر دست اندرکاران هم اعتقاد دارند که نفت دیگر به ١٠٠ دلار باز نخواهد گشت در نتیجه همه کشورهای تولیدکننده نفت باید در ساختارهای بودجه شان تجدید نظر کنند بخصوص آنها که به تولید نفت وابسته هستند . در این میان کشورهای عراق، روسیه، بحرین و امارات برای جبران کسری درآمد خود تولید را به شدت افزایش داده اند تا جایی که بعضی از این کشورها به دنبال کرایه نفت کش های بزرگ برای انبار کردن نفت هستند. عده ای از اقتصاددانان هستند که تقریباً خاموش نشسته اند و به چشم انداز تاریک آینده نگاه می کنند آنچه که در تحلیل ها گفته نمی شود تاثیر کاهش قیمت نفت بر اشتغال، بانکداری و حمل و نقل و انرژی های جایگزین است این اقتصاددانها با یک نگاه کلی تنها این نتیجه را می دهند که با کاهش قیمت نفت، دنیا به سمت بحران شدید اقتصادی پیش می رود . چند دلیل برای این نتیجه گیری هست :
دلیل اول این که با کاهش قیمت نفت بهره برداری از بسیاری از چاه های نفت شل در امریکا محدود خواهد شد در نتیجه اشتغال در این بخش افت خواهد کرد.
دوم این که سرمایه گذاری در اکتشاف و استخراج نفت به شدت کاهش پیدا می کند آنچنانکه در طول هفته گذشته سه شرکت امریکایی که در این بخش فعال بوده اند اعلام ورشکستگی کردند.
سوم این که هزینه حمل و نقل کاهش می یابد. این امر اثر مثبتی روی قیمت تمام شده کالاهای مصرفی می گذارد اما سرمایه گذاری برای بهبود کارایی وسایل حمل و نقل را زیر سوال می برد .
چهارم این که بالا بودن قیمت نفت از یک طرف و تکامل تکنولوژی برای انرژی های جایگزین، سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر را توجیه می کرده است. اما با کاهش قیمت نفت تمام این سرمایه گذاری ها زیر سوال خواهد رفت. علت آنکه این اقتصاددانان نگران هستند این است که در تمام مراحل تولید اعم از زیر ساخت ها ، برداشت فراوری و توزیع هر نوع انرژی قیمت ها بر مبنای پایه قیمت نفت هر بشکه ٨٠ دلار ساخته شده است. بر این مبنا با توجه به کاهش قیمت نفت تمام این معادلات به هم می خورد. دیگر با نرخ های امروزی برداشت نفت شل توجیه اقتصادی نخواهد داشت. از طرف دیگر در بخش های انرژی های تجدید پذیر از سال ٢٠١٣ بیش از ٢٦٠ میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم صورت گرفته است و نزدیک به ٦ میلیون و ٢٠٠ هزار نفر در این زمینه فعال هستند .
اما آنچه که کمتر گفته شده مسئله تاثیر کاهش قیمت نفت در صنعت بانکداری است. تمام پروژه های تولید انرژی اعم از نفت یا غیر از آن وابسته به منابع بانکی است. بانک ها بر مبنای قیمت نفت پایه ٨٠ دلار وام های خود را تحلیل کرده و با آن موافقت کرده اند. امروز که قیمت نفت بیش از ٤٠ درصد کاهش یافته قیمت گاز و انرژی های جایگزین هم باید به همین نسبت کاهش یابد. لوازم و ماشین آلاتی که تولید آنها بر مبنای نفت ٨٠ دلار تعریف شده آنها هم باید دوباره بازخوانی گردند تولید. اتومبیل برقی امروز دیگر توجیه سال گذشته را ندارد. پنل های خورشیدی هم دیگر متقاضیان سال گذشته را نخواهند داشت. برعکس ماشین های شاسی بلند یا خانه های بزرگتر شاید متقاضیان بیشتری داشته باشند این به معنای آن است که یک جابجایی بسیار وسیع در بخش سرمایه گذاری و وام دهی در دنیا بوجود می آید. بنابراین عده بسیار زیادی بیکار خواهند شد و عده دیگری بر سر کار خواهند رفت. اما با توجه به آنکه تقاضای کل جهانی کاهش می یابد سطح اشتغال ایجاد شده برابر با بیکاری ناشی از افت قیمت نفت نیست ضمن آنکه افراد بیکار شده در بخش های متوقف شده به سادگی امکان یافتن شغل در بخش های جدید را ندارند. بطور مثال میلیونها هکتار زمین برای کشت ذرت در امریکا و برزیل برای تهیه سوخت زیر کشت رفته اند. با کاهش قیمت نفت تقاضا برای این ذرت هم تنزل خواهد کرد طبعاً بیکاری در این بخش بالا خواهد رفت. اما از طرف دیگر پرداخت وام بانک ها هم با مشکلات بسیاری روبرو خواهد شد. جایگزینی نیروی بیکار شده با بکارگیری نیروهای جدید در بخش های دیگر یک فاصله زمانی دارد که بسته به ساختار اقتصادی هر کشور می باشد. هر چه جریان سرمایه و نیروی کار در یک کشور سریعتر باشد این دوره جایگزینی کوتاه تر خواهد بود مثل آلمان و هر چه این ساختار ضعیف تر یا دولتی تر باشد این بازسازی اقتصادی زمان طولانی تری را طی خواهد کرد مثل یونان. اما در این میان آنچه باقی می ماند رشد اقتصادی نیست بحران اقتصادی است. بی دلیل نیست که وارن بافت ( Warren Buffet) پیش بینی کرده است که سهام امریکا در سال ٢٠١٥ تا ٥٠ درصد کاهش خواهد یافت در واقع کاهش قیمت نفت و ماندگاری آن در سطح ٥٠ دلار به معنای تغییر ساختمان اقتصادی دنیاست. کشورهایی در این میان برنده هستند که بتوانند خود را با این تغییر ساختار هر چه سریعتر هماهنگ کنند وگرنه از قافله عقب خواهند ماند و جبران فاصله دیگرامکان پذیر نخواهد بود این دیگر به گردن عربستان یا نفت شل نیست.
بد نیست اگر اقتصاددانان ایران به تحلیل شرایط ساختار اقتصادی دنیا در پنج سال آینده بنشینند. در این صورت نگاه دقیق تری نسبت به آینده به توده مردم خواهند داد.
م.چیت ساز
پایگاه خبری تحلیلی فولاد(ایفنا)